All Chapters of ท่านฮั่ว ซวยแล้วคุณหญิงขอหย่า: Chapter 21 - Chapter 30

ฉือมู่เจินไม่มีทางเลือก"เมื่อก่อนฉันออกแบบชุดๆหนึ่งว่าจะให้เธอเป็นของขวัญวันเกิดถูกพนักงานคนใหม่เอามาแขวน ผลคือมีคนชอบอยากซื้อ"เสิ่นเถียนเลิกคิ้ว ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความอยากรู้อยากเห็น"ชุดแบบไหนน่ะ! คืนนี้ไปงานเลี้ยงพอดี เธอบอกเวินยาทีว่าให้ส่งมาให้ฉัน ฉันจะใส่ไปร่วมงานเลี้ยง!""ยังห่างจากวันเกิดเธออีกตั้งครึ่งเดือน รอถึงวันเกิดเธอค่อยว่ากัน รีบไปทำงานเถอะ ฉันอยากดูเอกสารแล้ว"เสิ่นเถียนตื้อฉือมู่เจินอยู่ครู่หนึ่งทว่าไม่สำเร็จ ทำได้แค่ไปทำงานแล้วล่ะตกเย็น ขณะกำลังจะเลิกงานฉือมู่เจินก็ได้รับสายจากฮั่วหยุนถิง"ฉันอยู่ข้างล่างตึกบริษัทเอ็มวาย คุณเลิกงานกี่โมง"เสียงของฮั่วหยุนถิงเย็นชา เห็นได้ชัดว่ายังโกรธเรื่องเมื่อคืนอยู่"ห้าโมง อีกประมาณสิบนาที แต่ถ้าคุณรีบล่ะก็ผมไปเลยก็ได้""ไม่ต้อง ฉันจะรอ"ทันทีที่ถึงเวลาเลิกงาน ฉือมู่เจินก็วางงานในมือแล้วลงมาข้างล่างเดินออกมาจากบริษัทเอ็มวาย ก็เห็นรถมายบัคสีดำจอดอยู่ข้างๆเธอเดินไปที่ด้านข้างของรถ ทันทีที่เปิดประตูขึ้นไปนั่ง ร่างกายก็สัมผัสได้ถึงบรรยากาศเย็นเยือกฮั่วหยุนถิงจ้องเอกสารในมือ เขาบอกให้คนขับขับรถโดยไม่เงยหน้าขึ้นมาด้ว

แน่นอนว่าสายตาที่แขกมองไปที่ฉือมู่เจินนั้นมีอะไรผิดปกติอยู่แล้วแต่ฉือมู่เจินไม่สนใจ เธอถึงขนาดหันศีรษะไปมองอั่วหยุนถิง"คนรักคุณเสียใจแล้วนะยังไม่รีบไปโอ๋อีกเหรอ?"ฮั่วหยุนถิงขมวดคิ้วและพูดอย่างเย็นชา:"ฉือมู่เจิน อย่าให้มากเกินไป!"ฉือมู่เจินยิ้มและไม่พูดอะไรต่อ ตระกูลฉือรู้เรื่องที่ฉือมุ่เจินแต่งงานกับฮั่วหยุนถิง แต่สวีโร่วยังคงรู้สึกว่าฉือมู่เจินเป็นคนที่ฉกฮั่วหยุนถิงไปจากฉือซวนเธอมองไปที่ฉือมู่เจินด้วยสีหน้าเย็นชาและพูดอย่างเย็นชา:"ทำตัวแบบนี้ต่อหน้าคนเยอะๆ รู้สึกยังไงบ้างล่ะ!"สำหรับสวีโร่วนั้นตอนฉือมู่เฉินกลับมาบ้านครั้งแรกเธอยังรู้สึกฝันเฟื่องอยู่บ้าง แต่เพราะว่าความลำเอียงของสวีโร่ว ตอนนี้ฉือมู่เฉินก็ปฏิบัติกับเธอราวกับเป็นแค่คนแปลกหน้าคนหนึ่ง"ฮั่วหยุนถิงเป็นคนมาดึงหนูแม่ไปบอกเขาดีกว่าเรื่องนี้ มันไม่มีประโยชน์ที่จะบอกหนู"เมื่อเห็นว่าฉือมู่เจินไม่สนใจแถมกล้าเถียงเธอ สวีโร่วก็โกรธมากขึ้นและพูดอย่างเย็นชา:"ฉือมู่เจิน แกพูดอะไร ยังเห็นฉันเป็นแม่อยู่ไหมในสายตา!"เฒ่าแก่ฉือที่อยู่ด้านข้างขมวดคิ้ว เขาพูดด้วยเสียงโกรธ"พอแล้ว! พูดให้มันน้อยๆหน่อย คนนอกมองแล้วมันตลก!"ฉือเจ

ลูกคนโตฉือเจิ้น ภรรยาชื่อสวีโร่ว คลอดลูกสาวฝาแฝดก็คือเธอกับฉือซวนลูกชายคนที่สองฉือหงเหลียง ภรรยาชื่อไอเฟิงช่าย ลูกสาวชื่อฉือเสี่ยวหยู และลูกชายชื่อฉือเทียนเล่ยนอกจากนี้ยังมีลูกสาวคนเล็กชื่อฉือซืออี แต่งไปอยู่ที่ปักกิ่ง แต่ได้ยินมาว่าบ้านเธอมีเรื่องนิดหน่อย กว่าเธอจะกลับมาก็อีกสักพักหนึ่งฉือเสี่ยวหยูตอนนี้กำลังเรียนที่มหาวิทยาลัยปักกิ่ง เธอเป็นคนมีความสามารถและได้รับความรักจากคนในตระกูลฉือตอนนี้ฉือเสี่ยวหยูอยู่บนเวที เธอกำลังเปิดวิดีโอที่เธอทำเองเพื่ออวยพรวันเกิดให้กับเฒ่าแก่ฉือ แต่เพิ่งเล่นไปได้สิบกว่าวินาที หน้าจอก็กลายเป็นสีดำขึ้นมากะทันหันทุกคนต่างตกตะลึงไปชั่วขณะ คิดว่าหน้าจออาจเสีย แต่อีกวินาทีถัดมา จู่ๆหน้าจอก็สว่างขึ้นอีกครั้งแต่หน้าจอที่สว่างขึ้นกลับไม่ใช่วิดีโอก่อนหน้านี้ ดันกลายเป็นกล้องวงจรปิดแทนฉือมู่เจินหรี่ตามอง ยิ้มปากกระตุกยิ้มอย่างเย็นชาบนหน้าจอเป็นภาพจากกล้องวงจรปิดที่บันทึกเหตุการณ์ที่เธอและเสิ่นเถียนไปที่เมอเซอร์แล้วเรียกใช้บริการโฮสต์หนุ่มสองคน ภาพที่ถูกบันทึกไว้คือช่วงที่เธอแพ้เกมและกำลังป้อนผลไม้ให้โฮสต์คนนั้น ซึ่งกล้องวงจรปิดได้จับภาพช่วงนี้ไว้แล

เขาไม่ชอบฉือมู่เจินไม่ใช่เหรอ?!ทําไมล่ะ !สวีโร่วเห็นสีหน้าเศร้าของฉือซวนก็ทุกข์ใจ รีบเข้าไปพยุงร่างฉือซวนที่จะทรงตัวแทบไม่ไหว"ซวนซวนลูกอย่าเศร้าไป ฮั่วหยุนถิงอาจจะไม่อยากให้ตระกูลฉือเราเสียหน้าเลยจงใจพูดแบบนั้นต่อหน้าทุกคน!"เมื่อได้ยินแบบนี้ฉือซวนรู้สึกเหมือนคว้าขอนไม้สุดท้ายไว้ เธอพยักหน้าไม่รู้ตัว:"อืม ต้องเป็นแบบนี้แน่ พี่หยุนถิงไม่มีทางชอบพี่แน่ ต้องเราสิที่เป็นคู่กันน่ะ!"เฒ่าแก่ฉือกับคุณนายฉือเหลือบตามองกัน นัยน์ตาทั้งสองฝ่ายฉายแววตกใจพวกเขาคิดมาตลอดว่าความสัมพันธ์ของฮั่วหยุนถิงกับฉือมู่เจินนั้นไม่ค่อยดี ตอนนี้ฉือซวนกลับมาแล้ว ทั้งสองคนต้องหย่ากันแน่ ถึงได้กำเริบเสิบสานดูถูกฉือมู่เจิน ถ้าฮั่วหยุนถิงมีใจให้ฉือมู่เจินล่ะก็พวกเขาคงต้องชั่งน้ำหนักกันใหม่แล้ว!ไม่นานเฒ่าแก่ฉือก็เข้าไปหาฮั่วหยุนถิง:"ประธานฮั่วคุณคิดมากแล้วครับ พวกเราแค่คิดว่าต้องมีอะไรเข้าใจผิดกันแน่ๆ ก็เลยอยากให้มู่เจินอธิบายให้แขกเข้าใจ เขาจะไม่ได้ไม่เข้าใจมู่เจินผิดกันครับ!"สีหน้าของฮั่วหยุนถิงเยือกเย็น เขาพูดเน้น:"เข้าใจผิดอะไร?! วันนั้นผมอยู่ในบาร์ด้วย ตอนนั้นผมกับเธอขัดแย้งกันเธอเลยเรียกใช้บริการโฮส

ฮั่วหยุนถิงน้ําเสียงไม่แยแสอะไร"ตอบคำถามพี่มา ""ไม่ใช่! ถึงฉันจะทนพี่ไม่ไหว แต่พี่ก็เป็นพี่แท้ๆฉันนะฉันจะไปทำร้ายเธอลงได้ยังไง!"เมื่อได้ยินเช่นนั้น ความเย็นเยือกในดวงตาของฮั่วหยุนถิงก็ฉายออกมา เขาพูดด้วยเสียงหนักแน่นว่า: "เรื่องนี้พี่ได้ตรวจสอบอย่างละเอียดแล้ว ดูเหมือนว่าคนทำคือไป๋เสวียหนิง ถ้าสืบต่อก็ไม่ได้แปลว่าจะไม่เจอเบาะแสเพิ่ม พี่ให้โอกาสเธอครั้งสุดท้าย ตกลงเธอเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ไหม?!"น้ำเสียงเย็นชาที่ฮั่วหยุนถิงทำให้ฉือซวนตกใจ เธอเงียบไปสักพักก่อนจะพูดออกมา: "ใช่ ฉันเป็นคนทำ เพราะฉันทนเห็นพี่อยู่กับเธอไม่ไหว ทั้งที่คนที่ควรอยู่ข้างพี่คือฉัน!"ฉันอิจฉาเธอ ฉันอิจฉาเธอจนแทบบ้า! เพราะงั้นฉันเลยทำเรื่องแบบน้ันไง! พี่คิดว่าฉันมันน่าขันดีใช่ไหมล่ะ?!"ฮั่วหยุนถิงเม้มริมฝีปากแน่น สีหน้าเย็นชา พูดด้วยน้ำเสียงแข็งกร้าวว่า: "ครั้งนี้ถือว่าเตือน อย่ามาเล่นละครน่าเบื่อแบบนี้อีก พี่ไม่อยากทำให้เธอต้องทำลายเรื่องดีๆที่พี่เคยทำให้เธอ!"หลังวางสายโทรศัพท์ ในใจของฮั่วหยุนถิงก็เต็มไปด้วยความหงุดหงิดดูท่าต้องรีบซื้อบริษัทเอ็มวายให้เร็วที่สุด หลังยกบริษัทเอ็มวายให้ฉือซวนแล้ว เขาจะไม่ให้