Chapter 16

Aubrey’s POV

Oh God! Ang gulo ko.

Gusto kong bumangon sa kama, pero niyakap ako ni Adon. Ang mukha niya ay nakabaon sa leeg ko, at ang kamay niya ay humagod sa suso ko bago tumigil sa balakang ko.

Shit! Nagmumura ako habang naaalala ang nangyari kagabi.

Pagkatapos kong uminom ng pangalawang tasa ng tea, parang mataas ako at parang lumulutang sa ulap. Bumalik ang enerhiya ko, at tumatawa't nagkukuwentuhan ako. Wala pang ganitong saya simula nang magkasakit si Mom. Ang gabing iyon, ang unang pagkakataon na parang buhay na buhay ako at nakalimot sa lahat ng worries at hirap.

Nandiyan si Adon, hindi ako iniiwan. Palagi niyang hawak ang kamay ko tuwing natutumba ako o kapag tumayo ako. Nagbigay siya ng maraming tubig sa akin para magising talaga ako.

Para siyang maalaga na asawa. Pakiramdam ko, laging tinitingnan niya ako. Sa una, natuwa ako at nagiging giddy. Pero habang tumatagal, naging conscious ako sa titig niya, sa malalim at husky na boses niya, at sa mga hawak niya na parang feathe