All Chapters of THE BILLIONAIRE'S PLAYGIRL SISTER: Chapter 71 - Chapter 80

Kung saan-saan sya humahalik sa mukha ko habang pinapasok nya sa aking naglalaway nang butas ang napakatigas nyang lakatan. Napapikit at napaigtad ako sa sarap ng pagsagad nya noon sa kaibuturan ko. “Ahhh… Pu-tang-inaaa…” medyo napalakas din ang malutong kong mura. Kada ulos nya ay todo bigay rin ang bibig ko sa malalakas kong pagdaïng. Okay lang naman kasi wala naman makakarinig sa akin kahit maghihiyaw ako. Kami lang ang tao dito sa napakalaking bahay na ito. “Oooohh! Shit! Pu. Tang-na! Ahh! Ahh! Ahh!!! Tangina! Tangina!” Para akong mababaliw sa sarap ng pag-iisa namin. May ilang buwan din akong walang dilig sa kaka-anticipate ko ng araw na ‘to na akala ko hindi na darating kahit kailan. Ang ganda ng ngiti ng mga singkit nyang mata. “I miss your moans, babe. Nakakabaliw kang pakinggan, lalo akong ginaganahan sa ‘yo… Uh… Shit! Fuck!” anas nya habang binabayo nya ako. Kitang-kita ko ang mga paa kong nakataas at nagpapakaway-kaway sa gilid nya sa pagkakakapit nya sa mga puno ng

[Knives’ POV] Hindi ako madalaw ng antok sa sayang nararamdaman ko ngayong mga oras na ito. This is certainly the second best night I’ve ever had. Finally, she’s right here, sleeping on my bed, wrapped in my arms. I feel solace. I missed my flight—well, I intentionally did not take it. I’ve changed my mind. I realized hindi pa pala tapos ang bakasyon ko. I made Atsi sob when I told her I’m not leaving yet and I am thinking of having a second look at Yee’s 49-billion business proposal. I’m also thinking of buying a condo unit or a house—I’ll ask Atsi. Or Shobe, since all of my spontaneity at the moment is all because of her. Dad’s reaction was equally superb—parang binigyan ko na rin ng second chance ang pagiging mag-ama namin. I just happened to catch the pretty little bird I was looking for. Nakakatawang sa malayong lugar ko sya hinahanap samantalang pareho lang pala kami ng inuuwiang hawla. I could not believe my eyes when I saw her gracing the red carpet. I was deep

“Kaya kayo hindi magkita ni Kataleia, Knives. Kapag naririto ka, sya naman ang wala and vice versa,” wika ni Dad. “We're both busy.” I tried to be as nonchalant as fuck. I realized, ganito pala ang nangyayari kaya kami madalas magkasalisihan. Kapag naririto ako sa maghapon ay nasa eskwelahan sya. Kapag umaalis ako sa hapon o sa gabi, sya naman ang dating nya. Naintindihan ko nang hindi naman talaga nya intensyon na iwasan ako o taguan. Sadyang hindi lang kami nagpapang-abot dahil sa trabaho nya. Ako naman, dahil sa kanya. So parang kasalanan ko pala. Napakamot ako sa ulo. “Tumawag pala sya kanina, magla-lunch out daw sila saglit ng mga co-teachers nya kasi may pag-uusapan pa. Start na ng final grading exams next week eh,” mahinang sagot ni Tita Marisa. “Ow? Ibig sabihin malapit na ang bakasyon. That’s nice…” ani Dad. Tiningnan nya si Atsi. “Malapit na nga pala ang birthday no’n, Olivia. Handaan mo at baka mahiya. I-invite nyo rito ang mga co-teachers at friends nya. Hindi m

[Kataleia's POV]Kanina habang nagmi-misa si Father Luis sa chapel ay halos pumikit na ang mga mata ko sa sobrang antok. Ngayon naman napapanganga ako at napapahilig nang wala sa loob ko ngayong naririto kaming lahat ng mga ka-guro ko sa conference room at nagle-lecture si Rector. Ang bigat ng ulo ko sa puyat at sa pagod sa pag-tambling-tambling namin ni Ahya Knives kagabi. “Puyat na puyat ka ah,” puna ni Master Seiji. Walang nabago sa seating arrangement namin ng mga kasama ko at kabilang na kami roon. Kanina rin sa misa ay katabi ko na sya; ngayon katabi ko pa rin sya. “Ay opo, sorry…” inayos ko ang pagkakapakat ng nalalaglag na sa ilong kong salamin. Pasimple kong iniunat ang likod ko. Ang sakit ng balakang ko, buset! Mukhang kailangan ko ng masahe dahil marami pa akong nakalinyang gagawin ngayon. Ipapamasahe ko itong likod ko mamaya sa nagpakasakit nito. “Malapit na ‘tong matapos, makakauwi ka na,” bulong nya tapos humilig sya nang konti sa gawi ko. “Wala kang sinagot kahit i

“I was texting you!” bulyaw ni Ahya nang ibaba nya ang bintana ng SUV na waring naiirita. Sya nga siguro iyong SUV na iyon, namali pa ng school na pinuntahan. “Nakasakay na po kasi ako ng jeep no’ng dumating ang text mo,” pagdadahilan ko. Napatingin sa akin ni Manong guard nang nasabi ko iyon, alam nya kasi na hindi naman ako sa jeep bumaba kanina, hindi ko na lang sya pinansin at baka makihalo pa. Sa palagay ko hindi naman nya nakita ang pagbaba ko sa sasakyan ni Master Seiji dahil nakalayo na muna ito bago pa sya dumating. “Sumakay ka na,” yakag ni Ahya Knives sa akin na sinunod ko naman. Malayo pa nga naman kasi ang lakarin patungo sa mansyon at isa pa ay marami akong dala. “Hinanap mo na naman ba ‘ko?,” nangingiting tudyo ko sa kanya. “Ikaw na ‘ata ‘yung nakita ko kaninang nakaparada sa tabi ng isang school, kaso hindi naman ako do’n pumapasok. Kahit hintayin mo ‘ko nang hintayin do’n, hindi ako lalabas.” “Sabihan mo kasi ako kung aalis ka para ako ang maghahatid sa ‘yo, nagp