Semua Bab The Billionaire's Substitute Bride: Bab 71 - Bab 80

Ilang linggo na rin ang lumipas matapos umamin si Knight sa nararamdaman niya para sa akin. Naiilang ako palagi sa mga kinikilos niya. Hindi ko naman binibigyan ng malisya lahat ng ginagawa niya. Pero ngayon, para akong palaging hinahabol ng aso sa tuwing nakikita ko siya. Hanggang ngayon hindi pa rin ako sigurado kung makakaya ko ba siyang bigyan ng pagkakataon. Ayokong paasahin siya. Hindi niya deserve ang masaktan. Kung gusto niyang maging ama ng anak ko, hahayaan ko siya, pero hindi ko maipapangakong mamahalin ko siya kagaya ng pagmamahal ko sa kaibigan niya. Raheel was my first. Kaya ang hirap-hirap niyang kalimutan kahit ilang buwan ko na siyang hindi nakikita. Wala na rin kasi akong balita sa kaniya. Si Andrea lang ang palaging naikukwento ni Knight sa akin. Sinubukan kong ibaling sa ibang bagay ang atensyon ko, pero hindi pa rin maalis sa isipan ko kung hinahanap niya pa rin ba ako. "Aray!" Napahawak ako sa tiyan ko, nanlalaki ang mga mata. Parang may mga kulisap na naglala

Nagising ako nang maramdaman ko ang malamig na kamay na humawak sa aking pisngi. Nagmulat ako ng mga mata at nakita ko si Knight. "Nananaginip ka," wika niya at hinawakan ang noo ko. "Nilalagnat ka, Anabelle," dagdag niya. Nasapo ko ang noo ko nang napagtantong panaginip lang pala ang lahat. Akala ko ay totoong nandito si Raheel. Umahon ako sa kama at uminom ng tubig. "Anong oras ka dumating?" tanong ko at umupo sa swivel chair. "Kararating ko lang. Pumasok agad ako sa kwarto mo kasi narinig kitang sumisigaw," sagot niya kaya napatitig ako sa kaniya. "Sumisigaw? Ano naman ang sinisigaw ko? Bakit hindi man lang ako nagising?" "You're calling his name," sagot niya sa mababang boses. My jaw dropped. Kinagat ko ang pang-ibabang labi ko. "Bakit ko naman gagawin 'yon, Knight? Naka-move on na ako sa kaniya. Imposibleng pangalan niya ang bibigkasin ko," hindi makapaniwalang sabi ko at tumawa. "I'm not lying, Anabelle. I heard you. And your son heard it, too." Umupo si Knight sa kama a

Nanlaki ang mga mata ko nang lumuhod si Raheel at hinawakan niya ang balikan ni TJ. Napalunok ako nang pagmasdan niya ng maigi ang bata. Itinago ko si TJ sa likod ko. "Mommy, do you know him?" tanong ng inosente kong anak. "I'm her husband," kalmadong sagot ni Raheel. "Ex-husband," Knight corrected him. "We're not divorce. I'm still her husband even though she left me without an explanation," mapaklang saad ni Raheel. Tumaas na rin ang boses niya. "She's not yours. She's mine," saad ni Knight. "I'm her husband and you're just his mistress," wika ni Raheel. Hinawakan niya ang kamay ko. "Babawiin ko siya sa 'yo." "Raheel, Knight, tumigil na nga kayong dalawa! Hindi ako isang bagay na pwede niyong pag-aagawan!" Hindi ko na mapigilang pagtaasan sila ng boses. "TJ, go to your room. Ate Layla, huwag mong palalabasin ang anak ko hangga't hindi ko sinasabi sa inyo," utos ko. Agad namang kinuha ni Ate Layla si TJ at pinapasok sa loob ng kwarto namin. Napahawak ako sa ulo ko nang maramd

Raheel's POV Ang lakas ng ulan. Para bang sinasabayan ng langit ang sakit na nararamdaman ko. Hindi ko alam kung mas masakit ang pag-iyak ng ulan o ang pag-iyak ng puso ko.Kanina lang, nakasandal ako sa pintuan ng apartment ni Anabelle. Pinipilit kong makipag-usap, pero hindi niya ako pinapansin. Ang tanging naririnig ko lang ay ang malakas na pag-iyak niya sa loob."Pakiusap, Anabelle. Huwag mo naman akong iwasan. Mahal kita. Hindi ko kayang mawala ka sa akin. Hinding-hindi ako aalis dito."Sa sobrang lakas ng ulan, hindi ko na rin marinig ang boses ko. Ang tanging naririnig ko lang ay ang pag-iyak ng ulan, at ang sakit na nararamdaman ko. Hindi ko aakalaing makikita ko siya uli makalipas ang anim na taon at kasama niya pa ang bago niyang pamilya. Ang sakit-sakit lang para sa akin kasi iniwan niya ako at sumama siya kay Knight kasi nabuntis siya nito."Anabelle, please," bulong ko, "Pakiusap, pakinggan mo naman ako."Pero wala. Walang sagot. Walang pagbukas ng pinto. Tinawagan ko s

Theodore Jasper Enriquez. Pinagmasdan ko ang aking mag-inang mahimbing na natutulog sa kama. Isang linggo na akong nakatira sa apartment nila. Wala akong balak bumalik sa Pilipinas. Gusto ko silang alagaan at makasama. Gusto kong bumawi sa kanila. "Tumawag si Chairman Marcelo sa akin. Gusto niyang umuwi ng Pilipinas para sa company party," sabi ni Knight pagpasok niya sa loob ng kwarto. "Kumain ka muna. Kaninang umaga ka pa hindi kumakain." "Sabihin mo sa kaniya na hindi matutuloy ang company party. Hindi ako uuwi sa Pilipinas hangga't hindi gumagaling si Anabelle," wika ko, hindi man lang siya nililingon. "Raheel, alam kong nag-aalala ka para kay Anabelle. Nandito naman ako. Ako muna ang mag-aalaga sa kaniya. Kailangan ka ng kompanya niyo." "I'm willing to give up everything para kay Anabelle. Wala akong pakialam kung nangangailangan ang kompanya sa akin. Mas kailangan ako ni Anabelle. Ayokong umalis sa tabi niya." Napabuntong-hininga ako. "Sa totoo lang, natatakot akong dumating