หลังจากแยกกับเขาฉันก็เดินออกไปยืนรอรถเมล์หน้าห้างสรรพสินค้า พอรถเมล์มาจอดฉันก็ขนสัมภาระที่พะรุงพะรังเต็มไม้เต็มมือของฉันขึ้นรถเมล์
แถมพอขึ้นมาแล้วยังไม่มีที่นั่งอีก คนก็เบียดกันจนฉันแถบหายใจไม่ออกณ คอนโด...
พรึ่บ! ฉันเดินไม่ทันระวังเลยทำให้ไปชนกับใครเข้าก็ไม่รู้ "ขะ ขอโทษค่ะ" ฉันรีบก้มหน้าขอโทษคนที่ฉันเดินชน แล้วก็ก้มเก็บของที่ตกเกลื่อนพื้น "เดี๋ยวผมช่วยครับ" คนที่ฉันชนเขาไม่ว่าอะไรฉันสักคำ แถมยังใจดีช่วยฉันเก็บของด้วย "ถือไหวไหมครับของเยอะจัง ให้ผมช่วยถือไปส่งไหม? " เขาถามฉัน ตอนนี้ฉันเหมือนไม่ได้ยินคำที่เขาพูดเลย เพราะฉันมัวแต่จ้องมองใบหน้าที่หล่อเหลาของเขา ทำไมช่วงนี้ฉันถึงเจอแต่ผู้ชายหน้าตาดีๆนะ "คุณ คุณครับ..." "อะ มะ ไม่เป็นไรค่ะ บัวถือเองได้ขอบคุณค่ะ" ฉันรีบเดินเข้ามาในคอนโดทันที เกือบไปแล้ว! หน้าห้อง... ฉันได้แต่ยืนมองประตูห้องอย่างอาลัยอาวรณ์ จะเข้าไปข้างในก็ไม่ได้เพราะฉันไม่มีกุญแจห้อง เขาไม่ได้ให้กุญแจห้องกับฉันไว้ ฉันเอาของวางลงหน้าห้อง แล้วก็นั่งลงตรงหน้าประตูห้อง นั่งคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย ฉันอยากกลับบ้านจังอยากกลับไปอยู่กับแม่อยากไปอยู่กับน้อง ไม่รู้ว่าฉันต้องอยู่ที่นี่อีกนานแค่ไหน และไม่รู้เลยว่าฉันต้องเจอกับอะไรบ้าง 3ชั่วโมงผ่านไป "อ้าว ทำไมไม่เข้าไปในห้องละครับ" ฉันค่อยๆเงยหน้ามองคนที่ทักฉัน คือผู้ชายคนนั้น ที่ฉันซุ่มซ่ามไปเดินชนเขาที่หน้าคอนโด ฉันไม่ตอบอะไรแค่ยิ้มจางๆให้เขา หมับ! จู่ๆก็มีแรงมาดึงที่ต้นแขนของฉันให้ลุกขึ้น ฉันเงยหน้ามองคนที่จับแขนฉันอยู่ เขาคือเจ้าของห้องที่ฉันกำลังนั่งอยู่ 'พี่แผ่นดิน' นี่น่าจะเป็นชื่อของเขา "อะ บัวเจ็บนะคะ" ฉันร้องท้วงเพราะเขาออกแรงบีบที่แขนฉันแรงเกินไปแล้ว "เข้าห้อง...!!" เขาสั่งฉันเสียงแข็ง เขาหยิบคีย์การ์ดขึ้นมาสแกน แล้วก็เปิดประตูเข้าไปพร้อมกับดันฉันเข้าไปในห้อง ผู้ชายคนนั้นเขามองหน้าฉันเหมือนตกใจนิดหน่อย แต่เขาก็ไม่ได้พูดถามอะไร ภายในห้อง... "ไปนั่งอ่อยผู้ชายอยู่ทำไม ทำไมไม่เข้าห้อง" เขาจ้องหน้าฉันแววตาดุดัน "บัวไม่มีกุญแจห้อง" "แล้วทำไมไม่ลงไปขอที่เคาน์เตอร์" "บัว บัวไม่รู้ ว่าลงไปขอที่เคาน์เตอร์ได้ด้วย" เขามองหน้าฉันแล้วถอนหายใจออกมายาวๆพร้อมกับส่ายหน้าไปมา "เอาของไปเก็บในห้อง แล้วก็ตามผมไปที่ห้องน้ำ" "ห้องน้ำ..." ฉันขมวดคิ้ว กระพริบตาปริบปริบ มองเขาอย่างแปลกใจ จะให้ฉันไปหาเขาที่ห้องน้ำทำไมกัน "คุณคิดว่าผมซื้อคุณมานอนเล่นอยู่ห้องรึไง เร็วๆ ผมต้องไปบ่อนต่อ" เขาตอบฉันเหมือนคนที่ไม่ค่อยสบอารมณ์สักเท่าไหร่ "...." "ค่ะ..." จบคำพูดของฉันเขาก็เดินไปทางห้องน้ำ ส่วนฉันถือของเข้าไปเก็บในห้องนอน แล้วก็เดินตามเขาไปที่ห้องน้ำตามที่เขาสั่ง ภายในห้องน้ำ... ตอนนี้ผู้ชายตัวโตกำลังนั่งแช่อยู่ในอ่าง เขาเงยหน้ามองฉัน แววตาของเขาทำให้ฉันรู้สึกร้อนวูบวาบไปทั้งตัว "ถอดเสื้อผ้าออกซะ...!!" เขาออกคำสั่ง ฉันไม่ขัดอะไร ยอมถอดเสื้อผ้าออกตามที่เขาบอก ฉันรู้ดีว่าฉันอยู่ในฐานะอะไร เขาสั่งอะไรฉันก็ต้องทำ "ลงมานี่สิ" หลังจากฉันถอดเสื้อผ้าออกจนหมด เขาก็สั่งให้ฉันลงไปในอ่างกับเขา ฉันอายจนแทบจะไม่กล้ามองหน้าเขาเลยจริงๆ ฉันค่อยๆก้าวขาลงไปในอ่าง หมับ! "อร้าย...!" ฉันร้องออกมาเสียงหลงเมื่อจู่ๆเขาก็เอามือมาดึงแขนฉัน "ชักช้าจริงๆ!!" เขากอดเอวฉันแน่น ลิ้นร้อนๆของเขากำลังลากเลียวนไปมาที่แผ่นหลังฉัน ทำเอาฉันขนลุกไปทั้งตัว มือหนาลูบไล้ไปมาบีบเค้นหน้าอกของฉัน จนฉันต้องนิ่วหน้าหลายต่อหลายครั้งเพราะความเจ็บ แต่ฉันก็ไม่กล้าพูดขัดเขา "อ๊ะ ซี๊ด~" ฉันร้องครางออกมาอย่างห้ามไม่ได้ เพราะตอนนี้นิ้วของเขากำลังสอดใส่เข้ามาในรูเสียวของฉัน มันรู้สึกเจ็บแต่มันก็รู้สึกดี มันเป็นความรู้สึกแปลกใหม่ที่ฉันพึ่งเคยได้สัมผัส "ครางออกมาดังๆสิบัว" เขากระซิบที่หูฉันเสียงแหบพร่า แล้วเขาก็ชักนิ้วเข้าออกรูเสียวของฉันเร็วขึ้นเรื่อยๆ "อ๊า อ๊าง อ๊ะ ซี๊ด~อื้อ บะ บัวเจ็บ" ฉันร้องท้วงเมื่อเขาสอดนิ้วเพิ่มเข้ามาในรูเสียวของฉันอีกนิ้ว เพราะมันทำให้ฉันรู้สึกเจ็บ ฉันรู้สึกถึงอะไรบางอย่างที่มันพองตัวขึ้นมาดันก้นของฉัน "ทนหน่อยเดี๋ยวก็ชิน" เขาชักนิ้วออกแล้วก็ยกตัวฉันขึ้นก่อนจะกดตัวฉันลงมานั่งตักของเขาเหมือนเดิม "อ่ะ กรี๊ด~" ฉันรู้สึกถึงอะไรบางอย่างที่กำลังสอดเข้ามาในรูเสียวของฉัน มันคับแน่นจนฉันต้องร้องออกมาเพราะความเจ็บ ฉันเอามือขึ้นมาเกาะขอบอ่างแน่น ไม่กล้านั่งลงจนสุดเพราะมันเจ็บมากจริงๆ "นั่งลงไป" เขาพูดอู้อี้อยู่ตรงแผ่นหลังฉัน มือหนากำลังบีบเค้นหน้าอกของฉันอยู่ ฉันหายใจเข้าออกช้าๆก่อนจะกลั้นหายใจแล้วนั่งลงตามที่เขาบอก "อ๊า แน่นมากบัว" เขากระแทกเอวขึ้นมาทำให้ฉันสะดุ้งโหยง น้ำในอ่างกระเพื่อมตามแรงสั่นไหวของตัวฉัน " อ่ะ บะ บัวเจ็บ" "ทนอีกนิด อ๊า" เขากระแทกท่อนเอ็นอัดใหญ่ใส่เข้ามาไม่ยั้ง มันทั้งเจ็บทั้งเเสบมากจริงๆ "พะ พอก่อน บัวเจ็บ อื้อ..." "เรียกผมว่าพี่ดิน อ๊า~ เรียกสิ ครางชื่อผม" ปากพูดบอกฉัน แต่ก็ยังกระแทกท่อนเอ็นถาโถมเขามารัวๆ "พะ พี่ดิน บัวเจ็บ ยะ หยุดก่อน อ่ะ..อื้อ~" เขายอมหยุดตามที่ฉันบอก มือหนาของเขายังคงเค้นหน้าอกฉันอยู่ "ขึ้นให้ผม โยกสิ" เขาสั่งเสียงเรียบ "ขึ้น บะ บัวทำไม่เป็น" หมับ! เขาจับตัวฉันยกขึ้นทำให้ท่อนเอ็นอันใหญ่หลุดออกไป ฉันรู้สึกโล่งขึ้นมาทันที แต่ยังไม่ทันที่ฉันจะหายใจทั่วท้อง เขาก็จับฉันหันหน้าไปหาเขา แล้วก็เสียบท่อนเอ็นเข้ามาใหม่อีกครั้ง เขาโน้มใบหน้าลงมาดูดเลียน่าอกฉันอย่างคนหื่นกระหาย "อื้อ อ๊า~" ฉันร้องครางในลำคอเบาๆ "โยกสิบัว" เขาผละออกจากหน้าอกฉัน แววตาเขาที่มองฉันเหมือนกำลังอ้อนวอนให้ฉันทำตามที่เขาสั่ง "บัว ทะ ทำไม่เป็น" "เดี๋ยวผมสอน..." เขาเลื่อนมือหนาทั้งสองข้างลงมาจับสะโพกฉัน แล้วเขาก็ยกตัวฉันขึ้นลงรูดท่อนเอ็นใหญ่ของเขา จนฉันต้องนิ่วหน้าเพราะความเจ็บปวด "อ๊า ทำแบบนี้ ทำสิ ซี๊ด~" เขาปล่อยมือออกจากสะโพกฉัน แล้วก็ออกคำสั่ง ฉันโยกเอวขึ้นลงตามที่เขาบอก "บะ แบบนั้นบัว อ๊า" เขาซี๊ดปาก มันเหมือนมีมนต์สะกดให้ฉันบอกใบหน้าของเขา ฉันสะสายตาออกจากใบหน้าที่หล่อเหลาของเขาไม่ได้เลยจริงๆ ฉันยังคงโยกขึ้นลงบนตัวเขา ความรู้สึกเจ็บเมื่อครู่ มันเหมือนมีความรู้สึกบางอย่างแทรกเข้ามา มันรู้สึกเสียวๆปนเจ็บนิดๆ "ครางชื่อผมสิบัว อ๊า~" "อ๊ะ อ๊ะ พี่ดิน ซี๊ด อื้อ อ๊าง~" ฉันกัดปากตัวเองเบาๆ ไม่รู้เหมือนกันว่าทำแบบนี้ทำไม แต่ตอนนี้มันรู้สึกเสียวใจแทบขาดหลังจากบทรักอันเร้าร้อนได้จบลง"ผมชื่อ แผ่นดิน" "ค่ะ..." "คุณอยากจะเรียกผมว่าอะไรก็แล้วแต่ แต่ส่วนมากผู้หญิงจะเรียกผมว่าเสี่ย" "บัวเรียกว่าพี่ดินได้ไหมคะ" ฉันถามเขา เพราะฉันไม่ถนัดจริงๆถ้าจะให้เรียกว่าเสี่ย "อื้ม" จากนั้นทุกอย่างก็อยู่ในความเงียบ พี่ดินเขานั่งดื่มเหล้าอยู่ตรงโซฟา เขาดื่มเหมือนกับดื่มน้ำเปล่าอย่างงั้นแหละ ส่วนฉันก็นั่งอ่านหนังสืออยู่อีกมุมหนึ่งของห้อง พอดีฉันเห็นหนังสือมันวางอยู่ฉันเลยหยิบขึ้นมาอ่าน "ผมจะไม่อยู่กับคุณที่นี่ ห้องนี้ผมยกให้คุณ" ป๊อก! เขาวางแก้วเหล้าลงโต๊ะแล้วลุกขึ้นเดินมาทางฉัน พี่ดินจับปลายครางฉันให้เงยขึ้นไปมองเขา จากนั้นก็กดจูบลงมาที่ริมฝีปากฉัน "อื้อ..." ฉันร้องท้วงขึ้นเพราะพี่ดินเขากัดปากฉัน ทำไมถึงทำแบบนี้ เขาไม่คิดว่าฉันจะเจ็บเลยรึไง แต่ก็นะฉันเขาซื้อฉันแล้วเขามีสิทธิ์จะทำยังไงก็ได้ พี่ดินถอนจูบออกแล้วจ่องหน้าฉัน มือหนาของพี่ดินกำลังลูบไล้อยู่ตรงขาอ่อนฉัน "ถ้าคุณทำให้ผมพอใจ ผมให้คุณได้ทุกอย่างกอบัว" "ถ้าบัวทำให้พี่ดินพอใจ พี่ดินก็จะให้บัวกลับบ้านใช่ไหมคะ" ฉันถามเขา แววตามีความหวัง งั้นฉันจะยอมเขาทุกอย่าง ฉันจะได้กลับไปอยู่บ้านกับแม่
ผู้ชายคนนั้น เขาเอียงคอมองผ่านลูกน้องพี่ดินแล้วมองหน้าฉัน "แล้วพบกับใหม่นะครับ^_^" เขายิ้มหวานให้ฉันก่อนจะหันหลังเดินจากไป ลูกน้องพี่ดินหมุนตัวหันหน้ามาทางฉัน "คุณกอบัวหน้าจะรู้ข้อห้ามของเสี่ยดีนะครับ" "ค่ะ บัวรู้" "งั้นก็ห้ามยุ่งกับผู้ชายคนไหนเลยนะครับ เพราะเสี่ยไม่ชอบจริงๆ" "บัวยังไม่ได้ทำอะไรเลยนะคะ ผู้ชายคนนั้นเขาชื่ออะไรบัวยังไม่รู้เลย" "ผมเตือนด้วยความหวังดีนะครับ เพราะผู้หญิงของเสี่ยคนที่คิดจะทรยศเสี่ย ที่ไม่เก็บไว้สักคน" "พี่ดินคงมีผู้หญิงที่ซื้อมา แบบบัวเยอะเลยใช่ไหมคะ" "ครับ""อ้อ...ค่ะ ไม่ต้องห่วงบัวจะไม่ยุ่งกับใคร" พูดจบฉันก็หมุนตัวกลับไปเลือกผักต่อ แล้วก็เดินไปซื้อของอย่างอื่น ณ คอนโด... หลังจากซื้อของมาแล้ว ฉันก็ลงมือทำอาหารกิน พอทำเสร็จฉันก็เรียกให้พี่ที่เฝ้าหน้าห้องมากินด้วยแต่เขาไม่ยอมเข้ามากิน เขาบอกว่าถ้าพี่ดินรู้เขาเจอสั่งเก็บแน่ๆ ก็แค่เข้ามากินข้าวเองทำไมต้องถึงขั้นนั้นฉันก็ไม่เข้าใจ [ Talk แผ่นดิน ] ตอนนี้ผมกำลังเคลียร์งานที่บริษัทอยู่ ผมไม่ค่อยมีสมาธิกับงานสักเท่าไหร่เพราะ ผมคิดถึงแต่เธอ ผู้หญิงที่ชื่อ กอบัว ผมยอมรับว่าตอนนี้ผมกำลังหลงเธอ เพราะเธอก
พี่ดินอุ้มฉันขึ้น เดินไปที่เตียงวางฉันลง แล้วก็กระแทกถาโถมสะโพกรัวๆ ตรับ ตรับ ตรับ ~ เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังกึกก้องไปทั่วทั้งห้อง "อ๊า~ ทำไมถึงสวยแบบนี้ ซี๊ด" มือหน้าของพี่ดินลูบไล้ไปทั่วเรือนร่างของฉัน ตรับ ตรับ ตรับ~ สะโพกของพี่ดินยังคงทำหน้าที่กระแทกเข้ามาไม่ยอมหยุด"อ๊า อ๊า อ๊า อ๊ะ อ๊ะ อ๊างง~" ฉันกำลังเหมือนคนกำลังจะขาดใจอีกแล้ว พี่ดินรัวเอวเข้ามาจนฉันแทบจะหายใจไม่ไม่ ตรับ ตรับ ตรับ~ "คุณกำลังทำให้ผมคลั่ง กอบัว ซี๊ด~" ฉันมองไปที่ใบหน้าเหยเกของพี่ดิน ทำไมใบหน้าของเขาตอนนี้มันเซ็กซี่ขนาดนี้นะ มันทำให้ฉันละสายตาออกจากใบหน้าของเขาไม่ได้เลยจริงๆ พี่ดินโน้มตัวลงมาดูดเค้นน่าอกของฉัน แล้วก็ฝากลอยแดงไว้เกือบสิบจุดทั่วน่าอก ตรับ ตรับ ตรับ~ "จะเสร็จแล้วบัว อ๊ะ อ๊าซี๊ด~" ตรับ ตรับ ตรับๆๆๆๆ พี่ดิ้นเอามือรั้งเอวฉันไว้แล้วก็กระแทกท่อนเอ็นรัวเป็นเท่าตัว " อ่ะ อ้าปาก ซี๊ด~" "อ๊า อ๊าง อ่ะ ฮ่า ทะ ทำไมคะ" ตรับ ตรับ ตรับๆๆๆๆ ~"เร็วอ้าปาก ซี๊ด" ฉันอ้าปากตามที่พี่ดินสั่ง พี่ดินกระแทกเอวเข้ามารัวๆ ก่อนจะชักท่อนเอ็นออก แล้วเอามายัดใส่ปากฉัน ฉันรู้สึกถึงอะไรอุ่นๆมันพุ่งเข้ามาในปาก รสชาติขอ
ฉันเบือนหน้าหนีพี่ดินไปทางอื่น เพราะไม่อยากให้เขาเห็นน้ำตาของฉัน ฉันมันเป็นคนเจ้าน้ำตาใครพูดอะไรที่กระทบกระเทือนจิตใจหน่อยไม่ได้หรอกเป็นต้องร้องไห้ตลอด หมับ! พี่ดินเอามือมาจับปลายคางฉันให้หันหน้าไปหาเขา "ร้องไห้ทำไม ?" เขาขมวดคิ้วมองหน้าฉัน"ปะ เปล่าค่ะ..." "ผมไม่ได้ตาบอด" พี่ดินปล่อยมือออกจากปลายคางฉัน เขาเอื้อมมือไปหยิบแก้วเหล้าบนโต๊ะแล้วก็ยกดื่มจนหมดแก้ว แล้วเขาก็หันมามองหน้าฉัน แววตาของเขามันยากที่จะคาดเดาว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่ มองตาเขาที่ไรมันทำให้ฉันรู้สึกร้อนๆหนาวๆทุกครั้งเลยจริงๆ "กฏของผมอีกข้อที่ผมไม่ได้บอกคุณ" "....""ห้ามรักผม เพราะผมไม่มีทางรักคุณ" พี่ดินพูดเสียงเรียบ "ค่ะ" ฉันตอบสั้นๆแล้วยกมือขึ้นมาปาดน้ำตาออกจากแก้ม ฉันจะคอยเตือนตัวเองเอาไว้ว่าห้ามไปรักเขา ทุกอย่่างกลับมาอยู่ในความเงียบสงบอีกครั้ง ทั้งฉันและพี่ดินไม่มีใครเอ่ยคำใดออกมาอีก พี่ดินเอาแต่นั่งดื่มเหล้า ส่วนฉันก็ก้มหน้าอ่านหนังสือ พอมาคิดๆถึงคำพูดที่พี่ดินพูด มันก็ทำให้ฉันอยากจะร้องไห้อออกมาอีกครั้ง แต่ก็ต้องกลั้นน้ำตาเอาไว้ประมาณ3ชั่วโมงผ่านไป..."ผมอยากอาบน้ำ" "คะ ?" ฉันหันไปมองพี่ดินอย่างสงสัย
ตรับ ตรับ ตรับ ~ พี่ดินกระแทกท่อนเอ็นเข้ามาอย่างหนักหน่วง จนฉันต้องปิดแก๊สหยุดทำอาหาร เพราะพี่ดินทำให้ฉันไม่มีสมาธิเลย เขาชั่งเอาแต่ใจตัวเองจริงๆ ตรับ ตรับ ตรับ~ "อ๊า เสียวไหมบัว อื้ม~" "สะ เสียว พะ พี่ดิน บัวเสียว อ๊า อ๊าง~" พี่ดินกระเเทกท่อนเอ็นเข้ามารัวกว่าเดิม ตรับๆๆๆ ตรับๆๆๆ~ "อ๊ะ อ๊าง อร้ายกรี๊ด!!" ฉันร้องออกมาเสียงหลงแล้วรีบชักแขนออก เพราะในระหว่างที่กำลังร่วมรักกับพี่ดินอยู่แขนฉันดันไปโดนกับหม้อที่ตั้งอยู่บนเตา "เป็นอะไรบัว" พี่ดินชักท่อนเอ็นออกแล้วดึงแขนฉันไปดู"อ่ะ เจ็บ""ซุ่มซ่ามจริง!" พี่ดินมองฉันสายตาดุๆ"ค่ะ บัวซุ่มซ่ามเอง..." ฉันก้มหน้าพูดตอบพี่ดิน "ใส่กางเกงซะ ผมหมดอารมณ์" พี่ดินเก็บท่อนเอ็นของตัวเองแล้วก็รูดซิปกางเกง เสร็จแล้วก็เดินออกไปจากห้องครัว หลังจากพี่ดินออกไปฉันดึงกางเกงของตัวเองขึ้นมาใส่ให้เรียบร้อย เสร็จแล้วก็มองดูรอยที่ฉันโดนหม้อร้อนๆเมื่อกี้ดาดแขน "อ่า แสบจัง" ฉันพูดออกมาเบาๆ ฉันเดินออกมาจากห้องครัวตอนนี้พี่ดินไม่อยู่แล้วพี่ดินออกไปแล้ว ฉันมันคงจะน่าเบื่อจริงๆนั่นแหละ ฉันได้แต่ภาวนาขอให้พี่ดินไม่เบื่อฉันจนไล่ฉัน แล้วเรียกเงินคืน ฉันเดินหากล่อ
พี่ดินนั่งลงข้างๆฉัน เขาเอามือมาจับปลายคางของฉันให้หันไปหาเขา แถมยังออกแรงบีบแน่น เขาจะรู้ไหมว่าตอนนี้เขากำลังทำให้ฉันเจ็บ ผู้ชายคนนี้เคยสงสารผู้หญิงบ้างไหมนะ"ได้ยินที่ผมพูดไหม" น้ำเสียงที่เปร่งออกมาจากปากเขามันชั่งเย็นชาเหลือเกิน"ดะ ได้ยินค่ะ" ฉันรีบหลบสายตาของพี่ดินพราะตอนนี้เขากำลังมองมาที่ฉันอย่างคาดโทษ พี่ดินค่อยๆปล่อยมือออกจากปลายคางของฉัน "ไปเอาเหล้ามารินให้ผมกิน" "ค่ะๆ" ฉันรีบลุกขึ้นเดินไปหยิบขวดเหล้าราคาแพงแล้วก็เเก้วหนึ่งใบ ป๊อก! ฉันวางขาดเหล้าลงโต๊ะแล้วก็ยื่นแก้วที่ฉันพึ่งเทเหล้าลงไปเมื่อกี้ยื่นให้พี่ดิน "ทีหลังถ้าผมมาหาไม่ต้องให้ผมบอกว่าต้องทำอะไร คุณควรจะรู้หน้าทีีตัวเองนะบัว" เขาผันมามองฉันสายตาดุๆ "ค่ะ" ฉันก้มหน้าตอบ"ไปหาผมที่บ่อนทำไม แบบคุณคงไม่ได้ไปเพราะว่าคิดถึงผมหรอก ใช่ไหม" "อ่ะ...พะ พี่ดิน" ฉันร้องอุทานออกมาเบาๆเพราะพี่ดินขว้าตัวฉันให้ไปนั่งตรงตักของเขา ป๊อก! พี่ดินวางแก้วลงบนโต๊ะ เขาเอามือปัดผมฉันออกจากต้นคออย่างหงุดหงิด จากนั้นเขาก็กดจูบลงมาที่ต้นคอของฉัน แค่นี้ทั้งตัวฉันก็มีแต่รอยจูบของเขาแล้ว เขายังจะเพิ่มรอยให้ฉันอีกรึไงกัน"พี่ดิน บะ บัวขอเงินหน
ข้างกายของพี่ดินมีผู้หญิงยืนกอดแขนอยู่ เธอมองหน้าฉันแบบไม่ชอบใจสักเท่าไหร่ ทั้งที่เราไม่เคยรู้จักกัน "งั้นเดี๋ยวค่อยเจอกันใหม่โอกาสหน้านะครับ" ผู้ชายที่ชวนฉันไปกินข้าวเมื่อกี้พูดขึ้น แล้วก็เดินจากไป ฉันสังเกตเห็นเขากระตุกยิ้มที่มุมปากให้พี่ดินด้วย สองคนนี้ต้องเคยมีเรื่องบาดหมางกันแน่เลย"งะ งั้นบัวขอตัวกลับคอนโดก่อนนะคะ" ฉันบอกพี่ดิน "คุณต้องกลับพร้อมผม" พี่ดินพูดเสียงแข็ง แล้วจ้องฉันตาเขม่ง"เสี่ย แล้วมินละคะ ไหนเสี่ยสัญญากับมินว่าเราจะไปดูหนังกันไง" ผู้หญิงที่ยืนอยู่ข้างกายพี่ดินโวยวายขึ้น แถมยังมองมาทางฉันตาขวางอีก"ไว้พรุ่งนี้ วันนี้ผมไม่ว่างอย่ามาเยอะผมไม่ชอบ" พี่ดินแกะมือผู้หญิงคนนั้นออกแล้วเดินมาทางฉันหมับ! พี่ดินขว้ามือฉันแล้วก็ออกแรงกระชากแขนฉันแรงมาก จนฉันต้องนิ่วหน้าเพราะความเจ็บ "โอ้ย พี่ดิน บัวเจ็บ..." ฉันพยายามอกะมือพี่ดินออก"คุณดินครับ...""อย่ายุ่ง" พี่ดินหันขวับไปมองพี่ชาติที่กำลังจะช่วยฉันพูด จากนั้นพี่ดินก็ลากฉันออกมาจากห้าง ย้ำนะคะว่าลากจริงๆ เขาดูน่ากลัวเกินไปแล้ว ฉันไม่ชอบเลยที่พี่ดินทำแบบนี้ ทั้งที่ฉันยังไม่ได้ทำอะไรเลย ทำไมต้องทำเหมือนโกรธฉันขนาดนั้นด้ว
ตอนนี้หมอที่พี่ดินบอกว่าเขาคือเพื่อนของพี่ดินกำลังตรวจฉันอยู่ แถมสายตาหมอยังมองมาที่ใบหน้าของฉันเป็นระยะๆ เหมือนสงสัยอะไรสักอย่าง ฉันรู้สึกแปลกใจนะว่าคนอย่างพี่ดินที่ทั้งดิบทั้งเถื่อน เขามีเพื่อนเป็นหมอได้ยังไง บุคลิกของเขาสองคนชั่วแตกต่างกันสิ้นเชิง "มึงเบาได้ก็เบานะไอ้ดิน ร่างกายเธออ่อนแอมาก" หมอหันไปพูดบอกพี่ดินที่กำลังยืนดูหมอเพื่อนของเขาตรวจฉันอยู่ตรงข้างเตียง "อื้ม" สายตาอันเยือกเย็นราวกับน้ำแข็งของพี่ดินจ้องมองมาที่ฉันฉันไม่สามารถรู้ได้เลยว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่ [ Talk แผ่นดิน ] หลังจากไอ้คีรินตรวจกอบัวเสร็จ ตอนนี้ผมปล่อยให้เธอนอนพัก เมื่อวานผมคงจะลงโทษเธอหนักเกินไป หรือไม่เธอก็สำออย หึ! ผู้หญิงคนอื่นโดนหนักกว่าเธอยังไม่เห็นจะเป็นอะไร "มึงนี่เร็วจัด กูว่าแล้วกูติดต่อไปมีคนบอกว่ามีคนซื้อเธอไปแล้ว เป็นมึงนี่เอง ไหนตอนแรกไม่สนใจไงวะ""ก็แค่สนุก..." "เออ เด็ดไหม แต่กูไม่น่าถามนะ ถึงขนาดป่วย" "ก็งั้นๆ" "เบื่อเมื่อไหร่กูขอก็แล้วกัน" "หึ...!!" ผมหัวเราะในลำคอเบาๆ เธอนี่มันเสน่ห์แรงจริงๆ "แล้วมึงเอาลูกเขามาอยู่แบบนี้พ่อแม่เขาไม่ตามหาหรือเรียกค่าเสียหายอะไรกับมึงหรอวะไอ้ดิน