All Chapters of A NIGHT TO REMEMBER WITH THE CEO: Chapter 51 - Chapter 60

Sa pagdapo ng sikat ng araw sa bintana, ang sariwang hangin ay tila nagdadala ng bagong pag-asa. Isang umaga na puno ng mga pangarap at pag-asa. Si Kean, na puno ng determinasyon, ay nagpasya na simulan ang kanyang panliligaw kay Maria.“Maria! Gising na!” tawag ni Kean habang tinatapik ang pinto ng kanyang silid.“Uhm… Sandali lang!” sagot ni Maria, bahagyang gising ngunit tila hindi pa makagalaw mula sa kanyang pagkakahiga.Habang hinihintay ni Kean si Maria, mabilis siyang bumaba sa kusina. Sa loob ng ilang minuto, nagluto siya ng almusal. “Sinigang na baboy, paborito niya,” bulong niya sa sarili, habang pinipilit ang kanyang sarili na maging maingat sa bawat sangkap.Habang naghuhugas ng kamay, naisip niyang hindi lamang pagkain ang gusto niyang ipakita kay Maria. Kailangan niyang ipahayag ang kanyang tunay na nararamdaman. Kaya’t nagmadali siyang pumunta sa isang tindahan upang bumili ng bulaklak. “Dapat ito ay perfect,” sabi niya sa sarili habang pinipili ang mga bulaklak na bib

Kinabukasan, nagising si Maria na may ngiti sa kanyang labi. Ang mga alaala ng nakaraang gabi ay nagbigay sa kanya ng kakaibang saya at pakiramdam ng kaligayahan na tila bago para sa kanya. Habang nakahiga pa sa kama, binalikan niya ang mga malalambing na sandali nila ni Kean, na para bang isang panaginip na hindi niya inasahang magiging totoo. Hindi lang ito basta pisikal na ugnayan; ito’y isang pagsasanib ng damdamin na matagal niyang inasam mula kay Kean.Napatingin siya sa bintana at nakita ang mga sinag ng araw na sumisilip, na tila pinapaliguan ng liwanag ang buong silid. Nakangiti siyang tumayo at lumabas ng kama, diretso sa banyo upang maghanda para sa araw na iyon. Isang magandang umaga ang naghihintay, at ramdam niya na puno ng pagmamahal at positibong enerhiya ang bawat kilos niya.Pagbaba sa kusina, nagsimula siyang maghanda ng simpleng almusal—pandesal at kape. Puno ng kasiyahan ang kanyang puso, at hindi niya maiwasang mapansin ang kakaibang sigla na sumasalubong sa kanya

Matapos ang walong buwan ng pagiging magulang at asawa, nagpasya si Kean na oras na upang gawing opisyal at espesyal ang lahat—hindi bilang pagsunod sa isang kasunduan, kundi dahil sa tunay na pagmamahal. Alam niyang handa na siyang ipakita kay Maria kung gaano siya kaseryoso. Gusto niyang muling yayain si Maria na magpakasal, pero sa pagkakataong ito, isang kasal na batay sa kanilang pagmamahal at hindi sa kahit anong obligasyon.Kinausap ni Kean ang kanyang lola, si Donya Loida, upang humingi ng tulong sa pag-organisa ng proposal. "Lola, kailangan ko ng suporta mo," simula ni Kean habang magkasama silang umiinom ng tsaa. "Gusto kong gawing espesyal ang lahat para kay Maria."Nakangiti si Donya Loida at maluha-luha nang marinig ang balak ni Kean. "Kean, anak, tuwang-tuwa ako. Matagal ko nang hinihintay na aminin mo sa sarili mo na mahal mo si Maria. Sobrang proud ako sa'yo." Pumayag agad si Donya Loida na tulungan si Kean, at pati ang pag-aalaga kay Baby Harry habang nakatuon si Kean

Nagsisimula ng naghahanda ang mag-asawang Kean at Maria sa 2nd wedding nila. Habang abala si Maria sa pagsusukat ng kanyang wedding gown, puno siya ng saya at pag-asa. Isang linggo na lang bago ang kanilang kasal ni Kean, at nararamdaman niya ang kilig na dulot ng nalalapit na araw. Habang iniisip kung anong disenyo ang pipiliin, tumunog ang cellphone ni Kean, na nasa gilid lamang at binabantayan siya.Napatingin si Maria kay Kean habang kinuha nito ang tawag. Sa una, walang kakaibang ekspresyon sa mukha ni Kean, pero ilang segundo pa lang ang nakakalipas, napansin ni Maria ang pagkunot ng noo nito at ang biglang pagbabago ng kanyang mood. Napatayo si Kean, lumayo nang bahagya at nakipag-usap pa sa telepono.Hindi mapakali si Maria. May kung anong kaba siyang nararamdaman.Nag-excuse si Kean at lumapit kay Maria. “Maria,” nagsimula siya, medyo naiilang, “may biglaang emergency lang ako. Kailangan kong umalis.”"Emergency?" Nagulat si Maria. “Anong klaseng emergency, Kean? Hindi ba’t n

Sa ospital, abala si Kean sa pagbabantay kay Mirasol, na ngayo'y gising na mula sa kanyang pagkaka-admit. Namumutla ito, bakas ang pagod at takot sa kanyang mga mata.“Kean,” mahina nitong sabi habang nakahiga. “Salamat, ha? Hindi ko alam kung sino ang tatawagan ko kung wala ka.”Tumango si Kean, pilit na iniintindi ang sitwasyon. "Wala yun, Mirasol. Alam mo namang hindi kita pababayaan, lalo na sa ganitong sitwasyon."Ngunit habang sinasabi niya iyon, isang mabigat na pakiramdam ang bumabalot sa kanya. Alam niyang tama ang ginawa niya na tulungan si Mirasol, pero alam din niyang mali ang hindi niya kaagad ipinaliwanag kay Maria ang kabuuan ng sitwasyon. Naisip niya si Maria—iniwan niya ito sa wedding couture, mag-isa, para lamang puntahan ang dating kasintahan. Ano na kaya ang nararamdaman ni Maria ngayon? Ang iniwang pagtataka at pag-aalala?"Kean..." pabulong na sabi ni Mirasol, humawak ito sa kanyang kamay. "Hindi ko na kaya. Gusto ko nang matapos ang lahat ng sakit na ito. Gusto