ตอนที่20 ทำไมต้องเป็นเขาทุกครั้ง

พี่ดินยืนจ้องหน้าฉันครู่หนึ่งก่อนจะเดินขึ้นไปนอนบนเตียง

"เดี๋ยวผมสั่งให้ไอ้ชาติซื้อมาให้"

"ค่ะ"

"ขึ้นมานอนสิ จะยืนทื่ออยู่ทำไม"

"นอน?" ฉันขมวดคิ้วเข้าหากันแล้วมองหน้าพี่ดินอย่างสงสัย

"อื้ม"

เขาจะให้ฉันนอนตอนนี้เนี้ยนะ นี่มันพึ่งจะบ่ายสองเองนะ

"บัวยังไม่ง่วงค่ะ"

"แต่ผมง่วง แล้วคุณก็ต้องมานอนกับผม" เขาชั่งเอาแต่ใจซะจริงๆ ฉันไม่ง่วงยังจะบังคับให้ฉันไปนอนกับเขาอีก

"ขึ้นมาบนเตียง" พี่ดินสั่งเสียงแข็ง

ฉันค่อยๆเดินขึ้นไปนอนบนเตียงข้างๆเขา

หมับ!

มือหนาของพี่ดินยกขึ้นมาขว้าเอวฉันไปกอดทันทีที่ฉันล้มตัวนอนลงบนเตียง ฉันสะดุ้งนิดหน่อย แต่ก็ไม่ได้พูดขัดอะไร

"หันหน้ามาหาผมสิ จะหันหลังให้ผมทำไม" น้ำเสียงพี่ดินดูจะหงุดหงิดไม่น้อย

ฉันค่อยๆพลิกตัวหันหน้าไปหาพี่ดิน ตอนนี้ใบหน้าเราอยู่ในระดับเดียวกัน แววตาที่พี่ดินมองฉัน เขากำลังทำให้ใจฉันเต้นรัว

"หลับตาสิ"

ฉันหลับตาลงตามคำสั่งของเขา

พี่ดินยกมือขึ้นมาจับปลายคางฉัน ริมฝีปากหนาของเขาประทับมาที่ริมฝีปากของฉันอย่างแผ่วเบา จูบของเขามันแตกต่างจากทุกครั้ง มันรู้สึกอบอุ่นฉันสัมผัสได้แบบนี้จริงๆ

พี่ดินจูบฉันเนิ่นนาน เขาถอนจูบออกแล้วเอานิ้วลูบไล้ไป