Umuulan ng malakas nang gabing iyon. Si Mirasol ay nakaupo sa isang lumang upuan sa gilid ng bintana, pinagmamasdan ang bawat patak ng ulan na bumabagsak sa malamig na lupa. Nababalot ng dilim ang kanyang mundo, pero mas madilim pa ang mga alaala na bumabalot sa kanyang isipan. Naalala niya ang mga panahong masaya siya kasama si Kean, ang mga yakap at halakhak na ngayon ay tila bahagi na lamang ng kanyang malabong nakaraan. Lahat ng ito'y kanyang isinusumpa, dahil sa isang pagkakamali—ang pagpapakasal kay Jonas.Si Jonas, ang lalaking pinilit ng kanyang pamilya na pakasalan niya dahil sa kasunduang pang-negosyo ng kanilang mga pamilya. Naging impiyerno ang buhay niya mula noong araw na iyon. Hindi niya akalaing ang dati niyang mabait at maalaga na asawa ay magiging isang halimaw sa oras na siya’y magpasya na tapusin ang kanilang relasyon. Isang gabing pinilit niyang makipagdiborsyo, nagalit si Jonas, at sa galit nito, sinaktan siya nang walang awa. Muntik na siyang mamatay sa mga bugb
Habang nag-iisa si Maria sa kanilang bahay, nakahiga siya sa kama at nakatitig sa kisame. Hindi niya maiwasang mag-alala kay Kean. Huli nitong sinabi sa kanya na pupuntahan nito si Mirasol dahil sa problema nito kay Jonas. Bagama’t pilit niyang sinasabing wala siyang karapatang magselos, hindi pa rin maialis sa kanyang isip ang kaba at kirot.Ano ba ang lugar niya sa buhay ni Kean? Totoo bang kasama siya sa mga plano nito, o ang lahat ng ito’y para lamang sa kanilang anak?Nagtangka siyang alisin ang mga negatibong iniisip, pero nang makita niyang hindi pa rin umuuwi si Kean kahit gabi na, mas lalo siyang nag-aalala."Bakit ganito, Kean?" bulong niya sa sarili. "Hindi ba’t ako at ang anak natin ang dapat mong inuuna?"Pinunasan niya ang kanyang mga luha at sinubukang tumayo. Hindi siya pwedeng magpatalo sa emosyon. Kailangan niyang maging matatag para sa anak nila. Ngunit sa loob-loob niya, hindi niya maiwasang isipin kung hanggang kailan siya magtitiis sa ganitong sitwasyon.Nang sa
Lumipas ang mga araw, at unti-unting pinaplano ni Mirasol ang kanyang susunod na hakbang. Habang si Maria ay abala sa mga gawain bilang ina at asawa, hindi niya napapansin na si Mirasol ay dahan-dahang gumagawa ng paraan upang muling makapasok sa buhay ni Kean.Nagdesisyon si Mirasol na makipag-ugnayan kay Kean, sa una’y pormal at tila inosente lang. Pinili niyang maging magalang at mahinahon, ngunit may mga subtext ang bawat mensaheng ipinapadala niya. Minsang sumubok si Mirasol na tumawag kay Kean."Kean," mahinang sabi ni Mirasol sa linya, na may halong emosyon ang boses. "Gusto ko lang magpasalamat sa'yo sa lahat ng tulong mo nung nasa ospital ako. Kung hindi dahil sa’yo, hindi ko alam kung ano ang gagawin ko. Alam mo naman...ikaw ang unang pumasok sa isip ko."Sumandali ring nag-alinlangan si Kean bago sumagot. "Mirasol, wala iyon. Alam mong hindi ko kaya pabayaan ka sa sitwasyon mo noon. Pero tandaan mo, may pamilya na ako ngayon."Ngumiti si Mirasol nang lihim, alam niyang kahi
Sa isang umagang tila puno ng init at emosyon, naglakad si Mirasol papunta sa kompanya ni Kean, dala ang matinding pagnanais na makuha ulit ang atensyon ng dating nobyo. Bawat hakbang niya ay punong-puno ng determinasyon, ang pag-asa na muling maibabalik ang nakaraan na pilit niyang pinanghahawakan. Naaalala niya ang mga sandali na magkasama pa sila ni Kean—mga masasayang araw, mga yakap na tila walang hanggan, at mga ngiti na nagdadala ng liwanag sa buhay niya. Pero lahat ng iyon ay nawala nang pinili niyang pakasalan si Jonas.Ang hindi niya inaasahan ay ang pagbabagong magaganap pagkatapos ng kasal nila ni Jonas. Sa simula ay sweet ito, palaging nakaalalay, tila isang perpektong asawa, ngunit paglipas ng ilang buwan, nag-iba si Jonas. Nagsimula ito sa simpleng pagseselos—mga pagkakataong magkausap lang sila ni Kean sa telepono, o kapag binabati siya ng mga kaibigan. Hanggang sa dumating ang araw na nasaktan siya nito, hindi lamang pisikal kundi pati emosyonal. Ang huling pambubugbo
Sa gabing iyon, kahit nakahiga na si Maria sa tabi ni Kean, ang kanyang isipan ay abala sa mga tanong na patuloy na bumabalot sa kanyang damdamin. Sa bawat paglingon niya kay Kean, hindi niya maiwasang maalala ang mga binitiwan nitong salita tungkol kay Mirasol. Totoo nga kaya na wala nang kahit ano sa pagitan nila? O baka naman nagtatago lamang si Kean ng kanyang tunay na nararamdaman?Hindi mapakali si Maria. Kahit na sabihan siya ni Kean na wala nang dapat ipag-alala, ang bigat ng nakaraan ay parang multo na patuloy na nagmamanman sa kanilang relasyon. Pakiramdam niya ay nasa gitna siya ng labanan—sa pagitan ng kanyang tiwala kay Kean at ng kanyang takot na mawala ito.Kinabukasan, maaga pa lang ay gumising na si Kean. Alam niyang hindi na makakabalik sa dati ang kanilang relasyon hangga't hindi siya gumagawa ng paraan para mapawi ang mga alinlangan ni Maria. Nais niyang bumawi sa kanyang asawa, na alam niyang labis na nasaktan ng mga nangyari. Kaya naman naisip niyang maghanda ng
Kinabukasan, muling bumalik si Kean sa trabaho. Pagpasok pa lang niya sa opisina, ramdam na niya ang bigat ng araw. Hindi naman dahil sa dami ng trabaho kundi dahil sa tila di mapigilang tensyon sa pagitan nila ni Mirasol.Paglakad niya papasok, nakita niya si Mirasol sa gilid ng pinto, nakangiti. Isang bagay ang napansin niya—bahagyang magulo ang pagkakatali ng kanyang necktie. Napakunot ang kanyang noo, tila hindi napansin ang sarili kanina sa pagmamadali. Bago pa man niya ito maayos, nilapitan na siya ni Mirasol, may ngiti sa mga labi at kakaibang kislap sa mga mata.“Inaalagaan ka ba nang maayos ni Maria, Kean?” pabulong na sabi ni Mirasol habang inaayos ang necktie niya. Malambing ang tono nito, ngunit ramdam ni Kean ang panunuksong dala ng bawat salita.Nag-iwas siya ng tingin, agad nakaramdam ng kaba. Mahigpit ang kapit ng dalaga sa kanyang tie, parang may balak itong hindi magandang gawin.“Oo naman, syempre. Asawa ko siya,” mariing tugon ni Kean, bahagyang tumalikod matapos a
Pagkatapos ng trabaho, agad na nagtungo si Kean sa meeting nila kasama ang mga investors. Suot pa rin niya ang kanyang business attire, ngunit damang-dama niya ang bigat ng araw na iyon. Hindi mawala sa isip niya ang mga nangyari kanina—ang mga malisyosong tingin at salitang binitiwan ni Mirasol, pati na ang kanyang patuloy na pagpapalapit.Nang makarating siya sa World Hotel, napansin niyang naroon na si Mirasol, at agad na itong lumapit sa kanya. Ang suot nito, isang fitted na dress na nagbigay-diin sa bawat kurba ng kanyang katawan, ay tila isang pagpapahayag ng intensyon."Ready ka na, Kean?" tanong ni Mirasol, at may kislap sa kanyang mga mata.Tumango si Kean, ngunit sa loob-loob niya, ramdam niya ang pagtutol sa anumang uri ng pahiwatig na ipinapakita ni Mirasol. Tahimik siyang nagpatuloy, dumaan sa meeting nang propesyonal, subalit hindi niya maiwasang damhin ang kakaibang tensyon tuwing nandiyan si Mirasol.Dumating ang gabi ng meeting. Si Kean, suot ang kanyang dark blue sui
Dismayong-dismayo si Mirasol habang nagmamasid mula sa bintana ng kanyang kotse. Nakita niya kung paano ito tumungo sa kanyang sasakyan, tila nagmamadaling umuwi para makapiling ang asawa't anak. Hindi maiwasang sumiklab ang selos sa dibdib ni Mirasol. Paano nangyari na si Maria, na simpleng babae lamang, ang siyang may hawak ng puso ni Kean?“Hindi ko hahayaang ganito na lang,” bulong ni Mirasol sa sarili, mariing kinuyom ang mga palad. Hindi siya matitinag—si Kean ang gusto niya, at gagawin niya ang lahat para maagaw ito mula kay Maria, kahit pa anong paraan ang kailangan.Habang nakaupo sa kanyang opisina, nagsimulang maglaro sa isip ni Mirasol ang mga plano. Hindi siya basta-basta susuko. Kilala niya si Kean—alam niyang mayroon silang pinagdaanan noon, at alam din niyang may kakayahan siyang paglaruan ang damdamin nito. Sa bawat pagkakataon na makakalapit siya kay Kean, sinisigurado niyang may halong pagnanasa at paalala ng kanilang nakaraan ang bawat galaw at salita niya. Ngunit