"ผม......"เหลียงเจียนชางแอบกังวล ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านที่ผ่านมา นอกเหนือจากการยัดเยียดคนเข้ามาในบริษัทแล้ว เรื่องอื่นๆเขาก็ทิ้งให้เป็นเรื่องของผู้ถือหุ้นรายอื่นทั้งหมด จะรู้ได้ยังไงว่าช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมาทำงานอะไรกันไปบ้างภายใต้สายตาที่อันนิ่งเฉยของฉือมู่เจิน ใบหน้าอันมีอายุของเหลียงเจียนชางเต็มไปด้วยความละอายใจ ศีรษะของเขาก้มลงอย่างไม่รู้ตัวด้วยความรู้สึกผิด"ประธานเหลียง นี่คือคุณตอบไม่ได้ หรือไม่อยากตอบ?"ไม่ว่าจะเลือกคำตอบไหน เขาก็ต้องตกลงไปในหลุมที่ฉือมู่เจินขุดให้ตัวเองอย่างเลี่ยงไม่ได้ ใบหน้าของเหลียงเจียนชางแฝงไปด้วยความโมโห"ประธานฉือคุณก็รู้ดีว่าผมบริหารจัดการบริษัทไม่ค่อยเก่ง คุณจงใจถามคําถามพวกนี้เพื่อทำให้เรื่องมันยากสำหรับผม?!"ดวงตาของฉือมู่เจินฉายแววของความเยือกเย็นและพูดด้วยสีหน้าที่ไร้อารมณ์:"เนื่องจากประธานเหลียงก็ทราบดีว่าตัวเองไม่เก่งเรื่องจัดการบริหารบริษัท ดังนั้นก็ดูเหมือนนี่จะไม่ใช่เรื่องของประธานเหลียงที่จะมากำหนดว่าฉันจะตัดสินใจอะไรนะ "เหลียงเจียนชาง:"......"เสิ่นเถียนมาพร้อมเอกสารเพื่อให้ฉือมู่เจินเซ็น ทันทีที่เดินไปถึงประตูเธอก็เห็นเหลียงเจียนช
Read more