All Chapters of แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา: Chapter 601 - Chapter 610

"ทำไม คุณมีปัญหาอะไรหรือเปล่า?"เฉินจินเหว่ยขมวดคิ้ว และพูดอย่างไม่สบอารมณ์ออกมา"บอสเฉินค่ะ บริษัทของเราไม่ได้ขาดแคลนเงินสักหน่อย ทำไมคุณถึงต้องมอบเงินให้รองผู้อำนวยการผาง แทนที่จะยอมจ่ายเงินเดือนให้พวกเขาล่ะคะ?""ทั้งๆ ที่เงินเหล่านี้ พวกเขาสมควรจะได้รับมัน หากเรื่องนี้บานปลายขึ้นมา มันจะเป็นผลเสียกับบริษัทของเราด้วยนะคะ…"เลขาสาวถอนหายใจ และถามอย่างไม่เข้าใจออกมา"เธอเป็นเจ้านาย หรือฉันเป็นเจ้านายกันแน่?""ฉันไม่ขาดแคลนเงิน แล้วจะเก็บเอาไว้ใช้เองไม่ได้หรือยังไง? คนอื่นก็ค้างชำระเงินเดือนตั้งมากมาย ไม่ใช่มีแค่ฉันคนเดียวสักหน่อย!""ให้เธอไปทำอะไรเธอก็ไปทำ อย่ามาพูดมากอยู่แถวๆ นี้!""รีบออกไปเดี๋ยวนี้!"ได้ยินเพียงเสียงของเฉินจินเหว่ยที่ตบโต๊ะ พร้อมกับด่ากราดออกมา……ผ่านไปประมาณครึ่งชั่วโมงจากระยะไกลๆ หลินเฟยก็สามารถมองเห็นป้ายคำว่าบริษัทหยู่เวยจำกัดแขวนอยู่บนอาคารสูงได้โดยที่มีคนกลุ่มหนึ่งมายืนออกันอยู่ที่หน้าประตูใหญ่ซึ่งนั่นก็คือหลิ่วจือจินและคนงานกว่าสามสิบคนของเธอนั่นเองนอกจากนั้น ยังมีเจ้าหน้าที่ในชุดเครื่องแบบราวๆ เจ็ดแปดคนยืนอยู่ มีทั้งคนแก่และคนหนุ่มสาวมา

"เรารู้ว่าเถ้าแก่เฉินมีเงิน สองวันก่อนเราก็เห็นเถ้าแก่เฉินซื้อรถเบนซ์ราคาสิบกว่าล้านใหม่ด้วย!""ถ้าเขาไม่มีเงิน แล้วเขาจะซื้อรถหรูขนาดนี้ได้ยังไง?"คนงานคนหนึ่งลุกขึ้นถามเสียงดัง"ใช่ ถ้าเถ้าแก่เฉินไม่มีเงิน แล้วเขาจะซื้อรถหรูขนาดนี้ได้ยังไง?"จากนั้นคนงานอีกหลายๆ คนก็พูดสมทบขึ้นมา"เถ้าแก่เฉินไม่มีเงินซื้อรถหรอก""บางทีพวกคุณอาจจะมองผิด คนเราหน้าตาเหมือนกันออกจะถมเถไป""พวกคุณรีบกลับไปก่อนดีกว่า อย่ามาอาละวาดสร้างปัญหาอยู่แบบนี้เลย"สีหน้าของผางไห่เปลี่ยนไปเล็กน้อย จากนั้นเขาก็ตั้งสติ แล้วพูดแก้ตัวให้เฉินจินเหว่ยต่อไปเมื่อเห็นท่าทางเพิกเฉยต่อทุกสิ่งของผางไห่หลินเฟยก็รู้สึกเดือดดาลขึ้นมาเรื่อยๆในที่สุดเขาก็ถามเหมือนเตือนๆ ว่า"รองผู้อำนวยการผาง งั้นผมขอถามคำถามสุดท้ายเลยนะ""หากมีคนโอนเงินให้คุณล้านห้า และให้คุณช่วยทำอะไรบางอย่าง ขอถามหน่อยว่า ทั้งๆ ที่คุณรู้ว่ามันผิดกฎหมาย แล้วคุณยังจะรับหรือไม่?""ฮึ่ม พูดเพ้อเจ้อ? ฉันซื่อสัตย์ต่อหน้าที่การงานมาโดยตลอด ก็ต้องไม่รับอยู่แล้วล่ะ!"เมื่อเขาได้ยินคำว่าล้านห้า หัวใจของผางไห่ก็แทบจะหลุดออกมาแต่อย่างไรก็ตาม เขาคิดว่าหลินเ

"ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน แต่เขามีเบอร์โทรส่วนตัวของเทศมนตรีเหลิ่ง ทางที่ดีคุณรีบเอาเงินออกมาเถอะ"ผางไห่เข้ามากระซิบ และรีบรักษาระยะห่างกับเฉินจินเหว่ยในทันที"เหอะๆ แค่เบอร์ส่วนตัวก็ทำให้รองผู้อำนวยการผางตกใจขนาดนี้แล้ว ดูเหมือนว่าความกล้าของคุณจะไม่เท่าไหร่เลยนะ""เด็กคนนี้อย่างมากก็แค่ยี่สิบต้นๆ อยู่คบค้าสมาคมกับพวกโคลนตมแบบนี้ เขาจะไปคลุกคลีกับเทศมนตรีเหลิ่งแบบนั้นได้อย่างไร?""ไม่แน่ว่าบางทีเขาอาจจะเจอเบอร์ส่วนตัวของเทศมนตรีมาจากที่ไหนโดยบังเอิญก็ได้ โทรไปจะไม่คนรับหรือไม่ก็ยังไม่รู้เลย!"เฉินจินเหว่ยหัวเราะเยาะออกมา และเดินเข้าไปหาผางไห่เมื่อได้ยินคำพูดประชดประชันของเฉินจินเหว่ยแบบนี้แล้วผางไห่ก็รู้สึกอับอายและขุ่นเคืองขึ้นมาในทันทีแต่ทว่า เมื่อคิดทบทวนดูอีกครั้ง เขาก็รู้สึกว่าสิ่งที่เฉินจินเหว่ยพูดนั้นก็ดูสมเหตุสมผลด้วยเช่นกัน!หากหลินเฟยรู้สึกเทศมนตรีเหลิ่งจริงๆ ทำไมเขาถึงไม่เรียกเทศมนตรีเหลิ่งมาจัดการเรื่องนี้ตั้งแต่ตอนแรกแล้ว?เขาจะยังมาเสียเวลาอยู่ที่นี่กับตัวเองไปทำไม?ไม่แน่ว่าบางทีอาจจะเป็นเหมือนที่เฉินจินเหว่ยพูดเอาไว้ แค่พบเบอร์โทรโดยบังเอิญ โทรไปเทศมนตรีเหลิ่

รวมไปถึงผางไห่ เขายังคิดว่าหลินเฟยคงเสียสติไปแล้วที่ใช้วิธีที่โง่ที่สุดในการขอตรวจสอบโครงการอีกครั้งแบบนี้และคนอย่างเฉินจินเหว่ยแบบเขาจะตอบตกลงได้อย่างไรกัน?"งั้นเอาแบบนี้นะ ผมจะโทรไปก่อน คุณรอสักครู่"โดยไม่เปิดโอกาสให้หลินเฟยได้พูดต่อจากนั้นหลินเฟยก็กดหมายเลขและโทรหาซูเฉี่ยนเสวี่ยทันที"พี่ซูครับ ทางนี้ผมจำเป็นที่จะต้องใช้เงินสักหน่อย รบกวนพี่โอนเงินมาให้ผมหน่อยนะครับ สำหรับสาเหตุนั้น เดี๋ยวผมจะอธิบายให้พี่ฟังนะครับ…"หลินเฟยได้เก็บเงินไว้ที่ซูเฉี่ยนเสวี่ยอยู่หลายพันล้านการที่ขอให้เธอโอนเงินร้อยห้าสิบล้านเข้าบัญชีบริษัทหยู่เวยจำกัดนั้น มันใช้เวลาแค่เพียงไม่กี่นาทีเท่านั้นเองหลังจากที่วางสายไป หลินเฟยก็รอด้วยความอดทนอยู่สักพัก"หลินเฟย คุณโทรให้บอสซูโอนเงินจริงๆ เหรอ? คุณช่วยพี่หลิ่วมามากแล้วนะ นี่เงินตั้งร้อยห้าสิบล้าน คุณจะให้พี่หลิ่วชดใช้ให้คุณได้อย่างไร?"หลิ่วจือจินมองดูหลินเฟยด้วยสายตาที่ซับซ้อนโดยที่ดวงตากลมโตคู่นั้นเต็มไปด้วยม่านหมอก"ไม่เป็นไรหรอกครับพี่หลิ่ว เงินร้อยห้าสิบล้านสำหรับผมแล้วมันขี้ปะติ๋วมาก ไม่ต้องพูดถึงมันหรอกนะครับ"หลินเฟยยักไหล่อย่างไม่แยแ

หลังจากเขาได้เข้ามาในบริษัทเขาได้กดหมายเลขติดต่อไปยังกัวซ่าวเจี๋ยผู้อำนวยการสำนักงานตรวจสอบในทันที"ผู้อำนวยการกัว ผมเอง เฉินจินเหว่ย""อ้อ ที่แท้ก็เป็นบอสเฉินนี่เอง ตอนนี้ผมกำลังแช่น้ำอยู่กับเพื่อน คุณมีอะไรก็พูดมาเถอะ""หากไม่รีบร้อนก็วางเถอะ"น้ำเสียงของกัวซ่าวเจี๋ยดูหมดความอดทนอยู่เล็กน้อยในความเป็นจริง เขากำลังเตรียมที่จะเจรจาเชิงลึกกับแม่สาวน้อยที่เพิ่งจะพบคนนั้นอยู่จู่ๆ ก็มีสายโทรเข้ามารบกวน เขามีสีหน้าดีด้วยคงจะแปลกแล้ว"คือแบบนี้นะครับ ก่อนหน้านี้ผมขอให้คุณทำเอกสารการตรวจสอบปลอมขึ้นมาฉบับหนึ่งใช่ไหมล่ะครับ? ตอนนี้คนที่ทำโครงการนี้รู้สึกว่าผลการตรวจสอบมันมีปัญหา ผมเลยอยากจะให้คุณออกมารับหน้าอีกสักครั้งน่ะครับ""หลังจากนั้นผมก็เลยตกลงไปแล้ว""แน่นอนว่า ผมจะไม่ให้ท่านยุ่งฟรีๆ อย่างแน่นอน ขอแค่ท่านขยับปากเล็กน้อย ระบุสิ่งที่ตรวจสอบไม่ผ่าน ผมก็จะนำเงินสิบล้าน ไม่สิ สิบห้าล้านมาเป็นค่าตอบแทนของคุณได้""คุณคิดว่าอย่างไร?"เฉินจินเหว่ยก็ไม่ได้โกรธ แต่พูดออกมาด้วยรอยยิ้มแทนแค่ขยับปากก็ได้สิบห้าล้านแล้วเฉินจินเหว่ยเชื่อว่ากัวซ่าวเจี๋ยไม่มีเหตุผลที่จะปฏิเสธแต่อย่างใด