Sa gabing iyon, kahit nakahiga na si Maria sa tabi ni Kean, ang kanyang isipan ay abala sa mga tanong na patuloy na bumabalot sa kanyang damdamin. Sa bawat paglingon niya kay Kean, hindi niya maiwasang maalala ang mga binitiwan nitong salita tungkol kay Mirasol. Totoo nga kaya na wala nang kahit ano sa pagitan nila? O baka naman nagtatago lamang si Kean ng kanyang tunay na nararamdaman?Hindi mapakali si Maria. Kahit na sabihan siya ni Kean na wala nang dapat ipag-alala, ang bigat ng nakaraan ay parang multo na patuloy na nagmamanman sa kanilang relasyon. Pakiramdam niya ay nasa gitna siya ng labanan—sa pagitan ng kanyang tiwala kay Kean at ng kanyang takot na mawala ito.Kinabukasan, maaga pa lang ay gumising na si Kean. Alam niyang hindi na makakabalik sa dati ang kanilang relasyon hangga't hindi siya gumagawa ng paraan para mapawi ang mga alinlangan ni Maria. Nais niyang bumawi sa kanyang asawa, na alam niyang labis na nasaktan ng mga nangyari. Kaya naman naisip niyang maghanda ng
Kinabukasan, muling bumalik si Kean sa trabaho. Pagpasok pa lang niya sa opisina, ramdam na niya ang bigat ng araw. Hindi naman dahil sa dami ng trabaho kundi dahil sa tila di mapigilang tensyon sa pagitan nila ni Mirasol.Paglakad niya papasok, nakita niya si Mirasol sa gilid ng pinto, nakangiti. Isang bagay ang napansin niya—bahagyang magulo ang pagkakatali ng kanyang necktie. Napakunot ang kanyang noo, tila hindi napansin ang sarili kanina sa pagmamadali. Bago pa man niya ito maayos, nilapitan na siya ni Mirasol, may ngiti sa mga labi at kakaibang kislap sa mga mata.“Inaalagaan ka ba nang maayos ni Maria, Kean?” pabulong na sabi ni Mirasol habang inaayos ang necktie niya. Malambing ang tono nito, ngunit ramdam ni Kean ang panunuksong dala ng bawat salita.Nag-iwas siya ng tingin, agad nakaramdam ng kaba. Mahigpit ang kapit ng dalaga sa kanyang tie, parang may balak itong hindi magandang gawin.“Oo naman, syempre. Asawa ko siya,” mariing tugon ni Kean, bahagyang tumalikod matapos a
Pagkatapos ng trabaho, agad na nagtungo si Kean sa meeting nila kasama ang mga investors. Suot pa rin niya ang kanyang business attire, ngunit damang-dama niya ang bigat ng araw na iyon. Hindi mawala sa isip niya ang mga nangyari kanina—ang mga malisyosong tingin at salitang binitiwan ni Mirasol, pati na ang kanyang patuloy na pagpapalapit.Nang makarating siya sa World Hotel, napansin niyang naroon na si Mirasol, at agad na itong lumapit sa kanya. Ang suot nito, isang fitted na dress na nagbigay-diin sa bawat kurba ng kanyang katawan, ay tila isang pagpapahayag ng intensyon."Ready ka na, Kean?" tanong ni Mirasol, at may kislap sa kanyang mga mata.Tumango si Kean, ngunit sa loob-loob niya, ramdam niya ang pagtutol sa anumang uri ng pahiwatig na ipinapakita ni Mirasol. Tahimik siyang nagpatuloy, dumaan sa meeting nang propesyonal, subalit hindi niya maiwasang damhin ang kakaibang tensyon tuwing nandiyan si Mirasol.Dumating ang gabi ng meeting. Si Kean, suot ang kanyang dark blue sui
Dismayong-dismayo si Mirasol habang nagmamasid mula sa bintana ng kanyang kotse. Nakita niya kung paano ito tumungo sa kanyang sasakyan, tila nagmamadaling umuwi para makapiling ang asawa't anak. Hindi maiwasang sumiklab ang selos sa dibdib ni Mirasol. Paano nangyari na si Maria, na simpleng babae lamang, ang siyang may hawak ng puso ni Kean?“Hindi ko hahayaang ganito na lang,” bulong ni Mirasol sa sarili, mariing kinuyom ang mga palad. Hindi siya matitinag—si Kean ang gusto niya, at gagawin niya ang lahat para maagaw ito mula kay Maria, kahit pa anong paraan ang kailangan.Habang nakaupo sa kanyang opisina, nagsimulang maglaro sa isip ni Mirasol ang mga plano. Hindi siya basta-basta susuko. Kilala niya si Kean—alam niyang mayroon silang pinagdaanan noon, at alam din niyang may kakayahan siyang paglaruan ang damdamin nito. Sa bawat pagkakataon na makakalapit siya kay Kean, sinisigurado niyang may halong pagnanasa at paalala ng kanilang nakaraan ang bawat galaw at salita niya. Ngunit
Isang gabi, matapos ang isang matagumpay na meeting kasama ang mga investors, umuwi si Kean sa kanilang bahay na pagod ngunit masaya. Dumiretso siya sa kwarto nila ni Maria, kung saan nakita niyang natutulog si baby Harry sa kuna, at si Maria naman ay nakaupo sa gilid ng kama, tila nag-iisip."Mahal, late ka na nakauwi," mahinang sabi ni Maria nang maramdaman niyang pumasok si Kean.Lumapit si Kean at hinaplos ang balikat ni Maria. "Pasensya na, mahal. Medyo natagalan lang ang meeting. Pero heto na ako, at wala nang ibang gustong gawin kundi makasama kayo ni Harry."Ngumiti si Maria, ngunit bakas pa rin sa kanyang mga mata ang alalahanin. "Kean... alam kong binibigyan mo ng pagkakataon si Mirasol na makasama sa mga importanteng meeting dahil magaling siya sa trabaho, pero hindi ko maiwasang makaramdam ng pag-aalala. Baka kasi... sinasamantala niya ang pagkakataon para makalapit sa'yo."Tumigil si Kean, at tumitig sa mga mata ni Maria. Ramdam niya ang takot at pangamba ng kanyang asawa
Nang sumunod na araw, nagkaharap muli sina Kean at Mirasol sa opisina. Alam ni Kean na kailangan niyang linawin ang lahat upang maputol ang anumang pag-asa ni Mirasol, lalo na't ramdam niyang ang babae ang may kinalaman sa mga katanungan at pangamba ni Maria.Pagpasok pa lang ni Mirasol sa opisina, hindi na nakapagtimpi si Kean."Mirasol," simula niya, mariing tinitigan ang babae. "Ikaw ba ang nagkakalat ng litrato namin? Ano ang dahilan? Anong gusto mong mangyari?"Nagkunwari si Mirasol na hindi alam ang sinasabi ni Kean, pero bumakas ang bahagyang ngiti sa kanyang mga labi, na tila nagpapahiwatig ng kasiyahan sa gulo."Bakit ko naman gagawin iyon, Kean?" tanong niya, tila naglalaro ang tono ng kanyang boses. "Ano ang mapapala ko roon? Pwera na lang… may pagtingin ka pa rin sa akin. Aminin mo, mahal mo pa rin ako, hindi ba?"Napailing si Kean, napakasakit sa kanya ang mga sinasabi ni Mirasol. Ang dati niyang kaibigang minsan niyang minahal, ngayon ay nagiging sanhi ng gulo at sakit s
Kinabukasan, tulad ng napag-usapan, bumisita si Maria sa opisina ni Kean. Bagama’t kinakabahan siya sa posibilidad na makita si Mirasol, desidido siyang patunayan sa sarili ang katotohanan. Gusto niyang makita mismo kung ano talaga ang nangyayari sa paligid ni Kean.Pagdating niya sa opisina, sinalubong siya ni Kean ng malapad na ngiti. "Mahal! Hindi mo alam kung gaano ako kasaya na nandito ka."Napangiti si Maria, ngunit hindi niya maalis ang bahagyang kaba sa kanyang puso. "Gusto kong makita kung ano ang araw-araw mong ginagawa rito, para maramdaman ko na parte ako ng buhay mo, Kean."Niyakap siya ni Kean at hinawakan ang kanyang kamay. "Walang makakahiwalay sa atin, Maria," bulong nito. "Ikaw at si Harry ang lahat sa akin."Habang naglalakad sila papasok, napansin ni Maria ang ilang mga empleyadong nagbubulungan. Ramdam niya ang ilang mga matang nagmamasid sa kanila, at naroon pa rin ang mga matang tila may alam na hindi niya lubos na nauunawaan.At sa isang sulok, naroon si Miraso
Kinabukasan, maagang pumunta si Mirasol sa opisina ni Kean, bitbit ang isang basket ng pagkain. Alam niyang bihira sa oras na iyon dumadalaw si Maria, kaya't sigurado siyang maaabutan niya si Kean na mag-isa.“Hi, Kean! Nagdala ako ng lunch para sa’yo,” wika ni Mirasol habang nakangiti at tinutulak ang pagkain sa kanyang harapan.Ngunit hindi pa man sumasagot si Kean ay bumukas ang pinto, at tumambad si Maria, may dalang food container at may masayang ngiti sa mga labi.“Kean, mahal, pinagluto kita ng paborito mong sinigang na baboy!” aniya, at ng makita si Mirasol, agad siyang bumaling dito. “Oh, Mirasol! Napakaaga mo pala rito.”Halatang nagulat si Mirasol sa pagdating ni Maria ngunit nagpanggap siyang kalmado. “Ah, Maria… oo, gusto ko sanang dalhan ng lunch si Kean dahil… busy siya lagi,” sagot nito nang may pilit na ngiti.Ngumiti si Maria, ngunit may sinserong titig ang kanyang mga mata. “Salamat sa pag-aalala, Mirasol, pero asawa ako ni Kean kaya’t ako ang may responsibilidad na