Misha’s POVPaglabas ko ng ospital, masayang-masaya ako kasi kasama na naming uuwi sa bahay ang baby namin ni Everett. Ang init ng araw ay sumalubong sa amin sa labas, pero hindi masakit sa balat, hindi nakakasilaw—tamang-tama lang, parang sumasalamin sa bagong kabanata ng buhay namin. Kasama si Everett, bitbit niya ang car seat kung saan nakahiga si Everisha, ang unang anak namin. Napaka-cute na baya ni Everisha. Pinaghalong itsura namin ni Everett siya, sobrang cute.Tumingin ako sa paligid habang nakahawak sa braso ni Everett, ramdam ko pa rin ang banayad na sakit mula sa panganganak, pero alam kong maghihilom din ito kapag tumagal. Ang mahalaga, kasama ko na ang anak namin. Our baby girl. Nakatingin ako sa maliit na mukha ni Everisha, tulog siya, ang payapa ang itsura niya. Sa bawat malalim niyang paghinga, nararamdaman kong kumpleto na ang buhay ko.Nandito si Everett, ang lalaking mahal ko, at si Everisha, ang bunga ng pagmamahalan namin.Habang papasok kami sa aming sasakyan, t
Last Updated : 2024-10-15 Read more