ชายแปลกหน้าที่ฉันไม่รู้จัก เขาอุ้มฉันเข้ามาในห้อง แล้ววางฉันลงที่เตียงนอนขนาดคิงไซส์
"ยะ อย่าทำอะไรบัวเลยนะคะ..." ฉันขยับถอยหนีเขาจนติดขอบเตียง ฉันไม่คิดเลยว่าตัวเองจะมาตกอยู่ในสถานการณ์แบบนี้ นี่ฉันกำลังจะโดนข่มขืนใช่ไหม แล้วฉันจะต้องทำยังไงถึงจะหนีจากเขาได้ หน้าตากับการกระทำของเขามันชั่งจัดกันจริงๆ พรึ่บ! เขาดึงขาอย่างแรงจนฉันแถไปตามแรงดึงของเขา จากนั้นเค้าก็ดันฉันให้นอนราบไปกับที่นอนแล้วขึ้นค่อมฉัน ฉันสั่นไปทั้งตัว กลัว ฉันกลัวเขามาก็จริงๆ สายตาที่เขามองฉัน มันทำให้ฉันรู้สึกขนลุกซู่ไปทั้งตัว "อย่าเล่นตัวผมไม่ชอบ เงินคุณก็ได้" "งะ เงิน คุณพูดเรื่องอะไร บะ บัวไม่เข้าใจ" เขาโน้มใบหน้าลงมาใกล้ฉันเรื่อยๆ ฉันได้แต่นอนแข็งทื่อ ไม่กล้าขยับ น้ำตาเอ่อล้นเต็มสองตาแล้วตอนนี้ แม่จ๋าช่วยบัวด้วย !__! "คุณขายความบริสุทธิ์ไม่ใช่รึไง ผมซื้อคุณแล้ว" "ห๊ะ! ขะ ขายความบริสุทธิ์" ฉันจะไปทำเรื่องหน้าอายแบบนั้นได้ยังไงกัน มันต้องเป็นเรื่องเข้าใจผิดแน่ๆ ฉันอาจจะเข้าห้องผิด ฉันต้องรีบอธิบายให้เขาเข้าใจ ก่อนที่เขาจะทำแบบนั้นกับฉัน "คุณคะ บัวว่าคุณกำลังเข้าใจผิดอยู่" "ไม่ต้องกลัว ผมจะทำเบาๆ" "ไม่ บัวไม่ได้ขายความบริสุทธิ์ ปล่อยบัวไปเถอะนะคะ" "คุณรับเงินไปแล้ว คิดจะเบี้ยวรึไง" "เงินอะไร บัวไม่รู้เรื่อง" "ผู้หญิงที่เข้ามาในห้องนี้ ถ้าไม่โดนผมเอาก็อย่าหวังว่าจะได้ออกไป" "คุณฟังบั...(อุ๊บ) " ยังไม่ทันที่ฉันจะพูดจบ ปากหนาของเขาก็ประทับลงมาที่ริมฝีปากฉันทันที ฉันพยายามดิ้นแล้วก็ทุบที่แผ่นหลังของเขา เขาเอามือมารวบมือของฉันขึ้นไว้เหนือศีรษะ "อื้อ อื้อ" ฉันร้องท้วงเขาในลำคอ เพราะตอนนี้เขาจูบฉันจนฉันรู้สึกเจ็บตรงริมฝีปาก สักพักเขาก็ผละปากออกแล้วยันลุกตัวลุกขึ้นนั่ง ถอดเสื้อตัวเองออก "ยะ อย่าทำอะไรบัวเลยนะคะ บัวขอร้อง บัวแค่มาทำความสะอาดห้อง มะ ไม่ได้ทำอะไรแบบที่คุณว่าจริงๆ..." ฉันพูดน้ำเสียงสั่นเครือ เขาถอดเสื้อตัวเองออกอย่างใจเย็น สายตาจับจ้องมาที่ฉันอยู่ตลอดเวลา ฉันลุกขึ้นแล้วรีบวิ่งไปตรงประตูห้อง แต่ก็ไม่พ้นฉันถูกเขาลากกลับมาแล้วก็เหวี่ยงฉันลงเตียงอย่างแรง ทำไมเขาถึงไม่ฟังฉันเลย... "ผมเริ่มจะหมดความอดทนกับคุณแล้วนะ คิดว่าค่าตัวคุณมันถูกๆรึไง ผมคงไม่ปล่อยให้เงินสิบล้านที่ผมเสียไปให้กับคุณต้องเสียเปล่าหรอกนะ กอบัว!" "ค..คุณพูดเรื่องอะไร บัวไม่เข้าใจ ปล่อยบัวไปเถอะบัวขอร้อง...ฮึก" ฉันร้องไห้น้้ำตาไหลอาบแก้มทั้งสองข้าง ฉันจะทำยังไงดี มันมืดหมดแปดด้านเลยจริงๆ ฉันกลัว เขาคือคนแปลกหน้าสำหรับฉัน จู่ๆจะมาทำเรื่องแบบนี้กับฉันได้ยังไง เขามีสิทธิ์อะไรมาทำแบบนี้ ไอ้เรื่องเงินเรื่องขายความบริสุทธิ์ มันคือเรื่องเข้าใจผิดทั้งนั้น "ไม่ต้องร้องสาวน้อย ผมจะไม่ทำให้คุณกลัวผมไปมากกว่านี้" พูดจบเขาก็โน้มใบหน้าลงมาซุกไซร้ซอกคอฉัน เขาดึงมือทั้งสองข้างของฉันเอาไว้ไม่ให้มาขัดจังหวะเขา ฉันทั้งดิ้นทั้งร้องขอให้เขาปล่อยฉัน แต่เขาไม่ยอมฟังฉันเลยสักนิด เขาปลาอยมือทั้งสองข้างของฉันให้เป็นอิสระ จากนั้นเขาก็.... แคว่ก! เสื้อของฉันถูกเขาฉีกออกอย่างง่ายดาย รวมทั้งเสื้อชั้นในของฉันที่ถูกเขาปลดออกอย่างชำนาญ "ฮึก...อย่าทำแบบนี้ บัวขอร้อง คุณกำลังเข้าใจผิด" ฉันพูดอ้อนวอนเขาทั้งน้ำตา แต่เขากลับเมินเฉย เขาโน้มใบหน้าลงมาเค้นเลียเนินหน้าอกฉัน "ยะ อย่า ฮึก...." ฉันพยายามดันตัวเขาออกแล้วก็ดิ้นหนี แต่ก็ถูกเขาเอาร่างหนาของเขาทับไว้ ทำให้ฉันดิ้นหนีเขาไม่ได้ "หยุดร้อง รำราญ!" เขาเงยหน้าขึ้นมาตะคอกใส่ฉันเสียงดัง ฉันเม้มปากเข้าหากันแน่น แต่ก็ยังสะอื้นอยู่ในลำคอ ทำไมฉันต้องมาเจอเรื่องบ้าแบบนี้ด้วย ฉันตั้งใจจะมาทำงาน ถ้าแม่รู้ว่าฉันเจอแบบนี้แม่คงต้องผิดหวังในตัวฉันมากแน่ๆ ผู้ชายตรงหน้าฉันเขากำลังเอาลิ้นหยอกล้อกับยอดบัวตูมของฉันอย่างหื่นกระหาย ฉันได้แต่นอนนิ่งปล่อยให้เขาทำแบบนั้น ฉันไม่รู้ว่าจะหนีไปยังไงแล้วจริงๆ พูดอะไรเขาก็ไม่ฟังเลยตอนนี้เสื้อผ้าของฉันกับเขาถูกถอดจนหมดเหลือแต่ร่างกายที่เปลือยเปล่า
"คุณสวยมากอบัว ผมชักจะอยากสัมผัสคุณมากกว่านี้แล้วสิ" เขามองร่างเปลือยเปล่าของฉันตาไม่กระพริบ เขาเอื้อมมือไปหยิบกล่องถุงยางบนหัวเตียงมาฉีดออกแล้วก็สวมใส่ "ปล่อยบัวไปเถอะนะคะ...บัวขอร้อง" ฉันพูดอ้อนวอนขอความเห็นใจจากเขาอีกครั้ง แต่สิ่งที่ฉันได้แทนคำตอบคือการกระทำที่เหี่ยมโหดของเขาราวกับเสือกำลังตะคุบเหยื่อแล้วฉีกเนื้อเหยื่อกินอย่างไม่ใยดี เขาเสียบท่อนเอ็นอันใหญ่เข้ามาในรูเสียวของฉัน กึด! เสียงเยื่อพรหมจรรย์ของฉันขาดดังก้องในหู ฉันกำผ้าปูที่นอนแน่นเพราะมันเจ็บจนใจแทบขาด กึด! เขาพยายามยัดสอดท่อนเอ็นเข้ามาอย่างตั้งใจ "อ๊า ทำไมมันเข้ายากจังวะ" กึด! พรวด! "กรี๊ด~ อึก..." ฉันกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด เหมือนน้องสาวฉันตอนนี้มันกำลังฉีกขาดจากการกระทำที่ดิบเถื่อนของชายตรงหน้า "อ๊า~ซี๊ด อย่าเกร็งมันปวด" เขาจ้องหน้าฉันแล้วทำหน้าเหยเกพร้อมกับพูดด้วยน้ำเสียงแหบพร่า จากนั้นเขาก็ขยับสะโพกโยกเอวเข้าออกช้าๆ ฉันรู้สึกเจ็บ มันเจ็บมากจริงๆ ฉันพยายามเอามือดันหน้าท้องเขา แต่เขาเอามือมารั้งเอวของฉันไว้ แล้วก็เริ่มกระแทกสะโพกรัวๆ ตรับ ตรับ ตรับ~ "ฮึก..เจ็บ บัวเจ็บ อะ เอามันออกไป"เขาถาโถมสะโพกกระแทกท่อนเอ็นเข้ามาในรูเสียวของฉันอย่างไม่ปราณี ฉันทั้งกรีดร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดแต่เขากลับไม่สนใจเลยสักนิด ตรับ ตรับ ตรับ~ เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังกึกก้องไปทั่วห้อง เขาชักท่อนเอ็นออก "อ๊า~ เสียวเกินไปแล้ว" จากนั้นเขาก็จับร่างฉันพลิกคว่ำแล้วก็ยกสะโพกฉันขึ้น มือนึงจับเอวฉันไว้ อีกมือนึงเขาก็จับท่อนเอ็นอันใหญ่เสียบเข้ามาตรับ ตรับ ตรับ~ "อึก บัวเจ็บ กรี๊ด~" ฉันกำกำผ้าปูที่นอนแน่นฉันน้ำตาไหลออกมาไม่ยอมหยุด มันทั้งเจ็บทั้งจุก จนฉันไม่ไหวแล้ว เขาโหดร้ายกับฉันมาก "อ๊า ท่านี้ฟิตมาก ซี๊ด~" เพี๊ยะ! เพี๊ยะ! เขาตบก้นฉันอย่างแรง แล้วก็โน้มตัวลงมาเอามือมาเค้นน่าอกฉัน ร่างกายฉันเหมือนถูกฉีกแยกออกจากกันที่ละชิ้นๆ ไม่ไหว ฉันไม่ไหวแล้วจริงๆ [ Talk แผ่นดิน] ในระหว่างที่ผมกำลังลังร่วมรักกับเธออย่างเมามันส์ จู่ๆ ร่างของเธอก็ฟุบลงไปกับที่นอน "เชี้ย...!!" ผมรีบชักท่อนเอ็นออกแล้วพลิกร่างเธอให้หงายหน้าขึ้น เธอนอนแน่นิ่งไปเลย "ตายรึป่าววะ" แป๊ะ! แป๊ะ! ผมเอามือตบไปที่หน้าเธอเบาๆ เธอไม่ตอบสนองอะไรผมเลย "คุณ คุณ อย่ามาตายที่ห้องผมดิวะ !!" ผมเอานิ้วไปใกล้ๆจมูกเธอ เพื่อเช็คว่าเธอตายไ
แกร่ก! เสียงเปิดประตูห้องเข้ามา ฉันที่กำลังนั่งอยู่สะดุ้งโหยงทันทีแล้วรีบหันขวับไปมองตรงประตู ผู้ชายตัวโตเดินเข้ามาในห้อง คือเขา คนที่ขืนใจฉัน เขาเดินมาใกล้ๆฉัน เหมือนกำลังจะนั่งลงข้างๆฉัน ฉันรีบลุกขึ้น...พรึ่บ~ แต่เขาขว้าเอวฉันให้ลงไปนั่งตักของเขา จากนั้นเขาก็เอามือรวบผมฉันออกจากต้นคอ เขาประทับจูบตรงต้นคอฉันอย่างแผ่วเบา ทำเอาขนฉันลุกซู่ไปทั้งตัว ฉันได้แต่นั่งสั่นไม่กล้าขยับ ไม่กล้าพูดอะไร เพราะฉันกลัวว่าเขาจะทำแบบนั้นกับฉันอีก "คุณกลัวผม ?" เขาเอียงคอเลิกคิวมองหน้าฉัน ".....""ไม่ต้องกลัว" "บะ บัวอยากกลับบ้าน" "คุณว่าห้องนี้สวยไหมกอบัว?" เขารู้จักชื่อฉันเต็มๆของฉันได้ยังไงกัน ฉันไม่เคยบอกเขาหนิ "ผมถาม..." เขากดเสียงต่ำลงเมื่อเห็นว่าฉันไม่ยอมตอบเขา "สะ สวยค่ะ" "ผมยกให้คุณ" เขาพูดน้ำเสียงเรียบนิ่ง ยกให้ฉัน ? บ้ารึป่าวจะมายกให้ฉันทำไมกัน "ปล่อยบัวเถอะ บัวอยากกลับบ้าน บัวสัญญาว่าบัวจะไม่บอกเรื่องวันนี้กับใคร บัวจะไม่แจ้งความ" ฉันพูดเสียงสั่นๆ มันสั่นไปทั้งตัว เพราะเขาไม่ยอมปล่อยมือออกจากเอวของฉันเลย แถมเขายังเอามือมาลูบๆขาของฉันด้วย"แจ้งความ หึ! " จู่ๆเขาก็หัวเราะในลำคอเบาๆ
เขาพาฉันขึ้นรถไปที่บ้าน ระหว่างทางไม่มีการเอ่ยบทสนทนาใดๆจากฉันกับเขาสักคำ เขานั่งนิ่งไม่พูดไม่จาสายตามองไปที่ถนน ฉันก็เหมือนกันณ บ้านของฉัน..."ผมรออยู่ในรถแล้วกัน" เขาหันมาพูดกับฉัน ฉันลงจากรถแล้วรีบเดินเข้าบ้าน "อ้าว อีบัวแกกลับมาทำไม" "แม่ ทะ ทำไมแม่ถามบัวแบบนี้" ฉันน้ำตาคลอ หรือว่าที่ผู้ชายคนนั้นพูดจะเป็นเรื่องจริง "ก็ฉันขายแกไปให้กับเสี่ยดินเขาแล้ว แกจะกลับมาทำไม ไปๆเดี๋ยวได้ซวยกันหมดพอดี เงินที่เสี่ยแดนให้ฉันเอาไปใช้หนี้พนันหมดแล้ว ถ้าเสี่ยมาทวงคืนฉันจะทำยังไง ไม่ชิบหายกันหมดรึไง" แม่พูดพร้อมกับผลักฉันให้ออกจากบ้าน "ขะ ขาย แม่ขายบัวจริงๆใช่ไหม ฮึก..." ฉันร้องไห้สะอื้นออกมาอย่างหนัก แม่ทำแบบนี้กับฉันได้ยังไง ขายฉันทำไม แม่เคยรักฉันบ้างไหม ที่ผ่านมาฉันพยายามทำงานหาเงินมาให้เพื่อหวังจะให้แม่เห็นฉันดีในสายตาบ้าง แม่ไม่เลย ขนาดแค่กอดฉันยังไม่เคยได้รับมันจากแม่เลย "บัว แม่เป็นหนี้พนัน แม่ไม่มีทางเลือก บัวช่วยแม่นะ กลับไปกับเสี่ยดินเขา แม่รับเงินมาแล้ว ถ้าบัวกลับมาอยู่บ้านแม่จะเอาเงินที่ไหนไปคืน" แม่พูดน้ำเสียงที่เย็นลงจากเมื่อกี้ มันทำให้ฉันแปลกใจเพราะแม่ไม่เคยแทนตัวเองว่าแม
หลังจากแยกกับเขาฉันก็เดินออกไปยืนรอรถเมล์หน้าห้างสรรพสินค้า พอรถเมล์มาจอดฉันก็ขนสัมภาระที่พะรุงพะรังเต็มไม้เต็มมือของฉันขึ้นรถเมล์ แถมพอขึ้นมาแล้วยังไม่มีที่นั่งอีก คนก็เบียดกันจนฉันแถบหายใจไม่ออก ณ คอนโด...พรึ่บ! ฉันเดินไม่ทันระวังเลยทำให้ไปชนกับใครเข้าก็ไม่รู้ "ขะ ขอโทษค่ะ" ฉันรีบก้มหน้าขอโทษคนที่ฉันเดินชน แล้วก็ก้มเก็บของที่ตกเกลื่อนพื้น "เดี๋ยวผมช่วยครับ" คนที่ฉันชนเขาไม่ว่าอะไรฉันสักคำ แถมยังใจดีช่วยฉันเก็บของด้วย "ถือไหวไหมครับของเยอะจัง ให้ผมช่วยถือไปส่งไหม? " เขาถามฉัน ตอนนี้ฉันเหมือนไม่ได้ยินคำที่เขาพูดเลย เพราะฉันมัวแต่จ้องมองใบหน้าที่หล่อเหลาของเขา ทำไมช่วงนี้ฉันถึงเจอแต่ผู้ชายหน้าตาดีๆนะ "คุณ คุณครับ..." "อะ มะ ไม่เป็นไรค่ะ บัวถือเองได้ขอบคุณค่ะ" ฉันรีบเดินเข้ามาในคอนโดทันที เกือบไปแล้ว! หน้าห้อง...ฉันได้แต่ยืนมองประตูห้องอย่างอาลัยอาวรณ์ จะเข้าไปข้างในก็ไม่ได้เพราะฉันไม่มีกุญแจห้อง เขาไม่ได้ให้กุญแจห้องกับฉันไว้ ฉันเอาของวางลงหน้าห้อง แล้วก็นั่งลงตรงหน้าประตูห้อง นั่งคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย ฉันอยากกลับบ้านจังอยากกลับไปอยู่กับแม่อยากไปอยู่กับน้อง ไม่รู้ว่าฉันต้
หลังจากบทรักอันเร้าร้อนได้จบลง"ผมชื่อ แผ่นดิน" "ค่ะ..." "คุณอยากจะเรียกผมว่าอะไรก็แล้วแต่ แต่ส่วนมากผู้หญิงจะเรียกผมว่าเสี่ย" "บัวเรียกว่าพี่ดินได้ไหมคะ" ฉันถามเขา เพราะฉันไม่ถนัดจริงๆถ้าจะให้เรียกว่าเสี่ย "อื้ม" จากนั้นทุกอย่างก็อยู่ในความเงียบ พี่ดินเขานั่งดื่มเหล้าอยู่ตรงโซฟา เขาดื่มเหมือนกับดื่มน้ำเปล่าอย่างงั้นแหละ ส่วนฉันก็นั่งอ่านหนังสืออยู่อีกมุมหนึ่งของห้อง พอดีฉันเห็นหนังสือมันวางอยู่ฉันเลยหยิบขึ้นมาอ่าน "ผมจะไม่อยู่กับคุณที่นี่ ห้องนี้ผมยกให้คุณ" ป๊อก! เขาวางแก้วเหล้าลงโต๊ะแล้วลุกขึ้นเดินมาทางฉัน พี่ดินจับปลายครางฉันให้เงยขึ้นไปมองเขา จากนั้นก็กดจูบลงมาที่ริมฝีปากฉัน "อื้อ..." ฉันร้องท้วงขึ้นเพราะพี่ดินเขากัดปากฉัน ทำไมถึงทำแบบนี้ เขาไม่คิดว่าฉันจะเจ็บเลยรึไง แต่ก็นะฉันเขาซื้อฉันแล้วเขามีสิทธิ์จะทำยังไงก็ได้ พี่ดินถอนจูบออกแล้วจ่องหน้าฉัน มือหนาของพี่ดินกำลังลูบไล้อยู่ตรงขาอ่อนฉัน "ถ้าคุณทำให้ผมพอใจ ผมให้คุณได้ทุกอย่างกอบัว" "ถ้าบัวทำให้พี่ดินพอใจ พี่ดินก็จะให้บัวกลับบ้านใช่ไหมคะ" ฉันถามเขา แววตามีความหวัง งั้นฉันจะยอมเขาทุกอย่าง ฉันจะได้กลับไปอยู่บ้านกับแม่
ผู้ชายคนนั้น เขาเอียงคอมองผ่านลูกน้องพี่ดินแล้วมองหน้าฉัน "แล้วพบกับใหม่นะครับ^_^" เขายิ้มหวานให้ฉันก่อนจะหันหลังเดินจากไป ลูกน้องพี่ดินหมุนตัวหันหน้ามาทางฉัน "คุณกอบัวหน้าจะรู้ข้อห้ามของเสี่ยดีนะครับ" "ค่ะ บัวรู้" "งั้นก็ห้ามยุ่งกับผู้ชายคนไหนเลยนะครับ เพราะเสี่ยไม่ชอบจริงๆ" "บัวยังไม่ได้ทำอะไรเลยนะคะ ผู้ชายคนนั้นเขาชื่ออะไรบัวยังไม่รู้เลย" "ผมเตือนด้วยความหวังดีนะครับ เพราะผู้หญิงของเสี่ยคนที่คิดจะทรยศเสี่ย ที่ไม่เก็บไว้สักคน" "พี่ดินคงมีผู้หญิงที่ซื้อมา แบบบัวเยอะเลยใช่ไหมคะ" "ครับ""อ้อ...ค่ะ ไม่ต้องห่วงบัวจะไม่ยุ่งกับใคร" พูดจบฉันก็หมุนตัวกลับไปเลือกผักต่อ แล้วก็เดินไปซื้อของอย่างอื่น ณ คอนโด... หลังจากซื้อของมาแล้ว ฉันก็ลงมือทำอาหารกิน พอทำเสร็จฉันก็เรียกให้พี่ที่เฝ้าหน้าห้องมากินด้วยแต่เขาไม่ยอมเข้ามากิน เขาบอกว่าถ้าพี่ดินรู้เขาเจอสั่งเก็บแน่ๆ ก็แค่เข้ามากินข้าวเองทำไมต้องถึงขั้นนั้นฉันก็ไม่เข้าใจ [ Talk แผ่นดิน ] ตอนนี้ผมกำลังเคลียร์งานที่บริษัทอยู่ ผมไม่ค่อยมีสมาธิกับงานสักเท่าไหร่เพราะ ผมคิดถึงแต่เธอ ผู้หญิงที่ชื่อ กอบัว ผมยอมรับว่าตอนนี้ผมกำลังหลงเธอ เพราะเธอก
พี่ดินอุ้มฉันขึ้น เดินไปที่เตียงวางฉันลง แล้วก็กระแทกถาโถมสะโพกรัวๆ ตรับ ตรับ ตรับ ~ เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังกึกก้องไปทั่วทั้งห้อง "อ๊า~ ทำไมถึงสวยแบบนี้ ซี๊ด" มือหน้าของพี่ดินลูบไล้ไปทั่วเรือนร่างของฉัน ตรับ ตรับ ตรับ~ สะโพกของพี่ดินยังคงทำหน้าที่กระแทกเข้ามาไม่ยอมหยุด"อ๊า อ๊า อ๊า อ๊ะ อ๊ะ อ๊างง~" ฉันกำลังเหมือนคนกำลังจะขาดใจอีกแล้ว พี่ดินรัวเอวเข้ามาจนฉันแทบจะหายใจไม่ไม่ ตรับ ตรับ ตรับ~ "คุณกำลังทำให้ผมคลั่ง กอบัว ซี๊ด~" ฉันมองไปที่ใบหน้าเหยเกของพี่ดิน ทำไมใบหน้าของเขาตอนนี้มันเซ็กซี่ขนาดนี้นะ มันทำให้ฉันละสายตาออกจากใบหน้าของเขาไม่ได้เลยจริงๆ พี่ดินโน้มตัวลงมาดูดเค้นน่าอกของฉัน แล้วก็ฝากลอยแดงไว้เกือบสิบจุดทั่วน่าอก ตรับ ตรับ ตรับ~ "จะเสร็จแล้วบัว อ๊ะ อ๊าซี๊ด~" ตรับ ตรับ ตรับๆๆๆๆ พี่ดิ้นเอามือรั้งเอวฉันไว้แล้วก็กระแทกท่อนเอ็นรัวเป็นเท่าตัว " อ่ะ อ้าปาก ซี๊ด~" "อ๊า อ๊าง อ่ะ ฮ่า ทะ ทำไมคะ" ตรับ ตรับ ตรับๆๆๆๆ ~"เร็วอ้าปาก ซี๊ด" ฉันอ้าปากตามที่พี่ดินสั่ง พี่ดินกระแทกเอวเข้ามารัวๆ ก่อนจะชักท่อนเอ็นออก แล้วเอามายัดใส่ปากฉัน ฉันรู้สึกถึงอะไรอุ่นๆมันพุ่งเข้ามาในปาก รสชาติขอ
ฉันเบือนหน้าหนีพี่ดินไปทางอื่น เพราะไม่อยากให้เขาเห็นน้ำตาของฉัน ฉันมันเป็นคนเจ้าน้ำตาใครพูดอะไรที่กระทบกระเทือนจิตใจหน่อยไม่ได้หรอกเป็นต้องร้องไห้ตลอด หมับ! พี่ดินเอามือมาจับปลายคางฉันให้หันหน้าไปหาเขา "ร้องไห้ทำไม ?" เขาขมวดคิ้วมองหน้าฉัน"ปะ เปล่าค่ะ..." "ผมไม่ได้ตาบอด" พี่ดินปล่อยมือออกจากปลายคางฉัน เขาเอื้อมมือไปหยิบแก้วเหล้าบนโต๊ะแล้วก็ยกดื่มจนหมดแก้ว แล้วเขาก็หันมามองหน้าฉัน แววตาของเขามันยากที่จะคาดเดาว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่ มองตาเขาที่ไรมันทำให้ฉันรู้สึกร้อนๆหนาวๆทุกครั้งเลยจริงๆ "กฏของผมอีกข้อที่ผมไม่ได้บอกคุณ" "....""ห้ามรักผม เพราะผมไม่มีทางรักคุณ" พี่ดินพูดเสียงเรียบ "ค่ะ" ฉันตอบสั้นๆแล้วยกมือขึ้นมาปาดน้ำตาออกจากแก้ม ฉันจะคอยเตือนตัวเองเอาไว้ว่าห้ามไปรักเขา ทุกอย่่างกลับมาอยู่ในความเงียบสงบอีกครั้ง ทั้งฉันและพี่ดินไม่มีใครเอ่ยคำใดออกมาอีก พี่ดินเอาแต่นั่งดื่มเหล้า ส่วนฉันก็ก้มหน้าอ่านหนังสือ พอมาคิดๆถึงคำพูดที่พี่ดินพูด มันก็ทำให้ฉันอยากจะร้องไห้อออกมาอีกครั้ง แต่ก็ต้องกลั้นน้ำตาเอาไว้ประมาณ3ชั่วโมงผ่านไป..."ผมอยากอาบน้ำ" "คะ ?" ฉันหันไปมองพี่ดินอย่างสงสัย