All Chapters of Sandoval’s Desire: Chapter 1 - Chapter 10

Third Person’s Point Of ViewSa isang may kadiliman ngunit malawak na pasilyo ay agarang iniluhod ng lahat ang isang tuhod nila at yumuko nang dumaan si Kent Axel na kinikilalang pinakamabangis at bihasa sa pamilyang Sandoval.Ang matangkad nitong anino ay animoy umaabot sa kaduluduluan ng pasilyo, hindi pa man niya nararating ang dulo ay nagbibigay galang na ang lahat.Ang tunog ng itim niyang sapatos ay sadyang umaalingawngaw sa kulob at patagong lugar ng organization na kinabibilangan ng kanyang pamilya.“Sir,” naputol ang kanyang malalim na pag-iisip nang humarang ang lalake sa harapan niya at nagbigay galang.Tumigil siya sa paglalakad at bahagya pang iginilid ang ulo habang tinitignan ang lalake na humarang. “May nakapasok po at sumugod sa underground, mas mabuti po kung sa ibang ruta na po muna kayo dumaan,” kabado at natatakot na sabi ng lalake habang bahagyang nakayuko ang ulo niya.Kent Axel scoffed as he plastered a smirk on the corner of his reddish and thin lips, “Are yo

Matapos ang unang klase na wala namang ginawa ay inayos ko na ang bag ko, ngunit gulat ko na nilingon ang babae sa sinabi niya, “Ayos ba? Mukhang maangas? Mysterious?” “A-Ano?” hindi makapaniwala kong tanong.Ngunit tumawa siya nang malakas, “Sinusubukan ko kasi mag-arteng mysterious kaso ang hirap!”“Pero bakit mo inagaw yung upuan ko?” seryoso niyang sabi na para bang ganoon kabilis niyang nababago ang emosyon.‘Baliw ba ‘to!?’“Miss, kindly stop trying to have a conversation with me, b-baliw ka na.” Iniiwas ko na ang tingin sa kanya at inis na umalis sa classroom.Hindi ko inaasahan ang pagsunod niya, “Kung ako baliw, ikaw lutang. Kumuha lang ako ng gamit sa gilid mo pero naupo ka sa upuan ko! Worse naupuan mo ang cellphone ko, basag.” Itinapat niya sa mukha ko ang cellphone niya at basag nga ‘yon, ngunit mabilis akong napatingin sa crowded hallway nang mapansin ang nagmamasid.‘Hindi ko alam na ganoon kadali makapasok ang mga kalaban sa mismong eskwelahan na ito’“Dapat yata hin

“Uhm Kent,” tawag ni Saji, habang umiinom ay nilingon ko siya bilang hudyat na sabihin niya na ang gusto sabihin.“N-Nakita kasi kita sa labas, b-bakit biglang lumuhod yung lalake sa’yo?” mahinang tanong niya, pasimple kong nakagat ang ibabang labi.“What do you think?” I asked and then glanced to watch her reaction.“Because of the cigarette?” she wondered, tumikhim ako at mahinang ngumisi.“Maybe,” sambit ko at uminom na lang, napansin ko naman na tahimik niyang pinaglaro ang mga daliri.Is she bothered by it?After three weeks, tumawag sa akin ang ate ko at mukhang galit na galit. Kadarating ko lang sa campus at pitong tawag na kaagad.“Kent Axel, ano ‘yung nalaman ko? Jusko naman. Alam ko kung gaano kaikse ang pasensya mo pero estudyante ‘yon!” panimula niya.“Ang alin? Ano ‘yon ate?” “Yung lumuhod na student sa’yo sa labas ng pavilion hall, nakaka-stress. Hindi pa ba sapat na stress na ako dito sa Palawan?”“Ate, about that—“Ayusin mo, naka-post sa mismong bulletin board at sa

Habang nasa malalim na pag-iisip ay natauhan ako sa sunod-sunod na putok ng baril sa ibaba, kinakabahan akong tumakbo pababa ngunit natigilan ako sa nakita. Pinakabog no’n ang dibdib ko, lalo na’t panay dugo ang nasa sahig at may nakabulagtang katawan. May namasok ba sa amin? O isa sa pamilya ko ang nakabulagtang iyon? “Stop looking,” mahinang bulong ko sa isang ate ko. Hindi siya sanay sa mga ganitong klase kumpara sa amin ng nakakatanda kong kapatid. Panigurado rin akong hindi na naman siya makakatulog. ‘What the fuck happened?’ Bumaba ako sa first floor at nakita ko si mommy na ibinaba ang baril sa center table at nilapitan ang bangkay. Tiningnan niya ang pulsuhan nito, “He’s still alive, call our underground’s ambulance and take him there. We have a lot to ask him,” salubong ang kilay niyang sabi kaya sumunod ako kaagad. “Who is he mom?” I asked after calling the ambulance. “One of our enemy,” mahina niyang sabi. Bigla ay nawala ang soft side niya, hangga

Dahil doon ay tinakbo kaagad si dad sa ospital, kahit si mommy ay naiiyak na sumama habang suot ang pantulog, hindi pa tama ang pares ng suot niyang tsinelas. “W-Wife, I’m okay. M-Malayo ‘to sa bituka,” pagpapagaan ni dad sa nararamdaman ni mommy habang nasa emergency room kami. “A-Anong malayo sa bituka! Sa bituka ka na nga tinamaan!” umiiyak na bulyaw ni mommy habang hawak si daddy sa kamay. Bumuntong hininga ako, “I’ll call, Ate Mia.” Paalam ko at sinimulang tawagan si Ate Mia. Alam kong late na dahil ilang oras na lang ay aangat na ang araw, “Ate Mia, si dad sinugod sa City Hospital. May namasok—” “Ha!?” Halata sa tinig niya na napabangon sa pagkakatulog. “Nabaril si dad, may namasok sa bahay kanina lang ate.” Bigla ay para akong bata na nagsusumbong lalo na nang makita si daddy na umubo ng dugo dahilan para mas lumakas ang iyak ni mommy. “T-There’s no available doctor at the moment—” “P-Punta na ako! Oh my gosh, oh my god!” nanginig ang boses ni Ate Mia sa kabilan