Chapter 4

"He's not coming," sabi ni Shiela pagkatapos makausap ang secretary ni Adon sa telepono.

"Great. After an hour of keeping me waiting for him, he just advised na hindi siya darating. As if hindi kasing halaga ng oras niya ang oras ko?"

Pinipigil ni Shiela ang tawa pero halata sa expression niya na alam na niya ang sagot sa tanong ko, "He intended to come, pero may urgent business meeting na kailangan niyang puntahan."

"Talaga? O gusto lang niya akong gantihan dahil hindi ko sinipot ang dinner namin?"

"Well, puwede rin," intrigued ang tingin niya, "who knows kung ano ang iniisip niya?"

Binitiwan ko ang wedding planner's catalog at lumapit kay Shiela, "Dapat ako ang tinanong niya, hindi si grandpa, kasi ako ang kasama niyang magdi-dinner. Naiinis ako kapag hindi ako tinatanong, parang wala akong say sa kahit ano."

"Sigurado akong alam na niya 'yan by now."

"Doubtful kung sensitive siya sa ibang tao," I shrugged my shoulders, "the more na nakikilala ko siya, the more na hindi ko siya gusto. Pareho lang silang domineering at controlling ni grandpa."

"Hmm... or maybe not. Sigurado ako magbabago rin ang tingin mo sa kanya kapag mas nakilala mo siya."

"Wanna bet on that?" sabi ko kay Shiela na pabiro.

Dapat alam ko na. Wala talagang pakialam si Adon sa kasal. Never siyang dumalo sa mga meetings with the wedding coordinators, kahit man lang magpakita o pumili ng flavor ng wedding cake. He was off to Dubai, California, Singapore, at Paris.

"He's still there, waiting for you girl. Hindi siya ang tipo na basta-basta na lang magka-cancel ng wedding," sabi ng best friend kong si Camella na nasa wedding venue, habang ako naman ay nasa kwarto ko sa mansion ni grandpa, nakasuot ng black dress at nagfa-file ng nails.

"He'll wait for hours kung kailangan, gusto niya kasi ang buong pie ng Pallis fortune."

"Hmm... I don't think Adon is the type. Sobrang yaman na ng mga Gustav, they have enough wealth."

"A man like him won't be satisfied hanggang hindi niya nasasakop ang buong planeta. Sinabi ko na sa'yo, siya ang younger version ni grandpa."

"Well, hindi na ako makikipagtalo ngayon, it's your wedding day."

Binitiwan ko ang nail enamel, "Please don't annoy me, alam mong hate ko ang araw na 'to."

"I'm just teasing you. Sige na, isang oras na halos, huwag mo nang pahirapan masyado ang groom mo," she chuckled, "pero warning lang, ang guwapo niya sobra sa white tux niya. Baka mahirapan kang pigilan ang sarili mo pag nakita mo siya."

Napabuntong-hininga ako at tumayo, "as if! Hindi ko siya type, at ang pangit ng ugali niya. Kung may choice lang sana ako, mas gusto ko pa—"

"Oh really? Tingnan natin kung ganyan pa rin ang iniisip mo pag nakita mo siya."

"Camella! Akala ko kakampi kita."

"Of course I am. I'm just teasing you," tawa niya, "sige na, pumunta ka na rito, gutom na ako."

Pagdating ko sa wedding venue, narealize ko na tama si Camella. Ang guwapo nga ni Adon, parang demonyong kaakit-akit. Iniiwasan kong tumingin sa kanya, para itanggi ang tingling excitement na nararamdaman ko tuwing nagtatama ang aming mga mata.

Nakita kong tumaas ang kilay ni grandpa nang makita ako, nagulat sa black wedding gown ko. Pero agad siyang ngumiti ng konti, halatang satisfied dahil nagpakita ako sa kasal.

Nakasimangot ako habang naglalakad papuntang altar. Nakafocus lang ang mata ko sa bored na matandang minister na parang may nginunguya, siguro ang pustiso niya.

Ang tagal ng ceremony, halos isang oras. Nakatayo ako katabi ni Adon na parang estatwa. Ramdam na ramdam ko ang nearness niya at ang mabangong amoy niya. Darn it, ang bango niya at gusto ko pa! Parang nakakaadik na drug.

Ramdam ko ang mga mata niyang nakatitig sa mukha ko, kaya sobrang conscious ako, iniisip kung may lipstick ba ako sa ngipin o dumi sa mata. Nagugulat ako tuwing nagkakabanggaan ang mga braso namin, at para akong nakukuryente tuwing hinahawakan namin ang mga kamay ng isa't isa habang nagsusuot ng singsing.

Ano bang nangyayari sa akin? Ayoko sa kanya, pero bakit parang may humihila sa akin papalapit sa kanya. Mali. Hindi ito attraction, pinipilit kong sabihin. Siguro kinakabahan lang ako dahil malapit ako sa isang lalaki, bagay na hindi ako sanay.

"You may now kiss the bride," sabi ng matandang minister, pero hindi ako gumalaw. Nakatingin lang ako kay Adon.

Tumingin ang minister kay Adon, tapos bumalik ang tingin sa akin, inulit nang mas malakas ang sinabi niya, para bang hindi narinig ang una niyang sinabi.

Tumingin ako kay Adon at nakita ang wicked smile niya. May kutob akong balak niyang halikan ako sa lips, at na-freak out ako.

Oh no!

Ang next na nangyari, hinila niya ako papunta sa mga braso niya, at hinalikan ako nang matindi. Ang init at gentle ng mga labi niya, unti-unti niyang binuksan ang mga labi ko habang pinalalim ang halik.

Na-shock ako, parang tinamaan ng kidlat. Nag-freeze ang utak ko pati ang buong katawan ko.

First kiss ko 'yun!

Oo, tama ang basa mo. First kiss ko. Something na ini-reserve ko para sa first love ko.

Napanaginipan ko dati na mangyayari ang first kiss ko sa doorstep ng bahay namin. Dapat sobrang wonderful na magkakaroon ako ng back kicks, toes curl at weak knees.

Nagtagal ang halik, at may naramdaman akong parang kumakabog na excitement sa tiyan ko, na hindi ko maipaliwanag.

Tapos tumigil siya at binitiwan ako. Napapunta ako sa sahig pero nasalo niya ako bago pa ako bumagsak.

Darn it. Narealize kong nagkaroon nga ako ng back kicks, toes curl at weak knees!

"You shouldn't have kissed me, hindi 'yan part ng deal," sabi ko kay Adon noong nag-iisa kami sa bridal table. Ngumingiti pa rin ako, para magkunwari na happy bride ako sa harap ng mga bisita.

Tumawa siya, itinaas ang mga kilay, "Nung pinirmahan ko ang kontrata para sa arranged marriage na 'to, wala akong nabasang clause na nagbabawal sa atin maghalikan."

"This is not a real marriage, kaya inaasahan kong mag-behave ka. No kissing and no touching. So keep your lips and your hands to yourself."

Tumigil siya sandali, tapos nag-click ng dila, "You should have known kung ano ang pinasok mo Mrs. Gustav. This marriage is so real. We're going to live as any normal husband and wife do."

Nanlaki ang mata ko, hindi ko naitago ang galit ko sa kanya, "l can't believe ang lupit mo sa bagay na 'to! Sabi mo hindi tayo makikialam sa isa't isa. Gawin mo ang gusto mo at gagawin ko ang gusto ko."

"Of course, totoo pa rin 'yan, in business," sabi niya nang matigas, "pero hindi bilang mag-asawa. You will act as my wife, Aubrey. In every sense of the word."

"In your dreams!" I gritted my teeth, "Hindi ako magluluto ng pagkain mo, maglalaba ng marurumi mong damit, maghahanda ng paliguan mo, at magbibigay ng masahe tuwing gabi!"

"Hindi mo 'yan gagawin, may mga katulong tayo. Ang kailangan mo lang gawin ay hintayin ako sa kama, gabi-gabi," natatawa niyang sabi.

"Over my dead body. Kung gusto mong matulog sa tabi ko, kailangan mo munang hilahin at talian ako sa kama!" Binigyan ako ni Adon ng wicked smile, "l can hardly wait."

Oh my God, ano bang pinasok ko? Pakiramdam ko talo ako sa labang 'to.

"You don't want me. Gusto mo lang magkaroon ng upper hand," sabi ko sa kanya, pagkatapos kong tingnan si grandpa na napansin kaming nag-aaway.

"Gusto kita, my beautiful wife, make no mistake about it. You made yourself more desirable in my eyes by wearing this black wedding gown," titig niya sa akin, tapos sabi pa, "and what I want... I get it. Every single time."