All Chapters of THE BILLIONAIRE'S PLAYGIRL SISTER: Chapter 81 - Chapter 90

Nagkagulatan kami sa isa’t isa sa mga itsura namin. Halos mahulog ako sa kama sa pag-iwas ko sa kanya. And it shocked me more that he even accused me of raping him: “Ni-rape mo ‘ko! Rapist! Manyak!” niyakap nya nang matindi ang kanyang sarili ng isang kamay while his other hand clutches his manhood. “Why??! Pinagkatiwalaan kita!” he looked as if I really violated him; namili-milipit sya sa ibabaw ng kama. “How dare you!” my eyebrows raised in disbelief. “Hindi ko nga alam kung pa’no tayo nakauwi dito!” Nataranta akong naghanap ng ipangtatapis ko sa hubad kong katawan. He looked at me with disdain, "‘Asus! Sa taxi palang hinahalikan mo na ‘ko, ‘no! H‘wag kang ano d’yan!” “Wala akong matandaan Orlie, huh! Tigilan mo ‘ko!” pinipilig ko ang ulo kong may hangover na nananakit lalo sa hindi kapani-paniwalang bagay pero napaka-obvious namang nangyari sa aming dalawa. “Ipapa-Tulfo kita! Hindi ko matatanggap ‘to! Hindi ako pumapatol sa babae, hindi ko nga masikmurang makakita ng hub

Hindi nagtagal ay namilipit ako sa kakaibang kiliti na nadagil sa loob ko na para akong maiihi. “Ooooh… Shit! This is it, babe… Uhh…” tumirik ang mga mata ko sa sarap ng init na nararamdaman kong umiipon sa aking puson. “Hmmph… You look more beautiful when you’re about to cum. Napakasarap mong tingnan,” napakapupungay ng mga mata nyang nakatunghay sa nagigiba kong mukha. Pasinghap-singhap akong napakayakap nang mahigpit sa kanyang leeg. “Urrghh… Tangina! Napakasaraaaap!” “Nasasakal ako sa higpit mo babeee…” bulong nya habang tila natutunaw ako na parang ice cream sa kandungan nya. Syet! Naarok ko na naman ang langit. Napalungay na lang ako sa balikat nya. Hinubad nya sa akin ang suot kong sando pati na rin ang aking bra at inihiga nya ako sa kama. “You’re like a dream, babe…” bulong nya habang tinutuloy nya ang pagsasalo naming dalawa. Suot pa rin nya ang wedding ring nya. Hindi nya tinatanggal kahit hindi naman nakikita ng asawa nya. Syempre, mahal ‘yon. Baka nga naman mawala.

‘OK.’ Iyon lang ang reply nya sa dami ng tawag at text ko sa kanya. Humaba ang nguso ko. Pero okay na rin at least alam kong buhay pa rin ang best friend ko.“Tara na, aalis pa tayo, ‘di ba?” “Ah, oo nga pala. Pero hindi ba pwedeng mamaya nang konti? Nagde-demand pa kasi sya ng isa pang bout, baka magtampo ‘pag hindi pinagbigyan,” nguso nya sa mamula-mulang masel na nakakabit sa kanya na tulad nya ay hindi rin marunong magpahinga. “Baka gabihin na tayo sa daan, babe… hoy!” Napapabunghalit na ako ng tawa habang inaawat ko sya. “Aalis ka na ba bukas?! Ginagawa mong pakyawan eh!”“Hindi, hindi ako aalis.” Napaka-cute talaga ng ngiti nya. Humiga sya sa puno ng aking dibdib at napapahigit ng hingang niyakap nya ako nang mahigpit. “Ayoko nang umuwi, shit! Dito na lang ako.”Nangingiti ako habang hinahaplos ko at dinadampian ng halik ang buhok nya. Kuntentong-kuntento ako talaga sa kanya. Pakiramdam ko nga tuloy sya na ‘yun, ‘yung sinasabi ni Father Erin sa akin na katapat ko. Kaso, baki

Lalo akong lumubog sa hiya nang bumunghalit ng tawa si Ahya Knives. “Oh my God! Okay,” Napapunas sya sa mukha nya. “So hindi na tayo magde-date?” “A-ano’ng date?!? Wala tayong date!” depensa ko agad. “I mean, hindi na tayo aalis? Aren’t we supposed to come over to Orlie’s apartment? He’s here safe and sound, so we’re not leaving? Kung hindi na, edi uminom na lang tayo... Magpakuha ka ng beer, Atsi,” pumangalumbaba si Ahya sa lamesa at sinulyapan ako sa gilid ng mga mata nya. Syet! Kinikilig talaga ako sa mga titig nyang gano’n. Naiilang na hinagod ko ng kamay ang aking nakatirintas pang buhok at nagbaling sa iba ng tingin. Sa tanang buhay ko, ngayon lang ako talaga kinikilig nang ganito sa isang lalake. Ako kasi ang madalas sumulyap ng pakilig. Ewan ko ba, ilang beses na kaming nagkasumpungan sa kama pero hindi pa rin nagbabago ang pakiramdam ko kapag tinitingnan nya ako. Nangingiti ako na parang may tumutusok sa tagiliran ko na hindi ko maintindihan. “Nice! Bonding tayo t

[Knives’s POV] “Ang bilis mo ah.” It was a little more than an hour passed noong inutusan ko syang kuhanin sa store ang in-order ko online and yet naririto na sya. “Walang trapik, ser!” sagot sa akin ng driver. “Nar’yan na rin daw po ang mga pina-i-install nyo.” Binuklat ko ang wallet ko and gave him a decent tip for the deed. Inalok ko sya ng isang bote ng beer na although hesitant ay tinanggap rin naman nya. “Salamat po, ser. Tsaka dito,” tukoy nya sa beer at sa isang libong piso na ngiting-ngiti sa akin. “Paki-carwash ang kotse ko. Gagamitin ko bukas ng umaga,” sunod ko pang utos sa kanya. “Sige, ser. Salamat po ulit.” Nagpasalamat din ako sa kanya sa mabilis na serbisyo nya tapos tumalikod na sya at umalis. And it was so satisfying to see the astonishment on her face habang pinagmamasdan nya ang malaking puting paper bag na inilapag ng driver sa harap ko. “You don’t need to buy her one, Orlie,” I said while I’m unboxing it. “Nakabili na ‘ko.” “Ooooh… Macbook