ตอนนี้หมอที่พี่ดินบอกว่าเขาคือเพื่อนของพี่ดินกำลังตรวจฉันอยู่ แถมสายตาหมอยังมองมาที่ใบหน้าของฉันเป็นระยะๆ เหมือนสงสัยอะไรสักอย่าง ฉันรู้สึกแปลกใจนะว่าคนอย่างพี่ดินที่ทั้งดิบทั้งเถื่อน เขามีเพื่อนเป็นหมอได้ยังไง บุคลิกของเขาสองคนชั่วแตกต่างกันสิ้นเชิง "มึงเบาได้ก็เบานะไอ้ดิน ร่างกายเธออ่อนแอมาก" หมอหันไปพูดบอกพี่ดินที่กำลังยืนดูหมอเพื่อนของเขาตรวจฉันอยู่ตรงข้างเตียง "อื้ม" สายตาอันเยือกเย็นราวกับน้ำแข็งของพี่ดินจ้องมองมาที่ฉันฉันไม่สามารถรู้ได้เลยว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่ [ Talk แผ่นดิน ] หลังจากไอ้คีรินตรวจกอบัวเสร็จ ตอนนี้ผมปล่อยให้เธอนอนพัก เมื่อวานผมคงจะลงโทษเธอหนักเกินไป หรือไม่เธอก็สำออย หึ! ผู้หญิงคนอื่นโดนหนักกว่าเธอยังไม่เห็นจะเป็นอะไร "มึงนี่เร็วจัด กูว่าแล้วกูติดต่อไปมีคนบอกว่ามีคนซื้อเธอไปแล้ว เป็นมึงนี่เอง ไหนตอนแรกไม่สนใจไงวะ""ก็แค่สนุก..." "เออ เด็ดไหม แต่กูไม่น่าถามนะ ถึงขนาดป่วย" "ก็งั้นๆ" "เบื่อเมื่อไหร่กูขอก็แล้วกัน" "หึ...!!" ผมหัวเราะในลำคอเบาๆ เธอนี่มันเสน่ห์แรงจริงๆ "แล้วมึงเอาลูกเขามาอยู่แบบนี้พ่อแม่เขาไม่ตามหาหรือเรียกค่าเสียหายอะไรกับมึงหรอวะไอ้ดิน
"ไม่ต้องกลัวผม ผมไม่ทำร้ายคุณ"".....""ผมชื่อเดเนียล ไอ้ดินคงบอกคุณแล้ว" มือของคนตรงหน้ายกขึ้นมาจับปลายคางฉันให้เงยขึ้นไปมองหน้าเขา แววตาของเขามันชั่งเหมือน เหมือนกับพี่ดิน "คุณสวยจัง ผมชอบคุณ^_^" เขายิ้มหวานให้ฉัน ฉันได้แต่ยืนแข็งทื่อไม่ขยับ ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม รอยยิ้มของเขามันเหมือนสะกดฉันไว้ เขาค่อยๆปล่อยมือออกจากปลายคางของฉัน "แล้วพบกันใหม่นะครับ^_^" พูดจบเขาก็หันหลังเดินออกจากห้องฉันไป ฉันถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก ทั้งที่เขาบอกว่าเขาเข้ามาหาเหรียญอะไรสักอย่าง แต่มันกลับเหมือนเขาจงใจเข้ามาหาฉัน ความรู้สึกมันบอกแบบนั้น เขากำลังคิดจะทำอะไรกันแน่ ผู้ชายคนนี้ดูลึกลับพิลึกแปลกๆ ไม่ว่าฉันจะอยู่ที่ไหนฉันมักจะเจอเขา ซึ่งมันแปลก และที่สำคัญเขาเป็นคู่อริกับพี่ดิน แกร่ก! ยังไม่ทันที่ฉันจะหายใจหายคอได้ทั่วท้องประตูห้องก็ถูกเปิดเข้ามา แน่นอนครั้งนี้คนที่เดินเข้ามาคือพี่ดิน พี่ดินเดินเข้ามานั่งตรงโซฟาตัวใหญ่ แล้วก็กดเปิดทีวีดูช่องบอล พี่ดินนั่งนิ่งไม่พูดไม่จา สายตามองไปที่หน้าจอทีวีขนาดใหญ่ ใจฉันมันเต้นรัวไม่เป็นจังหวะ เมื่อกี้พี่ดินจะเห็นผู้ชายคนนั้นเดินออกไปจากห้องไหมนะ แต่ท่าทาง
หลังจากที่ฉันกับพี่ดินใส่เสื้อผ้าเสร็จ หมับ! "อร้าย..." ฉันร้องออกมาเสียงหลงเมื่อจู่ๆ พี่ดินก็ดึงฉันลงไปนั่งที่ตักของเขา ผู้ชายคนนี้ชอบทำให้ฉันตกใจตลอดเลย "นั่งนิ่งๆ อย่าขยับผมจะดูบอล" น้ำเสียงเย็นชาพูดสั่งฉัน จากนั้นทุกอย่างก็อยู่ในความเงียบ พี่ดินกอดเอวฉันไว้แน่น ไม่ยอมให้ฉันลุกไปไหน ตึกตักตึกตัก เสียงหัวใจฉันเต้นรัวราวกับว่ามีคนมาจับมันเขย่า 1ชั่วโมงผ่านไป....รายการบอลจบแล้ว แต่พี่ดินก็ยังไม่ยอมปล่อยฉันให้ลุกไปไหนสักที เขาจะรู้ไหมว่าเขากำลังทำให้หัวใจของฉันมันเต้นรัวขนาดไหน บ้าจริง! ห้ามรักเขากอบัว เขามันคนไม่มีหัวใจ "อยากได้อะไรไหม" จู่ๆ พี่ดินก็พูดขึ้นหลังจากที่เงียบไปนานนับชั่วโมง"คะ ?" ฉันหันหน้ามองพี่ดินอย่างแปลกใจ พรึ่บ! พี่ดินดันฉันให้ลุกขึ้นแล้วก็กดฉันนั่งลงข้างๆตัวเขา พี่ดินหันหน้ามามองฉัน "ผมหมายถึง พวกกระเป๋า นาฬิกา แหวนเพชร หรือพวกของแบรนด์เนม คุณอยากได้รึป่าว ผมจะพาไปซื้อ" ฉันขมวดคิ้ว กระพริบตาปริบปริบ มองหน้าพี่ดินอย่างแปลกใจ ทำไมอยู่ดีๆถึงใจดีกับฉันละ"มองผมแบบนั้นทำไม" เขาเลิกคิ้วถามฉัน "อ่ะ ปะ เปล่าค่ะ" "สรุปคุณอยากได้อะไรรึป่าว ผมจะได้พาคุณไปซื้อ ?"
ฉันรู้สึกแปลกใจมากจริงๆ เดเนียล เขาไปเอาเบอร์ฉันมาจากไหนกัน ไม่ทันที่ฉันจะคิดอะไรต่อ ร่างฉันก็ต้องโซซัดโซเซไปตามแรงดึงกระชากของพี่ดิน มันรู้สึกเจ็บร้าวไปหมดทั้งแขน ตุบ! พี่ดินเหวี่ยงฉันลงเตียงนอนอย่างแรง เขายืนกอดอกจ้องหน้าฉันตาเขม่ง "คุณนัดกับมัน ?" "มะ ไม่ใช่นะคะ" ฉันรีบพูดปฏิเสธ แต่ดูแล้วพี่ดินคงจะไม่เชื่อฉัน "มันเข้ามาในห้องได้ยังไง มันมีเบอร์คุณได้ยังไง กอบัว" สายตาที่พี่ดินมองฉันตอนนี้เขาแทบจะหักคอฉันได้เลยจริงๆ "บะ บัวไม่รู้ ยังไม่รู้จริงๆ" พี่ดินคลานขึ้นมาบนเตียง ฉันกลืนน้ำลายพรางขยับตัวถอยห่างพี่ดินให้มากที่สุด แต่มันก็ไม่เป็นผล เพราะพี่ดินดึงฉันให้แถไปกับที่นอนจากนั้นเขาก็ขึ้นมาคร่อมบนตัวฉันอย่างรวดเร็ว พี่ดินบดขยี้จูบที่ริมฝีปากฉันอย่างหนักหนวง เขาทำเหมือนกับว่าฉันมันเจ็บไม่เป็นอย่างงั้นแหละ ผู้ชายคนนี้เคยคิดจะใจดีสักครั้งไหม เขากำลังทำให้ฉันกลัวเขาอีกแล้วนะ "ผมควรทำยังไงกับคุณดีกอบัว" พี่ดินถอนจูบออก เขามองหน้าฉันเหมือนกำลังขุ่นคิดอะไรสักอย่างอยู่ในใจ ฉันได้แต่เงียบ ตัวสั่นไปทั้งตัว แววตาเขามันชั่งน่ากลัวมากจริงๆจู่ๆ พี่ดินก็ลุกขึ้นออกจากตัวฉัน เขานั่งมองไปด้า
"ถ้าครั้งนี้ไอ้เดเนียลมันมาที่นี้อีก ผมไม่เอาคุณกับมันไว้แน่" พี่ดินพูดขู่ฉันเสียงแข็งกร้าวก่อนจะสะบัดมือออกจากปลายคางฉันอย่างแรง หน้าฉันหันตามแรงสะบัดของพี่ดิน "พรุ่งนี้ผมจะไม่อยู่ไทย ผมจะไม่อยู่หนึ่งอาทิตย์ หวังว่าระหว่างที่ผมไปดูงานที่ต่างประเทศ ผมคงจะไม่ได้ยินข่าวของคุณกับไอ้นั่น" ".....""อย่ายุ่งกับมัน" พี่ดินพูดเสียงแข็ง เขายืนมองหน้าฉันแป๊บนึงก่อนจะก้าวขาเดินออกไปจากบ้านมันรู้สึกดีใจแบบบอกไม่ถูกจริงๆ ที่รู้ว่าเขาจะไม่อยู่ไทย มันรู้สึกโล่งไปหมด ถึงมันจะแค่อาทิตย์เดียวก็ตาม ฉันเดินไปนั่งลงตรงโซฟาตัวใหญ่ภายในบ้านเงยหน้าขึ้นมองเพดาค่อยๆหลับตาลงช้าๆก่อนจะถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ "คุณบัวครับ จะให้ผมซื้ออะไรมาให้รึป่าวครับ คุณดินสั่งห้ามไม่ให้คุณบัวบอกไปไหน" เสียงของพี่ชาติเอ่ยถามฉัน พี่ดินไม่ให้ฉันออกไปไหนงั้นหรอ อีกแล้วหรอ เฮ้อ...."งั้นเดี๋ยวบัวจดให้ก็แล้วกันนะคะ" ฉันลุกขึ้นไปค้นหากระดาษกับปากกาในกระเป๋าก่อนจะจดๆพวกของที่ฉันต้องการจะใช้ให้พี่ชาติไปซื้อ หลังจากพี่ชาติออกไปซื้อของ ฉันก็เอากระเป๋าขึ้นไปชั้นบนของบ้าน บ้านหลังนี้มีห้องนอนอยู่สี่ห้อง สามห้องล็อค เหลืออยู่แค่ห้อง
พี่ดินยืนจ้องหน้าฉันครู่หนึ่งก่อนจะเดินขึ้นไปนอนบนเตียง "เดี๋ยวผมสั่งให้ไอ้ชาติซื้อมาให้" "ค่ะ" "ขึ้นมานอนสิ จะยืนทื่ออยู่ทำไม" "นอน?" ฉันขมวดคิ้วเข้าหากันแล้วมองหน้าพี่ดินอย่างสงสัย "อื้ม" เขาจะให้ฉันนอนตอนนี้เนี้ยนะ นี่มันพึ่งจะบ่ายสองเองนะ "บัวยังไม่ง่วงค่ะ" "แต่ผมง่วง แล้วคุณก็ต้องมานอนกับผม" เขาชั่งเอาแต่ใจซะจริงๆ ฉันไม่ง่วงยังจะบังคับให้ฉันไปนอนกับเขาอีก "ขึ้นมาบนเตียง" พี่ดินสั่งเสียงแข็ง ฉันค่อยๆเดินขึ้นไปนอนบนเตียงข้างๆเขา หมับ! มือหนาของพี่ดินยกขึ้นมาขว้าเอวฉันไปกอดทันทีที่ฉันล้มตัวนอนลงบนเตียง ฉันสะดุ้งนิดหน่อย แต่ก็ไม่ได้พูดขัดอะไร "หันหน้ามาหาผมสิ จะหันหลังให้ผมทำไม" น้ำเสียงพี่ดินดูจะหงุดหงิดไม่น้อย ฉันค่อยๆพลิกตัวหันหน้าไปหาพี่ดิน ตอนนี้ใบหน้าเราอยู่ในระดับเดียวกัน แววตาที่พี่ดินมองฉัน เขากำลังทำให้ใจฉันเต้นรัว "หลับตาสิ" ฉันหลับตาลงตามคำสั่งของเขาพี่ดินยกมือขึ้นมาจับปลายคางฉัน ริมฝีปากหนาของเขาประทับมาที่ริมฝีปากของฉันอย่างแผ่วเบา จูบของเขามันแตกต่างจากทุกครั้ง มันรู้สึกอบอุ่นฉันสัมผัสได้แบบนี้จริงๆ พี่ดินจูบฉันเนิ่นนาน เขาถอนจูบออกแล้วเอานิ้วลูบไล้ไป
ฉันเม้มปากเข้าหากันแน่น ชั่งใจกับคำถามที่เดเนียลเขาเอ่ยถามฉัน ในขณะที่ฉันกำลังสับสน ใบหน้าและแววตาพร้อมคำขู่ของพี่ดินมันก็ผุดเข้ามาในหัวทีละฉากๆ ทำเอาฉันขนลุกซู่ไปทั้งตัว ถ้าฉันไปกับเดเนียล พี่ดินต้องฆ่าฉันแน่ๆ "ว่าไงคุณอยากไปกับผมมั้ย?" เขาเลิกคิ้วถามฉัน"มะ ไม่ค่ะ" ฉันชักแขนออกจากมือหนาของเขา เดเนียลยิ้มให้ฉันก่อนจะลุกขึ้นยืน แล้วเดินตรงเข้ามาหาฉัน ฉันรีบก้าวเท้าถอยหนีเขาทันที "คุณไม่อยากหนีจากมันงั้นหรอกอบัว?" "...." ฉันเม้มปากเข้าหากันแน่น ฉันอยากหนี แต่ถ้าฉันหนีอะไรจะเกิดขึ้น แม่ฉันน้องฉันจะเป็นยังไง แล้วถ้าฉันคิดจะหนีฉันคงไม่หนีไปกับผู้ชายที่ยืนอยู่ตรงหน้าฉันแน่ เพราะเขาดูน่ากลัวมากกว่าพี่ดินสะอีก รอยยิ้มของเขามันทำให้ฉันรู้สึกกลัวจริงๆ "ไม่ค่ะ บะ บัวขอตัวก่อนนะคะ" ฉันหมุนตัวหันหลังให้เขากำลังจะเดินหมับ! มือหนาของเขาขว้ามาจับแขนฉัน อีกครั้ง"ผมบอกแล้วไงว่าไม่ต้องกลัวผม ผมไม่คิดที่จะทำร้ายคุณ""ผมชอบคุณ^_^" "...." "ผมจะจีบคุณ และผมไม่สนว่าคุณจะคิดยังไงกับผม""ปล่อยบัวเถอะค่ะ เราไม่เคยรู้จักกันคุณจะมาชอบบัวได้ยังไง" "เราเจอกันแล้วตั้งสี่ครั้ง ผมชอบคุณตั้งแต่ครั้งแรกที่
[Talk แผ่นดิน] ตอนที่กอบัวเธอโทรมา ผมกำลังเอากับมุกดาอยู่ เธอชั่งขัดจังหวะความสุขของผมซะจริงๆ ทำอะไรก็ไม่ถูกใจผมสักอย่าง ต้องให้ผมออกคำสั่งตลอด คิดถึงเธอทีไรมันทำให้ผมหงุดหงิดทุกทีจริงๆ "เสี่ยขา คืนนี้เสี่ยจะนอนกับมุกมั้ยคะ" เธอกอดแขนทำหน้าออดอ้อนผม "ไม่" ผมตอบสั้นๆก่อนที่จะลุกขึ้นมาใส่เสื้อผ้า หลังจากใส่เสื้อผ้าเสร็จผมก็ออกมาจากคอนโด คืนนี้ผมนัดกับไอ้คีรินจะไปดูกิจการที่คลับซักหน่อย ผมกับไอ้คีรินหุ้นกันเปิดคลับ เป็นคลับเถื่อนเอาไว้สนองตัณหาของตัวเองล้วนๆ ฌ คลับ..."ไงวะ ไม่เจอนาน มีเมียเพิ่มกี่คนแล้ว" ไอ้คีรินเอ่ยถามผม "เสือก!" ผมตอบกลับมันก่อนที่จะยกเหล้ากระดกเข้าปากจนหมดแก้ว ปากหมาแบบมันไม่น่าเป็นหมอเลยจริงๆ ไม่รู้กับคนไข้มันปากหมาใส่แบบผมรึป่าว "ไอ้ดิน กูขอเอาเด็กมึงสักคนได้ไหมวะ คนนี้กูอยากได้จริงๆวะ" มันพูดสีหน้าจริงจัง "ใคร ?" ผมเลิกคิ้วมองหน้าไอ้คีริน "น้องกอบัวคนสวยไง ขอเอาสักทีได้ไหมวะ" ปั่ก! ผมวางแก้วกระแทกลงโต๊ะอย่างแรง "ไม่ได้ กูยังไม่เบื่อ" "โห่ อะไรวะกว่ามึงจะเบื่อจะเหลืออะไรมาถึงกู เสียของหมด กูซื้อต่อก็ได้" "กูไม่ชอบใช้ผู้หญิงร่วมกับใคร" "เออ กูรู้ แต