Lahat ng Kabanata ng The Billionaire's Playgirl Sister: Kabanata 61 - Kabanata 70

"Excuse me po, magsi-CR lang po ako.” Tumayo ako sa kinauupuan ko. Gumawa ako ng konting distraction para maputol na ang masayang kwentuhan nila tungkol sa exotic na ibon. Hindi na kaya ng tenga kong marinig pa ang tungkol sa ‘ibon’ nyang iyon. Alam ko namang ako ang pinariringgan nya sa kwento nya. Baka ang mismong dila ko lang tuloy ang dumulas sa sobrang inis ko. Tumayo na rin sina Mama at Tito Miguel pag-alis ko sa table dahil sinenyasan sila ng wedding coordinator para sa kanilang table hopping na may kasamang picture taking. Nakahinga ako nang maluwag kanina papaano. Kung ipagpapatuloy pa rin nina Atsi at ng kapatid nya ang kwentuhan nila, at least sila-sila na lang, hindi na maririnig pa nina Mama. Nakita kong lumapit ang driver nina Tito Miguel sa presidential table at kinakausap sya. Siguro’y nagtatanong na 'yong driver kung magpapahatid na sya sa airport. Ngayon na ring gabi na ito ang alis nya sa pagkakaalam ko. Medyo nakaramdam ako ng lungkot. Hinanap ko ng tingin

Shüta! Ano nga bang pumasok sa isip ko at bakit ko sya hinalikan?! Oo nga pala, hindi dapat pumapatos ng kapamilya. “Sorry, Chinito. Ay este, Kuya K. Este Ahya. Ahya Knives. Hindi ko na alam kung anong itatawag ko sa ‘yo.” Nagkandalito na ako. Nasapo ko ang nag-iinit kong pisngi. Hindi ako makatingin nang diretso sa kanya. Tumunog ang ringtone ng cellphone ko na nasa maliit na blue drawstring pouch na nakasabit sa kamay ko. Parang nang-aasar si Yeng Constantino sa kanta nya. Natataranta akong binuksan ang pouch para sagutin ang kung sinumang tumatawag para ma-divert ko ang nararamdaman kong pagkapahiya. Si Master Seiji! “Hel—?” Narinig ko ang pag-ungot ni Knives. Bigla nyang inagaw ang cellphone sa aking kamay. “Please just call back later, thank you.” Pinatay nya ang tawag. Tumipa sya sa cellphone ko tapos narinig ko ang pag-ring ng kanyang cellphone sa bulsa nya sabay hatak nya sa akin papasok sa isang pinto na bahagyang nakabukas. Isinandal nya ako sa likod ng pin

Hindi ko malaman kung matutuwa ba ako o ano sa ibinalita na ‘yon sa ‘kin ni Orlie. Pero ito lang ang sigurado ko, na-e-excite ako pero mas malala ang kaba ko. Nag-uumpisa nang ipakilala ng emcee ang mga sponsors at espesyal na panauhin ng bagong kasal nang bumaba kami ni Orlie ng third floor. Natanaw ko sina Mama at Tito Miguel sa sinetup na stage na tila mga hari at reyna. Pagsapit namin sa huling hakbangan ay sinalubong kami agad ni Atsi. “Shobe! Sa’n ka galing? Kanina pa kita hinahanap!” umabresiete sya kay Orlie. “Uhm, n-nag-CR lang po ako, tapos nagpa-retouch kay Orlie,” sagot ko. “Nagpa-rebook si Ahya mo ng flight nya, he’s not feeling well sa nangyari sa kanya kanina.” Inulit nya ang sinabi sa akin ni Orlie, may dagdag nga lang nang konti. "Mabuti naman po kung gano’n, para makapagpahinga pa sya nang konti,” pinantayan ko ang tuwa sa expression ng kanyang mukha sa ibinalita nya. Natanaw ko si Knives seryosong nakaupo at nag-iisa sa pwesto nya sa presidential

[Knives’ POV] I’m looking at a table full of men staring directly at her. At nararamdaman ko ang paulit-ulit na pagba-vibrate ng cellphone nya sa aking bulsa. Who the hell is Master Seiji?! The name sounds like a character from a Cartoon Network show. Sa pagkakaalam ko wala syang boyfriend. Hindi ko sila masisisi kung katulad ko rin ay mapapatanga na lang kahit ba tila hindi nya alam kung gaano sya ka-appealing sa paningin. Tama nga ang sinabi ni Mike. Pero hindi ko alam na iyong madalas nyang sipatin sa balcony ay sa akin rin naman pala. Binulungan ko si Atsi nang makalapit sya sa akin. “Uuwi na ako, Atsi. Masakit ang ulo ko.” I made out an alibi to get out of here. With her, syempre. “Isasama ko si Kataleia para may kasama ako.” “Ipapatawag ko ang driver para maihatid ka na pauwi. But Kat can’t leave yet, Shoti. May gagawin pa sya rito. Kumain ka na muna,” Atsi said, looking at the food in front of me which I barely even touched. “Wala akong ganang kumain.” Iisa lang

[Kataleia's POV] Magkaakbay kami palabas ng reception area. Napakaarteng nitong tao na ‘to, isip-isip ko lang. Nakuha nya ang simpatya ni Mama sa pagda-drama nya. Hanggang ngayon sinesermunan tuloy ako. Sakit lang ng ulo ‘kala mo mamamatay na. Kung alam lang talaga ni Mama na wala na akong panty kanina pa nang dahil sa lalakeng 'to. Napapaismid ako, pero sa kabilang banda ay ina-anticipate ko na ang mga maaaring mamaya pagkauwi namin sa mansyon. Naririto lahat ng tauhan sa mansyon, tanging ang driver lang ang kasama namin sa pag-uwi. +++++ “Lasing ka na, bakla ka! Uuwi ka pa ha, baka magalit sa ‘kin ang jowa mo ‘pag umuwi ka nang senglot na senglot,” pinaalalahanan ko si Orlie sa pulang-pula nyang itsura nang sinamahan nya si Mama na ihatid kami sa parking lot ng event’s place. “Oo, ihahatid ako ni Atsi mamaya. May usapan na kami,” in-assure nya ako. “Lasing na rin ‘yon, baka mapa’no pa kayo. Malayo-layo ang uuwian mo. H’wag mo nang abalahin ‘yon, mag-taxi ka na lang pa