Lahat ng Kabanata ng Arranged Marriage With The CEO: Kabanata 1 - Kabanata 10

"UMUWI KA NA, MISS, hindi kayo papapasukin ni Mr. Mañas," sabi muli ng nakakatakot at matangkad na guardiya sa gate, suot ang itim na uniporme at peaked cap. Walang awa sa kanyang ekspresyon habang nakatingin siya sa akin.Halos araw-araw, sa nakaraang limang araw, naghihintay ako ng mahabang oras, nakatayo sa labas ng malaking bakal na gate ng Mañas mansion, kahit ano pa ang panahon. Gutom ako, uhaw, nanginginig sa lamig, pero tiniis ko lahat. Napakalakas ng aking fighting spirit na natalo ko ang pagod na nararamdaman ko."Please, kailangan kong makita ang Lolo ko. Ito ay usapan ng buhay at kamatayan," paulit-ulit kong pakiusap sa kanya araw-araw.Napabuntong-hininga siya at mukhang iritado, "Sabi ni Mr. Mañas ay hindi ka niya kilala.""Papaanong hindi? Apo niya ako," pinilit kong sabihin kahit ilang beses ko nang sinabi sa kanya, "Ang nanay ko ang nag-iisa niyang anak.""Na hindi niya inaamin," lumapit siya para takutin ako, "umuwi ka na. Inutusan niya kami na paalisin ka. Wala kami

DUMATING KAMI sa Gustav mansion. Ang electronic iron gates ay napakalaki na may malaking bold letter G sa gitna. Dumaan ang limo sa gates at mabilis na dumaan sa malapad na daan patungo sa magandang mansion.Binuksan ng isang matandang butler ang pinto at inihatid kami sa living room, kung saan naghihintay ang isang magandang middle-aged couple - sina Mr. at Mrs. Gustav. Kaagad na nagpalitan ng greetings, introductions, at pleasantries.Bigla akong nahiya nang makilala sina Mr. at Mrs. Gustav. Nakaka-intimidate sila. Mukha silang professional at well-educated na tao. Nakahinga ako nang maluwag nang mainit nila akong tinanggap. Ang totoo, sobrang bait at accommodating nila. Naisip ko tuloy kung ganoon din ba ang anak nila."Adon just arrived from the office, he'll be down in a while," sabi ni Pia Gustav, na pinaparamdam sa akin na parang nasa bahay lang ako. "I heard you've just arrived from Singapore. How's your flight?""Um... very well. The... food was great. You know... sushi, sash

ADON'S POVMukhang magbabago ang takbo ng kasalang 'to.Tatlong buwan na ang nakalipas mula nang pumayag ako sa arranged marriage na 'to, ang tanging dahilan ko lang ay para mabawi ang lupang nawala sa amin sa isang pustahan. Plano kong idevelop iyon para maging pinakamodernong business center sa mundo. Wala akong pakialam sa babaeng mapapangasawa ko, sa totoo lang, kahit pa lasinggera siya o may sampung anak, ayos lang.Galing ako sa isang napakasakit na breakup. Nandidiri pa rin ako tuwing naiisip ko 'yon. Sayang ang apat na taon na puro walang kwentang pangako mula sa ex ko. Nawala na 'yung paniniwala ko sa true love.Noong una kong makita si Aubrey, red flag agad siya. Ramdam ko na may instant attraction noong nagkatinginan kami. Bigla akong naging defensive, itinaas ko ang mga pader ko para protektahan ang sarili ko mula sa kakaibang magnetic force na 'yon.Naaalala ko pa, naging harsh ako sa kanya. Pinaliwanag ko agad na kasal kami sa papel lang. Pwede niyang gawin ang gusto niy

Adon's POVGising na ako ng mahigit dalawang oras, iniisip kung gigisingin ko ba si Aubrey at ibabalik siya sa side ng kama. Tulog na tulog siya, parang isang sanggol, at medyo nakokonsensya akong gisingin siya. Mahaba-haba pa ang araw na tatahakin namin, babyahe kami ng ibang bansa, at hindi ko kakayanin kung magiging mas grumpy pa siya kaysa dati.Bukod pa dun, mukha siyang anghel, nakasubsob ang ulo niya sa dibdib ko. Nakayakap siya sa baywang ko, parang natatakot siyang bitawan ako. Isang paa niya ay nasa pagitan ng mga binti ko. Nakakaramdam ako ng hindi komportableng sensasyon dahil tuwing gagalaw siya, tumatama ang hita niya sa ari ko.Tangina. Maaga pa at sobrang tigas na ng ari ko. Halatang-halata ito sa ilalim ng boxer shorts ko. Gusto ko sanang abutin 'yung comforter na nasa paanan ng kama para matakpan ko ito. Pero di ko magawa dahil mahigpit ang pagkakayakap ni Aubrey sa akin. At aminin ko, kahit hindi komportable, ang sarap sa pakiramdam na kasama ko siya sa kama.Ang sa

ADON'S POVSi Aubrey ay tila tukso sa akin. Ang bawat ungol niya at ang paraan ng kanyang paghila ng katawan habang nakikita ang kanyang magandang hubog, pati na ang mga linya ng kanyang suot na damit, ay nagdulot ng kakaibang pakiramdam sa akin.Ramdam ko ang pagnanasa ko sa kanya—napakalakas, para itong kuryente na nangingibabaw sa paligid. Tumayo ako roon na parang na-estatwa, nakatingin sa kanya habang nakahiga siya sa kama."Yeah, gutom na ako," sabi niya habang umupo sa kama at sumandal sa headboard, "ikaw ba?"Nakatuon ang tingin ko sa kanyang labi, sinusundan ang galaw ng kanyang dila habang panandalian niyang dinilaan ang kanyang lower lip."Yeah. Gutom din ako. Pero hindi sa pagkain," sagot ko, tinatamasa ang biglang pagbabago ng ekspresyon niya. Nagsalubong ang kanyang mga mata at bahagyang kumunot ang kanyang mga labi.As expected, binato niya ako ng unan at agad na umalis sa cabin.Si Aubrey ay parang isang saradong libro pagdating sa usapan ng kanyang personal na buhay.