ADON'S POVSi Aubrey ay tila tukso sa akin. Ang bawat ungol niya at ang paraan ng kanyang paghila ng katawan habang nakikita ang kanyang magandang hubog, pati na ang mga linya ng kanyang suot na damit, ay nagdulot ng kakaibang pakiramdam sa akin.Ramdam ko ang pagnanasa ko sa kanya—napakalakas, para itong kuryente na nangingibabaw sa paligid. Tumayo ako roon na parang na-estatwa, nakatingin sa kanya habang nakahiga siya sa kama."Yeah, gutom na ako," sabi niya habang umupo sa kama at sumandal sa headboard, "ikaw ba?"Nakatuon ang tingin ko sa kanyang labi, sinusundan ang galaw ng kanyang dila habang panandalian niyang dinilaan ang kanyang lower lip."Yeah. Gutom din ako. Pero hindi sa pagkain," sagot ko, tinatamasa ang biglang pagbabago ng ekspresyon niya. Nagsalubong ang kanyang mga mata at bahagyang kumunot ang kanyang mga labi.As expected, binato niya ako ng unan at agad na umalis sa cabin.Si Aubrey ay parang isang saradong libro pagdating sa usapan ng kanyang personal na buhay.
"Not again..." sambit ko nang dismayado, "Ayoko na namang mag-share ng kwarto sa'yo, lalo na ng kama.""Believe me, I feel the same. Na-deprive mo ako ng tulog noong nakaraan dahil natutulog ka sa side ko. Kailangan ko rin ng privacy, may dala akong trabaho," mukhang naiinis si Adon sa ideya ng magkasama kami sa isang hindi kanais-nais na sitwasyon, "pero wala tayong choice. Ang Changlis ay malapit na kaibigan ng pamilya namin, lalo na si Kimberly. Siya ang best friend ng mama ko.""Eh, bukod sa pag-share ng kwarto, ano pang plano mo... mag-act na parang sobrang in love tayo sa isa't isa?""Exactly. Honeymooners tayo, kaya mag-act tayo na parang isa.""Hmm... Ayoko sanang gawin ito," tingin ko sa kanya na may inis, "alam ko na gagamitin mo ang sitwasyon.""Ako?" tumawa siya ng malakas, na parang sarcastic, "seriously? Ikaw ang nag-take advantage sa akin noong huli tayong natulog sa iisang kama.""Hindi ko ginawa 'yon! Natutulog ako," kinuha ko ang isang throw pillow at tinira sa kanya
AUBREY'S POVTrisha Cunning. So yun ang pangalan ng ex-girlfriend ni Adon.Nasa kama ako, tinitingnan ang mga pictures nila ni Trisha sa internet. Naasar ako sa sobrang sweet nilang dalawa. Si Adon ay mukhang sobrang saya at in love, parang isang prinsipe na tinitingnan si Trisha na siya ang mundo niya. Saan-saan na silang romantic places pumunta - Paris, Bali, Maldives, Greece, at marami pang iba. Apat na taon silang magkasama, parang mag-asawa na nagmo-moonlight.Talaga bang naghiwalay na sila? Hindi ko yata iniisip yun. Siya pa rin yung babae na kahalikan ni Adon sa bar. At nangyari yun tatlong buwan na ang nakakalipas. Kung tapos na sila, bakit siya pa rin ang kasama niya?Nag-search ako sa Instagram ni Trisha at nakita ko na maraming pictures nila ni Adon sa feed niya. Binitiwan ko ang phone ko at tinignan ang kisame. Malamang, interesado pa rin siya kay Adon.Bakit ako naiinis? Bakit ang thought na baka may feelings pa si Adon para kay Trisha ang nagpapagulo sa akin?Jealous? Hu
AUBREY'S POVNgumiti si Adon sa akin ng may halong pang-aasar. Ang mga mata niyang kulay tsokolate ay naglalaro, habang tinignan niya ako ng medyo naiinis. Na-awkward ako sa tingin niya at tinukso pa ako ng mga kilig na paghalik sa leeg ko."Okay na tayo sa mga tanong," sabi ko, nagtatangkang ilihis ang usapan. "Baka gusto niyo na mag-relax sa pool.""Sounds good," sagot ni Kimberly. "Tara na, ipapakita ko sa'yo ang mga bagong features ng bahay."Kaya't naglakad kami patungo sa pool area. Si Adon at si Peter ay nag-usap ng mga bagay-bagay tungkol sa property habang ako naman ay sinusundan si Kimberly.Sa pool area, ipinakita ni Kimberly ang bagong spa at outdoor kitchen na bago sa kanilang bahay. Napansin ko ang dedication at pagmamalaki niya sa bawat detalye ng property."Napaka-ganda ng lugar niyo. Mukhang talaga ninyong inalagaan ito," sabi ko, tinitingnan ang paligid. "Saan nyo kuha ang inspiration para sa design?""Ah, maraming inspirasyon," sagot niya. "Gusto namin ng open space
Aubrey's POV"So, nahulog na lang ako sa'yo agad?" tanong ni Adon nung makalayo na kami sa Changlis. Inirap ko ang aking mata, pagkatapos ay tinignan siya nang tuwid. "Ano gusto mong sabihin ko? Wala tayong rehearsal kung paano tayo nagkakilala o kung paano nagsimula ang 'love story' natin," sabi ko habang ginagalaw ang mga daliri ko. "So, ibig sabihin ay ako ang naghabol sa'yo ng walang tigil hanggang pumayag kang makipag-date sa'kin?" "Kailangan kong gumawa ng kwento," bulong ko, "hindi na mahalaga kung sino ang naghabol sa kabila. Ang mahalaga ay nagmahalan tayo at ikinasal... doon natatapos ang kwento." Humalakhak siya, "Go-getter ako, pero hindi ako nanghahabol ng babae. Sa katunayan, kabaligtaran." "Wow... kaya ganito pala ito," niyayakap ko ang aking mga braso, "ang dambuhalang ego mo." Humahalakhak siya at hinila ako palapit sa kanya habang naglalakad kami para habulin ang Changlis, "kaya sanay kang hinahabol ka ng mga lalaki?" "No comment." sagot ko, iniwasan si
Hindi ko maalis sa isip ko yung halik na 'yon. It was like it blew my mind away, at parang nawala ako sa sarili dahil sa kanya. Iba ang epekto ni Aubrey sa akin—parang lahat ng walls na itinayo ko, biglang gumuho.What have I done?Nalungkot ako habang pinapanood siyang umahon sa pool. Now, magiging awkward na ang situation namin. I shouldn’t have let my guard down.Kanina, I was busy answering some emails, pero hindi ko maiwasang mapatingin kay Aubrey habang naglalakad siya papunta sa pool area, suot ang oversized na white shirt. Natulala ako while watching her. Nang tumapat siya sa sun lounger at hinubad ang shirt niya, nagulat ako sa bikini na suot niya—isang itim na bikini na lalong nagpalitaw sa bawat kurba ng katawan niya. She was a walking temptation.Wala na akong concentration sa work. Lumipad lahat ng focus ko sa kanya.Damn. She's beyond gorgeous.Hindi ko na madedeny itong malakas na attraction ko sa kanya na araw-araw pang lumalakas. I groaned, raking my hair in frustratio
Adon's POVSo, ito pala ang talent niya. Natuwa ako nang malaman ang impormasyon na 'to tungkol kay Aubrey. Palagi niyang itinatago ang personal niyang buhay, kaya kahit maliit na detalye tulad nito ay nagiging mahalaga. Binalikan ko ang mga pahina ng sketchbook niya, pinag-aaralan ang mga disenyo. Hindi ako masyadong pamilyar sa female fashion and clothing, pero nakita ko na may talento siya. I was quite impressed and proud of her.Alam kong may mas malalim pa kay Aubrey. Maaaring nagpapanggap siyang spoiled brat billionaire heiress na puro shopping lang ang inaatupag, pero alam kong sa likod ng facade na iyon, isa siyang determined, strong, and confident woman who knows what she wants in life. Mas lalo akong nahulog sa kanya knowing that she’s not only beautiful on the outside but also talented. I couldn’t help but anticipate kung ano pa ang madidiskubre ko tungkol sa kanya. Parang mystery book siya, bawat araw ay parang isang pahina na iniikot ko para mabuksan ang tunay niyang pa
Aubrey’s POVOh God! Ang gulo ko.Gusto kong bumangon sa kama, pero niyakap ako ni Adon. Ang mukha niya ay nakabaon sa leeg ko, at ang kamay niya ay humagod sa suso ko bago tumigil sa balakang ko.Shit! Nagmumura ako habang naaalala ang nangyari kagabi.Pagkatapos kong uminom ng pangalawang tasa ng tea, parang mataas ako at parang lumulutang sa ulap. Bumalik ang enerhiya ko, at tumatawa't nagkukuwentuhan ako. Wala pang ganitong saya simula nang magkasakit si Mom. Ang gabing iyon, ang unang pagkakataon na parang buhay na buhay ako at nakalimot sa lahat ng worries at hirap.Nandiyan si Adon, hindi ako iniiwan. Palagi niyang hawak ang kamay ko tuwing natutumba ako o kapag tumayo ako. Nagbigay siya ng maraming tubig sa akin para magising talaga ako.Para siyang maalaga na asawa. Pakiramdam ko, laging tinitingnan niya ako. Sa una, natuwa ako at nagiging giddy. Pero habang tumatagal, naging conscious ako sa titig niya, sa malalim at husky na boses niya, at sa mga hawak niya na parang feathe
Aubrey's POVAfter 5 years...Pumasok ako sa sementeryo mag-isa. Mabagal kong tinahak ang daan habang hawak ang mga bulaklak sa kamay ko. Huminto ako at tumayo sa harap ng isang libingan.“Hello, Grandpa,” yumuko ako at inilagay ang mga bulaklak sa libingan niya, “sorry, hindi ko nasama ang death anniversary mo kahapon. Bilang isang businessman, alam mo kung bakit, at sigurado akong naiintindihan mo.”Abala ako sa isang business engagement na hindi ko matanggihan. Oo, nagma-manage pa rin ako ng kumpanya, pero ngayon kasama na si Adon.Pinagsama namin ang dalawang kumpanya, Gustav at Mañas, nang ikasal kami. Nag-liquidate kami ng ilang assets at nag-invest ng mas marami sa robotic company namin. Genius si Adon sa pag-papatakbo ng grupo ng mga kumpanya namin. May mga brilliant ideas siya na nagiging malaking tagumpay.“Si Sebby ay pitong taong gulang na,” ngumiti ako habang iniisip ang anak namin.“Napaka-handsome at smart niya, pero medyo makulit.”Naalala ko nung isinara ni Sebby ang
Adon's POV“Saan si Aubrey?” tanong ko sa tatay ko, si Kristov Gustav, na nakaupo malapit sa lugar kung saan ako nakatayo, sa tabi ng pulang at gintong floral wedding arch.Tinaas niya ang kilay niya, tapos tiningnan ang oras sa wristwatch niya. “Siguro papunta na siya dito. Sabi ko sa iyo, ten minutes pa, huwag kang mag-alala, darating siya,” sabi niya, tapos nagbigay ng okay sign.“Oo, darating siya,” bulong ko sa sarili ko. Nanginginig ang mga kamay ko, hindi ko mapanatili ang mga ito na hindi gumagalaw. Binawasan ko ng kaunti ang pagkakakabit ng bowtie ko. Masikip ito sa paghinga ko.Sobrang kinakabahan, excited, at overwhelmed ako sa saya. Ang pag-aasawa kay Aubrey ang pinakainaasahan ko sa ngayon. Siya ang pag-ibig ng buhay ko, ang lahat sa akin, ang mundo ko.Nagdaos kami ng kasal sa simbahan, sa gitnang bahagi ng New York. Ito ang pinapangarap naming magpakasal sa simbahan ngayon, para sa isang solemne na sakramento. Puno ng dekorasyon ang simbahan, karamihan sa mga pulang ros
Aubrey's POVLove makes you crazy. It causes strong infatuation and obsessive thinking about what he's doing, where he is, and who he's with. It gives you too much stress, especially if you're prevented from being with him.Ganun ang naramdaman ni Mom. Parang bumalik siya sa nakaraan, twenty-five years ago, na naglalaban para sa kanyang pag-ibig kay Gareth Danes, at ako naman ay ang mas batang version ng Grandpa, na pumipigil sa kanya na makasama ang kanyang lover.Nasa kwarto kami ni Adon. Ang guwapo niya, may dark hair na basang-basa mula sa shower, at nakatayo sa harap ko na may puting towel sa kanyang hips. Napatingin ako sa v-line niya, medyo nakaka-distract."Akala ko magiging masaya ang reunion na ito," sabi niya, sabay kunot noo, "eh, parang okay naman, maliban sa iyo.""Paano mo gusto akong mag-react? Tumalon sa saya? Grabe, sa 25 taon ng buhay ko, akala ko patay na ang tatay ko.""Kaya nga dapat ipagdiwang. Buhay siya, at dapat kang magpasalamat sa bagay na iyon," sabi niya,
Aubrey's POVAng tatay ko ay buhay at malakas!Isang malamig na panginginig ang dumaloy sa akin. Parang kakaibang pakiramdam na makita ang sarili kong tatay na nakatayo sa harap ko, nang akala ko ay natutulog na siya ng mahigit sa anim na talampakan sa ilalim ng lupa.Kakaiba.Totoo rin ang sinasabi ng private investigator. Pinag-utos ni Grandpa na patayin ang tatay ko.May isang lalaki na tinatawag na Gaston na hinikitan ang preno ng kotse. Si Grandpa ang responsable sa aksidenteng nagdulot ng pagkamatay ng mga lalaki sa loob ng kotse.Si Grandpa ay isang demonyo!Totoo nga ang mga chismis na narinig ko noong libing na siya ay pumatay ng tao. Hindi ko makapaniwala na ang dugo na dumadaloy sa akin ay nagagawa ng ganitong kasamaan. Ang ginawa niya ay hindi mapapatawad!Muli akong nagalit sa kanya, higit pa kaysa sa kahit sino sa buhay ko. Pero wala na kaming magagawa. Patay na siya.Nabigla at nagalit ako. Ang hirap pigilan ang nararamdaman ko. Nanginig ang mga kamay ko.Na-shock din s
Adon's POV"Nadinig mo ba 'yun? Sinabi niyang mama!" Masayang-masaya si Aubrey sa pag-usad ni Sebastian, na ngayon ay anim na buwang gulang na. Nakaupo siya sa loob ng crib, suot lang ang kanyang diaper, at hawak ang isang asul na rattle. Lumaki ang kanyang mga mata habang nakatitig kay Aubrey na masiglang-masigla. Siguro iniisip niya kung ano ang nangyayari."Hm... ang nadinig ko, dada," sabi ko, sinasabi ang talagang narinig ko."Talaga?" napakunot ang noo niya, pagkatapos ay binalingan si Sebastian, "sige na Seb, sabihin mo ma-ma... ma-ma..."Tumili si Seb at kinain ang rattle, hindi pinansin si Aubrey. Pagkatapos ay sumigaw siya, "da-da. Da-da.""Sabi ko sa'yo," natatawa kong sabi habang tinutukso si Aubrey, at napasimangot siya."Hindi patas 'yun, Seb. Mas madalas tayo magkasama," kinuha niya ang aming baby at niyakap ito.Mula nang mamatay ang lolo ni Aubrey, naging abala siya sa pag-aasikaso ng lahat. Mula sa libing, sa pangangalaga ng negosyo ng mga Mañas, sa pagdadala kay Seb
Aubrey's POVLumipas ang tatlong araw mula nang pumanaw si Lolo. Parang isang malakas na alon ang bumalot sa akin ng kalungkutan, na paulit-ulit na bumabagsak sa bawat oras na naaalala ko siya. Walang tigil ang dating ng mga bisita sa mansion, mga kamag-anak, at mga kaibigan na nais makiramay. Si Mama, na kahit pa matagal nang sanay sa mga pagsubok, ay hindi maitago ang lungkot sa kanyang mga mata.Hindi ko rin alam kung saan ko hinuhugot ang lakas ko. Siguro dahil may kailangan akong gawin—ang magpakatatag para kay Sebastian at kay Mama. Minsan, iniisip ko kung paano kinaya ni Adon lahat ng ito. Walang pag-aalinlangan, laging nandiyan siya para sa amin, hindi ko man sabihin. Nangyari ang libing ni Lolo nang may dignidad at tahimik. Marami ang dumalo, pero parang ako lang ang naroon sa mga oras na iyon. Halos hindi ko narinig ang mga dasal o ang mga bulong ng pakikiramay mula sa mga bisita. Ang naririnig ko lang ay ang mga huling salitang binitiwan ni Lolo—ang hiling niyang alagaan k
Aubrey's POVBumalik kami ni Adon sa mansyon ng mga Gustav habang ang Mommy ko ay nasa mansyon ng mga Mañas kasama si Lolo. May hardin siya ng mga gulay at dalawang aso na nagbibigay aliw sa kanya.Engaged na kami ni Adon, pero pinili naming ipagpaliban ang kasal hanggang sa ipanganak ang baby namin. Isang gabi habang nagdidinner kami, pinag-uusapan namin ang pangalan ng aming baby boy.“Milton, Earl, Blake, Tony, Donald,” mungkahi ko.“Hindi… hindi… hindi…” patuloy na shaking ng ulo ni Adon. “Panglalaki na pangalan. Parang Caleb, Hardin, Zion, Enrique…”“Hindi pwede! Para silang mga karakter sa romance fiction,” saka ko naisip, “paano kung Sebastian, mula sa isang martir na Santo? Ano sa tingin mo?”“Gusto ko si Sebastian. Bagay na bagay sa Gustav.”“Sebastian Gustav. Wow,” punung-puno ako ng saya at bigla akong napasigaw, “Ouch!”“Okay ka lang?”“Kick na naman siya, sobrang lakas.”“Oh. Masakit ba kapag sinasakal ka niya?”“Medyo,” inuyin ko ang ilong ko, “pero ayos lang. Masaya ako
Aubrey's POVAng puso ko ay tila tumatalon ng mabilis nang makita ko si Adon sa Sweetdreamer café, nakaupo sa isang padded chair, at umiinom ng kape. Huminto ako at tiningnan siya ng saglit. “Relax ka lang, Aubrey,” sabi ko sa sarili ko. Pero hindi ko mapigilang tingnan ang gwapong mukha niya at magandang katawan. Grabe, sobrang hot niya. Namiss ko siya ng sobra. Ngayon, magkasama kaming muli.Pinipigilan kong umiyak nang sabihin niyang mahal niya ako. Matagal ko nang inaasahan ang pagkumpuni ng kanyang nararamdaman para sa akin, kaya't sobrang naiinis ako nung binigyan niya ako ng diborsyo. Naging paranoid ako, nag-iisip ng mga hindi makatwirang dahilan na gusto lang niyang umalis sa kasal namin.Nasa sofa kami sa Sweetdreamer Café, nagliligaya at nagmamahalan. Hindi kami makasawa sa isa’t isa.“Lumabas tayo dito at pumunta sa penthouse,” sabi niya habang hinahalikan ang leeg ko at dinidilaan ang likod ng tainga ko. Grabe, talaga namang nakakagana.“May meeting ako sa isang oras. Ka
Adon's POVSa wakas. Pumayag na si Aubrey na magkita kami.Nasa gitna ako ng isang board meeting nang dumating ang text message niya. Gusto niyang magkita kami. Agad-agad.Iniwan ko ang lahat at agad na umalis ng meeting. Sobrang excited akong makita siya na hindi ko mapigilan ang kasiyahan ko.“Kailangan kong makipagkita kay Aubrey para mag-kape. Hindi ko sigurado kung makakabalik pa ako. Mas mabuti pa, i-cancel mo na lahat ng appointments ko for the rest of the day,” sabi ko kay William, ang executive secretary ko.“Pero sir, may meeting po kayo with the CNN executives ng alas-dos ng hapon.”Isa pang meeting tungkol sa media at ang pinakabagong robotic invention namin. Patuloy itong dumarating dahil curious ang mundo sa futuristic project namin.“I-move mo na lang sa bukas.”“Noted, sir,” mabilis na sagot ni William.Agad akong umalis ng opisina at dumaan muna sa florist para kumuha ng bouquet. Paborito niya—peach roses.Dumating ako sa Sweet Dreamer café at umorder ng kape para sa