All Chapters of Pretending To Be a Couple: Chapter 1 - Chapter 10

"GOODMORNING, MR. MARTINEZ. Here's your schedule for today." I put the sheet of paper on his table. "Thank you, Miss Garcia." He picked up his schedule studying it. My Boss is very early again. All he does is work, work and work. His business is his baby. He became a self-made billionaire because of his hard work. "Is it raining outside already? January pa lang, ah.""Uhm, yes, Sir... It was raining. Now, it's suddenly gone." I looked at the huge glass window behind him, the sunlight was coming out. "I'm leaving for Italy tonight. I'll be back on Monday. You know what to do already if I'm not here, Miss Garcia," sabi niya, habang pumipirma ng mga dokumento, hindi man lang ako tinitingnan.Yeah. He never really looked at me since I started working for him two years ago. Para sa kanya, ako ay isang robot na sumusunod sa kanyang mga utos—mag-aasikaso ng emails, gagawa ng mga liham at kontrata, sasagot ng telepono, maghahanda ng kape niya, mag-aasikaso ng filing, kukuha ng tie o shirt

ILANG linggo na ang lumipas mula nang malaman kong nagtaksil si Kurt, pero kahit anong pilit kong ipakita na okay lang ako, ramdam ko pa rin ang bigat sa dibdib ko. Hindi ko maialis sa isip ko ang sakit ng katotohanang minahal ko siya ng buong puso, pero niloko niya ako. Sa trabaho, ginagawa ko ang lahat para mag-focus, pero madalas akong natutulala, nakatitig sa kawalan habang bumabalik sa isip ko ang mga alaala ng aming relasyon.Bumalik na rin si Sebastian Martinez mula sa kanyang trip sa Italy, at kahit gaano ko pilit na maging professional, napansin kong palagi niya akong tinitingnan na parang may gusto siyang itanong. Nahihirapan akong panatilihing maayos ang aking mukha kapag malapit siya, dahil pakiramdam ko ay nababasa niya ang lahat ng sakit na pilit kong tinatago."Ms. Garcia," tawag ni Mr. Martinez habang papasok siya sa kanyang opisina isang umaga. "I need the quarterly reports on my desk by noon." Matapos kong maiabot ang mga report, bigla niya akong tinanong, "Are you

Kinabukasan, maaga akong nagising para maghanda para sa gala. Pakiramdam ko, may kaunting kaba sa dibdib ko, kaya't sinubukan kong huwag isipin ang mga mangyayari. Sa halip, tinutukan ko ang proseso ng paghahanda ng sarili ko, na tila isang ritwal para makabuo ng kumpiyansa.Una, naligo ako ng matagal. Hinayaan ko ang maligamgam na tubig na dumaloy sa aking balat, pilit na nilulunod ang aking mga pag-aalala. Sinabon ko ang bawat sulok ng katawan ko nang maingat, hanggang sa pakiramdam ko’y kuminis na ito. Sinalon ko ang buhok ko, pinalambot ito sa tulong ng conditioner, at dahan-dahang banlawan, alam kong kakailanganin ko itong maging perpekto para sa gabing iyon.Pagkatapos ng shower, pinatuyo ko ang buhok ko gamit ang isang malambot na tuwalya, bago gumamit ng hairdryer. Habang hinihipan ito, pinapanood ko ang bawat hibla na nagiging mas tuwid at mas kumikislap sa ilaw. Hindi ako karaniwang nag-eeffort sa buhok ko—sanay ako sa simpleng bun o ponytail—pero alam kong kailangan itong m

Pagpasok ko sa opisina, agad kong napansin ang tahimik na gising ng mga kasamahan—ang mga tunog ng computer, telepono, at ang mga magaan na pag-uusap. Ngunit ang hangin ay puno ng mga bulung-bulungan mula sa nakaraang gabi. Ramdam ko ang tensyon sa paligid, at sa bawat hakbang ko, parang ang bawat isa ay may sariling opinyon tungkol sa amin ni Mr. Martinez."Good morning, Evelyn," bati ni Mr. Martinez, ang kanyang boses ay tila may halong pagod ngunit puno ng determinasyon. Naka-pormal na suit siya, tulad ng dati, ngunit may bahagyang pag-aalala sa kanyang mga mata."Good morning, Mr. Martinez," sagot ko, sinusubukang ipakita ang normal na anyo sa kabila ng aking mga iniisip. "Ready for today?""Absolutely," sabi niya, ang kumpiyansa ay mukhang pabalik sa kanyang boses. "Let’s get started."Habang nagtatakbo kami sa aming mga gawain, napansin ko ang mga tingin mula sa mga kasamahan. Sa kalagitnaan ng araw, lumapit si Karen, isa sa mga kaibigan ko sa opisina, na naglalaman ng halo ng p

Habang nakaupo ako sa sofa, hindi ko maiwasang mag-isip. Sobrang complicated na ng lahat. The office, si Mr. Martinez, and now Kyle out of the blue. I needed a distraction.Nang buksan ko ang TV, nagbalik ang mga nagdaang araw. May mga show na pwedeng panoorin, pero wala akong gana. Instead, I picked up my phone and started scrolling through social media to pass the time.Pagkatapos ng ilang minuto, may message na pumasok mula sa number na hindi ko pa na-save. Mr. Martinez:Hi Evelyn, this is Sebastian. I hope you’re doing well.Nagtaka ako. Bakit si Mr. Martinez ang nag-text? Medyo nag-alala ako, baka may something urgent na kailangan niyang iparating.Me:Hi Mr. Martinez. Is everything okay?Mr. Martinez:Yes, all good. I just wanted to check in. Nakapag-relax ka ba after today?Nakangiti ako ng konti. Ang sweet naman, considering how intense everything was. Me:Well, I’ve had a lot on my mind. Pero okay lang. Just trying to unwind.Mr. MartinezUnderstandable. I know things have