I was walking in the long hallway papunta sa kwarto ko nang may biglang pumasok na kalokohan sa isip ko. Huminto ako sa pagitan ng pinto naming dalawa. I will sneak into her room. I want to see that framed sketch Atsi was talking about. Chineck ko muna kung may tao sa paligid bago ko marahang pinihit ang door knob ng kwarto nya. Fuck! Naka-lock. Bakit nya nila-lock ang kwarto nya?! Nainis na naman ako. Ilan ba ang manliligaw na sinasabi ni Dad? Sabi nya, 'mga manliligaw’. Meaning to say, marami. Napahid ko nang mariin ang aking lapat na lapat na bibig. Bad trip na ‘ko talaga. I went into my room, banged my door closed, and called her phone. “Where are you, Shobe?” pinilit kong pakalmahin at hinaan ang naiirita ko nang boses. “Uhm, Ahya, nasa meeting po ako. Pwedeng tumawag ka na lang ulit?” naririnig ko sa background nya na may tumatawag sa kanyang lalake. Idiniin ko ang phone ko sa aking tenga para marinig ko ang sinasabi ng tumatawag sa kanya na iyon. “Sabihin mo na lang
[Kataleia's POV]Kanina habang nagmi-misa si Father Luis sa chapel ay halos pumikit na ang mga mata ko sa sobrang antok. Ngayon naman napapanganga ako at napapahilig nang wala sa loob ko ngayong naririto kaming lahat ng mga ka-guro ko sa conference room at nagle-lecture si Rector. Ang bigat ng ulo ko sa puyat at sa pagod sa pag-tambling-tambling namin ni Ahya Knives kagabi. “Puyat na puyat ka ah,” puna ni Master Seiji. Walang nabago sa seating arrangement namin ng mga kasama ko at kabilang na kami roon. Kanina rin sa misa ay katabi ko na sya; ngayon katabi ko pa rin sya. “Ay opo, sorry…” inayos ko ang pagkakapakat ng nalalaglag na sa ilong kong salamin. Pasimple kong iniunat ang likod ko. Ang sakit ng balakang ko, buset! Mukhang kailangan ko ng masahe dahil marami pa akong nakalinyang gagawin ngayon. Ipapamasahe ko itong likod ko mamaya sa nagpakasakit nito. “Malapit na ‘tong matapos, makakauwi ka na,” bulong nya tapos humilig sya nang konti sa gawi ko. “Wala kang sinagot kahit i
Masarap din naman palang kakwentuhan si Master Seiji. Bukod sa sense of humor na mayroon sya, may laman syang kausap. Tsaka supportive sya sa aming mga teachers. Binigyan nya pa kami ng tips kung paano mapapadali ang pagko-compute at pagre-record ng grades. Napagtanto kong kailangan ko na talaga ng sariling laptop, malayo na si Orlie na lagi kong hinihiraman. Mukhang matatagalan pa akong lalo makabili ng e-bike nito; laptop na lang muna ang uunahin kong pag-ipunan. “Ang gara ng kotse mo, sir! Parang hindi pang-teacher,” puri ni Miss Nori sa sinasakyan namin. “‘Eto ba? Ganda ng tunog, ‘no? Sa apat kong kotse, ito ang pinaka-favorite ko sa lahat.”Nagkatinginan kami ni Miss Nori. Nabasa ko ang palihim na buka ng bibig nya sa akin, “mayaman”. Kumbinsido rin ako roon. Naisip kong mayroon pa syang ibang pinagkakakitaan, dahil sa sahod namin bilang teacher maski laptop o computer ay mahirap talagang makabili nang ura-urada. “Kumusta pala ang kasal, Miss Kat? For sure nag-enjoy ka kasi hi
“I was texting you!” bulyaw ni Ahya nang ibaba nya ang bintana ng SUV na waring naiirita. Sya nga siguro iyong SUV na iyon, namali pa ng school na pinuntahan. “Nakasakay na po kasi ako ng jeep no’ng dumating ang text mo,” pagdadahilan ko. Napatingin sa akin ni Manong guard nang nasabi ko iyon, alam nya kasi na hindi naman ako sa jeep bumaba kanina, hindi ko na lang sya pinansin at baka makihalo pa. Sa palagay ko hindi naman nya nakita ang pagbaba ko sa sasakyan ni Master Seiji dahil nakalayo na muna ito bago pa sya dumating. “Sumakay ka na,” yakag ni Ahya Knives sa akin na sinunod ko naman. Malayo pa nga naman kasi ang lakarin patungo sa mansyon at isa pa ay marami akong dala. “Hinanap mo na naman ba ‘ko?,” nangingiting tudyo ko sa kanya. “Ikaw na ‘ata ‘yung nakita ko kaninang nakaparada sa tabi ng isang school, kaso hindi naman ako do’n pumapasok. Kahit hintayin mo ‘ko nang hintayin do’n, hindi ako lalabas.” “Sabihan mo kasi ako kung aalis ka para ako ang maghahatid sa ‘yo, nagp
“No idea, baka nasa kwarto... Eh bakit ka muna nagagalit?!” Lalo akong nainis sa tanong nya na parang wala syang kaalam-alam. Lumingon ako sa likod nya bago ako nagsalita. “Kung anu-ano ang pinagsasabi mo kay Mama, ‘kala mo okay lang ang ginawa mo?!” anas ko, pinandidilatan ko sya ng mga mata. “Ano ba’ng ginawa ko? Wala naman eh. Gusto ko lang na sa akin nya ibilin ang paghatid-sundo sa ‘yo. That’s all,” pa-inosente nyang sagot. “Ah gano’n ba? Kaya pala bago sya umalis pinagalitan pa ‘ko eh, ‘no?!” irap ko sa kanya. Binunot ko ang cellphone ko sa bag at tinawagan si Orlie. “Come on, sorry na,” hinahapit nya ako sa bewang ngunit agad akong pumiksi at baka may makakita sa pagyayapusan namin dito sa hallway. “Hindi sumasagot si bakla kanina ko pa sya tinatawagan, ano kayang nangyari do’n?” nag-aalala na ako kay Orlie. Hindi ko alam kung ano nang nangyari sa kanya pagkaalis namin sa wedding reception kagabi. Kadalasan naman ay nagte-text iyon o tumatawag saglit. Ngayon wala ma
[Olivia’s POV] I was stunned when he abruptly slapped me in the face while I was mindlessly banging him. “Why?!?” “Si Kataleia,” he whispers with an anxious look on his face. I listen and realize Knives and Kat are just outside the door, talking. Maya-maya ay nag-vibrate ang phone nya sa ibabaw ng side drawer. His bff’s name appeared on display. Nagbalikwas kami pareho at naupo sa sahig. Niyakap nya ang kanyang cellphone pati na rin ang nagagap nyang malaking unan to hide his nakedness. Natahimik kami ng may ilang sandali habang pinakikinggan ang bulungan ng dalawa sa hallway. “I need to go,” he whispers again. Kaninang wala si Kataleia, okay lang syang nakulong sya sa kwarto na naririto pa sina Tita Marisa. Ngayong narinig nyang dumating na ito, nag-aalala na sya. Kinabahan na rin tuloy ako. “I know. Madalas na nasa kwarto lang nya si Kat. Just wait till Shoti’s gone. Umaalis sya kapag maggagabi na.” Umiling sya. “He’s not leaving.” His face is full of terror and g
Nagkagulatan kami sa isa’t isa sa mga itsura namin. Halos mahulog ako sa kama sa pag-iwas ko sa kanya. And it shocked me more that he even accused me of raping him: “Ni-rape mo ‘ko! Rapist! Manyak!” niyakap nya nang matindi ang kanyang sarili ng isang kamay while his other hand clutches his manhood. “Why??! Pinagkatiwalaan kita!” he looked as if I really violated him; namili-milipit sya sa ibabaw ng kama. “How dare you!” my eyebrows raised in disbelief. “Hindi ko nga alam kung pa’no tayo nakauwi dito!” Nataranta akong naghanap ng ipangtatapis ko sa hubad kong katawan. He looked at me with disdain, "‘Asus! Sa taxi palang hinahalikan mo na ‘ko, ‘no! H‘wag kang ano d’yan!” “Wala akong matandaan Orlie, huh! Tigilan mo ‘ko!” pinipilig ko ang ulo kong may hangover na nananakit lalo sa hindi kapani-paniwalang bagay pero napaka-obvious namang nangyari sa aming dalawa. “Ipapa-Tulfo kita! Hindi ko matatanggap ‘to! Hindi ako pumapatol sa babae, hindi ko nga masikmurang makakita ng hub
[Kataleia's POV] Isang katok ko lang ay pinagbuksan na nya ako ng pinto. Dumiretso ako sa loob sabay lock nya ng doorknob sa likod ko. “Who’s mean?” tudyo ko sa kanya. Nakahain na sa lamesa nya ang food na pinahatid nya. Pati sya nakahain na rin kasi naka-boxer shorts lang sya at humahalimuyak sa buong silid ang amoy ng shampoo na ginamit nya sa pagligo. Nakaligpit nang maayos at unat na unat ang bedding ng kama nya pati na ang mga unan. Kasing unat na unat ng nakabakat sa harap ng suot nyang boxers na halos sumilip na ang ulo sa ibabaw ng garter. “You!” seryosong humalukipkip sya sa harap ko na parang nagpapa-pictorial sya para sa Playgirl Magazine. “‘Edi wow!” nag-irap ako. “Sige, babalik na ‘ko sa kwarto ko,” sinimangutan ko sya. Nagpakipot ako nang konti kahit halos tumulo na ang laway ko sa kaakit-akit nyang kabuuan. “Hey, silly!” Narinig ko ang pagbungingisngis nya. Niyakap nya ako sa bewang at hinatak nang akma kong pipihitin na ang door knob. “Matampuhin ka naman,
“Don’t you fucking dare,” nagngingitngit na bulong ko sa nakakaloko nyang ngisi. “Manyakis kang hayop ka.”“Woah! Matinding akusasyon ‘yan, Knives,” he laughs sarcastically. “Nagpapamasahe lang ako, manyakis na ba ‘yun agad?!”“Please, whatever you’re up to, galangin mo si Atsi at si Shobe sa loob ng bahay nila,” I mutter through my gritted teeth.“Talking about respect, Knives? I can’t believe I’d hear that from you. Alam mo, I know what you two are doing. Kung manhid ang kapatid mo, ibahin mo ako. Malakas ang pakiramdam ko sa mga ganyan, kaya wala kang matatago sa ‘kin. Catching her sneaking out of your room one too many times at the crack of dawn, I couldn’t help but wonder what exactly she was doing with you all night—bukod sa, you know, magpatirintas ng mahaba nyang buhok sa ‘yo.”I got so fucking furious. Agad na kumawala ang lumulukob na galit sa dibdib ko at umigkas nang malakas ang kamao ko sa panga nya. Napaupo sya sa sofa syang nakahawak sa baba nya sa gulat nya. “Hindi ko
[Knives’ POV] I can’t believe everything that’s happened today. The first one was how ridiculous Divine was nang umatungal sya sa akin dahil lang sa ayokong makipag-sex. Lumabas sya at inistorbo ang ibon ko sa paggawa nya ng homeworks para makipag-inuman. Nagpaalalay pa sya kay Kataleia hanggang sa kwarto pagkatapos nyang magkukuwento ng kung anu-ano. Nahulaan ko na agad ‘yun kahit hindi ko naririnig ang usapan nila, halata ko sa mukha ni Kataleia mula sa balcony kung saan ko sila pinanonood ang awkwardness na nararamdaman nya kahit na tumatawa sya. Para saan? Para kiligin si Kataleia sa pagiging ‘perfect couple’ namin? O para kaawaan sya ni Kataleia kasi wala akong kwentang asawa? Kung ang purpose nya ay para maghanap ng karamay sa disappointments nya sa buhay ay hindi lang nya alam baka sumaya pa ‘kamo ang ibon ko sa mga pinagsasabi nya dahil napatunayan ko sa kanyang totoo lahat ng mga sinasabi ko. The second was Atsi. May pagkakataon naman talagang nakikita ko syang tumat
“Ubusin mo muna ‘yan. Mamaya mo na sya ipagtimpla kapag aakyat ka na… O baka naman naiilang ka nga sa ‘kin eh kuya mo rin naman ako, ‘di ba?” tinaasan nya ako ng kilay sabay kumportableng sumandal sa sofa na nakaunat pa ang mga braso sa sandalan. Nagsisi ako bigla na naupo sa pinakagilid ng sofa, wala na tuloy akong maurungan. “Hindi po ako naiilang. Sus! Bakit naman ako maiilang?” sagot ko rin sa kanya, tinaasan ko rin sya ng kilay sabay hampas ko sa braso nya para ipakita na hindi totoo ang sinasabi nya. Ano nga ba ang dahilan ko bakit kailangan kong mailang? Hindi naman ako nakakanti ng mga malalagkit nyang tingin. Noon naman nakikipaglabanan talaga ako ng tingin sa mga lalakeng gano’n kung makatitig, kaso hindi sya iba sa akin; asawa sya ni Atsi at malaki ang paggalang ko sa kanya. Bukod sa layo ng agwat ng edad namin ay parang bata pa talaga ako kung ituring nya minsan; gaya ng turing sa akin ni Atsi at ni Knives na rin kapag nakaharap kami sa ibang tao. Hindi ko sya dapat pinag
Nasinghot ko agad ang nakakahilong tapang ng pabango nya sa kanyang damit na kaamoy ng loob ng kotse nya sa pagkakadikit ng mukha ko sa kanyang dibdib.“Watch where you’re going, little miss,” bulong ni Kuya Mike pagtingala ko, titig na titig sya sa akin na nakahawak sa mga balikat ko. Napatda ako nang ilang segundo sa gulat ko na kasunuran ko pala sya sa paglalakad. Hindi ko man lang napansin dahil lumilipad ang isip ko. Inalihan ako ng pagkailang lalo na nang dumausdos ang mga kamay nya mula sa balikat ko hanggang sa aking siko kaya napaatras ako, saka nya lang ako binitawan. “Naiilang ka ba sa ‘kin?” nakangiting tanong nya. “Hi-hindi po, kuya, sorry po. Nagulat lang ako,” napapangiting aso na sagot ko pagtungo ko saka inaayos-ayos ang salamin ko sa mata.Lalo akong naasiwa nang tumawa sya nang malakas. Sinulyapan ko ang likuran nya kasi baka nakasilip si Knives sa pintuan at makita kami, nakahinga ako nang maluwag nang nakapinid pa rin ang pinto ng kwarto nya.“Sa’n ka ba dapat
Napaka-sexy nang suot nya sa ilalim ng pula nyang satin na bathrobe. Kulay itim na negligee na may ternong itim na thong na halos pinakagitna lang ang may takip. Hulmang-hulma ang mapipintog at malalaki nyang suso na may maliliit na utong sa napakanipis na tela ng suot nya. Mas makapal pa talaga ang pantyhose na ginagamit ni Miss Nori. Nag-abala pang magdamit, sana hindi na lang!So siguro ita-try nya ngayon na akitin ang kanyang asawa, hinanap nya ang lakas ng loob nya sa alak kaya nakipag-inuman sya sa akin. Dinamay pa nya ako talaga. Napaismid ako. Sumulyap akong muli sa balcony pero wala si Knives doon.“Kat, ihatid mo naman ako sa room, please. Nahihilo na kasi ako talaga, baka hindi ako umabot sa stairs,” pakiusap nya habang ginagagap ng isang kamay ang kabilang dulo ng bathrobe para sumara itong muli. Tumayo ako sa kinauupuan ko at maingat ko syang inalalayan sa paglalakad. Mula sa pool area hanggang sa makaakyat kami ng hagdan ay magkaakbay kaming dalawa at pinagtatawanan ang
Tawa ako nang tawa sa mga nakakatuwang moments nila bilang mag-asawa. Na-i-imagine kong para silang mag-asawa sa isang TV sitcom. Um-akting akong ganyak na ganyak sa kanyang pagkukuwento pero ang totoo ay gustung-gusto ko nang tumulo ng mga luha ko sa bigat ng nararamdaman ko sa aking dibdib. Ang sakit-sakit! Iniisip ko nga kanina pa kung ano ang pwedeng kong i-alibi para makapag-walkout at maputol ang pagkukuwento nya ng mga istorya tungkol sa kanilang dalawa na kahindik-hindik sa akin. Hindi ako pwedeng magdahilan na pupunta na sa kwarto ko dahil masyado pang maaga at paniguradong hahanapin ako ni Knives, magagalit na naman ‘yun kapag nagkulong ako sa kwarto. Malaking kabastusan naman kung iiwan ko sya rito at lilipat na lang sa ibang puwesto dahil wala naman ibang available na makakakwentuhan ngayon dito sa mansyon kundi ako lang at ayoko rin namang magpaka-obvious na naaapektuhan kahit kahit tila ba may paulit-ulit na tumutusok sa puso ko kahit panay ang hagikhik ko. “Hindi sigu
[Kataleia’s POV] Kahit medyo malamok ay dito ko sa pool area piniling maupo ngayon para mabilis akong masisilip ng chinito ko mula sa balcony. Gusto kasi nya nakikita nya ako palagi. Sa katunayan nga, sa halos wala pang thirty minutes na pag-upo ko rito sa pool area ay dalawang beses na nya akong sinilip. Naglagay na lang ako ng rechargeable na electric fan sa paanan ko para hindi ubusin ng mga lamok ang mga binti ko. Binawalan nya kasi akong tumambay sa kwarto ko nang matagal kung hindi pa naman oras ng pagtulog. Lalong-lalo na kapag naririto si Seiji. Wala naman na nga raw kasi akong sakit para dalaw-dalawin ako sa mismong kwarto ko at napakaraming ibang lugar na pwedeng pagtambayan na may makakakita sa amin at sa kung anong ginagawa namin.Nagpunta nga rito si Seiji kanina, pero pinauwi ko na rin bago magtakipsilim. Parang ayaw pa nga nyang umuwi eh, napilitan na lang kasi nagdahilan akong masakit ang ulo at inaantok. Ayaw kasi ni Knives na nagpapaabot si Seiji ng gabi rito sa ba
Malakas na tili ang pumailanlang sa buong kwarto ko sa pagsadlak nya pahiga sa sahig. Tumilapon ang ilang patak ng dugo galing sa kanyang sugatan nang bibig sa carpeted flooring ng kwarto ko. “Tumayo ka kasi d’yan!” singhal ko nang malakas. “Pinatatayo ka na nga eh, ayaw mo pa!” “Tuwing uuwi ka na lang lagi mo ‘kong binubugbog! Kasalanan ko bang hindi ka mahalin ng babaeng gusto mo?! Demonyo ka kase!” nagtataas-baba ang nanginig nyang boses nang sigawan nya ako. Nagpapanting ang tenga kong nasuntok kong muli ang matabil nyang bibig kaya lalong lumakas ang hagulgol nya. Tuwing uuwi ako galing kina Kataleia ay talagang naiinis ako na hindi ko lang masabi. Gustong kong matulog do’n na katabi sya, gusto ko syang yakapin, gusto ko pa syang makasama, kaso kapag feeling ko okay na kami ay mahihimigan ko na sa kanyang kailangan ko nang umuwi. Wala akong choice; kahit pigilan ako ng ate nyang patay na patay sa akin ay sinusunod ko sya. Pag-uwi ko sa bahay ay mainit ang ulo ko at depres
[Sieji’s POV] Nalamukos ko nang matindi ang hawak kong papel habang pinagmamasdan ang kulay green na kotseng iyon na kaka-park lang sa gilid ng building sa kabilang banda ng kalsada. “Hi, love! Bakit maingay? Nasa’n ka? Sinong kasama mo?” tanong ko agad nang sagutin nya ang tawag ko. Pinilit ko ang ngiti sa aking nagdidilim na mukha para hindi mahalata ang galit ko sa aking boses. “Uhm, andito ako sa office ni Atsi. Papunta ka na ba?” Tama naman ang sinagot nya. Hindi sya nagsisinungaling. Hindi lang nya sinabi kung sino’ng kasama nya sa mga oras na ito. “Hindi pa, nandito pa ‘ko sa University. Hinihintay ko pa ‘yung ibibigay na papel ng Prof mo.” Ako ang nagsinungaling, kasi hindi naman talaga ako nagpunta sa MA class nya at kanina ko pa hawak ang papel na ibibigay ko sa kanya na hindi naman talaga galing sa Prof. Heto nga at lukot-lukot na sa mga kamay ko. “Ay sige, kasi baka gabihin ako. Kung mauna ka, please, pakibigay mo na lang sa guard ‘yung papel. Bukas ka na lang p