ตอนที่1 แนะนำตัว

'แผ่นดิน' 

อายุ28 ชายหนุ่มนักธุรกิจใหม่ไฟแรง ทั้งที่พึ่งเรียนจบโทมาหมาดๆ แต่เขากลับกู้สถานการณ์ที่เสี่ยงจะล้มละลายของบริษัทครอบครัวตัวเองให้กลับมามีกำไรอย่างมหาศาล 

ตอนนี้เขาเป็นหนุ่มที่ทรงอิทธิพลและน่าเกรงขามมากที่สุดในแวดวงการของนักธุรกิจ ทั้งถูกกฏหมายและผิดกฎหมาย 

ทั้งชีวิตไม่เคยมีแฟนเลยสักคน เพราะถือคติว่าซื้อกินดีกว่า การที่เอาชีวิตไปผูกมัดกับใคร 

สิ่งที่กลัวที่สุดคือการแต่งงานมีครอบครัว เพราะไม่เคยคิดเรื่องนี้ในหัวเลย และมันจะไม่มีวันนั้น 

"ไอ้ดิน สนใจซื้อสาวบริสุทธิ์มานอนกกสักคืนไหมวะ กูเห็นประกาศขายในเว็บเถื่อน แม่งอย่างสวย" 

นี่คือเสียงของไอ้คีริน เพื่อนสนิทของผม มันเป็นหมอ และเป็นหมอที่หยาบคายที่สุดเท่าที่ผมเคยเจอมาเลย 

ไอ้คีรินยื่นโทรศัพท์มาให้ผมดูรูปผู้หญิงที่มันกำลังพูดถึง และชมไม่ขาดปาก ว่าเธอสวย 

ผมแค่มองดูภาพในโทรศัพท์ด้วยหางตา 

"ไม่สนใจหรอวะ มึงไม่เอากูเอานะเว้ย! ชักช้าเดี๋ยวคนอื่นซื้อก่อนพอดี หาได้ที่ไหนทั้งสวยทั้งซิงแบบนี้! " 

ผมลุกขึ้นยืนเต็มตัว 

"กูไปบ่อนละ!" พูดจบผมก็เดินออกมาจากห้องไอ้คีริน 

ณ บ่อนคาสิโน...

ตอนนี้ผมกำลังมองภาพผู้หญิงคนนั้นที่เธอลงขายความบริสุทธิ์ในเว็บเถื่อน  

"กูอยากได้ผู้หญิงคนนี้ ไปจัดการให้กูด่วน" ผมยื่นโทรศัพท์ให้ลูกน้องผมดูรูปเธอ ในนั้นจะมีเบอร์โทรติดต่ออยู่ 

"ครับนาย" ลูกน้องเดินออกไป  

ผมนั่งมองภาพเธอต่อ

 อ๊า~ มองแค่รูปเธอก็ทำเอาท่อนเอ็นผมพองตัวขึ้นมาแถมมันยังรู้สึกปวดหนึบเลยตอนนี้  ผมคงต้องหาคนมาระบายแทนเธอก่อนแล้วแหละ ถ้าให้รอเธอผมคงไม่ไหว 

กอบัว 

อายุ24ปี ฉันจบแค่ ม.6 ไม่ได้เรียนมหาวิทยาลัยต่อเหมือนเพื่อนๆ เพราะฉันต้องทำงานหาเลี้ยงครอบครัว ฉันอาศัยอยู่กับแม่ แล้วก็น้องสาว ในบ้านหลังเล็กๆ พ่อเสียไปเมื่อสามปีที่แล้ว 

ฉันนอนร้องไห้คิดถึงพ่อแทบทุกวัน พ่อคือคนที่เข้าใจฉันมากที่สุด ต่างกับแม่ แม่ทำเหมือนว่าฉันไม่ใช่ลูกแท้ๆ เหมือนแม่ไม่เคยรักฉันเลย แม่รักแต่น้อง แต่ยังไงแม่ก็คือแม่ถึงแม่จะด่าว่าฉันยังไงฉันก็รักท่าน รักมากที่สุดเพราะแม่คือผู้ให้กำเนิดฉัน 

"พี่บัว พรุ่งนี้จะมีคนมารับพี่ไปทำงานนะ" นี่คือเสียงของใบหนาดน้องสาวของฉันเอง 

"งานอะไรหรอหนาดพี่ไม่เห็นรู้เลย ?" ฉันขมวดคิ้วถามน้องสาวอย่างแปลกใจ 

"หนูลงสมัครไว้ให้"

"หื้อ? ทำไมไม่บอกพี่ก่อนละ" 

"ยังไงพี่ก็ต้องทำอยู่ดีนั่นแหละจะบอกไม่บอก"

"...."

" งานสบาย ทำแปปเดียวได้เงินเยอะมาก^_^" 

"จริงหรอ^_^" 

แววตาฉันเป็นประกายขึ้นมาทันทีที่ได้ยินว่าได้เงินเยอะ ฉันยิ้มออกมาอย่างดีใจ แต่ไม่ว่าจะงานหนักแค่ไหนฉันก็ไม่เคยเกี่ยง ขอแค่ได้เงินก็พอ

"อื้อ พรุ่งนี้จะมีคนมารับพี่ไปทำงานนะ" 

"อื้อ โอเคร ว่าแต่มันงานอะไรหรอหนาด"  

"อะ ก็กวาดถูห้องประมาณนี้แหละ" 

"แค่กวาดถูห้อง ได้เงินเยอะจริงหรอหนาด เขาโกหกรึป่าว" 

ฉันเคยทำงานรับจ้างเก็บกวาดบ้านได้วันละไม่กี่ร้อยเอง 

"อื้อ เชื่อหนาดเถอะน่า"