แกร่ก! เสียงเปิดประตูห้องเข้ามา ฉันที่กำลังนั่งอยู่สะดุ้งโหยงทันทีแล้วรีบหันขวับไปมองตรงประตู
ผู้ชายตัวโตเดินเข้ามาในห้อง คือเขา คนที่ขืนใจฉัน เขาเดินมาใกล้ๆฉัน เหมือนกำลังจะนั่งลงข้างๆฉัน ฉันรีบลุกขึ้น... พรึ่บ~ แต่เขาขว้าเอวฉันให้ลงไปนั่งตักของเขา จากนั้นเขาก็เอามือรวบผมฉันออกจากต้นคอ เขาประทับจูบตรงต้นคอฉันอย่างแผ่วเบา ทำเอาขนฉันลุกซู่ไปทั้งตัว ฉันได้แต่นั่งสั่นไม่กล้าขยับ ไม่กล้าพูดอะไร เพราะฉันกลัวว่าเขาจะทำแบบนั้นกับฉันอีก "คุณกลัวผม ?" เขาเอียงคอเลิกคิวมองหน้าฉัน "....." "ไม่ต้องกลัว" "บะ บัวอยากกลับบ้าน" "คุณว่าห้องนี้สวยไหมกอบัว?" เขารู้จักชื่อฉันเต็มๆของฉันได้ยังไงกัน ฉันไม่เคยบอกเขาหนิ "ผมถาม..." เขากดเสียงต่ำลงเมื่อเห็นว่าฉันไม่ยอมตอบเขา "สะ สวยค่ะ" "ผมยกให้คุณ" เขาพูดน้ำเสียงเรียบนิ่ง ยกให้ฉัน ? บ้ารึป่าวจะมายกให้ฉันทำไมกัน "ปล่อยบัวเถอะ บัวอยากกลับบ้าน บัวสัญญาว่าบัวจะไม่บอกเรื่องวันนี้กับใคร บัวจะไม่แจ้งความ" ฉันพูดเสียงสั่นๆ มันสั่นไปทั้งตัว เพราะเขาไม่ยอมปล่อยมือออกจากเอวของฉันเลย แถมเขายังเอามือมาลูบๆขาของฉันด้วย "แจ้งความ หึ! " จู่ๆเขาก็หัวเราะในลำคอเบาๆ เขาดันฉันออกจากตักแล้วกดตัวฉันให้ลงไปนั่งข้างๆเขาจากนั้นเขาก็หันหน้ามามองฉัน ดวงตาคมกริบจ้องมองมาที่หน้าของฉัน ฉันรีบก้มหน้าลงทันที "ให้บัวกลับบ้านเถอะนะคะ" ฉันก้มหน้าพูด "แม่คุณขายคุณให้กับผมแล้ว คุณไม่มีสิทธิ์ได้กลับไป จนกว่าผมจะเบื่อคุณ" ขะ เขาว่าไงนะ แม่ฉันขายฉันให้เขางั้นหรอ มะ ไม่จริง แม่ไม่มีทางทำอย่างนั้นกับฉันแน่ "คุณพูดบ้าอะไร..." ฉันเงยหน้าขึ้นมองผู้ชายตัวโตที่อยู่ตรงหน้าฉัน "นี่แม่เธอไม่บอกเธอรึไง ?" "บอก ? บอกอะไรบัวไม่รู้เรื่อง" "คุณโพสต์ขายพรหมจรรย์ที่เว็บเถื่อนไม่ใช่รึไง แต่แม่คุณเสนอขายคุณให้ผมสิบล้าน" "มะ ไม่ ไม่จริง..." "จริง! ก่อนคุณจะมาที่นี่ ผมให้ลูกน้องเอาเงินไปให้แม่คุณแล้ว" "....." "ถ้าไม่เชื่อ ผมจะพาคุณไปถามแม่คุณเอาไหม ?" ฉันพยักหน้างึกๆตอบเขา ยังไงฉันก็ไม่เชื่อว่าแม่จะขายฉันเขาพาฉันขึ้นรถไปที่บ้าน ระหว่างทางไม่มีการเอ่ยบทสนทนาใดๆจากฉันกับเขาสักคำ เขานั่งนิ่งไม่พูดไม่จาสายตามองไปที่ถนน ฉันก็เหมือนกันณ บ้านของฉัน..."ผมรออยู่ในรถแล้วกัน" เขาหันมาพูดกับฉัน ฉันลงจากรถแล้วรีบเดินเข้าบ้าน "อ้าว อีบัวแกกลับมาทำไม" "แม่ ทะ ทำไมแม่ถามบัวแบบนี้" ฉันน้ำตาคลอ หรือว่าที่ผู้ชายคนนั้นพูดจะเป็นเรื่องจริง "ก็ฉันขายแกไปให้กับเสี่ยดินเขาแล้ว แกจะกลับมาทำไม ไปๆเดี๋ยวได้ซวยกันหมดพอดี เงินที่เสี่ยแดนให้ฉันเอาไปใช้หนี้พนันหมดแล้ว ถ้าเสี่ยมาทวงคืนฉันจะทำยังไง ไม่ชิบหายกันหมดรึไง" แม่พูดพร้อมกับผลักฉันให้ออกจากบ้าน "ขะ ขาย แม่ขายบัวจริงๆใช่ไหม ฮึก..." ฉันร้องไห้สะอื้นออกมาอย่างหนัก แม่ทำแบบนี้กับฉันได้ยังไง ขายฉันทำไม แม่เคยรักฉันบ้างไหม ที่ผ่านมาฉันพยายามทำงานหาเงินมาให้เพื่อหวังจะให้แม่เห็นฉันดีในสายตาบ้าง แม่ไม่เลย ขนาดแค่กอดฉันยังไม่เคยได้รับมันจากแม่เลย "บัว แม่เป็นหนี้พนัน แม่ไม่มีทางเลือก บัวช่วยแม่นะ กลับไปกับเสี่ยดินเขา แม่รับเงินมาแล้ว ถ้าบัวกลับมาอยู่บ้านแม่จะเอาเงินที่ไหนไปคืน" แม่พูดน้ำเสียงที่เย็นลงจากเมื่อกี้ มันทำให้ฉันแปลกใจเพราะแม่ไม่เคยแทนตัวเองว่าแม
หลังจากแยกกับเขาฉันก็เดินออกไปยืนรอรถเมล์หน้าห้างสรรพสินค้า พอรถเมล์มาจอดฉันก็ขนสัมภาระที่พะรุงพะรังเต็มไม้เต็มมือของฉันขึ้นรถเมล์ แถมพอขึ้นมาแล้วยังไม่มีที่นั่งอีก คนก็เบียดกันจนฉันแถบหายใจไม่ออก ณ คอนโด...พรึ่บ! ฉันเดินไม่ทันระวังเลยทำให้ไปชนกับใครเข้าก็ไม่รู้ "ขะ ขอโทษค่ะ" ฉันรีบก้มหน้าขอโทษคนที่ฉันเดินชน แล้วก็ก้มเก็บของที่ตกเกลื่อนพื้น "เดี๋ยวผมช่วยครับ" คนที่ฉันชนเขาไม่ว่าอะไรฉันสักคำ แถมยังใจดีช่วยฉันเก็บของด้วย "ถือไหวไหมครับของเยอะจัง ให้ผมช่วยถือไปส่งไหม? " เขาถามฉัน ตอนนี้ฉันเหมือนไม่ได้ยินคำที่เขาพูดเลย เพราะฉันมัวแต่จ้องมองใบหน้าที่หล่อเหลาของเขา ทำไมช่วงนี้ฉันถึงเจอแต่ผู้ชายหน้าตาดีๆนะ "คุณ คุณครับ..." "อะ มะ ไม่เป็นไรค่ะ บัวถือเองได้ขอบคุณค่ะ" ฉันรีบเดินเข้ามาในคอนโดทันที เกือบไปแล้ว! หน้าห้อง...ฉันได้แต่ยืนมองประตูห้องอย่างอาลัยอาวรณ์ จะเข้าไปข้างในก็ไม่ได้เพราะฉันไม่มีกุญแจห้อง เขาไม่ได้ให้กุญแจห้องกับฉันไว้ ฉันเอาของวางลงหน้าห้อง แล้วก็นั่งลงตรงหน้าประตูห้อง นั่งคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย ฉันอยากกลับบ้านจังอยากกลับไปอยู่กับแม่อยากไปอยู่กับน้อง ไม่รู้ว่าฉันต้
หลังจากบทรักอันเร้าร้อนได้จบลง"ผมชื่อ แผ่นดิน" "ค่ะ..." "คุณอยากจะเรียกผมว่าอะไรก็แล้วแต่ แต่ส่วนมากผู้หญิงจะเรียกผมว่าเสี่ย" "บัวเรียกว่าพี่ดินได้ไหมคะ" ฉันถามเขา เพราะฉันไม่ถนัดจริงๆถ้าจะให้เรียกว่าเสี่ย "อื้ม" จากนั้นทุกอย่างก็อยู่ในความเงียบ พี่ดินเขานั่งดื่มเหล้าอยู่ตรงโซฟา เขาดื่มเหมือนกับดื่มน้ำเปล่าอย่างงั้นแหละ ส่วนฉันก็นั่งอ่านหนังสืออยู่อีกมุมหนึ่งของห้อง พอดีฉันเห็นหนังสือมันวางอยู่ฉันเลยหยิบขึ้นมาอ่าน "ผมจะไม่อยู่กับคุณที่นี่ ห้องนี้ผมยกให้คุณ" ป๊อก! เขาวางแก้วเหล้าลงโต๊ะแล้วลุกขึ้นเดินมาทางฉัน พี่ดินจับปลายครางฉันให้เงยขึ้นไปมองเขา จากนั้นก็กดจูบลงมาที่ริมฝีปากฉัน "อื้อ..." ฉันร้องท้วงขึ้นเพราะพี่ดินเขากัดปากฉัน ทำไมถึงทำแบบนี้ เขาไม่คิดว่าฉันจะเจ็บเลยรึไง แต่ก็นะฉันเขาซื้อฉันแล้วเขามีสิทธิ์จะทำยังไงก็ได้ พี่ดินถอนจูบออกแล้วจ่องหน้าฉัน มือหนาของพี่ดินกำลังลูบไล้อยู่ตรงขาอ่อนฉัน "ถ้าคุณทำให้ผมพอใจ ผมให้คุณได้ทุกอย่างกอบัว" "ถ้าบัวทำให้พี่ดินพอใจ พี่ดินก็จะให้บัวกลับบ้านใช่ไหมคะ" ฉันถามเขา แววตามีความหวัง งั้นฉันจะยอมเขาทุกอย่าง ฉันจะได้กลับไปอยู่บ้านกับแม่
ผู้ชายคนนั้น เขาเอียงคอมองผ่านลูกน้องพี่ดินแล้วมองหน้าฉัน "แล้วพบกับใหม่นะครับ^_^" เขายิ้มหวานให้ฉันก่อนจะหันหลังเดินจากไป ลูกน้องพี่ดินหมุนตัวหันหน้ามาทางฉัน "คุณกอบัวหน้าจะรู้ข้อห้ามของเสี่ยดีนะครับ" "ค่ะ บัวรู้" "งั้นก็ห้ามยุ่งกับผู้ชายคนไหนเลยนะครับ เพราะเสี่ยไม่ชอบจริงๆ" "บัวยังไม่ได้ทำอะไรเลยนะคะ ผู้ชายคนนั้นเขาชื่ออะไรบัวยังไม่รู้เลย" "ผมเตือนด้วยความหวังดีนะครับ เพราะผู้หญิงของเสี่ยคนที่คิดจะทรยศเสี่ย ที่ไม่เก็บไว้สักคน" "พี่ดินคงมีผู้หญิงที่ซื้อมา แบบบัวเยอะเลยใช่ไหมคะ" "ครับ""อ้อ...ค่ะ ไม่ต้องห่วงบัวจะไม่ยุ่งกับใคร" พูดจบฉันก็หมุนตัวกลับไปเลือกผักต่อ แล้วก็เดินไปซื้อของอย่างอื่น ณ คอนโด... หลังจากซื้อของมาแล้ว ฉันก็ลงมือทำอาหารกิน พอทำเสร็จฉันก็เรียกให้พี่ที่เฝ้าหน้าห้องมากินด้วยแต่เขาไม่ยอมเข้ามากิน เขาบอกว่าถ้าพี่ดินรู้เขาเจอสั่งเก็บแน่ๆ ก็แค่เข้ามากินข้าวเองทำไมต้องถึงขั้นนั้นฉันก็ไม่เข้าใจ [ Talk แผ่นดิน ] ตอนนี้ผมกำลังเคลียร์งานที่บริษัทอยู่ ผมไม่ค่อยมีสมาธิกับงานสักเท่าไหร่เพราะ ผมคิดถึงแต่เธอ ผู้หญิงที่ชื่อ กอบัว ผมยอมรับว่าตอนนี้ผมกำลังหลงเธอ เพราะเธอก
พี่ดินอุ้มฉันขึ้น เดินไปที่เตียงวางฉันลง แล้วก็กระแทกถาโถมสะโพกรัวๆ ตรับ ตรับ ตรับ ~ เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังกึกก้องไปทั่วทั้งห้อง "อ๊า~ ทำไมถึงสวยแบบนี้ ซี๊ด" มือหน้าของพี่ดินลูบไล้ไปทั่วเรือนร่างของฉัน ตรับ ตรับ ตรับ~ สะโพกของพี่ดินยังคงทำหน้าที่กระแทกเข้ามาไม่ยอมหยุด"อ๊า อ๊า อ๊า อ๊ะ อ๊ะ อ๊างง~" ฉันกำลังเหมือนคนกำลังจะขาดใจอีกแล้ว พี่ดินรัวเอวเข้ามาจนฉันแทบจะหายใจไม่ไม่ ตรับ ตรับ ตรับ~ "คุณกำลังทำให้ผมคลั่ง กอบัว ซี๊ด~" ฉันมองไปที่ใบหน้าเหยเกของพี่ดิน ทำไมใบหน้าของเขาตอนนี้มันเซ็กซี่ขนาดนี้นะ มันทำให้ฉันละสายตาออกจากใบหน้าของเขาไม่ได้เลยจริงๆ พี่ดินโน้มตัวลงมาดูดเค้นน่าอกของฉัน แล้วก็ฝากลอยแดงไว้เกือบสิบจุดทั่วน่าอก ตรับ ตรับ ตรับ~ "จะเสร็จแล้วบัว อ๊ะ อ๊าซี๊ด~" ตรับ ตรับ ตรับๆๆๆๆ พี่ดิ้นเอามือรั้งเอวฉันไว้แล้วก็กระแทกท่อนเอ็นรัวเป็นเท่าตัว " อ่ะ อ้าปาก ซี๊ด~" "อ๊า อ๊าง อ่ะ ฮ่า ทะ ทำไมคะ" ตรับ ตรับ ตรับๆๆๆๆ ~"เร็วอ้าปาก ซี๊ด" ฉันอ้าปากตามที่พี่ดินสั่ง พี่ดินกระแทกเอวเข้ามารัวๆ ก่อนจะชักท่อนเอ็นออก แล้วเอามายัดใส่ปากฉัน ฉันรู้สึกถึงอะไรอุ่นๆมันพุ่งเข้ามาในปาก รสชาติขอ
ฉันเบือนหน้าหนีพี่ดินไปทางอื่น เพราะไม่อยากให้เขาเห็นน้ำตาของฉัน ฉันมันเป็นคนเจ้าน้ำตาใครพูดอะไรที่กระทบกระเทือนจิตใจหน่อยไม่ได้หรอกเป็นต้องร้องไห้ตลอด หมับ! พี่ดินเอามือมาจับปลายคางฉันให้หันหน้าไปหาเขา "ร้องไห้ทำไม ?" เขาขมวดคิ้วมองหน้าฉัน"ปะ เปล่าค่ะ..." "ผมไม่ได้ตาบอด" พี่ดินปล่อยมือออกจากปลายคางฉัน เขาเอื้อมมือไปหยิบแก้วเหล้าบนโต๊ะแล้วก็ยกดื่มจนหมดแก้ว แล้วเขาก็หันมามองหน้าฉัน แววตาของเขามันยากที่จะคาดเดาว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่ มองตาเขาที่ไรมันทำให้ฉันรู้สึกร้อนๆหนาวๆทุกครั้งเลยจริงๆ "กฏของผมอีกข้อที่ผมไม่ได้บอกคุณ" "....""ห้ามรักผม เพราะผมไม่มีทางรักคุณ" พี่ดินพูดเสียงเรียบ "ค่ะ" ฉันตอบสั้นๆแล้วยกมือขึ้นมาปาดน้ำตาออกจากแก้ม ฉันจะคอยเตือนตัวเองเอาไว้ว่าห้ามไปรักเขา ทุกอย่่างกลับมาอยู่ในความเงียบสงบอีกครั้ง ทั้งฉันและพี่ดินไม่มีใครเอ่ยคำใดออกมาอีก พี่ดินเอาแต่นั่งดื่มเหล้า ส่วนฉันก็ก้มหน้าอ่านหนังสือ พอมาคิดๆถึงคำพูดที่พี่ดินพูด มันก็ทำให้ฉันอยากจะร้องไห้อออกมาอีกครั้ง แต่ก็ต้องกลั้นน้ำตาเอาไว้ประมาณ3ชั่วโมงผ่านไป..."ผมอยากอาบน้ำ" "คะ ?" ฉันหันไปมองพี่ดินอย่างสงสัย
ตรับ ตรับ ตรับ ~ พี่ดินกระแทกท่อนเอ็นเข้ามาอย่างหนักหน่วง จนฉันต้องปิดแก๊สหยุดทำอาหาร เพราะพี่ดินทำให้ฉันไม่มีสมาธิเลย เขาชั่งเอาแต่ใจตัวเองจริงๆ ตรับ ตรับ ตรับ~ "อ๊า เสียวไหมบัว อื้ม~" "สะ เสียว พะ พี่ดิน บัวเสียว อ๊า อ๊าง~" พี่ดินกระเเทกท่อนเอ็นเข้ามารัวกว่าเดิม ตรับๆๆๆ ตรับๆๆๆ~ "อ๊ะ อ๊าง อร้ายกรี๊ด!!" ฉันร้องออกมาเสียงหลงแล้วรีบชักแขนออก เพราะในระหว่างที่กำลังร่วมรักกับพี่ดินอยู่แขนฉันดันไปโดนกับหม้อที่ตั้งอยู่บนเตา "เป็นอะไรบัว" พี่ดินชักท่อนเอ็นออกแล้วดึงแขนฉันไปดู"อ่ะ เจ็บ""ซุ่มซ่ามจริง!" พี่ดินมองฉันสายตาดุๆ"ค่ะ บัวซุ่มซ่ามเอง..." ฉันก้มหน้าพูดตอบพี่ดิน "ใส่กางเกงซะ ผมหมดอารมณ์" พี่ดินเก็บท่อนเอ็นของตัวเองแล้วก็รูดซิปกางเกง เสร็จแล้วก็เดินออกไปจากห้องครัว หลังจากพี่ดินออกไปฉันดึงกางเกงของตัวเองขึ้นมาใส่ให้เรียบร้อย เสร็จแล้วก็มองดูรอยที่ฉันโดนหม้อร้อนๆเมื่อกี้ดาดแขน "อ่า แสบจัง" ฉันพูดออกมาเบาๆ ฉันเดินออกมาจากห้องครัวตอนนี้พี่ดินไม่อยู่แล้วพี่ดินออกไปแล้ว ฉันมันคงจะน่าเบื่อจริงๆนั่นแหละ ฉันได้แต่ภาวนาขอให้พี่ดินไม่เบื่อฉันจนไล่ฉัน แล้วเรียกเงินคืน ฉันเดินหากล่อ
พี่ดินนั่งลงข้างๆฉัน เขาเอามือมาจับปลายคางของฉันให้หันไปหาเขา แถมยังออกแรงบีบแน่น เขาจะรู้ไหมว่าตอนนี้เขากำลังทำให้ฉันเจ็บ ผู้ชายคนนี้เคยสงสารผู้หญิงบ้างไหมนะ"ได้ยินที่ผมพูดไหม" น้ำเสียงที่เปร่งออกมาจากปากเขามันชั่งเย็นชาเหลือเกิน"ดะ ได้ยินค่ะ" ฉันรีบหลบสายตาของพี่ดินพราะตอนนี้เขากำลังมองมาที่ฉันอย่างคาดโทษ พี่ดินค่อยๆปล่อยมือออกจากปลายคางของฉัน "ไปเอาเหล้ามารินให้ผมกิน" "ค่ะๆ" ฉันรีบลุกขึ้นเดินไปหยิบขวดเหล้าราคาแพงแล้วก็เเก้วหนึ่งใบ ป๊อก! ฉันวางขาดเหล้าลงโต๊ะแล้วก็ยื่นแก้วที่ฉันพึ่งเทเหล้าลงไปเมื่อกี้ยื่นให้พี่ดิน "ทีหลังถ้าผมมาหาไม่ต้องให้ผมบอกว่าต้องทำอะไร คุณควรจะรู้หน้าทีีตัวเองนะบัว" เขาผันมามองฉันสายตาดุๆ "ค่ะ" ฉันก้มหน้าตอบ"ไปหาผมที่บ่อนทำไม แบบคุณคงไม่ได้ไปเพราะว่าคิดถึงผมหรอก ใช่ไหม" "อ่ะ...พะ พี่ดิน" ฉันร้องอุทานออกมาเบาๆเพราะพี่ดินขว้าตัวฉันให้ไปนั่งตรงตักของเขา ป๊อก! พี่ดินวางแก้วลงบนโต๊ะ เขาเอามือปัดผมฉันออกจากต้นคออย่างหงุดหงิด จากนั้นเขาก็กดจูบลงมาที่ต้นคอของฉัน แค่นี้ทั้งตัวฉันก็มีแต่รอยจูบของเขาแล้ว เขายังจะเพิ่มรอยให้ฉันอีกรึไงกัน"พี่ดิน บะ บัวขอเงินหน