All Chapters of CEO'S UNWANTED TWIN (SPG): Chapter 11 - Chapter 20

NAGISING si Purity sa isang silid na hindi pamilyar sa kanya. Napatingin siya sa kanyang tabi at nagmamadali na may pag-iingat na bumaba sa kama. Tulog na tulog ang nakadapa na lalaki sa kanyang katabi.Pinulot niya isa-isa ang kanyang mga damit na nasa sahig. Kumirot pa ng bahagya ang kanyang kaselanan kaya napangiwi siya. Pero tiniis niya iyon saka paika-ikang naglakad patungo sa banyo.Sa pagkasarado niya ng pinto ay napasandal siya. Napahinga siya ng malalim, para kasing kinapos siya ng hangin at halos hindi makahinga."Anong kagagahan ang ginawa mo, Purity?" Untag niya sa sarili, napaharap siya sa salamin. Napasapo siya sa kanyang noo. Gulo-gulo pa ang buhok niya at may mga pulang marka sa kanyang dibdib.Napapamura na lamang siya sa kanyang isip. Naka-ilang beses ba nilang ginawa ang magniig? Halos 'di na niya makilala ang itsura niya. Napahilamos siya ng mukha. Pinaglandas ang daliri sa kanyang labi. Ramdam pa ni Purity ang mainit na halik at haplos ng lalaking estranghero sa k

BINAYARAN ni Pealle ang buong club ng isang gabi. Dalawa lamang silang magkaibigan ang nasa loob. Walang ibang puwedeng payagang makapasok kundi ang mga babaeng nagsasayaw sa kanilang harapan ni Andy habang sila'y umiinom ng alak.Nagsasaya si Andy na mayroon pang nakakandong na babae sa kandungan at hinahalikan ang leeg ng babae. Samantalang si Pealle ay panay ang inom ng alam at halos walang pakialam.Ipinikit niya ang kanyang mata, pinilit pigilan ang mga alaala. Matino siya ng gabing 'yon— hindi siya nakainom, kaya lahat ng detalye ng kanilang pag-iisa ni Miss Klutzy ay nakatatak sa isipan niya. Her soft skin, the way her body trembled under his touch, and that sweet, breathless moan still give shivers down to his spine. Ang natural na amoy niya, he is so addictive and so intoxicating, na hanggang ngayon, 'di pa rin niya makalimutan.Nabuhay na naman ang kanyang natutulog na alaga. 'Di na siya mapakali. Hindi na talaga normal ang kanyang nararamdaman.Tumayo si Pealle, tumungo sa

WALANG ganang bumangon si Purity. Mahigit isang oras na siyang gising pero parang ang bigat-bigat ng kanyang pakiramdam para kumilos. Ngayong araw siya susukatan para sa wedding gown na isusuot niya sa kasal nila ni Marcus. Dalawang linggo na lamang ay idadaos na ang kasal nila sa isang sikat na simbahan sa Manila."Bumangon ka na, mahal na prinsesa. Kanina pa naghihintay ang prince charming mo sa sala," gising ni Clarity sa kapatid, hindi niya alam na kanina pa itong gising.Tinanggal ni Purity ang kumot at dahan-dahang bumangon. "Paki-sabi na lang na bababa na ako.""Opo, mahal na prinsesa," tugon ni Clarity na may halong sarcasm. Hi di na niya hinintay na sumagot si Purity at tumungo sa may pinto. Bago siya tuluyang makaalis ay binigyan niya ng pilit na ngiti ang nakababatang kapatid.Napabuntong hininga si Purity. Kailan kaya sila magkakasundo ni Ate Clarity? Wala na sigurong pagbabago. Hopeless na ang case nilang magkapatid. Ayaw magpatalo ng ate niya kahit na siya na ang nagpapa

"MARCUS, kailan ko makukuha ang pera na ipinangako mo? May usapan tayo na ibibigay mo ang parang napag-usapan natin sa oras na pumayag magpakasal sayo ang anak ko," tanong ni Pat, gusto na niyang makuha ang pera na dapat ay ibabayad ni Marcus sa kanya.Sinadya niya si Marcus sa kompanya nito para singilin. Isang linggo na lamang ay ikakasal na sila. Bakit hindi pa ibigay sa kanya ang kahit paunang bayad?"Napaka-sigurista mo talaga, Pat. Ang usapan ay pagkatapos ng kasal. Hindi pa kami naikakasal ni Purity. Naniningil ka ng bayad sa 'kin." Sagot ni Marcus. Atat na ata si Pat na makuha ang pera sa kanya. Maigi na lamang ay hindi nagmana si Purity ng pagkagahaman ni Pat sa pera. Magkaibang-magkaiba ang ugali ng mag-ama. Napapaisip nga siya kung totoong anak nito si Purity."May deal tayo, baka nakakalimutan mo! Baka gusto mong i-atras ko ang kasal niyo ni Purity. At sa iba ko na lang ipapakasal ang anak ko. Doon sa mas malaki ang ibabayad sa 'kin." Pananakot na sambit ni Pat. Wala pa si

"NAY, sa loob lang po kami ng kuwarto ko ni Purity," paalam ni Ara sa kanyang ina. Naghahanda na ito sa pagpunta sa palengke."Oh, sige. Ako'y lalakad na rin. May gusto ba kayong ipabili na dalawa ng kaibigan mo para sa tanghalian?"Napatingin si Ara kay Purity at umiling ito. "Hindi na po, nay. Bahala na po kayo kung anong gusto ninyong pananghalian natin. Hindi naman po namimili ng pagkain itong si Purity.""Buweno, aalis na ako. Kayo na ang bahala sa bahay. Mamayang gabi pa uuwi ang tatay mo at ang kuya mo galing sa trabaho.""Mag-iingat po kayo," tugon na paalala ni Ara sa ina.Mahirap ang buhay nila. Pero masaya pa rin. Normal lamang sa isang pamilya na minsan ay mayroong hindi pagkakaunawaan. Ngunit, naayos pa rin nila. Para kay Purity nakakainggit ang pamilyang katulad ng sa kaibigan.Nakaalis na ang ina ni Ara at nasa kuwarto na ang magkaibigan. Hawak ni Purity ang limang box ng pregnancy test kit."Lahat 'yang kit ay gamitin mo para sigurado tayo saka ka pumunta sa ospital pa