All Chapters of ท่านฮั่ว ซวยแล้วคุณหญิงขอหย่า: Chapter 11 - Chapter 20

30 Chapters

บทที่ 11

"ผม......"เหลียงเจียนชางแอบกังวล ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านที่ผ่านมา นอกเหนือจากการยัดเยียดคนเข้ามาในบริษัทแล้ว เรื่องอื่นๆเขาก็ทิ้งให้เป็นเรื่องของผู้ถือหุ้นรายอื่นทั้งหมด จะรู้ได้ยังไงว่าช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมาทำงานอะไรกันไปบ้างภายใต้สายตาที่อันนิ่งเฉยของฉือมู่เจิน ใบหน้าอันมีอายุของเหลียงเจียนชางเต็มไปด้วยความละอายใจ ศีรษะของเขาก้มลงอย่างไม่รู้ตัวด้วยความรู้สึกผิด"ประธานเหลียง นี่คือคุณตอบไม่ได้ หรือไม่อยากตอบ?"ไม่ว่าจะเลือกคำตอบไหน เขาก็ต้องตกลงไปในหลุมที่ฉือมู่เจินขุดให้ตัวเองอย่างเลี่ยงไม่ได้ ใบหน้าของเหลียงเจียนชางแฝงไปด้วยความโมโห"ประธานฉือคุณก็รู้ดีว่าผมบริหารจัดการบริษัทไม่ค่อยเก่ง คุณจงใจถามคําถามพวกนี้เพื่อทำให้เรื่องมันยากสำหรับผม?!"ดวงตาของฉือมู่เจินฉายแววของความเยือกเย็นและพูดด้วยสีหน้าที่ไร้อารมณ์:"เนื่องจากประธานเหลียงก็ทราบดีว่าตัวเองไม่เก่งเรื่องจัดการบริหารบริษัท ดังนั้นก็ดูเหมือนนี่จะไม่ใช่เรื่องของประธานเหลียงที่จะมากำหนดว่าฉันจะตัดสินใจอะไรนะ "เหลียงเจียนชาง:"......"เสิ่นเถียนมาพร้อมเอกสารเพื่อให้ฉือมู่เจินเซ็น ทันทีที่เดินไปถึงประตูเธอก็เห็นเหลียงเจียนช
Read more

บทที่ 12

ฮั่วหยุนถิงยิ้มอย่างเยือกเย็น"นี่เรียกว่ามากเกินไป? ผมยังไม่ได้ขอให้คุณปฏิบัติตามภาระผูกพันสามีภรรยาของเราด้วยซ้ำ!"ฉือมู่เจินกัดฟัน"คุณฝันไปเถอะ!""กลับไปกับผม หรือจะให้ผมอยู่ที่นี่กับคุณคุณเลือกเอา"ฉือมู่เจินสูดหายใจเข้าลึก ๆก่อนจะคิดกับตัวเองว่าเพียงอดทนแค่หนึ่งสัปดาห์ทุกอย่างก็จะผ่านไปแล้ว เมื่อคิดได้เช่นนั้นจึงหันหลังกลับและเดินตรงไปที่รถมายบัคที่จอดอยู่ข้างถนนฮั่วหยุนถิงหยุดเธอไว้ก่อนถาม"คุณไม่เก็บข้าวของ? "สีหน้าของฉือมู่เจินเรียบเฉยไม่แยแส"หนึ่งสัปดาห์ฉันก็จะกลับมาแล้ว ไม่จำเป็นต้องเก็บ"สีหน้าของฮั่วหยุนถิงถอดสี ก่อนจะขึ้นรถออกไปอย่างเย็นชา อีกทั้งยังไม่เอ่ยปากคุยอะไรกับฉือมู่เจิน เพียงหยิบเอกสารขึ้นมาและอ่านต่อฉือมู่เจินที่นั่งอยู่ด้านข้างเหลือบมองเอกสารในมือของเขาด้วยสีหน้าเรียบนิ่ง ก่อนจะเปลี่ยนผันไปทันที "คุณต้องการจะซื้อบริษัทเอ็มวาย?"ฮั่วหยุนถิงขมวดคิ้วและมองเธอด้วยสายตาเย็นชา"เมื่อก่อนคุณไม่สนใจเรื่องของบริษัทของผมไม่ใช่เหรอ?"นัยย์ตาของฉือมู่เจินฉายแววความเหน็บแนม"พูดอย่างกับว่าถ้าชั้นสนใจคุณจะบอกฉันอย่างนั้นล่ะ"เมื่อนึกถึงสิ่งที่ฉือมู่เจินพูดเกี่ยวกับก
Read more

บทที่ 13

ฉือมู่เจินมองเธออย่างเฉยเมย"ดูเหมือนว่าเธอจะไม่มีสิทธิ์มาถามคําถามนี้กับฉันนะ"หลังจากที่เธอพูดจบ เธอก็หันหลังกลับจะขึ้นไปชั้นบน ทันใดนั้นเสียงเย็นชาของฉือซวนก็ดังขึ้นข้างหลังเธอ"หยุดนะ!"มุมปากของฉือมู่เจินยกยิ้มอย่างเย็นชาก่อนจะหันมามองไปที่ฉือซวนด้วยสีหน้าเยาะเย้ย"เป็นเมียน้อยแต่กลับทำท่าทีหยิ่งผยองขนาดนี้ ฉันเพิ่งจะเคยเห็นครั้งแรกเลยนะเนี่ย"ใบหน้าของฉือซวนเปลี่ยนไป เธอจ้องมอง ฉือมู่เจินเขม็งและพูดว่า:"คนที่พี่หยุนถิงรักก็คือฉัน แม้ว่าพี่จะใช้กลอุบายเพื่อให้อยู่ที่นี่ เขาก็ไม่มีทางที่เขาจะตกหลุมรักพี่ รู้อย่างนี้แล้วก็รีบๆหย่ากับเขาซะ" !"เห็นทีการหนีไปไกลไกลคงจะเป็นการดีที่สุด ไม่ต้องปรากฏตัวต่อหน้าพวกเขาอีกเลยยิ่งดีฉือมู่เจินเลิกคิ้ว ก่อนพยักหน้าแล้วพูดว่า "โอเค ถ้าเธอให้เงินฉันสองร้อยห้าสิบล้าน ฉันจะหย่ากับเขาทันที"ม่านตาของฉือซวนหดลงเล็กน้อยเธอกัดฟันและพูดว่า:"หลายปีที่ผ่านมานี้พี่หยุนถิงยังให้เงินพี่ไม่มากพอหรือไง?ฉือมู่เจิน พี่อย่าโลภเกินไปหน่อยเลย!""เธอเป็นคนที่รีบร้อนอยากให้ฉันหย่ากับฮั่วหยุนถิงเองนะ จะไม่ทุ่มเทอะไรเพื่อพิสูจน์ความรู้สึกของเธอต่อเขาหน่อยหรือไง?"
Read more

บทที่ 14

เมื่อเห็นใบหน้าตื่นตระหนกของเสิ่นเถียน ฉือมู่เจินก็ตอบนิ่งๆว่า:"แม้ว่าคราวนี้จะหลีกเลี่ยงได้ คราวหน้าเขาก็ยังหาโอกาสอื่นมาวางแผนต่อต้านฉันอยู่ดี สู้ให้เขาเรียนรู้ที่จะเชื่อฟังในครั้งนี้ไปเลยจะดีกว่า""ลูกค้าที่เขาให้คุณคงจะรับมือด้วยยากมากน่าดู ถ้าถึงเวลาแล้วเธอเสียเปรียบขึ้นมาจะทำไง?!"ฉือมู่เจินยิ้ม"ไม่ต้องกังวล เธอไปทํางานเถอะ""จะให้ฉันวางใจได้อย่างไรล่ะเวลาเธอจะพูดคุยอะไรฉันก็อยู่ด้วยตลอด""ไม่ต้องเลยถ้าเรื่องแค่นี้ฉันยังไม่สามารถแก้ปัญหาด้วยตัวเองได้ ในอนาคตถ้าบริษัทเกิดเจอปัญหาที่ยากลำบากมากกว่านี้จะไม่จบเห่เอาเหรอ?"เมื่อเห็นเธอยืนกรานเช่นนั้น เสิ่นเถียนก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องถอยหลังไปหนึ่งก้าว"โอเค แต่ถ้ามีอะไรฉุกเฉินเธอต้องโทรหาฉันนะ อย่ามัวแต่แบกมันคนเดียวล่ะ!""อื้ม เข้าใจแล้ว"ไม่นานหลังจากที่เสิ่นเถียนออกไป เหลียงเต๋อชางก็มาส่งมอบสัญญาเพื่อการเจรจาดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความพอใจ"ประธานฉือยังไงผมจะรอคุณเซ็นสัญญาและกลับมานะครับ!""อืม หากประธานเหลียงไม่มีอะไรแล้วก็ออกไปเถอะ ฉันยังมีงานต้องทำอีกมาก"ดวงตาของเหลียงเต๋อชางลุกวาวไปด้วยความโกรธ ก่อนจะยิ้มอย่างเยือ
Read more

บทที่ 15

ไป๋เซียงเหล่ยรีบส่ายหัวอย่างรวดเร็ว "เปล่านะ...ผมแค่ล้อเล่น คุณหนูฉือ คุณเป็นคนใจดีมีเมตตา...อย่าถือสาผมเลย..."ในขณะที่ไป๋เซียงเหล่ยพูดเขาก็เริ่มตบตัวเองฉือมู่เจินมองมาที่เขาด้วยสีหน้าเย็นชา นัยน์ตาของเธอไร้อารมณ์จนกระทั่งใบหน้าของไป๋เซียงเหล่ยเริ่มเปลี่ยนเป็นสีแดง ฉือมู่เจินถึงค่อยๆยกเท้ากลับ ก่อนจะหันหลังและเดินจากไปทันใดนั้นดวงตาที่แต่เดิมหวาดกลัวของไป๋เซียงเหล่ยก็แปรเปลี่ยนแข็งเป็นหินทันที เขาจ้องเขม็งไปที่แผ่นหลังของฉือมู่เจินวันนี้เขาได้บันทึกความเกลียดชังนี้ไว้แล้ว และเขาจะไม่มีวันปล่อยฉือมู่เจินไปอย่างแน่นอน!เมื่อเห็นว่าฉือมู่เจินจากไปแล้ว ฮั่วหยุนถิงก็หันหลังกลับและขึ้นไปชั้นบนสีหน้าของเขาดูเรียบเฉยไม่แยแส แต่ในใจของเขาเริ่มเกิดความสงสัยในตัวฉือมู่เจินเห็นทีอาจจะถึงเวลาให้เค่อหนิงตรวจสอบฉือมู่เจินเสียแล้วก่อนหน้านี้เขาเข้าใจว่าเข้าฉือมู่เจิน คือลูกสาวของตระกูลฉือที่หายตัวไปสิบหกปีและมีฉือซวนเป็นพี่น้องฝาแฝดตลอดสามปีนับตั้งแต่พวกเขาสองคนแต่งงานกัน เธอพยายามอย่างดีที่สุดที่จะดูแลเขาไม่ต่างจากผู้หญิงปกติทั่วไป แต่ทว่าวันนี้มันช่างเปิดหูเปิดตาสำหรับเขาจริงๆ!!
Read more

บทที่ 16

เค่อหนิงก้มศีรษะลง สีหน้าเขาเต็มไปด้วยรู้สึกผิด"ประธานฮั่วครับ ยังสืบอยู่ครับ แต่ว่าคุณหนูฉือหลังจากไปจากวิลล่าได้ไม่นานก็หายไปจากที่จับตาดู เพราะงั้นการจะเริ่มสิบยากมากครับ ตอนนี้ยังสืบไม่เจอว่าอยู่ที่ไหนครับ""สืบต่อไป!"หลังจากเค่อหนิงจากไป ความหงุดงหิดในใจของอั่วหยุนถิงก็เพิ่มทวีขึ้น เอกสารในมืออ่านยังไงก็ไม่เข้าหัว......คืนนั้นฉือมู่เจินกลับถึงวิลล่าทางตอนเหนือของเมืองก็เป็นเวลาตีสองแล้วเธอฝืนพยุงร่างกายเปิดประตู ทันทีที่เดินเข้าบ้านก็พยุงร่างกายต่อไม่ไหวจะล้มลงกับพื้นทันใดนั้นก็มีแขนคว้าเอวเธอไว้ ฉือมู่เจินคิดจะลืมตาดูว่าเป็นใคร ทว่าเปลือกตานั้นไม่อาจลืมตาขึ้นได้เลยวินาทีก่อนจะหมดสตินั้น เธอได้ยินเสียงถอนหายใจเบาๆที่ฟังแทบไม่ได้ยินเมื่อตื่นขึ้นมา ฉือมู่เจินก็เห็นว่าบาดแผลบนตัวเธอนั้นถูกพันแผลแล้วเรียบร้อย เธอฝืนลุกขึ้น คลุมตัวเองด้วยชุดนอนก่อนจะพยุงตัวเองเดินออกมาทันทีที่เดินลงมาถึงข้างล่าง ร่างกายเธอก็เหงื่อแตกเต็มตัวเธอได้ยินเสียงดังมาจากในครัว กำลังคิดว่าจะเข้าไปดูก็เห็นซืออีเหิงเดินออกมาจากห้องครัวพร้อมถือชามซุปไก่เมื่อเห็นฉือมู่เจิน สายตาเขาก็เต็มไปด้วยคว
Read more

บทที่ 17

ฉือมู่เจินขมวดคิ้ว สีหน้าเธอเริ่มหงุดหงิด"ฮั่วหยุนถิง คุณเลิกมาวุ่นวายกับฉันทีได้ไหม ตอนนั้นฉันผิดที่แต่งงานกับคุณโดยที่คุณไม่เต็มใจ แต่ฉันก็ช่วยรักษาขาคุณแล้ว สามปีที่ผ่านมาฉันไม่เคยทำอะไรผิดต่อคุณเลย ตอนนี้ฉันอยากออกมามีชีวิตของตัวเอง คงไม่เกินไปหรอกใช่ไหม?"ม่านตาของฮั่วหยุนถิงหดลงเล็กน้อย หลายวินาทีต่อมาเขากัดฟัน:"ผมบอกแล้วไงว่าเรื่องหย่าน่ะเป็นไปไม่ได้!ผมสืบมาเรียบร้อยแล้ว ช่วงวันก่อนนั้นคุณไม่ได้อยู่กับซืออีเหิง ตกลงแล้วคุณไปไหนมา แล้วสองร้อยห้าสิบล้านนั่นมายังไง ถ้าไม่อยากให้ผมสืบต่อก็กลับวิลล่ากับผมเดี๋ยวนี้!"ฉือมู่เจินกระชับมือเธอแน่นไม่รู้ตัว สายตาฉายแววขัดขืน หลังจากนนั้นก็สะบัดหลุดจากมือเขาแล้วขึ้นรถด้วยตัวเธอเองระหว่างทางกลับ ทั้งสองต่างไม่พูดอะไรในใจของฉือมู่เจินนั้นหงุดหงิดจนหาที่เปรียบไม่ได้ เธอไม่รู้ว่าฮั่วหยุนถิงเป็นบ้าอะไรกันแน่เธอตกลงที่จะหย่า เขาก็ควรจะรีบไปหย่ากับเธอไม่ใช่เหรอ!ตอนนี้กลับพันกันยุ่งเหยิงไปหมด จนต่างฝ่ายต่างไม่มีความสุขกลับมาถึงวิลล่าฉือมู่เจินก็เดินตรงขึ้นข้างบนทันที จังหวะที่เพิ่งถึงตรงบันได เสียงของฮั่วหยุนถิงก็ดังมาจากข้างหลัง"วั
Read more

บทที่ 18

เธอกัดริมฝีปากล่างและพูดอย่างเย็นชา:"คุณไม่กลัวฉือซวนรู้เหรอ?!"ฮั่วหยุนถิงจ้องนัยน์ตาที่เต็มไปด้วยความเย็นชาของฉือมู่เจิน เขาพูดราวเน้นย้ำ:"ไม่เกี่ยวอะไรกับคุณนี่ คุณแค่ตอบผมมาว่าคุณสมยอมหรือไม่สมยอม"ฉือมู่เจินหายใจเข้าลึกๆ แล้วถอยหลังมามองเขาอย่างเย็นชา"ฉันขอปฏิเสธ!"ฮั่วหยุนถิงยิ้ม"ดูท่าคุณก็ไม่ได้อยากจะหย่าขนาดนั้น"ฉือมู่เจินตอนนี้ใจเย็นลงแล้ว เธอมองฮั่วหยุนถิงด้วยสีหน้าเรียบเฉย:"ฉันไม่จำเป็นต้องใช้วิธีนี้เพื่อหย่า คุณต้องเห็นด้วยสักวันแน่"เห็นความมั่นใจในแววตาเธอ ในใจของฮั่วหยุนถิงก็เต็มไปด้วยความหงุดหงิด เขาพูดอย่างเยือกเย็นว่า:"ไปให้พ้น!"ฉือมู่เจินหันหลังเดินจากไป เดินออกมาจากห้องนอนหลัก สายตาเย็นชาด้านหลังก็หายไปไม่นานก็ถึงวันเกิดเฒ่าแก่ฉือ เฒ่าแก่ฉือก็โทรหาฉือเจิ้นแต่เช้าตรู่"วันนี้ประธานฮั่วจะมาไหม?"แม้ว่าอั่วหยุนถิงจะเป็นสามีของฉือมู่เจินแต่ทุกคนในตระกูลฉือก็ไม่กล้าทำเมินเฉยเขา หลังจากที่ทุกฝ่ายยอมเห็นด้วยที่จะทำงานร่วมกับตระกูลฉือเพราะเห็นแก่ความสัมพันธ์ของตระกูลฉือกับฮั่วหยุนถิงถ้าวันนี้ฮั่วหยุนถิงมางานวันเกิดเฒ่าแก่ฉือได้ล่ะก็ตระกูลฉือต้องได้หน้าแน่ๆ
Read more

บทที่ 19

"ซวนซวน เธอต้องดูแลพี่สาวฝาแฝดเธอหน่อย หลายปีมานี้เธอไม่อยู่ในประเทศ ไม่แน่ว่าอาจจะทำอะไรลับหลังไปหลายเรื่อง ระวังเธอแย่งฮั่วหยุนถิงไปแล้วกัน"เรื่องที่ฉือมู่เจินแต่งกับฮั่วหยุนถิง ไป๋เสวียหนิงยังไม่รู้ เธอคิดว่าฉือซวนกับฮั่วหยุนถิงคบกันมาตลอด เจอแบบนี้ครั้งแรกเธอจึงคิดว่าฉือมู่เจินแอบอ่อยฮั่วหยุนถิงลับหลังฉือซวนฉือซวนฝืนยิ้ม เธอพูดอย่างไร้เดียงสา:"เสวียหนิงวิดีโอนี้ไม่ได้สื่อถึงอะไรเลยสักหน่อย อาจจะเพราะพี่ฉันเกิดเรื่องอะไรที่บาร์ หยุนถิงเห็นแก่หน้าฉันก็เลยช่วยน่ะ"ไป๋เสวียหนิงส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้"ซวนซวน เธอน่ะไม่รุ้อะไร วันนั้นเธอเรียกโฮสตืด้วยนะที่บาร์อะ แถมยังป้อนผลไม้ให้โฮสต์อีก ฉันเห็นภาพนั้นแล้วรู้สึกไม่น่ามองอย่างมาก เธอคงไม่คิดว่าพี่เธอจะเป็นสาวพรหมจรรย์อยู่หรอกใช่ไหม?!"ฉือซวนเงียบไปสองสามวินาที เธอเม้มริมฝีปาก:"เสวียหนิง เธอบอกพี่ฉันเรียกโฮสต์นี่มีหลักฐานเหรอ""ฉันไม่ได้ถ่ายไว้แต่กล้องวงจรปิดร้านต้องบันทึกไว้แน่!"เมื่อเห็นฉือซวนไม่พูดอะไร จู่ๆไป๋เสวียหนิงก็มีข้อเสนอขึ้นมา:"ซวนซวน ฉันมีความคิดดีๆแล้ว!"ฉือซวนมองไปที่ไป๋เสวียหนิงด้วยใบหน้างงงวย"วิธีอะไร? "ไป๋เสวีย
Read more

บทที่ 20

ฉือมู่เจินขมวดคิ้ว"คุณไม่ได้บอกอีกฝ่ายเหรอว่าชุดนั้นไม่ขาย?"ชุดนั้นคือเธอออกแบบเพื่อจะมอบให้เสิ่นเถียนเป็นของขวัญวันเกิด แต่แค่ช่วงนี้ยุ่งมากจนไม่มีเวลาไปเอา"พูดไปแล้วค่ะ แต่อีกฝ่ายคือไป๋เสวียหนิง คุณหนูตระกูลไป๋ เธอยืนกรานจะซื้อให้ได้ บอกว่าจ่ายสิบเท่าก็ยอม ฉันกลัวจะเผลอไปล่วงเกินตระกูลไป๋เข้า ตอนนี้ก็เลยไม่รู้จะทำยังไงครับ"ฉือมู่เจินเงียบไปสองวินาที ก่อนจะพูดด้วยท่าทีนิ่งๆ:"คุณบอกเธอไปว่านอกจากชุดนั้นเธอจะเลือกชุดไหนในร้านก็ได้ ให้เธอไป""ค่ะ ฉันรู้แล้วว่าต้องทำยังไง"หลังจากวางสายเฉินเวินยาก็เดินไปหาฉือซวนกับไป๋เสวียหนิงพร้อมสีหน้าขอโทษ"คุณหนูไป๋ ต้องขอโทษด้วยเถ้าแก่ไม่ยินยอมจะขายชุดเผลอใจนั่น เพื่อเป็นการขอโทษ ชุดอื่นๆในร้านนี้ขอแค่คุณหนูอยากได้ เรายินดีมอบให้คุณหนูค่ะ"แววตาของไป๋เสวียหนิงฉายแววตื่นเต้น ชุดของร้านเจเอ็มนั้นออกแบบใหม่หมด แทบทุกตัวราคาอยู่หลักแสน ก่อนจะชอบชุดเผลอใจนั้นเธอเองก็ถูกใจหลายชุดเธอกวาดสายตากระโปรงที่เธอเคยชอบ แม้ว่ามันสวยมาก แต่เมื่อเทียบกับชุดเผลอใจแล้วก็ไม่รู้สึกโดดเด่นนักสายตาจับไปที่ชุดเผลอใจนั่น เธอนึกภาพตัวเองใส่ไปงานเลี้ยงออกเลยว่าจะต้อ
Read more
PREV
123
DMCA.com Protection Status