All Chapters of ลืมใจสายใยรัก: Chapter 31 - Chapter 40

เช้าวันต่อมา“อือ..อื้มม”ดาวลดารู้สึกตัวตื่นขึ้นมาเพราะแสงจากพระอาทิตย์มันส่องมาที่ตาของเธอตอนนี้เธอรู้สึกระบมไปทั้งร่างเมื่อพลิกตัวดูก็พบว่าเธอนั้นนอนอยู่ในห้องนี้เพียงแค่คนเดียวเมื่อเธอนึกถึงเรื่องเมื่อคืนเธอเองยังนึกสมเพชตัวเองที่ต่อต้านอะไรชายหนุ่มไม่ได้แถมตอนนี้ขาก็ยังทิ้งให้เธออยู่ที่นี่คนเดียวอีกหญิงสาวคิดว่าชายหนุ่มคงจะเกลียดเธอมากดูจากความดิบเถื่อนที่เขามอบให้เธอเมื่อคืนที่ผ่านมาหญิงสาวรู้สึกเจ็บและหน่วงที่หัวใจของเธออย่างบอกไม่ถูก“โอ้ยย”ดาวลดาพยายามพยุงร่างที่บอบช้ำและไรเรี่ยวแรงของเธอเข้าห้องน้ำเพื่อไปชำระล้างร่างกายล้างคราบคาวออกไปให้หมดหญิงสาวปล่อยน้ำตาให้ไหลรินกับเรื่องที่เธอได้รับปล่อยให้มันไหลไปตามน้ำอยู่พักใหญ่เธอถึงออกมาแต่งตัวด้วยใบหน้าที่เหม่อลอยตอนนี้หญิงสาวที่เคยน่ารักสดใสและมีสีหน้าที่เปื้อนยิ้มตลอดเวลาเธอกลายเป็นคนที่มีสีหน้าและแววตาที่เศร้าลงอย่างเห็นได้ชัดก๊อกๆๆ“ขออนุญาตค่ะ”แอนนาเมดสาวที่แดเนียลจัดมาเพื่อให้ดูแลหญิงสาวโดยเฉพาะเปิดประตูเข้ามาเพราะเธอได้รับหน้าที่มาให้นำอาหารมาให้หญิงสาวจากนายใหญ่ของที่นี่“อาหารค่ะคุณดาว...นี่เป็นจดหมายของคุณแดเนียลฝากไ

“ยังปวดหัวอยู่หรือเปล่า...ที่แผลยังเจ็บอยู่ไหม”เมื่อเห็นว่าดาวลดาดูโอเคขึ้นแล้วเขาจึงถามอาการของเธอว่าเป็นยังไงบ้างด้วยความเป็นห่วงแต่เขาก็ได้รับแต่ความเงียบกลับมาจากหญิงสาวอีกทั้งเธอยังนอนตะแคงหันหลังให้เขาอีกด้วยเขารู้ว่าหญิงสาวคงจะโกรธเขามากซึ่งเขาก็ทำใจยอมรับในเรื่องนี้มาแล้วดาวลดาเองตอนนี้เธอรู้สึกปวดหัวอยู่บ้างแต่ก็โอเคกว่าตอนที่ยังไม่ได้ทานยาเธอรู้ว่าชายหนุ่มคอยเช็ดตัวให้เธออยู่ตลอดแต่เธอเองไม่ได้สนใจอะไรเธอทำเหมือนเขาเป็นอากาศและหน้าของเขาตอนนี้เธอก็ไม่อยากจะมองมันด้วยเธอไม่รู้ว่าชายหนุ่มมาทำดีกับเธอเพราะอะไรแต่เธอไม่ได้ต้องการมันทำให้เธอรู้สึกเหมือนโดนตบหัวแล้วมาลูบหลังอย่างไงอย่างงั้น“ดาว...พี่ขอโทษ...พี่รู้แล้วว่าดาวกับมาคัสไม่ได้เป็นต้นเหตุที่ทำให้เบลจบชีวิตตัวเองลง..พี่ขอโทษ”แดเนียลนั่งก้มหน้ายอมรับผิดเขาพูดขอโทษหญิงสาวออกมาจากหัวใจอย่างไม่ถือศักดิ์ศรีของตัวเองลูกผู้ชายอย่างเขาเมื่อเขารู้ตัวว่าเขาทำผิดเขาก็ยอมรับผิดอยู่แล้วแต่คนที่เขาทำผิดด้วยนั้นจะให้อภัยเขาหรือเปล่านั่นมันก็สุดแล้วแต่ดาวลดาค่อยๆหันมามองชายหนุ่มที่กำลังนั่งก้มหน้ายอมรับผิดอยู่เธอจ้องเขาด้วยสายตาที่ส

“แต่ว่า...”น้ำเมยรู้ว่าเรื่องที่ชายหนุ่มพูดถึงมันคือเรื่องอะไรและเธอก็ไม่คิดจะต่อต้านเขาอีกด้วยแต่เรื่องที่เธอต้องยกมาค้านเขาก็คือตอนนี้เธอยังมีลูกน้อยอยู่ในท้องถ้าเกิดว่าเธอจะยอมตามใจชายหนุ่มมันจะเป็นผลกระทบอะไรต่อลูกในท้องหรือเปล่าเท่านั้นเอง“ไม่เป็นไรถ้าคุณกังวลเรื่องนั้นผมศึกษามาแล้วมันไม่มีผลต่อลูกของเราแน่นอน”มาคัสรู้ว่าสิ่งที่หญิงสาวจะพูดคืออะไรเขาจึงแย่งเธอพูดก่อนเพราะว่าเขารู้วิธีการดีว่าต้องเซฟอย่างไรเพราะเขาพอจะปรึกษาหมอมาบ้างและเขาก็อ่านสาระความรู้เกี่ยวกับเรื่องนี้มาเยอะแล้ว“อื้มมมม”มาคัสเห็นว่าหญิงสาวส่งยิ้มให้เขาเป็นการอนุญาตแล้วชายหนุ่มจึงไม่รีรอเขาจู่โจมไปที่ริมฝีปากของเธออย่างหิวโหยจูบที่ดูดดื่มของเขาปลุกอารมณ์ของหญิงสาวได้ดียิ่งนักจูบนี้เองที่เขาโหยหามานานวันนี้เขาได้ครอบครองมันอีกครั้งตอนนี้ในหัวใจของเขามันมีความสุขจนแทบจะล้นทะลักออกมาแล้ว“อือ...อืมมมม”มือหนาของเขาค่อยๆสอดแรกเข้าไปบีบสองเต้างามของหญิงสาวที่อวบอิ่มและมีน้ำมีนวลเพราะว่ากำลังจะเป็นแม่คนมันช่างเต็มไม้เต็มมือของเขายิ่งนักชายหนุ่มอดไม่ได้ที่จะเลื่อนริมฝีปากมาขบเม้มดูดคลึงสองเต้างามสลับกันไปมาจนเรี

“ปล่อยดาวเดี๋ยวนี้พี่แดนดาวจะกลับห้อง”ดาวลดาพยายามที่จะออกไปจากอ้อมกอดของชายหนุ่มเพราะเธอไม่ค่อยชอบสถานการณ์แบบนี้สักเท่าไร“ขอพี่อยู่แบบนี้สักพักได้ไหม...วันนี้พี่ไปจัดการกับคนที่มันทำร้ายเบลมา...พี่เกลียดมัน”แดเนียลรู้สึกโหยหาอ้อมกอดของหญิงสาวอย่างมากตอนนี้เขาอยากเล่าเรื่องราวทุกอย่างให้เอได้ฟังว่าวันนี้เขาไปเจออะไรมาและเขารู้สึกอย่างไรเขาไม่รู้ว่าทำไมเขาถึงอยากที่จะคุยกับเธอแต่ที่เขารู้คือเขารู้สึกสบายใจเมื่อเขาได้กลับมาเห็นใบหน้าหวานๆของเธอรอเขาอยู่ที่บ้านทุกวัน“ดาวจะบอกพี่แดนเป็นครั้งสุดท้ายนะคะ...ว่าการแก้แค้นมันไม่ส่งผลดีต่อฝ่ายใดเลยสักนิด”ดาวลดาถึงกับถอนหายใจในความเจ้าคิดเจ้าแค้นของชายหนุ่มเธอรู้ว่าเขาโกรธที่มีคนทำกับน้องสาวของเขาแบบนั้นอันที่จริงก็ไม่ได้เป็นเพราะคนที่ทำร้ายเบลล่าเพียงฝ่ายเดียวแต่มันรวมกับเบลล่าหาทางออกโดยที่จะจบแบบนี้อีกด้วยที่จริงแล้วเธอเองก็ไม่เห็นด้วยกับความคิดของเบลล่าที่เลือกทางนี้เพราะเธอคิดว่าถ้าหากเพื่อนสาวของเธอยอมสู้อีกสักนิดเธอว่าชีวิตของเพื่อนเธอตอนนี้คงจะมีแต่รอยยิ้มแน่นอนเพราะว่าเพื่อนสาวของเธอมีคนที่รักรออยู่มากขนาดนี้คนที่รักเธอจะทำให้เธอ

“เดี๋ยวพ่อจะดูฤกษ์แต่งที่เร็วที่สุดให้แล้วกันนะเรื่องนี้ไม่ต้องเป็นห่วง”“ครับคุณพ่อ”“หืมม...ฤกษ์แต่ง”ดาวลดาถึงกับทำหน้างงที่จู่ๆทั้งสองดูเข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ยเสียอย่างนั้นตอนนี้เธอรู้สึกสับสนไปหมดแล้วอันที่จริงดนัยเองก็รู้สึกโกรธมากในครั้งแรกที่รู้เรื่องแต่พอมองเรื่องราวอย่างที่เขาเคยอาบน้ำร้อนมาก่อนเขาถือว่าชายหนุ่มมีความรับผิดชอบและใจถึงมากเลยทีเดียวที่กล้าเข้ามาพูดต่อหน้าเขาอย่างไม่ยำเกรงและที่เขายอมยกลูกสาวสุดที่รักให้ชายหนุ่มไปง่ายๆไม่ใช่เพราะว่าทั้งคู่เสียกันไปแล้วแต่เป็นเพราะว่าเขามองออกว่าลูกสาวของเขามีความสุขและยิ้มด้วยหัวใจเมื่ออยู่กับชายหนุ่มและเขารู้ดีว่าชายหนุ่มทำเรื่องแบบนี้ไปเพราะความเข้าใจผิดและยอมรับผิดอย่างลูกผู้ชายอีกอย่างเขาก็พร้อมที่จะยกลูกสาวของเขาให้ก็เพราะว่าเขารู้ว่าถ้าลูกสาวของเขาแต่งงานกับชายหนุ่มไปชีวิตของเธอไม่ลำบากแน่นอนเพราะชื่อเสียงของชายหนุ่มในแวดวงธุรกิจถือว่ารู้จักกันดีในฐานะนักธุรกิจหนุ่มที่เก่งและโปรไฟล์ดีอยู่ไม่น้อยคนเป็นพ่อออย่างเขาคงไม่ต้องห่วงอะไรมาก“ร้ายนักนะพี่แดนที่ทำให้พ่อดาวใจอ่อนได้”ดาวลดาอดแซวชายหนุ่มไม่ได้ที่ไม่รู้เข้าไปคุยกับ