All Chapters of A NIGHT TO REMEMBER WITH THE CEO: Chapter 71 - Chapter 80

Kinabukasan, maagang pumunta si Mirasol sa opisina ni Kean, bitbit ang isang basket ng pagkain. Alam niyang bihira sa oras na iyon dumadalaw si Maria, kaya't sigurado siyang maaabutan niya si Kean na mag-isa.“Hi, Kean! Nagdala ako ng lunch para sa’yo,” wika ni Mirasol habang nakangiti at tinutulak ang pagkain sa kanyang harapan.Ngunit hindi pa man sumasagot si Kean ay bumukas ang pinto, at tumambad si Maria, may dalang food container at may masayang ngiti sa mga labi.“Kean, mahal, pinagluto kita ng paborito mong sinigang na baboy!” aniya, at ng makita si Mirasol, agad siyang bumaling dito. “Oh, Mirasol! Napakaaga mo pala rito.”Halatang nagulat si Mirasol sa pagdating ni Maria ngunit nagpanggap siyang kalmado. “Ah, Maria… oo, gusto ko sanang dalhan ng lunch si Kean dahil… busy siya lagi,” sagot nito nang may pilit na ngiti.Ngumiti si Maria, ngunit may sinserong titig ang kanyang mga mata. “Salamat sa pag-aalala, Mirasol, pero asawa ako ni Kean kaya’t ako ang may responsibilidad na

Nang sumapit ang araw ng business trip, tinulungan siya ni Maria sa pagready ng kanyang bagahe. Sa silid nila, abala si Maria sa pag-aayos ng mga damit ni Kean. Maingat niyang tinitiyak na lahat ng kakailanganin nito ay nasa bagahe—ang mga paboritong damit, toiletries, at ang maliit na rosaryo na lagi niyang pinapasok sa bag ng asawa bago ito magbiyahe. Habang inilalagay niya ang mga gamit, lihim siyang nagdasal para sa kaligtasan ni Kean at sana ay manatiling matatag ang kanilang relasyon, kahit na may isang Mirasol na nakapaligid. Habang si Kean ay abala sa paghahanda, si Donya Loida naman ay nag-organisa ng lahat para sa kanilang paghatid sa airport. Ipinag-utos niya kay Yaya Teresa na bihisan si Harry, na naka-puting onesie at may maliit na sumbrero. Buong sigasig na tinutulungan ni Maria ang pamilya ni Kean upang mabigyan ng magandang paalaman ang asawa. Nang magkasama-sama na silang lahat, nagkatinginan si Kean at Maria, at walang salita ang kinakailangan pa

Matapos ang pag-alis ni Mirasol, tumayo si Kean sa loob ng kanyang hotel room at napapikit, iniisip ang mga alaala nilang dalawa. Alam niya ang bigat ng damdaming naramdaman ni Mirasol, ngunit sa kabila ng lahat ng iyon, pinili niyang maging tapat sa kanyang nararamdaman—kay Maria at kay Harry.Makalipas ang ilang minuto ng pag-iisip, lumabas siya ng kwarto at bumaba sa lobby. Doon niya napansin ang kalmadong atmospera ng hotel. Tahimik niyang nilakad ang daan papunta sa hardin ng hotel kung saan malayang tanawin ang mga city lights ng Singapore.Habang nakatayo, binunot niya ang cellphone mula sa bulsa at tumawag kay Maria. Pagkarinig pa lamang niya ng boses nito, tila nawala ang lahat ng kabigatang kanina’y bumabalot sa kanyang puso.Kean: "Maria..." (ang kanyang tinig ay malambot, puno ng pagmamahal) "Nais ko lang sabihin sa’yo na miss na miss kita at si Harry."Maria: (may lambing at saya sa boses) "Mahal, hindi ba bukas pa ang balik mo dito? Ayos ka lang ba diyan?"Kean: "Oo, ayo

Habang pinapakain ni Maria si Harry, ang simpleng araw na iyon ay biglang nagbago sa isang tawag na hindi niya inasahan. Sa Mansion ng mga Custodio, nagring ang telepono, at sa kabilang linya ay narinig niya ang boses ng isang kasamahan ni Kean na puno ng pag-aalala."Madam... may nangyari kay Kean, sa inyong apo po," sabi ng kasamahan, ang tono niya ay mabigat at puno ng pagkabahala.Nagulat si Donya Loida, at ang tibok ng kanyang puso ay bumilis. Nanginginig ang kanyang kamay habang hawak ang telepono. "Ano… anong ibig mong sabihin?" halos bulong niya."May aksidente. Si Kean… nasa ospital siya ngayon, Madam. Kailangan mong pumunta rito," sagot ng kasamahan, na tila sinasabi ang mga salitang hindi mo gustong marinig.Sa sandaling iyon, parang bumagsak ang mundo ni Donya Loida. Para bang binuhusan siya ng malamig na tubig, at ang kanyang isipan ay naguguluhan.Dahil sa balitang iyon, natulala si Maria. Nabitiwan niya ang kutsara, na bumagsak sa sahig, tila simbolo ng pagbagsak ng kan

Sa maaliwalas na umaga ng ika-apat na araw matapos ang aksidente, naramdaman ni Mirasol ang bumibigat na damdaming bumabalot sa kanya. Kahit pilit niyang pinapalakas ang loob, hindi niya maikakaila ang sakit at pangungulila. Alam niyang wala na siyang puwang sa mundo ni Kean, lalo na ngayong nasa piling na nito si Maria at ang kanilang anak. Ngunit sa kabila ng lahat, andoon pa rin ang pagmamahal niya para kay Kean, isang pagmamahal na hindi mabubura ng kahit ilang taon o pagkakamali.Habang iniayos niya ang kanyang mga gamit sa hospital lounge, narinig niya ang pamilyar na boses ni Donya Loida na tumawag sa kanya. Agad siyang lumapit sa matanda, pilit pinipigilan ang kaba sa dibdib.“Mirasol,” malumanay na bungad ni Donya Loida, ngunit bakas sa mga mata nito ang kabigatan ng sasabihin. “Tapos na ang mga pagsusuri at mga pangangailangan niyo dito sa ospital. Mas mabuti pang umuwi na kayo sa Pilipinas kasama ang ibang staff ni Kean. Kailangan niyong magpahinga at bumalik sa trabaho.”ka