All Chapters of Seducing My Hot Ninong Everett: Chapter 171 - Chapter 180

Everett’s POVPagbukas ko pa lang ng pintuan ng bahay, ramdam ko na agad ang katahimikan. Maaga akong umuwi ngayon, mga bandang alas-singko, para makapagpahinga ng konti at panoorin ang commercial na ilalabas ngayong gabi. Pero napansin kong wala pa si Misha. Sa ganitong oras, kadalasan ay nasa opisina pa siya, tinatapos ang mga huling bagay para sa araw. Alam ko kung gaano siya ka-busy nitong mga nakaraang linggo, lalo na sa preparations para sa Tani Luxury Hotels commercial na palabas ngayong gabi. Pero ngayong CEO na siya, ramdam ko talaga ang pagbabago—mas lalo pang umangat ang kalidad ng aming mga hotel simula nang siya ang umupo sa posisyong iyon.Pagpasok ko sa living room, inabot ko ang remote at binuksan ang TV. Tahimik kong iniayos ang aking mga paa sa ottoman habang hinihintay ang oras ng airing. Sa isip ko, naisip kong balikan ang mga nakaraang taon—kung paano ko inumpisahan ang Tani Luxury Hotels at kung paano ito dahan-dahang nagtagumpay. Nung una, si Tita Maloi pa ang u

Everett’s POVSaktong tapos na akong maligo nang marinig kong nahiga na si Misha sa kama namin. Ito na ang tamang oras para bigyan pa siya ng isang kama reward.“Honey?” tawag ko sa kaniya.Nang bumangon siya at tignan ako, binagsak ko na agad ang suot kong bathtub. Bago ko ginawa iyon, pinatigas ko na ang titë ko. Nang tignan niya ako, nakita kong napangisi siya. Ngisi na parang nakakaloko.“Oh, wow! Ang laki agad. Kung galit na ‘yan, gagalitin ko pa lalo,” sagot niya na akala ko ay hindi pagod sa buong maghapon na nangyari. Tumakbo siya agad palapit sa akin. Hinalikan niya ako at nauwi iyon sa laplapan. Ang init ng kaniyang hininga ay lalong nagpainit sa katawan ko. Habang naghahalikan kami, sinandal niya ako sa pinto ng banyo, pagkatapos jinaköl na rin niya ako para lalo akong maging hard. Napapayukom ang kamao ko sa tindi ng sarap na agad kong naramdaman. Lalo na’t naghahalo pa ang mga laway namin nang mag-espadahan na ang mga labi namin.Pagkatapos naming maglaplapan, katawan ko n

Misha’s POVMatapos ang main program, nagsimula nang mag-relax ang mga bisita, habang ang malambing na jazz music ay patuloy na pinapakinggan sa buong paligid. Ang mga waiter ay patuloy na naglalakad-lakad, nagsisilbi ng dessert—isang eleganteng triple-layer chocolate mousse na may ginto, at mga maliliit na macarons na may filling ng exotic flavors tulad ng passionfruit at lavender.Mula sa gilid ng silid, pinagmamasdan ko ang lahat—ang mga nag-uusap, nagtatawanan, at mga empleyado kong masaya na, sa wakas, nakapagpahinga. Naiisip ko pa rin kung gaano kabigat ang mga araw na pinagsamahan namin para lamang makamit ang tagumpay na ito. At ngayong gabi, ito ang kanilang moment para magsaya at mag-relax. Wala nang mas sasaya pa sa pakiramdam na makita silang nasisiyahan.“Ma’am Misha, do you mind if I steal you for a moment?” tanong ni Cassian, napatingin ako sa kaniya. Naroon siya sa tabi ko, hawak ang isang baso ng wine, ang mga mata niya’y seryoso pero puno ng kagandahang-loob.“Of cou

Misha’s POVSa gitna ng lahat ng nangyayari, ramdam ko pa rin ang bigat ng pangamba sa puso ko. Habang pinagmamasdan ko ang mga bisitang patuloy sa kasiyahan, napagdesisyunan kong manatili na lang sa loob ng hotel ngayong gabi, at tila alam kong hindi ko kayang mapalayo pa sa paligid na kontrolado ko.Tinawagan ko si Everett pero ayaw nitong sumagot, mukhang busy pa kaya mamaya ko na lang siya tatawagan ulit.Lumingon ako kay Belladonna at iniabot ang isang bahagyang utos, “Bella, could you please invite Cassian to join us in the presidential suite? Mukhang hindi pa rin niya gustong umuwi,” pabiro kong sabi, kahit na may halong kaba ang intensyon ko.Nagkibit-balikat lang si Belladonna at mabilis na sinunod ang utos ko, agad lumapit kay Cassian na noo’y nag-e-enjoy pa rin sa gitna ng mga bisita. Nakita kong nagliwanag ang mukha niya nang banggitin ni Belladonna ang invitation ko, at tumango ito, mukhang masaya pa rin at walang balak umalis kahit na lagpas na sa oras ng event.Ilang mi

Misha’s POVPagkadating ko sa bahay, tahimik ang buong paligid. Wala ni isang kaluskos, tanging pintig lang ng puso ko ang naririnig ko—mabilis, parang may mga kabayong naghahabulan sa loob ng dibdib ko. Tila lumulubog ang mga paa ko sa bawat hakbang papunta kay Everett, na ngayon ay nasa kusina, hawak ang isang baso ng alak. Ang bigat ng kaniyang mga mata sa akin, nanunuot, parang gusto akong saktan. Pero, hindi siya kumikibo.“Everett, honey,” sinimulan ko na halatang nanginginig ang boses ko. “Please, you have to believe me... there was nothing—nothing happened.”Patuloy lang siya sa pag-inom. Kahit pilit kong ngumiti, kahit pilit kong paliwanag ang lahat, hindi niya ako tinignan. Para akong isang hangin lang na walang pumapansin. Hindi ko na napigilan; lumapit ako, nangungusap ang mga mata, hawak ang maselan kong bahagi ng katawan.“I know nothing happened. I would feel it if something... anything... happened.” Binitawan ko ang mga salitang iyon nang may halong kaba, iniisip kung p