“Huwag mong idamay ang inosente, kikitain kita kung saan mo naisin,” mahinahon na sabi ko at iniwan si Lauren para magsimulang maglakad. “Hmm, pwede bang pag-isipan kung ano ang gagawin ko sa babaeng ito na lubos na sensitibo ang ulo?” seryosong sabi niya bago nakakalokong tumawa sa kabilang linya. “Kikitain kita, walang kahit anong baril o armas na hawak.” Sinubukan ko makipag-areglo dahilan para tumawa ito muli. “Kung ganoon sige, hintayin mo ang tawag ko— madali naman ako kausap ‘di ba?” ‘Yon ang huli niyang sinabi bago naputol ang linya, nagmadali akong makabalik sa ospital. ‘Sobra-sobra na ang banta nila, hindi ko ito papalampasin!’ Pagbalik sa ospital ay umiiyak si Saji sa takot, nilapitan ko siya kaagad. “S-Saji,” pabulong na tawag ko. Napatitig siya sa akin habang nangingilid ang luha, halatang takot na takot siya dahilan para yakapin ko siya at aluhin. “Pasensya na, nadadamay ka,” mahinang bulong ko dahilan para mas lumakas ang pag-iyak niya. Nang tumahan s
Makalipas ang isang buwan ay bumalik na naman sa pagiging masigla si Saji, naisin ko man na iwasan siya para mas ligtas ay kadikit niya na ang kamalasan na dala ko. Mas magagamit lang siya ng kalaban, laban sa akin at sa pamilya ko. “Uy Kent Axel, bingi lang? Bingi lang ha?” Nalingon ko si Saji na ikinakaway laway pa ang kamay sa harapan ng mukha ko. Hinawi ko ‘yon, “Ano ba ‘yon?” “Sabi ko check mo yung novel ko e, maganda ba yung plot? Forbidden love?” sabi niya at halos maduling ako nang dikit na dikit ang ipad niya sa mukha ko kaya naman hinawi ko ang kamay niya at inagaw ang ipad. Nang makita ang username niya na Polaris ay ngumisi ako, magkaibang magkaiba sila ng Polaris na kilala ko. ‘Yon ay hindi nasasaktan, habang ang isang ‘to ay araw-araw at madalas nasasaktan. “Maganda naman, medyo plain. Romantic hopeless ka ba?” sa sinabi ko ay inagaw niya ang ipad at inirapan ako. “Romantic homeless ka naman, balita ko sa mommy mo never ka pa nagka-girlfriend. Lung
Matapos naming kumain ay tumayo na kami, “Kailan susunod na laban mo?” tanong ko dahil mula nang magsabi siya ng katiting sa buhay niya ay naging tahimik siya. “Bukas pa,” pinilit niya ngumiti. “Hintayin mo na ako dito, itatago ko lang sa locker yung raketa ko,” sabi niya at naglakad na, dahil doon ay bumanyo muna ako malapit sa locker room. Lumabas na ako ngunit wala pa rin siya kaya naman naisipan ko nang puntahan sa locker, ngunit pagkapasok ko ay natigilan ako nang nakasalampak siya sa sahig at tumutulo ang luha na nakatitig sa raketa niyang bali na at sira-sira ang string. “Saji,” tawag ko sa pangalan niya dahilan para tingalain niya ako at doon na sunod-sunod na tumulo ang nangingilid niyang luha dahilan para maramdaman ko na naman ang paghaplos sa puso ko. Nilapitan ko siya at tinulungan tumayo, “H-Hindi na ako makakalaban sa championship, Kent. I-Ililibre na lang kita tulad ng napagusapan,” pinilit niyabg ngumiti kahit na hindi pa tapos abg pagluha. Bumuntong hinin
Dahil sa kaba sa dibdib ko ay nakaramdam ako ng pagkailang sa kanya, ngunit nang maipanalo niya ang championship ay pinigilan ko ang sariling sumigaw at mapatalon. “Ang lakas ng raketa! Salamat best friend!” masayang sabi niya. “Dahil diyan ililibre kita ulit!” sabi niya pa kaya ngumiti na lang ako. Muli ay lumipas ang buwan, kauuwi ko lang galing sa eskwelahan at papunta akong kwarto ngunit narinig ko si dad at mom na nag-uusap sa bahagyang bukas nilang kwarto. Hindi na sana ako makikinig ngunit inantig ng interes ko ang usapan nila. “Ang sinasabi mo si Polaris ay parte ng North Luna?” sabi ni mom. ‘Parte ng North Luna si Polaris?’ “Hindi ko alam kung anong intensyon ng pagrerebelde ng North Luna sa atin, pero mukhang malalim ang galit nila sa Sanez.” Umawang ang labi ko sa sinabi ni dad. “Kung ganoon k-kalaban si Polaris?” naguguluhan na sabi ni mommy. “Hindi ako sigurado wife, ito lamang ang nalalaman ko sa pagi-imbistiga. Kaya hindi ko na pinahawak kay Kent Axel an
“I-I’m sorry,” mahinang sabi ko. Isinandal niya ang ulo sa sofa habang nakatitig sa akin, bago siya umiwas tingin ay naiilang siyang umayos ng upo.Prente ko namang nasapo ang mukha, nakokonsensya sa sariling ginawa ko.Hindi ko dapat ‘yon ginawa dahil lang naalala at nakikita ko sa kanya si Polaris dahil sa parehas na pabango.‘Ang tanga mo Kent Axel!’Paano pa magiging normal ang pagkakaibigan namin kung gayung hinalikan ko siya?Ano na lang ang iisipin niya?Dahil doon ay pinili ko na lang tumayo, “Umuwi na tayo.”Tumango naman siya at sinundan ako, sobra na rin ang hilo na nararamdaman ko at hindi ko alam kung saan ko iniwan ang sasakyan.“Hindi ka na rin makakapagmaneho, mag-taxi na lang tayo,” suhestyon niya.“I-Ihahatid muna kita,” naiilang kong tugon ngunit hindi niya na ako ginawang sagutin pa.Sa condo niya ay sinamahan ko siya maglakad papunta sa floor niya, lasing siya at baka mapahamak pa siya.Ngunit halos mapaalalay ako sa kanya nang muntikan pa siyang tumumba sa harap
Umiwas tingin ako dahil kahit ako ay hindi sigurado sa sagot ko, “H-Hindi ko alam,” mahinang sagot ko.Nang madismaya ang mukha niya ay napagtanto ko na naapektuhan siya ng ginawa ko.“Bakit mo ginawa?” she asked.“Just be honest with me, ano bang mawawala?” she fiercely said, tila nauubusan ng pasensya.“Because you smell like someone I know,” pagsasabi ko ng totoo.Hindi siya makapaniwalang tumawa, “Wow, baka I smelled like someone you liked?” mariing sabi niya.Hindi ko inalis ang titig sa mata niya, “G-Ginusto ko ‘yon not knowing na ginawa mo ‘yon dahil nakikita mo sa akin ang babaeng gusto. Ang galing,” dismayado niyang sabi.“Sorry,” mahinang sabi ko.“That’s disrespectful, ginawa mo pa akong pamalit sa babaeng gusto mo. Ayos pa sana kung ginawa mo ‘yon dahil sa akin— h-hayaan na pero huwag mo muna akong kakausapin.” Tinaliman niya ang tingin sa akin bago ako tinalikuran upang umalis na.Sinubukan ko naman humabol, “Saji.”“Sandali.” Hinabol ko siya hanggang sa parking lot nguni
Natapos ang unang klase ay hinawakan ko siya sa pulsuhan at hinila, awtomatiko siyang napasunod dahil mahigpit ang hawak ko sa to pulsuhan niya. Nang makarating sa wala gaanong tao ay galit ko siyang binitiwan at hinarap, “Hindi mo ako kilala, Saji. Hinahabaan ko lang ang katiting kong pasensya para palampasin ang mga ginagawa mo.” Blangko niya akong tinignan. “Hindi ko pa ba nasabi kanina?” ani niya kaya nangunot ang noo ko at tinitigan siya, “Na wala akong pakialam?” Hindi ko siya makapaniwalang tinignan, “Lower your eyes,” bantang sabi ko nang taliman niya ako ng tingin. “I said lower your eyes.” “Huwag mo ‘kong utusan!” bulyaw niya. “Inuubos mo ba talaga ang pasensya ko? Anong gusto mo mangyari ha? Na gustuhin ko rin ang paghalik sa’yo tulad ng nararamdaman mo!?” sumbat ko ngunit sinamaan niya lang ako ng tingin. “Hindi ko kailangan ng special treatment mo, lubayan mo ‘ko. Pwede ba?” tugon niya at tinulak ang balikat ko upang makadaan siya dahilan para uminit ang ul
Dahil doon ay lumabas ako ng kwarto at wala sa sariling pinuntahan si daddy. “Pinasok ni Polaris ang kwarto ko dad,” seryosong sabi ko matapos pumunta sa study niya. “Huh? Paano?” gulat at nagtataka niyang tanong. “Using my veranda, sinubukan ko siyang ikulong sa kwarto ko pero binasag niya ang glass doors ko using her clenched fist. Damn it!” galit na sabi ko dahilan para magtaka si dad. “B-Bakit ka nagagalit? Hindi ba’t matagal mo na siyang hinahanap—” “Dad, don’t hide anything from me. I can still find out that she’s from North Luna and she could be our possible enemy.” Napaupo ako sa harapan niya at pinaghawak ang kamay. Bumuntong hininga si daddy bago nagsalita, “Hindi ko minamaliit ang kakayahan mo anak, mas asintado ka sa paghawak ng baril pero sana ay huwag mong maliitin si Polaris.” “Sinabi sa akin ni Luke na hindi simpleng martial arts ang inaaral nila, nabanggit rin ni Luke sa akin na may inaral sila na pang-assassin—” “Ang tao?” gulat na sabi ko. “Oo,” tu
I was in the hospital, here in Palawan when Amora started calling me three times in a row. Nag-aalala kong tinawagan muli ang bunsong anak ko na nasa pangangalaga nila Mama Miyu sa city dahil gusto nilang mag-aral sa city. "Mommy.." Nangunot ang noo ko ng umiiyak na naman siya sa kabilang linya, wala bang oras na tatawag siya ng hindi umiiyak? "What's wrong baby? Nag-away na naman kayo ng kuya mo?" Wala pa man siyang sagot ay napatayo na ako ng bumukas ang office ko sa ospital at bumulaga si Kent Axel. "Mommy si kuya po kasi, nakipag-away po.." Umawang ang labi ko sa narinig kaya naman tinanguhan ko si Kent Axel. "Si Arkeb, nasa ospital sa city. Tumawag sa akin sila mom at dad." Nasapo ko ang noo dahil alam kong hindi si Arkeb ang nasa kama, baka yung nakaaway niya jusmiyo naman. "Ang lola niyo nandiyan ba?" Kwestyon ko. "Police station po mommy, p-pinapatawag po kayo ng parents po ng mga pinatulan po ni kuya mommy, sorry po. It's my fault po talaga—" "Okay, okay, we'll
Matapos silang ihatid sa kwarto nila ay nakasalubong ko si Kent Axel half way papunta sa room namin sinisimulan ng alisin ang butones ng polo niya, he loosened up his tie and fix his hair while staring at me. "Love, I'm tired." Kalmadong sabi niya at inakbayan ako habang naglalakad kami papasok sa kwarto. "What do you want for anniversary gift love?" Malambing na tanong niya kung kaya't inalis ko na ang suot na sandals at siya naman ay inalis na din ang sapatos niya. "I want my dream luxury closet love," wika ko dahilan para matigilan siya at titigan ako. "A renovation love?" Paglilinaw niya kaya tumango ako. "H-How about the clothes inside it?" Ngumuso ako, alam kong mahirap ang renovation for sure mahirap talaga 'yon. "Then let's rush it?" "Okay, sure love. Ako na bahala, just tell me your dream closet." Ngumiti ako at tinulungan siyang alisin ang belt niya dahilan para matigilan siya. "Uhm—" "Just helping, no other meaning." Paglilinaw ko at inalis na 'yon tsaka k
Saji Argelia's Point of View.Magkakrus ang braso kong tinititigan si Kent Axel na kaharap ang client niya sa isang restaurant dinner meeting, the girl is wearing a pink maxi dress that doesn't suit the green heels. What kind of fashion is that?Kent Axel doesn't know i'm here watching, this client is giving me off vibe such as it gives me vibe na may balak siyang harutin ang asawa ko. Iritang irita kong tinititigan si Kent Axel na wala namang ginagawa kundi magsalita habang hawak ang folder not until his forehead moved.Nang bigla niyang itaas ang ulo ay halos malunok ko ang dila ng magtama agad ang mata namin and it was too late for me to hide because he smirks. He knew it already, no doubt malakas nga ang pakiramdam niya."Wait for a minute, Ms.Villacorta." Napaayos ako ng upo at mabilis na inabot ang menu at kunyare nakatingin doon dahil nagpaalam siya sa kausap."Mrs.Sandoval, baliktad yung menu na hawak mo." Naramdaman ko kaagad ang pagkapahiya ng nakangisi niyang inayos 'yon. D
Years past.. Salubong na salubong ang kilay ko habang ang anak naming panganay ay napaiyak na naman ang bunso, nilingon ko si Kent Axel na pigil tawa habang hawak ang codal book niya. "Isang tawa pa KA tatamaan ka rin sa akin," banta ko dahilan para sumeryoso ito at kunyare ay nakakatakot. "Arkeb, how many times do I have to tell you huh?" Ngumiwi ang panganay namin na si Arkahel Sebastian at tinitigan ang namumulang ilong ng kapatid niya na humihikbi pa. "I didn't do anything to her mommy, I swear. She's just so clingy," pinagkrus pa ni Arkeb ang braso niya. "Anak, she's your little sister. She loves you kaya ganoon," Kent Axel told Arkeb. "I know daddy, but I didn't do anything." Pinaglalaban pa ng anak kong panganay na wala siyang ginawa, pero tama naman sinabihan niya lang ang kapatid. "Amora Keina," tawag ko rito mas humaba ang nguso nito. "Why does oppa doesn't like me mommy? He don't love me." Nagdabog pa ito using her one foot. "Mas komplikado pa kayong dalawa
Few months ago It's been month since we got married, sobrang tahimik ko ngayon dahil sa tinatamad ako sa lahat ng bagay. Nilingon ko naman ang anak ko na kasama si Kent Axel. "Mommy." Lumapit ito sa akin at humalik mismo sa pisngi ko. "Hi baby, tired?" Tanong ko. "I enjoyed it mommy, I saw daddy played a gun." Nginitian ko siya at inayos ang buhok niya, tatlong taon pa lang siya ngunit ang kapal kapal na ng buhok niya. "Love." Babati sana si Kent Axel ngunit kusa akong tumayo at dumeretso sa kusina ng bahay na mukhang ipinagtaka niya. "Love." Nagtataka niyang tawag. "Hmm?" Tugon ko. "You mad?" He asked sweetly. "Hindi, wala lang akong gana." Mahinahon na sabi ko. "Hmm why?" "Wala, huwag mo akong kausapin." Mahinang sabi ko pa. "Are you pregnant?" Tanong niya bigla dahilan para inis ko siyang lingunin. "Hindi nga—" "You don't want to carry my child?" Sa tanong niya ay naitikom ko ang bibig. "H-Hindi naman sa ganoon." Bigla ay kinabahan ako sa tinig niya. "
[Medyo R-18 pa lang 😂] Pumikit siya at inalalayan ang bewang ko upang hindi ako makalayo kahit na gustuhin ko, he leaned forward to make it easy for me but his kisses became deeper. He gently scratched my back like a cat who stretches, it made me shiver. "L-Love," banggit niya habang hinahalikan ko na ang labi niya, ang palad ko ay lumoob sa shirt niya upang hawakan ang dibdib niya ngunit bumaba ang kamay ko sa tyan niya hanggang sa puson dahilan para humigpit ang kapit niya sa bewang ko. As I felt his hard friend, it made me smirk between our kisses. "Naughty." He whispered as he parted our lips and started planting kiss on my cheeks down to my jaws that made me arched my back. It gives me so much pleasure, so much that I can feel my wetness. But then I was really shocked when he started pushing me to lay my back straight and he sided while he stopped my hands touching his and started pulling my pajamas that revealed my undies. "P-Pagod ka 'di ba—" "I didn't say that." H
Nang makasakay ay napangiti ako ng mamataan muli ang sing sing, but I felt Kent Axel's arm on my waist and he leaned to give me a kiss on my forehead. "I love you so much." He whispered. "I love you." Nakangiting sabi ko at nag-pout upang yukuin niya ako at dampian ng halik sa labi. "You want to know why I was your sun?" Mahinang tanong niya at inayos ang buhok. Natigilan ako at tumango. "Because I will choose you that always light my dark days." Nangunot ang noo ko. "Ha?" "Because you're the moon, even though you don't help plants grow, you made everyone see at dark." Lumabi ako at niyakap siya ng mahigpit. "Bola ka rin ha, attorney nako. Magloko ka lang in the future puputulan kita ng ano, manhood." Mariing banta ko that made him laugh and hugged me tight. "I adjudicate you guilty love, so you'll be sentenced in your whole life with me. I'm your punishment." Nakangiting sabi niya kaya ngumisi ako. "I love how you punish me, love." Malambing kong sabi at pinadapo ang
Nang maluha ay ngumiti pa rin ako, nasa kalahati pa lang ako ng pasilyo ngunit natigilan ako ng may kumuha sa kamay ko at isabit sa braso niya. Napatitig ako kay papa, hanggang sa ngitian niya ako. "Anak na rin kita Saji." Nakangiting sabi ni Papa Vince dahilan para malusaw ang puso ko. "O-Oh huwag kang umiyak," nakangiting sabi ni papa at mahinang tumawa. "I did this to Mia too, huwag kang mag-alala dahil anak na kita mula ng makilala kita." Naluluha akong ngumiti. "Salamat po papa." Madamdamin kong sabi hanggang sa nasa harap na ay sinundo ako ni Kent Axel. "God, I'm so sorry." Nangunot ang noo ko ng sabihin 'yon ni Kent Axel matapos niya akong makuha, "but shit! I've never met a goddess before." Sa biglang banat niya ay natawa ako. "You're handsome." I stated that made him smile. "Love, you're so beautiful wearing trahe de boda." He stated and guided me in front of the aisle, nangunot ang noo ko ng wala pa si father. Ngunit ng lumabas na siya ay nagmadali siya dahila
Nakagat ko ang ibabang labi ng makita ang mga babae na sumunod sa kanila, ang seryosong mukha ni Kent Axel ay nakaka-kaba. Hanggang sa pumasok siya sa loob ng kwarto at hilahin ang kamay ko. "H-Hoy hindi pa tapos!" Malakas na sabi ni Ate Mia. "No thanks noona, we'll continue the body shot she's about to do." Seryosong sabi ni Kent Axel kaya naman nagpatangay na ako sa kaniya hanggang sa dumeretso siya sa penthouse niya! Kasama ako ha! Nang makarating sa penthouse niya ay agad kong napatitig sa kaniya. "A-Ah I know my limitatio—" "Did you have fun?" Seryoso niyang tanong kaya naglapat ang labi ko. "Yes." Nakangusong sagot ko. "No one touched you there right?" He cleared his throat kaya tumango ako. "Did you touch someone there?" Napatitig ako sa kaniya dahil meron! Dibdib kasi nga body shot! "L-Love." "Meron, sa dibdib kasi nag body shots!" I explained that made him nod. Nakatayo ako sa harap niya habang siya ay prenteng nakaupo sa sofa habang ang siko niya ay naka-