Lahat ng Kabanata ng POSSESSION OF LOVE: Kabanata 21 - Kabanata 30

Nagising si Kariel, mula sa mahimbing na pakatulog, nang maramdam niya ang mainit at banayad na mga halik ng kung sino man na pumasok sa kanyang silid. Pagkatapos kasi nilang mag-bonding na magkakapatid, ay dinalaw na rin siya nang antok. Kung kaya't napag-desisyunan na lamang nilang pumasok sa mansyon, para mapakapagpahinga. Amoy niya ang manly scent ng lalaki. Si Darrius iyon. Kilala na niya ang kakaibang amoy ng katawan nito. “Uhmmm,” maraan siyang napaungol at napaliyad nang ang halik na iyon ay bumaba na sa kanyang leeg. Dahan-dahan niyang iminulat ang kanyang mga mata. “Nagising ba kita?” usisa nito at bahagyang tumigil. Umiling lang siya at matamis na ngiti ang itinugon niya rito. Bahagya siyang bumangon at isinandal ang ulo sa Headboard ng kama. “Saan ka ba galing? Natagalan ka ‘ata?” tanong niya rito. Bumuntonghininga si Darrius bago pa siya nito sinagot. “Natagalan kasi ang kliyente ko sa pagdating sa tagpuan namin, kaya ginabi na ako sa pag-uwi. Tapos mabagal ang usad

Nagising si Kariel kinabukasan dahil sa sikat ng araw na tumama sa kanyang mukha. Pikit pa ang mga mata, kinapa niya ang kama sa kanyang tabi, ngunit napagtantong wala na roon si Darrius. Mabilis siyang bumangon at napangiti nang mapansing may suot na siyang damit. Naalala niyang hindi na siya nakapagsuot ng damit kagabi dahil sa pagod.Iniunat ni Kariel ang nananakit niyang katawan bago bumaba ng kama at nagtungo sa banyo. Pagkatapos maligo at magpalit ng damit, ay bumaba na siya ng hagdan patungo sa kusina para mag-almusal."Oh, anak! Gising ka na pala. Maupo ka na," bati ng ina ni Kariel nang makita siya.“Good morning,” nakangiting bati niya sa mga naroon sa lamesa.Agad siyang umupo, kumuha ng pancake, at nagsalin ng gatas sa baso."Mabuti naman at nagising ka na. Nakahanda na ba ang iyong mga gamit?" tanong ng amang nakatingin sa kanya."Yes, Dad. Kagabi ko pa po naihanda ang lahat," tugon niya at nginitian ang ama."Good. Sige, bilisan niyong kumain para makaalis na kayo," ana

Pagkatapos nilang kumain, hinatid ni Darrius, kasama si Mang Emilio, si Kariel sa kubong tutuluyan nito. Katabi lang din ito ng tutuluyang kubo ni Darrius at ng kanyang assistant. Sinipat ni Kariel ang kabuuan ng kubo. May maliit na lamesa, napapalibutan ng apat na bangkong yari sa kawayan, na nakalagay sa munting sala. Manipis na puting kurtina lamang ang humaharang sa pangdalawahang kama. May nakalatag na kutson para mas komportable ang kanyang tulog."Wow! In fairness, Mang Emilio, pinaghandaan niyo talaga ang pagdating namin," ani Darrius, na namangha sa nakita.Tumawa lang si Mang Emilio. "Oo naman," nakangiting tugon ng matanda. "Pinaghandaan talaga namin ang pagbabalik mo," dagdag pa nito "At syempre, ang unang pagpunta ni Ms. Kariel."Nginitian ito ni Darrius. "Oh siya, Mang Emilio, tulungan ko na lang muna si Kariel sa pag-aayos ng gamit niya," saad ni Darrius."Sige, mauna na ako't maaga pa tayo bukas," paalam ni Mang Emilio. Akma na sana itong lalabas ng mapansin si Kari

Samantala, nagising si Jason sa loob ng kanyang selda nang kalampagin ng guwardiya ang rehas.“Jason Laurel! May dalaw ka!” sigaw ng guwardiya. Nanghihinang bumangon si Jason at paika-ikang lumabas ng selda.“Sino po ang dalaw ko, Sir?” tanong niya sa guwardiyang kasunod niya.“Hindi ko alam! Bilisan mo ang paglakad, parang pagong ka!” singhal nito. Kahit masakit ang katawan, pinilit ni Jason na maglakad nang maayos.“Punyeta kang Darrius ka, may oras ka rin sa akin!” sigaw niya sa isip, dahil sa bawat pagpapahirap ni Darrius, parang gusto siyang patayin nito nang dahan-dahan.Nang makarating si Jason sa isang silid, nakaramdam siya ng pangangatal. Kahit hindi niya ginusto, tila alam na ng katawan niya ang peligro tuwing napupunta siya sa ganitong lugar. Huminto siya at nilingon ang guwardiya.“S-sir… bakit hindi sa—"“Pumasok ka na! Ang dami mong tanong!” tinulak siya ng guwardiya papasok sa silid.“Andito na po ang hinihintay niyo, Ma’am,” sabi ng guwardiya sa babaeng nakasuot ng it

Habang naglalakad si Darrius pabalik sa kubo ni Kariel, pasan niya ito sa kanyang likod. Tahimik lang si Kariel, pero sa kaloob-looban niya, hindi mapigilan ang mabilis na pagtibok ng puso. “Okay ka lang ba talaga?” tanong ni Darrius, na diretso ang tingin. “Mm-hmm,” sagot ni Kariel, pilit na itinatago ang namumuong kilig. “Ikaw, okay ka lang? Baka naman napapagod ka na.” Tumawa si Darrius nang bahagya. “Ikaw? Mapapagod ako dahil sa'yo? Tingin mo ba mabigat ka?” Dahil sa sinabi, bahagya siyang hinampas ni Kariel sa balikat, dahilan para matawa siya. “Grabe ka naman, ang ibig kong sabihin, baka gusto mong magpahinga muna.” "Sigurado ka bang gusto mo akong huminto at pababain ka?" tanong ni Darrius na may pilyong ngiti, pero tuloy-tuloy lang sa paglakad. Napatawa si Kariel. “Huwag na, baka matapilok pa ulit ako.” Habang binabaybay nila ang daan pabalik sa kubo, dumilim bigla ang ulap at naramdaman nila ang unti-unting pagpatak ng ulan. "Great, ulan pa talaga," sabi ni Kar