[Knives’ POV] Hindi ako madalaw ng antok sa sayang nararamdaman ko ngayong mga oras na ito. This is certainly the second best night I’ve ever had. Finally, she’s right here, sleeping on my bed, wrapped in my arms. I feel solace. I missed my flight—well, I intentionally did not take it. I’ve changed my mind. I realized hindi pa pala tapos ang bakasyon ko. I made Atsi sob when I told her I’m not leaving yet and I am thinking of having a second look at Yee’s 49-billion business proposal. I’m also thinking of buying a condo unit or a house—I’ll ask Atsi. Or Shobe, since all of my spontaneity at the moment is all because of her. Dad’s reaction was equally superb—parang binigyan ko na rin ng second chance ang pagiging mag-ama namin. I just happened to catch the pretty little bird I was looking for. Nakakatawang sa malayong lugar ko sya hinahanap samantalang pareho lang pala kami ng inuuwiang hawla. I could not believe my eyes when I saw her gracing the red carpet. I was deep
I woke up to Atsi Olivia’s loud voice na parang naririyan lang sya sa labas ng pintuan ng kwarto ko. As I open my eyes I realized na unan na lang ang kayakap ko. Nagulat ako, nagbalikwas ako ng upo. Nahilo ako nang konti sa biglaan kong pag-upo, nasapo ko ang aking ulo. Nasa’n si Kataleia?! Nilayasan na naman ako?!? Nagmadali akong tumayo at lumabas ng kwarto. Nasa harap na ako ng pinto ng kwarto nya nang bumukas ang pinto ng master’s bedroom. Tumili si Tita Marisa nang makita ako. Palabas sila ng kwarto nila ni Dad dala-dala ang kanilang luggage bags. I can tell by the startled look on their faces they are downright shocked to see me naked. “Sorry.” Bumalik ako agad sa kwarto ko at naghanap ng masusuot. “Knives, hihintayin ka namin sa comedor,” narinig kong sabi ni Dad pagtapat nila sa pintuan ko. Bakit ako mahihiya? I did not flinch in the slightest. Dapat nga sila pa ang mahiya sa akin dahil hindi ko alam na naririto pa sila; ang buong akala ko ay nasa himpapawid na
“Kaya kayo hindi magkita ni Kataleia, Knives. Kapag naririto ka, sya naman ang wala and vice versa,” wika ni Dad. “We're both busy.” I tried to be as nonchalant as fuck. I realized, ganito pala ang nangyayari kaya kami madalas magkasalisihan. Kapag naririto ako sa maghapon ay nasa eskwelahan sya. Kapag umaalis ako sa hapon o sa gabi, sya naman ang dating nya. Naintindihan ko nang hindi naman talaga nya intensyon na iwasan ako o taguan. Sadyang hindi lang kami nagpapang-abot dahil sa trabaho nya. Ako naman, dahil sa kanya. So parang kasalanan ko pala. Napakamot ako sa ulo. “Tumawag pala sya kanina, magla-lunch out daw sila saglit ng mga co-teachers nya kasi may pag-uusapan pa. Start na ng final grading exams next week eh,” mahinang sagot ni Tita Marisa. “Ow? Ibig sabihin malapit na ang bakasyon. That’s nice…” ani Dad. Tiningnan nya si Atsi. “Malapit na nga pala ang birthday no’n, Olivia. Handaan mo at baka mahiya. I-invite nyo rito ang mga co-teachers at friends nya. Hindi m
I was walking in the long hallway papunta sa kwarto ko nang may biglang pumasok na kalokohan sa isip ko. Huminto ako sa pagitan ng pinto naming dalawa. I will sneak into her room. I want to see that framed sketch Atsi was talking about. Chineck ko muna kung may tao sa paligid bago ko marahang pinihit ang door knob ng kwarto nya. Fuck! Naka-lock. Bakit nya nila-lock ang kwarto nya?! Nainis na naman ako. Ilan ba ang manliligaw na sinasabi ni Dad? Sabi nya, 'mga manliligaw’. Meaning to say, marami. Napahid ko nang mariin ang aking lapat na lapat na bibig. Bad trip na ‘ko talaga. I went into my room, banged my door closed, and called her phone. “Where are you, Shobe?” pinilit kong pakalmahin at hinaan ang naiirita ko nang boses. “Uhm, Ahya, nasa meeting po ako. Pwedeng tumawag ka na lang ulit?” naririnig ko sa background nya na may tumatawag sa kanyang lalake. Idiniin ko ang phone ko sa aking tenga para marinig ko ang sinasabi ng tumatawag sa kanya na iyon. “Sabihin mo na lang
[Kataleia's POV]Kanina habang nagmi-misa si Father Luis sa chapel ay halos pumikit na ang mga mata ko sa sobrang antok. Ngayon naman napapanganga ako at napapahilig nang wala sa loob ko ngayong naririto kaming lahat ng mga ka-guro ko sa conference room at nagle-lecture si Rector. Ang bigat ng ulo ko sa puyat at sa pagod sa pag-tambling-tambling namin ni Ahya Knives kagabi. “Puyat na puyat ka ah,” puna ni Master Seiji. Walang nabago sa seating arrangement namin ng mga kasama ko at kabilang na kami roon. Kanina rin sa misa ay katabi ko na sya; ngayon katabi ko pa rin sya. “Ay opo, sorry…” inayos ko ang pagkakapakat ng nalalaglag na sa ilong kong salamin. Pasimple kong iniunat ang likod ko. Ang sakit ng balakang ko, buset! Mukhang kailangan ko ng masahe dahil marami pa akong nakalinyang gagawin ngayon. Ipapamasahe ko itong likod ko mamaya sa nagpakasakit nito. “Malapit na ‘tong matapos, makakauwi ka na,” bulong nya tapos humilig sya nang konti sa gawi ko. “Wala kang sinagot kahit i
Masarap din naman palang kakwentuhan si Master Seiji. Bukod sa sense of humor na mayroon sya, may laman syang kausap. Tsaka supportive sya sa aming mga teachers. Binigyan nya pa kami ng tips kung paano mapapadali ang pagko-compute at pagre-record ng grades. Napagtanto kong kailangan ko na talaga ng sariling laptop, malayo na si Orlie na lagi kong hinihiraman. Mukhang matatagalan pa akong lalo makabili ng e-bike nito; laptop na lang muna ang uunahin kong pag-ipunan. “Ang gara ng kotse mo, sir! Parang hindi pang-teacher,” puri ni Miss Nori sa sinasakyan namin. “‘Eto ba? Ganda ng tunog, ‘no? Sa apat kong kotse, ito ang pinaka-favorite ko sa lahat.”Nagkatinginan kami ni Miss Nori. Nabasa ko ang palihim na buka ng bibig nya sa akin, “mayaman”. Kumbinsido rin ako roon. Naisip kong mayroon pa syang ibang pinagkakakitaan, dahil sa sahod namin bilang teacher maski laptop o computer ay mahirap talagang makabili nang ura-urada. “Kumusta pala ang kasal, Miss Kat? For sure nag-enjoy ka kasi hi
“I was texting you!” bulyaw ni Ahya nang ibaba nya ang bintana ng SUV na waring naiirita. Sya nga siguro iyong SUV na iyon, namali pa ng school na pinuntahan. “Nakasakay na po kasi ako ng jeep no’ng dumating ang text mo,” pagdadahilan ko. Napatingin sa akin ni Manong guard nang nasabi ko iyon, alam nya kasi na hindi naman ako sa jeep bumaba kanina, hindi ko na lang sya pinansin at baka makihalo pa. Sa palagay ko hindi naman nya nakita ang pagbaba ko sa sasakyan ni Master Seiji dahil nakalayo na muna ito bago pa sya dumating. “Sumakay ka na,” yakag ni Ahya Knives sa akin na sinunod ko naman. Malayo pa nga naman kasi ang lakarin patungo sa mansyon at isa pa ay marami akong dala. “Hinanap mo na naman ba ‘ko?,” nangingiting tudyo ko sa kanya. “Ikaw na ‘ata ‘yung nakita ko kaninang nakaparada sa tabi ng isang school, kaso hindi naman ako do’n pumapasok. Kahit hintayin mo ‘ko nang hintayin do’n, hindi ako lalabas.” “Sabihan mo kasi ako kung aalis ka para ako ang maghahatid sa ‘yo, nagp
“No idea, baka nasa kwarto... Eh bakit ka muna nagagalit?!” Lalo akong nainis sa tanong nya na parang wala syang kaalam-alam. Lumingon ako sa likod nya bago ako nagsalita. “Kung anu-ano ang pinagsasabi mo kay Mama, ‘kala mo okay lang ang ginawa mo?!” anas ko, pinandidilatan ko sya ng mga mata. “Ano ba’ng ginawa ko? Wala naman eh. Gusto ko lang na sa akin nya ibilin ang paghatid-sundo sa ‘yo. That’s all,” pa-inosente nyang sagot. “Ah gano’n ba? Kaya pala bago sya umalis pinagalitan pa ‘ko eh, ‘no?!” irap ko sa kanya. Binunot ko ang cellphone ko sa bag at tinawagan si Orlie. “Come on, sorry na,” hinahapit nya ako sa bewang ngunit agad akong pumiksi at baka may makakita sa pagyayapusan namin dito sa hallway. “Hindi sumasagot si bakla kanina ko pa sya tinatawagan, ano kayang nangyari do’n?” nag-aalala na ako kay Orlie. Hindi ko alam kung ano nang nangyari sa kanya pagkaalis namin sa wedding reception kagabi. Kadalasan naman ay nagte-text iyon o tumatawag saglit. Ngayon wala ma
Atubiling sumunod sila sa utos ni Knives. Nadama nila siguro ang tensyong namumuo sa amin kahit na ngiting-ngiti ako. Binilin ni Nanay Myrna ang karneng malapit nang maluto at lumakad palayo nang pasimpleng nagbubulungan. “Hindi ka na nahihiya talaga, ano?!” marahas ko syang tinulak nang tuluyan nang makapasok sina Pearl sa likurang pintuan kung saan kami nanggaling. Tumalikod ako sa kanya at akma na ring babalik sa loob pero pinigilan nya ako, pagalit na hinatak nya ako sa isang braso. “Don’t walk away from me! Mag-uusap tayo ngayon!” “Ano ba, Knives!” inis na pumiksi ako nang may ilang metro sa kanya. “Lasing ka, baka may makakita sa ‘tin, and’yan lang ang mama ko sa loob. Sa susunod na lang tayo mag-usap,” tumalikod ako ulit sa kanya sabay lakad ko nang mabilis palayo. “Mag-uusap lang naman tayo ah! Why do you always wanna get away from arguments, Kataleia, huh?! You’re not walking away from me again. We’ll talk. Now!” hinatak nya akong muli sa braso sabay yakap nya sa aki
Natigilan si Mama saglit, nangusap ang mga mata nyang tiningnan ako. Nagtataka sya siguro o nahiya sya bigla. Nang makahuma sya ay wari naman syang nabalisa na paalisin na agad si Seiji.“Ahh… Gawin mo na ‘yung fruits ni Ahya mo, ‘nak, ako na lang ang maghahatid kay Seiji sa labas. Naku! Gabing-gabi na pala, ano? Hindi ko na napansin ang oras! Si Miguel kasi parang ano, ang daldal! Dyusme, gusto ko na nga rin magpahinga eh. ‘Kamo may novena sa school n’yo bukas? Pwede ba ang outsider do’n? Kung pwede ang outsider, makikipag-novena ako. Para mapasyalan ko na rin ang pinagtuturuan ni Kataleia. Tara na, ihahatid na kita,” tuluy-tuloy na salita ni Mama. Nadidismayang tiningnan na lang ni Seiji ang hawak nyang baso na may laman pa sabay tungga. “Mag-magte-text ako kapag nakauwi na ‘ko,” Iyon na lang ang nasabi ni Seiji sa akin kasi hawak na ni Mama ang braso nya at iginigiya na sya palabas ng kusina at iniwan kami ni Knives.“Wow! Ang ganda ng suot mo. Bagay na bagay sa ‘yo. Sino’ng bumil
“Thank you for driving her home safe, Seiji. Pero sana nagpaalam kayo para hindi ako naghanap kay Kataleia, but anyways, thank you,” saad nya saka ipinagpatuloy ang pagkain. Nabalutan ako ng tensyon sa pasaring nyang iyon. Siguradong makakarinig na naman ako ng dramatic na litanya ni Knives once na makapag-solo kami.Inip na inip na ako sa paghuhuntahan nila sa dining table pero mukhang wala pang balak tapusin ni Tito Miguel ang gabing ito, ganyak na ganyak pa rin sya sa pagkukwento nya roon. Nakipag-shot pa sya ng isang whiskey sa mga lalake, kami namang mga babae, wine ang tinitira. Wala rin ni isa ang tumayo sa lamesa, nagpatuloy lang ang paghahain nina Nanay Myrna ng pika-pika at kung anu-ano pang pinapaluto ni Tito Miguel sa kanya.Parang hindi napagod si Tito Miguel sa biyahe nila. Samantalang ako, parang sinisilihan ang pwet ko sa pagkakaupo sa harap ng hapag. Nag-excuse na nga ako na pupunta na sa kwarto ko pero pinigilan ako ni Mama kasi mayroon pang bisita. +++++“Kukuha l
“Welcome back, Mrs. Tuazon! So nice to finally meet you,” bati ni Seiji na ngiting-ngiti. Kinuha nya ang kanang kamay ni Mama at humalik sa likod ng palad nya. Pinagmamasdan ko ang blankong expression ng mukha ni Mama na nakatitig kay Seiji. Inaasahan kong babawiin nya ang kamay nya at magsusungit, pero hindi, hinayaan lang nyang madampian ito ni Seiji ng halik. “Uhm, ‘Ma? Si Seiji po, ka-work ko,” pakilala ko kay Seiji. “Ka-work?” blanko rin ang expression ni Mama pagsulyap nya sa akin tapos ibinalik nya ulit ang tingin kay Seiji. “‘Kala ko boyfriend mo na itong matangkad at poging lalakeng ‘to.” Napaismid ako. Kung hindi rin ako nagkakamali ng hula ay kasalukuyang name-mesmerize si Mama ng lalakeng nasa harapan nya ngayon. Sa edad kong ito ngayon ko lang nakitang namangha si Mama sa lalakeng pinakikilala ko. Literal na galit kasi sya sa lahat ng lalakeng dumadalaw sa bahay namin noon kaya nga nasanay na akong sa mga relasyong lihim lang sa kaalaman nya. “Kataleia, I missed yo
“Papasok tayo,” buntung-hininga ni Seiji pagsakay nya ulit ng kotse at naghanda sa pagpasok sa loob ng mansyon. “Bakit daw?” maang na tanong ko sa kabila ng pagtatambol ng dibdib ko na isang kibit lang ng balikat ang isinagot nya. Ipinarada ni Seiji ang kotse nya sa mismong tapat ng malaking pinto ng main living room samantalang ang SUV ni Tito Miguel ay dumiretso sa garahe sa likuran. “Hindi mo nabanggit na darating ngayon sina Mama mo, wala tuloy akong brief,” ngisi nya. “At wala rin akong panty. Bulshit talaga!” hindi ko maiwasang hindi makapagmura. Kinuyumos ko ang mga namamasa kong kamay at ipinahid iyon sa laylayan ng aking bestidang amoy na amoy patahian pa. “‘Edi bagay talaga tayo?” sabay bunghalit nya ng tawa. “Oh, seryoso ka na naman,” untag nya nang hindi ko makuhang tumawa sa walang kwentang joke nya. “Ngitian mo naman ako, love. Kahit konti lang?” Nanunudyong pakiusap nya sa akin na naglulumagkit na irap lang ang isinagot ko. Nilingon ko ang loob ng livin
Pinaling ko ang aking ulo sa kanan nang maramdaman ko ang mainit na buga ng hinga nya sa likuran ng balikat ko habang banayad at dahan-dahan na inilalapat nya ang bra sa ilalim ng susø ko hanggang sa makarating sya sa likod ko at pagsugpungin ang magkabilaang dulo nito. “Hmmm, Kat,” malambing na usal nya ng pangalan ko na punumpuno ng pagnanasa. Inayos nyang maigi ang pagkakapakat ng strap at hinalikan ako sa balikat. ‘Yung halik na hindi lang basta dampi— nagtagal ng ilang segundo ang labi nya na nakadikit at nagpapasinghot-singhot sa mabango at makinis kong balat buhat sa spa. Pumikit ako at dinama kung may kuryente bang tumutulay papunta sa akin sa pagkakadama ko ng hininga nya sa leeg ko na tulad noong una kaming nagkadikit at naghalikan. Pero wala. Wala akong madama. Namanhid ako siguro ng sakit ng keps ko at sa matalim na tumusok sa puso ko sa tinuran ni Divine kanina. “Kung gaano kalaki ang pagkagusto ko sa ‘yo, gano’n din kita nirerespeto. Ayokong gumawa ng bagay na wa
Lumabas ako ng kwarto at dali-daling bumaba ng hagdan. Nagtatahip ang aking dibdib sa kakapigil ko sa emosyong nag-uumalpas sa dibdib ko. Ang kapal ng mukha ni Divine! Nagngingitngit ako sa asar. Sa akin pa sya magpapatulong talaga para makuha nya ang loob ni Knives. Sa dinami-rami ng pabor na pwede nyang hingin sa akin, ‘yun pa talaga! Pagdaan ko sa isang napakaganda at napakaliwanag na kwarto na may ilang mga taong nagpapa-mani pedi ay namataan ko si Seiji na nakaupo sa isa sa mga reclining chairs, nakataas ang mga paa at pasipol-sipol habang nagbabasa ng magazine. “Nagpapa-pedicure ka?” tanong ko paglapit ko sa kanya. “Huh? Hi, love!” gulat na bati nya paglingon nya sa akin. Minasdan nya ang tangan kong bag at ang aking mga damit at sapatos. “Tapos ka na sa spa mo?” “Oo, magpapalit na ako ng damit. Uhm, may malapit kayang boutique dito o kahit tiyangge? Kelangan ko kasi ng skirt.” “Merong mabibilhan sa malapit,” nahihiwagaang sagot nya. “Sige, iche-check ko na la
“Konti na lang, miss, konting tiis pa,” natatawang turan sa matabang aesthetician. Paano, sa tuwing ipapahid nya ang mainit-init na wax sa balat ko ay talagang naninigas ang mga hita at binti ko para labanan ang sakit. “'Eto na, ididikit ko na ‘tong strip, after nito konting linis na lang para masimot lahat,” dagdag pa nya. Akala naman nya magbabago nya ang nararamdaman ko sa sinabi nyang malapit na akong makatapos sa pagdurusa ko na ito para mapagbigyan ko lang si Divine. Idinikit nya ang wax strip sa ibabaw ng malagkit na amoy honey na wax sa may bandang tumbong ko, minasa-masahe ang kabuuan ng nadikitan ng papel sabay bumuwelo ng hila. “Skrrrtt!!!” “Ugh!” malakas na daing ko. Naangat ko ang likod ko sa sobrang sakit. Tangina talaga nitong buhay na ‘to! Literal na tiis-ganda! Dapat ito ang parusang iginagawad sa mga manyakis na lalake eh, paulit-ulit na iwa-wax ang bayäg hanggang sa magsisi sila sa ginawa nilang kasalanan. “Good girl! Last na ‘to, miss, tapos linis na tayo,”
“I just asked him why he has two phones, galit na sya agad. Why? Mali na ba ‘yun? Wala na akong K magtanong?” magkasunod na tanong nya sa akin. Iniisip pa rin pala nya ang nangyaring pagsinghal sa kanya ni Knives kanina. “Hindi ko po alam eh, baka wala lang sa mood,” pagrarason ko sa inasal ni Knives. Na-realize ko kung gaano na katagal na nawawala ‘yung dalawang babaeng gagawa sa amin. Parang nalalasing na nga ako sa iniinom namin dahil medyo umiinit na ang pakiramdam ko. “Nagtatawanan kayo kanina, dumating lang ako wala na sya sa mood?” nahimigan ko ang hinanakit sa tono ng boses nya. “Ah, eh… uhm...” napakamot na lang ako sa gilid ng aking noo nang hindi ko alam kung anong isasagot ko. “Inaamin ko nawalan ako ng time for him. I’ve been very busy sa business namin. Tamad akong magluto, hindi ako maasikasong asawa, mas inuuna ko ang social gatherings kesa sa humarap sa kusina, mamalantsa at maglinis ng penthouse. I’m not a ‘perfect wife’ —I mean, meron ba talaga no’n?” isinandal