Third Person’s Point Of View
Sa isang may kadiliman ngunit malawak na pasilyo ay agarang iniluhod ng lahat ang isang tuhod nila at yumuko nang dumaan si Kent Axel na kinikilalang pinakamabangis at bihasa sa pamilyang Sandoval. Ang matangkad nitong anino ay animoy umaabot sa kaduluduluan ng pasilyo, hindi pa man niya nararating ang dulo ay nagbibigay galang na ang lahat. Ang tunog ng itim niyang sapatos ay sadyang umaalingawngaw sa kulob at patagong lugar ng organization na kinabibilangan ng kanyang pamilya. “Sir,” naputol ang kanyang malalim na pag-iisip nang humarang ang lalake sa harapan niya at nagbigay galang. Tumigil siya sa paglalakad at bahagya pang iginilid ang ulo habang tinitignan ang lalake na humarang. “May nakapasok po at sumugod sa underground, mas mabuti po kung sa ibang ruta na po muna kayo dumaan,” kabado at natatakot na sabi ng lalake habang bahagyang nakayuko ang ulo niya. Kent Axel scoffed as he plastered a smirk on the corner of his reddish and thin lips, “Are you telling me to run away and leave?” he questioned, the man instantly bowed his head lower. “No sir, my deepest apologies if I insulted you.” Kent Axel smiles, “No problem, you’re good.” Kent took out his gun at the back of his pants and assembled it as he walked deeper into the path. His presence suddenly brought a dark aura. That’s how he is, his character changes as soon as he’s holding a gun. At the entrance, he observed his enemies, and within a second he studied how his enemy's way of fighting, or what weapons do they have. That’s one of his abilities. When he learned the method of his opponent and who he would be facing, he confidently entered the scene smoothly and shot everyone who tried to hurt his companions, the enemies screamed in agony as the bullet pierced their flesh, their bodies contorting in pain as they writhed on the ground. When someone attempted to attack him with a knife, he didn't flinch and quickly kicked the man's hand, causing the knife to fly into the air and pierce the collar of the man near his neck, making him kneel and paralyzed with pain. As soon as he arrived in front of the leader who attacked them, he gave him a blank stare, nanatiling nakatutok ang baril nito sa lalake at ganoon rin ang kalaban niya. "You're still as arrogant as ever, Kent, just like your arrogant father!" it angrily shouted, but Kent Axel just grinned. "Wouldn't it be better if I took after my dad? 'Cause you'd rather face my dad than my mom. Because if you were facing my mom, you'd be speechless before you even spoke," Kent Axel said with a smirk, slipping one hand into his pants pocket while holding a gun in the other hand. Ipinutok ni Kent Axel ang baril sa kanang hita ng lalake, ngunit walang nagawa ang lalake kundi humiyaw sa sakit dahil alam niya sa sarili niya na pag napahamak si Kent Axel ay wala ng bukas para sa kanya. “You should go while I still have some mercy left for you, go!” malakas na sabi ni Kent at pinanood ang lalake na umiindang hinila ang sariling hita papaalis. Huminga ng malalim si Kent Axel at itatago na sana ang baril ngunit natigilan siya sa sigaw ng isang babae, “Dapa!” Pagkalingon niya ay halos tumilapon siya dahil sa patalon na pagyakap ng babae dahilan para gumulong gulong sila sa sahig at kasunod no’n ay ang maraming putok ng baril at malalakas na yabagan ng mga paa ng tauhan nila. Nagulat siya at napatitig sa mukha ng babaeng may tapis sa kalahati nitong mukha at bahagyang lantad ang kasuotan habang nakapatong sa ibabaw niya. Pinaulanan rin ng putok ng baril ng babae ang nagtangka bumaril kay Kent Axel, halos wala na silang marinig dalawa nang matapos ang putukan. Galit na tinignan ng babae si Kent Axel, “Hindi ka nag-iingat!” galit na sigaw ng babae. Ngunit awtomatikong namula ang tenga ni Kent dahil sa pagkakapatong ng babae sa kanya at yuko nito ay nakita niya ang malulusog na dibdib ng babae. Nanlaki ang mata ng babae, “B-Bastos!” sabi niya pa, awtomatikong nasapo ni Kent Axel ang pisngi nang malakas na dumapo ang palad nito doon, ngunit nagulat rin ang dalaga at mabilis na tumayo. Hindi makapaniwala si Kent Axel na sinampal siya ng babae, “A-Ano—” hindi makapaniwalang sabi ng babae at napatitig. “Do you know what will happen to someone who laid their hands on me—” Magbabanta pa sana siya ngunit nanlaki ang mga mata niya nang mabilis na pinutol ng babaeng kaharap ang sasabihin niya sa pamamagitan ng mapusok na halik. Bahagyang umangat ang tapis nito sa mukha na nagtatago ng pagkatao niya kaya’t hindi nakita ni Kent Axel ang mukha ng dalaga. Ilang segundo rin ang itinagal no’n at pagkalayo ng babae ay tulala si Kent Axel na napatitig dito, ang amoy ng babae ay naiwan sa kanyang katawan. “A kiss in exchange for a slap, I guess that makes us even?” The young lady fiercely said and left Kent with a lot of questions on his mind. Wala sa sariling nahawakan ni Kent Axel ang labi dahil nanakaw lang naman ang first kiss niya ng hindi kilalang babae, “Sir!” mabilis na bumalik sa ulirat si Kent Axel at naibaba ang kamay. Hindi pa man humupa ang bilis ng tibok ng puso ni Kent Axel ay hindi niya rin maalis sa isip niya ang kakaibang bango ng babae at ang paraan ng paghalik nito.Kent Axel’s Point Of View.Wala sa sarili akong pumasok sa opisina sa mismong underground, “Sino ang babae na ‘yon?” “Y-Yung humalik sa’yo sir?” Tinanguan ko ang lalake na nauutal pa sa kaba, napaghawak niya ang kamay at tumingin sa sahig.“B-Bawal po kasi sabihin at ang nalalaman lang po namin ay hindi siya kasama sa Sanez Organization,” sobrang hinang sabi ng lalake na kaharap ko, hindi mapirmi ang mga daliri niya sa paglalaro.“Saang grupo kung ganoon?” “S-Sa Luna po,” magalang niyang sagot, nanatiling nakayuko.I sighed, “Alamin mo,” nagsalubong ang kilay ko at tumitig sa kung saan.“S-Sir b-baka po kasi—”“Just do what I’ve told you,” mariing sabi ko at tumayo na ngunit inis akong napapikit ng tila maramdaman pa rin ang labi niya sa labi ko.Hinablot ko ang jacket at nagmamadaling lumabas para makauwi na ako sa bahay.Kalaunan ay nalaman ko na si Polaris ang babaeng iyon, kabilang siya sa Luna at hindi ko sigurado kung kilala sila ng asawa ng panganay kong kapatid.Dahil ang Lu
Matapos ang unang klase na wala namang ginawa ay inayos ko na ang bag ko, ngunit gulat ko na nilingon ang babae sa sinabi niya, “Ayos ba? Mukhang maangas? Mysterious?” “A-Ano?” hindi makapaniwala kong tanong.Ngunit tumawa siya nang malakas, “Sinusubukan ko kasi mag-arteng mysterious kaso ang hirap!”“Pero bakit mo inagaw yung upuan ko?” seryoso niyang sabi na para bang ganoon kabilis niyang nababago ang emosyon.‘Baliw ba ‘to!?’“Miss, kindly stop trying to have a conversation with me, b-baliw ka na.” Iniiwas ko na ang tingin sa kanya at inis na umalis sa classroom.Hindi ko inaasahan ang pagsunod niya, “Kung ako baliw, ikaw lutang. Kumuha lang ako ng gamit sa gilid mo pero naupo ka sa upuan ko! Worse naupuan mo ang cellphone ko, basag.” Itinapat niya sa mukha ko ang cellphone niya at basag nga ‘yon, ngunit mabilis akong napatingin sa crowded hallway nang mapansin ang nagmamasid.‘Hindi ko alam na ganoon kadali makapasok ang mga kalaban sa mismong eskwelahan na ito’“Dapat yata hin
“Pero Kent totoo ba ang chismis?”Nalingon ko siya sa sinabi, “Alin?”“Mag-aabogado ka?” tanong niya at panigurado hindi rin siya makapaniwala, “I mean posible naman na maging abogado ka as long as kumuha ka ng 4-year course bago pumasok sa law school, but what are your reasons behind it?” ‘Daldal.’“More knowledge, the hotter you get,” I smirked.“Wow,” hindi makapaniwalang sabi niya, “Talkshit ka rin ‘no?” Ngumiwi na lang ako, hindi ko na siya pinansin na walang kapaguran magsalita. Naririndi na ako.Hanggang sa biglang may tumayo sa harapan namin, “New chic?” I glanced to Saji who was also confused by Jared.He was my friend until it got ruined by his girlfriend who liked me. “Kaibigan ka ni Kent?” Maganda ang ngiti ni Saji, ngunit tumawa ng mahina si Jared at inayos ang necktie niya.“Oo, sa sobrang close namin inakit niya ang girlfriend ko. Ayos ba? Kung ako sa’yo umiwas iwas ka na, unless gusto mo ring masira,” Jared sarcastically said.Ngunit natigilan ako nang mahinang hamp
“Uhm Kent,” tawag ni Saji, habang umiinom ay nilingon ko siya bilang hudyat na sabihin niya na ang gusto sabihin.“N-Nakita kasi kita sa labas, b-bakit biglang lumuhod yung lalake sa’yo?” mahinang tanong niya, pasimple kong nakagat ang ibabang labi.“What do you think?” I asked and then glanced to watch her reaction.“Because of the cigarette?” she wondered, tumikhim ako at mahinang ngumisi.“Maybe,” sambit ko at uminom na lang, napansin ko naman na tahimik niyang pinaglaro ang mga daliri.Is she bothered by it?After three weeks, tumawag sa akin ang ate ko at mukhang galit na galit. Kadarating ko lang sa campus at pitong tawag na kaagad.“Kent Axel, ano ‘yung nalaman ko? Jusko naman. Alam ko kung gaano kaikse ang pasensya mo pero estudyante ‘yon!” panimula niya.“Ang alin? Ano ‘yon ate?” “Yung lumuhod na student sa’yo sa labas ng pavilion hall, nakaka-stress. Hindi pa ba sapat na stress na ako dito sa Palawan?”“Ate, about that—“Ayusin mo, naka-post sa mismong bulletin board at sa
Kinahapunan ay wala man lang akong nagawa para makausap si Saji, iniiwasan niya ako at alam kong galit siya dahil bukod sa napagbintangan ko ay sinigawan ko pa.Habang nag-aayos siya ng gamit ay mabilis kong ipinatong sa armchair niya ang pirasong papel na nakatupi.Natigilan siya at hinawi niya ‘yon gamit ang siko dahilan para malaglag.‘Ang attitude!’Kinabukasan ay sinubukan ko na naman siyang kausapin, “Saji—”“Ano ba? Ikaw yung nagsabi na layuan kita at huwag kausapin.” Iritable siya at ramdam ko ‘yon.“Sorry.”Natigilan siya at matagal akong tinitigan, “Ano?”“Sorry,” mas mahina kong sabi.“Tsk,” singhal niya at iniiwas ang tingin sa akin.“Yung best friend mo naman pala may gawa, sa akin mo isinisi. Ayos.“ She even gave me a thumbs-up after being sarcastic with me.“Let me treat you in return,” kalmadong sabi ko.“Ayoko— tumanggi,” sa sinabi niya ay ngumiwi ako, akala ko ayaa tanggapin ngunit sino ba naman tatanggi sa libre ng kaibigan?Habang kumakain ay bigla siyang nagsalita
Habang nasa malalim na pag-iisip ay natauhan ako sa sunod-sunod na putok ng baril sa ibaba, kinakabahan akong tumakbo pababa ngunit natigilan ako sa nakita. Pinakabog no’n ang dibdib ko, lalo na’t panay dugo ang nasa sahig at may nakabulagtang katawan. May namasok ba sa amin? O isa sa pamilya ko ang nakabulagtang iyon? “Stop looking,” mahinang bulong ko sa isang ate ko. Hindi siya sanay sa mga ganitong klase kumpara sa amin ng nakakatanda kong kapatid. Panigurado rin akong hindi na naman siya makakatulog. ‘What the fuck happened?’ Bumaba ako sa first floor at nakita ko si mommy na ibinaba ang baril sa center table at nilapitan ang bangkay. Tiningnan niya ang pulsuhan nito, “He’s still alive, call our underground’s ambulance and take him there. We have a lot to ask him,” salubong ang kilay niyang sabi kaya sumunod ako kaagad. “Who is he mom?” I asked after calling the ambulance. “One of our enemy,” mahina niyang sabi. Bigla ay nawala ang soft side niya, hangga
Dahil sa nalaman ay umuwi ako kaagad, pinuntahan ko si dad sa study niya tulad nang usapan. “North Luna daw, dad. ‘Yon raw ang nag-utos sa kanya, pero malabo ‘yon dad. Nasa panig natin ang Luna,” panimula ko at naguguluhan na naupo sa harapan niya. “Imposible nga,” ani niya at malalim na napaisip, “ngunit hindi malabo, anak.” “Sige na’t bumalik ka na sa inaaral mo, ako na ang bahala.” Utos niya, hindi na ako nag-atubili balikan si Saji sa kwarto na abala sa project namin. “Antagal mo naman nawala?” bungad niya. “May inutos si dad, mag-iwan ka na lang ng gagawin ko. Ako na muna sa powerpoint,” wika ko at naupo sa swivel chair sa harapan ng study table ko. Kalaunan ay natapos ko na ang powerpoint, ngunit noong nilingon ko si Saji ay nakayuko na ito sa kama ko habang hawak ang ballpen. Tumayo ako at nilapitan siya, wala akong pagpipilian at binuhat ko na lang siya upang i-ayos dahil hindi rin siya madala ng pag-gising. Tinakpan ko na lang siya ng kumot bago ako lumabas n
Dahil doon ay tinakbo kaagad si dad sa ospital, kahit si mommy ay naiiyak na sumama habang suot ang pantulog, hindi pa tama ang pares ng suot niyang tsinelas. “W-Wife, I’m okay. M-Malayo ‘to sa bituka,” pagpapagaan ni dad sa nararamdaman ni mommy habang nasa emergency room kami. “A-Anong malayo sa bituka! Sa bituka ka na nga tinamaan!” umiiyak na bulyaw ni mommy habang hawak si daddy sa kamay. Bumuntong hininga ako, “I’ll call, Ate Mia.” Paalam ko at sinimulang tawagan si Ate Mia. Alam kong late na dahil ilang oras na lang ay aangat na ang araw, “Ate Mia, si dad sinugod sa City Hospital. May namasok—” “Ha!?” Halata sa tinig niya na napabangon sa pagkakatulog. “Nabaril si dad, may namasok sa bahay kanina lang ate.” Bigla ay para akong bata na nagsusumbong lalo na nang makita si daddy na umubo ng dugo dahilan para mas lumakas ang iyak ni mommy. “T-There’s no available doctor at the moment—” “P-Punta na ako! Oh my gosh, oh my god!” nanginig ang boses ni Ate Mia sa kabilan
I was in the hospital, here in Palawan when Amora started calling me three times in a row. Nag-aalala kong tinawagan muli ang bunsong anak ko na nasa pangangalaga nila Mama Miyu sa city dahil gusto nilang mag-aral sa city. "Mommy.." Nangunot ang noo ko ng umiiyak na naman siya sa kabilang linya, wala bang oras na tatawag siya ng hindi umiiyak? "What's wrong baby? Nag-away na naman kayo ng kuya mo?" Wala pa man siyang sagot ay napatayo na ako ng bumukas ang office ko sa ospital at bumulaga si Kent Axel. "Mommy si kuya po kasi, nakipag-away po.." Umawang ang labi ko sa narinig kaya naman tinanguhan ko si Kent Axel. "Si Arkeb, nasa ospital sa city. Tumawag sa akin sila mom at dad." Nasapo ko ang noo dahil alam kong hindi si Arkeb ang nasa kama, baka yung nakaaway niya jusmiyo naman. "Ang lola niyo nandiyan ba?" Kwestyon ko. "Police station po mommy, p-pinapatawag po kayo ng parents po ng mga pinatulan po ni kuya mommy, sorry po. It's my fault po talaga—" "Okay, okay, we'll
Matapos silang ihatid sa kwarto nila ay nakasalubong ko si Kent Axel half way papunta sa room namin sinisimulan ng alisin ang butones ng polo niya, he loosened up his tie and fix his hair while staring at me. "Love, I'm tired." Kalmadong sabi niya at inakbayan ako habang naglalakad kami papasok sa kwarto. "What do you want for anniversary gift love?" Malambing na tanong niya kung kaya't inalis ko na ang suot na sandals at siya naman ay inalis na din ang sapatos niya. "I want my dream luxury closet love," wika ko dahilan para matigilan siya at titigan ako. "A renovation love?" Paglilinaw niya kaya tumango ako. "H-How about the clothes inside it?" Ngumuso ako, alam kong mahirap ang renovation for sure mahirap talaga 'yon. "Then let's rush it?" "Okay, sure love. Ako na bahala, just tell me your dream closet." Ngumiti ako at tinulungan siyang alisin ang belt niya dahilan para matigilan siya. "Uhm—" "Just helping, no other meaning." Paglilinaw ko at inalis na 'yon tsaka k
Saji Argelia's Point of View.Magkakrus ang braso kong tinititigan si Kent Axel na kaharap ang client niya sa isang restaurant dinner meeting, the girl is wearing a pink maxi dress that doesn't suit the green heels. What kind of fashion is that?Kent Axel doesn't know i'm here watching, this client is giving me off vibe such as it gives me vibe na may balak siyang harutin ang asawa ko. Iritang irita kong tinititigan si Kent Axel na wala namang ginagawa kundi magsalita habang hawak ang folder not until his forehead moved.Nang bigla niyang itaas ang ulo ay halos malunok ko ang dila ng magtama agad ang mata namin and it was too late for me to hide because he smirks. He knew it already, no doubt malakas nga ang pakiramdam niya."Wait for a minute, Ms.Villacorta." Napaayos ako ng upo at mabilis na inabot ang menu at kunyare nakatingin doon dahil nagpaalam siya sa kausap."Mrs.Sandoval, baliktad yung menu na hawak mo." Naramdaman ko kaagad ang pagkapahiya ng nakangisi niyang inayos 'yon. D
Years past.. Salubong na salubong ang kilay ko habang ang anak naming panganay ay napaiyak na naman ang bunso, nilingon ko si Kent Axel na pigil tawa habang hawak ang codal book niya. "Isang tawa pa KA tatamaan ka rin sa akin," banta ko dahilan para sumeryoso ito at kunyare ay nakakatakot. "Arkeb, how many times do I have to tell you huh?" Ngumiwi ang panganay namin na si Arkahel Sebastian at tinitigan ang namumulang ilong ng kapatid niya na humihikbi pa. "I didn't do anything to her mommy, I swear. She's just so clingy," pinagkrus pa ni Arkeb ang braso niya. "Anak, she's your little sister. She loves you kaya ganoon," Kent Axel told Arkeb. "I know daddy, but I didn't do anything." Pinaglalaban pa ng anak kong panganay na wala siyang ginawa, pero tama naman sinabihan niya lang ang kapatid. "Amora Keina," tawag ko rito mas humaba ang nguso nito. "Why does oppa doesn't like me mommy? He don't love me." Nagdabog pa ito using her one foot. "Mas komplikado pa kayong dalawa
Few months ago It's been month since we got married, sobrang tahimik ko ngayon dahil sa tinatamad ako sa lahat ng bagay. Nilingon ko naman ang anak ko na kasama si Kent Axel. "Mommy." Lumapit ito sa akin at humalik mismo sa pisngi ko. "Hi baby, tired?" Tanong ko. "I enjoyed it mommy, I saw daddy played a gun." Nginitian ko siya at inayos ang buhok niya, tatlong taon pa lang siya ngunit ang kapal kapal na ng buhok niya. "Love." Babati sana si Kent Axel ngunit kusa akong tumayo at dumeretso sa kusina ng bahay na mukhang ipinagtaka niya. "Love." Nagtataka niyang tawag. "Hmm?" Tugon ko. "You mad?" He asked sweetly. "Hindi, wala lang akong gana." Mahinahon na sabi ko. "Hmm why?" "Wala, huwag mo akong kausapin." Mahinang sabi ko pa. "Are you pregnant?" Tanong niya bigla dahilan para inis ko siyang lingunin. "Hindi nga—" "You don't want to carry my child?" Sa tanong niya ay naitikom ko ang bibig. "H-Hindi naman sa ganoon." Bigla ay kinabahan ako sa tinig niya. "
[Medyo R-18 pa lang 😂] Pumikit siya at inalalayan ang bewang ko upang hindi ako makalayo kahit na gustuhin ko, he leaned forward to make it easy for me but his kisses became deeper. He gently scratched my back like a cat who stretches, it made me shiver. "L-Love," banggit niya habang hinahalikan ko na ang labi niya, ang palad ko ay lumoob sa shirt niya upang hawakan ang dibdib niya ngunit bumaba ang kamay ko sa tyan niya hanggang sa puson dahilan para humigpit ang kapit niya sa bewang ko. As I felt his hard friend, it made me smirk between our kisses. "Naughty." He whispered as he parted our lips and started planting kiss on my cheeks down to my jaws that made me arched my back. It gives me so much pleasure, so much that I can feel my wetness. But then I was really shocked when he started pushing me to lay my back straight and he sided while he stopped my hands touching his and started pulling my pajamas that revealed my undies. "P-Pagod ka 'di ba—" "I didn't say that." H
Nang makasakay ay napangiti ako ng mamataan muli ang sing sing, but I felt Kent Axel's arm on my waist and he leaned to give me a kiss on my forehead. "I love you so much." He whispered. "I love you." Nakangiting sabi ko at nag-pout upang yukuin niya ako at dampian ng halik sa labi. "You want to know why I was your sun?" Mahinang tanong niya at inayos ang buhok. Natigilan ako at tumango. "Because I will choose you that always light my dark days." Nangunot ang noo ko. "Ha?" "Because you're the moon, even though you don't help plants grow, you made everyone see at dark." Lumabi ako at niyakap siya ng mahigpit. "Bola ka rin ha, attorney nako. Magloko ka lang in the future puputulan kita ng ano, manhood." Mariing banta ko that made him laugh and hugged me tight. "I adjudicate you guilty love, so you'll be sentenced in your whole life with me. I'm your punishment." Nakangiting sabi niya kaya ngumisi ako. "I love how you punish me, love." Malambing kong sabi at pinadapo ang
Nang maluha ay ngumiti pa rin ako, nasa kalahati pa lang ako ng pasilyo ngunit natigilan ako ng may kumuha sa kamay ko at isabit sa braso niya. Napatitig ako kay papa, hanggang sa ngitian niya ako. "Anak na rin kita Saji." Nakangiting sabi ni Papa Vince dahilan para malusaw ang puso ko. "O-Oh huwag kang umiyak," nakangiting sabi ni papa at mahinang tumawa. "I did this to Mia too, huwag kang mag-alala dahil anak na kita mula ng makilala kita." Naluluha akong ngumiti. "Salamat po papa." Madamdamin kong sabi hanggang sa nasa harap na ay sinundo ako ni Kent Axel. "God, I'm so sorry." Nangunot ang noo ko ng sabihin 'yon ni Kent Axel matapos niya akong makuha, "but shit! I've never met a goddess before." Sa biglang banat niya ay natawa ako. "You're handsome." I stated that made him smile. "Love, you're so beautiful wearing trahe de boda." He stated and guided me in front of the aisle, nangunot ang noo ko ng wala pa si father. Ngunit ng lumabas na siya ay nagmadali siya dahila
Nakagat ko ang ibabang labi ng makita ang mga babae na sumunod sa kanila, ang seryosong mukha ni Kent Axel ay nakaka-kaba. Hanggang sa pumasok siya sa loob ng kwarto at hilahin ang kamay ko. "H-Hoy hindi pa tapos!" Malakas na sabi ni Ate Mia. "No thanks noona, we'll continue the body shot she's about to do." Seryosong sabi ni Kent Axel kaya naman nagpatangay na ako sa kaniya hanggang sa dumeretso siya sa penthouse niya! Kasama ako ha! Nang makarating sa penthouse niya ay agad kong napatitig sa kaniya. "A-Ah I know my limitatio—" "Did you have fun?" Seryoso niyang tanong kaya naglapat ang labi ko. "Yes." Nakangusong sagot ko. "No one touched you there right?" He cleared his throat kaya tumango ako. "Did you touch someone there?" Napatitig ako sa kaniya dahil meron! Dibdib kasi nga body shot! "L-Love." "Meron, sa dibdib kasi nag body shots!" I explained that made him nod. Nakatayo ako sa harap niya habang siya ay prenteng nakaupo sa sofa habang ang siko niya ay naka-