Chapter 7

Pagpasok ko sa opisina, agad kong napansin ang tahimik na gising ng mga kasamahan—ang mga tunog ng computer, telepono, at ang mga magaan na pag-uusap. Ngunit ang hangin ay puno ng mga bulung-bulungan mula sa nakaraang gabi. Ramdam ko ang tensyon sa paligid, at sa bawat hakbang ko, parang ang bawat isa ay may sariling opinyon tungkol sa amin ni Mr. Martinez.

"Good morning, Evelyn," bati ni Mr. Martinez, ang kanyang boses ay tila may halong pagod ngunit puno ng determinasyon. Naka-pormal na suit siya, tulad ng dati, ngunit may bahagyang pag-aalala sa kanyang mga mata.

"Good morning, Mr. Martinez," sagot ko, sinusubukang ipakita ang normal na anyo sa kabila ng aking mga iniisip. "Ready for today?"

"Absolutely," sabi niya, ang kumpiyansa ay mukhang pabalik sa kanyang boses. "Let’s get started."

Habang nagtatakbo kami sa aming mga gawain, napansin ko ang mga tingin mula sa mga kasamahan. Sa kalagitnaan ng araw, lumapit si Karen, isa sa mga kaibigan ko sa opisina, na naglalaman ng halo ng pagkagulat at kuryusidad sa kanyang boses.

"Hi Evelyn," sabi niya, ang mga mata ay naglalaman ng mga tanong. "I heard about you and Mr. Martinez. Is it true?"

"Yes, it is," sagot ko ng buong kumpiyansa, kahit na may kabang nagmumula sa mga tanong. "We’re a couple."

"Wow, talaga?" sabi ni Karen, naguguluhan ngunit tila masaya para sa akin. "Hindi ko inaasahan. You both look so serious."

"Yeah, we are," sagot ko, sinusubukang ipakita ang aking determinasyon. "It’s new for everyone."

Habang umuusap kami, dumating si Mr. Martinez sa aming mesa. Ang kanyang mga mata ay tumitingin mula sa kanyang mga papeles patungo sa akin.

"Good morning, everyone," sabi niya sa boses na puno ng authority. "Let’s make sure to keep things on track today."

"Morning, Mr. Martinez," sagot ni Karen, na nagbigay ng tingin sa akin. "I’m sure everyone’s excited about the news."

"Yes, they are," sagot ko, nagtaas ng kilay sa mga reaksiyon ng mga kasamahan. "It seems like it’s the talk of the office."

Nakita kong may bahagyang ngiti sa labi ni Mr. Martinez, ngunit hindi ko maiwasang mapansin ang tensyon sa kanyang mukha. "Let’s focus on our work. We have important tasks ahead."

Pagdating ng hapon, lumapit si Mr. Martinez sa aking mesa. Ang kanyang mukha ay tila nagdadala ng kabigatan, at alam kong may mga bagay siyang nais pag-usapan.

"Evelyn," sabi niya, ang boses ay mas seryoso. "Can we talk for a moment?"

"Sure, Mr. Martinez," sagot ko, nag-aalala sa posibilidad ng kung anong nais niyang pag-usapan. "Is everything alright?"

"Yes," sabi niya, naglalakad patungo sa kanyang opisina. "I just want to discuss how we’re handling things."

Pagpasok namin sa opisina, umupo siya sa kanyang desk, habang ako naman ay umupo sa upuan sa harap niya. "I know it’s been a lot to handle, especially with all the attention."

"Yeah, it has been," sabi ko, tinitingnan siya ng mabuti. "How are you holding up?"

"Honestly," sagot niya, "it’s been tougher than I thought. Seeing Sophia last night brought back a lot of memories."

"Do you want to talk about it?" tanong ko, sinusubukan ang magbigay ng suporta kahit na nag-aalala ako sa kanyang sitwasyon.

"No, not really," sagot niya, nanginginig ang boses. "I just need to focus on the present. We’re here to work, and that’s what we should concentrate on."

"I understand," sagot ko, nagbigay ng magaan na ngiti. "We don’t have to dwell on the past."

"Tama ka," sabi niya, nagbigay ng bahagyang ngiti. "Let’s focus on our work and keep up the pretense. I appreciate you being here through all of this."

"I’m here for you," sabi ko, nagbigay ng kumpiyansa sa aking boses. "We’ll get through this together."

Matapos ang pag-uusap, nagpatuloy ang aming araw sa opisina. Pumunta kami sa mga pulong, at kahit na ang bawat hakbang ay tila pinapanood, tinangka naming magpakatatag sa aming pagpapanggap. Nang maghapon, natapos ang araw na puno ng mga balita at tsismis, ngunit sa kabila ng lahat, nagkaroon kami ng pagkakataong magpahinga at magplano para sa susunod na hakbang sa aming sitwasyon. Sa huli ng araw, nang makita ko si Mr. Martinez na nag-aayos ng kanyang mga dokumento, nagpasya akong kausapin siya muli bago kami umuwi.

"Mr. Martinez," sabi ko, habang lumalapit sa kanya. "Bago tayo umalis, may kailangan ba tayong pag-usapan tungkol sa susunod na hakbang?"

"Ah, yes," sagot niya, nag-abot ng kanyang mga dokumento sa mesa. "Let’s finalize the schedule for tomorrow. We need to be prepared for the presentation."

"Got it," sagot ko, tinulungan siyang ayusin ang mga papel. "I’ll make sure everything is in order."

"Salamat, Evelyn," sabi niya, nagbigay ng maliit na ngiti. "I appreciate your help. It’s been a challenging day, but I’m glad we’re managing."

"Anytime," sagot ko, nagbigay ng isang ngiti na puno ng suporta. "We’re in this together."