All Chapters of แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา: Chapter 581 - Chapter 590

เมื่อเห็นอู๋เทียนหัวเราะแบบเจื่อนๆ หลินเฟยก็กลับไม่หลงกลเขาแต่อย่างใดเขาตะคอกอย่างเย็นชา และดูเหมือนไม่ได้ผ่อนคลายลงเลยแม้แต่น้อย"ถ้าแกไม่บอกความจริงมา งั้นฉันก็จะจัดการแกให้สิ้นซากไปเลย!""โอ๊ย? พี่ซินเยว่? พี่หลินครับ ผมเพิ่งจะมาที่เมืองนี้ จะเอาเวลาไหนไปลักพาตัวพี่ของคุณล่ะครับ? จะต้องเข้าใจผิดกันแน่ๆ เข้าใจผิดแล้วนะครับ!"และในตอนนี้ ก็ถึงตาที่อู๋เทียนได้งุนงงขึ้นมาบ้างแล้วทันใดนั้น สมองของเขาก็แวบความคิดขึ้นมา และคิดไปถึงพี่ซินเยว่ที่หลินเฟยได้พูดถึง ซึ่งจะต้องเป็นจางซินเยว่ที่ฉินฮ่าวลักพาตัวมาอย่างแน่นอน!เพราะไม่อย่างนั้นแล้ว ทำไมหลินเฟยจะต้องวิ่งมาถึงคลับแห่งนี้เพื่อนจัดการกับฉินฮ่าวและคนอื่นๆ ด้วย?"จริงด้วยพี่หลิน ผมรู้แล้ว พี่สาวของคุณเป็นประธานของเภสัชกรรมหนานผิงใช่หรือเปล่า? ไอ้คนนี้มันลักพาตัวพี่สาวของคุณมาครับ!""ผมจะให้มันปล่อยคนเดี๋ยวนี้ครับ ผมจะจัดการเดี๋ยวนี้เลย!""พี่หลิน พี่อย่าได้ลงไม้ลงมือเลยนะครับ!"หลังจากที่เข้าใจเรื่องราว อู๋เทียนก็รีบเตะฉินฮ่าว พร้อมกับตะคอกออกมาทันที"แกนี่แม่งลักพาตัวใครไม่ลักพาตัว ไปลักพาตัวพี่สาวของพี่หลินมาได้ยังไง!""มีเ

เมื่อเหลิ่งชิงซงและคนอื่นๆ ได้ยินแบบนี้แล้วพวกเขาก็รู้สึกว่าคำพูดของหลินเฟยนั้นไม่ค่อยจะเหมาะสมเท่าไหร่ด้วยเช่นกันแต่ทว่า ในเมื่อหลินเฟยได้พูดออกมาแล้ว พวกเขาก็พูดอะไรไปไม่ได้มากในขณะที่เหลิ่งชิงซงกำลังครุ่นคิดว่า หลังจากที่หลินเฟยเจรจาไม่เป็นผลแล้วนั้น เขาก็จะลองพูดด้วยตัวเองอีกสักครั้ง"อะไรนะ? คุณคือหลิน...หลินเฟย?"อีกปลายสาย เห็นได้ชัดว่าจางผิงตื่นตระหนก จนพูดไม่ปะติดปะต่อเสียด้วยซ้ำ!"ใช่ ฉันคือหลินเฟย"ท่าทางของหลินเฟยดูแข็งแกร่งเอาเสียมากๆ"คำพูดเมื่อกี้ ฉันไม่อยากจะพูดซ้ำเป็นครั้งที่สอง ความอดทนของฉันมีขีดกำจัด""ฉันให้เวลาแกคิดเพียงสิบวินาที แกจะปล่อยคนหรือไม่ แกก็คิดเอาเองก็แล้วกัน!""คือ… คือว่า…" น้ำเสียงของจางผิงตื่นตระหนกขึ้นมาทันทีการคุยสายเป็นแบบเปิดสปีกเกอร์โฟนดังนั้นหลินไห่จึงสามารถได้ยินบทสนทนาด้วยเป็นธรรมดาจู่ๆ เหงื่อเย็นๆ ก็ได้ผุดออกจากหน้าผากของเขา!"นี่หลินเฟยกลับมาแล้วเหรอ…แย่แน่คราวนี้ แย่แน่!""เราไม่น่าลักพาตัวจางซินเยว่มาเลย!"สำหรับวิธีการจัดการของหลินเฟยนั้น พวกเขารับรู้มาเป็นอย่างดี!ก่อนหน้านี้จ้าวหลินและหม่าเฉวียนสองคนนั้น คิดที่

ที่แขนของอู๋เทียนหัก จะต้องเป็นเพราะถูกหลินเฟยตีอย่างแน่นอน!แต่ไม่เพียงอู๋เทียนจะไม่กล้าล้างแค้นเท่านั้น เขากลับยอมจำนนต่อหลินเฟย แม้กระทั่งเพื่อนของหลินเฟย เขาก็ยังพูดขอโทษเป็นรายเรียงตัวหลังจากที่ได้รับอนุญาตจากหลินเฟยแล้วนั้น เขาก็วิ่งหางจุกตูดออกไปทันที โดยไม่แม้แต่จะหันกลับมามองน่ากลัวว่าแม้แต่พ่อแท้ๆ อู๋เทียนยังไม่ได้เกรงกลัวถึงขนาดนี้!พวกเขามองหลินเฟยอีกครั้ง และรู้สึกหวาดกลัวอย่างไม่รู้ตัว"เหี้ยอะไรล่ะ พวกแกทำให้พี่หลินขุ่นเคืองใจ ยังจะมาเป็นพี่น้องกับฉันอีกเหรอ?""ฝันไปเถอะ ต่อไปเราไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกันแล้ว!"เสียงตะโกนสาปแช่งของอู๋เทียนดังมาจากระเบียงทางเดิน!เพื่อไม่ให้ตัวเองพลอยโดนหางเลขไปด้วย เขาก็ได้ตัดความเป็นเพื่อนกับฉินฮ่าวและคนอื่นๆ ไปโดยตรง!ทันใดนั้น ฉินฮ่าวและคนอื่นๆ ก็หดหู่เป็นอย่างมาก!จากนั้นพวกเขาถึงตระหนักได้ว่า ตัวเองได้สร้างปัญหาที่ยิ่งใหญ่แค่ไหนแล้ว!"พี่หลิน เราผิดไปแล้ว""เราไม่ควรชักใยอยู่เบื้องหลังการลักพาตัวประธานจางแบบนี้ คุณว่าเอาแบบนี้จะดีไหม เราจะชดเชยเป็นเงินหมื่นห้าพันล้าน คุณไว้ชีวิตพวกเราไปสักครั้งเถอะนะ?"ในที่สุด หลังจากที

ลู่หลีได้เตรียมใจเอาไว้แล้ว แต่เมื่อเห็นหลินเฟยได้อ่อนโยนกับจางซินเยว่แทบจะละลายแบบนี้จู่ๆ ความอิจฉาก็ผุดออกมาจากจิตใจ จนเธอพูดออกมาอย่างควบคุมไม่ได้แบบนั้น"สายตรวจลู่ คุณก็ชอบหลินเฟยด้วยหรือเปล่า?"ผู้หญิงก็เป็นแบบนี้ไหนเลยที่จางซินเยว่จะไม่สามารถมองความผิดปกติของลู่หลีออก?เธอจึงผละออกจากหลินเฟยออก พร้อมกับพูดด้วยสีหน้าที่แปลกๆ ออกมา"ฉันชอบเขา? เว้นเสียแต่ฉันจะตาบอด หรือไม่ก็ผู้ชายสูญพันธุ์ไปจากโลกนี้แล้ว ไม่อย่างนั้นฉันจะไม่ชายหางตามองมาที่เขาเลย!"ปากของลู่หลีก็พูดไปเช่นนั้นแต่เธอกลับกัดฟันกรอดๆ มองมาที่หลินเฟยพร้อมกับพูดออกมาจางซินเยว่มองดูลู่หลี จากนั้นก็มองดูหลินเฟย แล้วตั้งใจถามหยั่งเชิงออกมาว่า"จริงๆ แล้ว สายตรวจลู่ไม่จำเป็นที่จะต้องปากแข็งหรอกนะ หลินเฟยเก่งขนาดนี้ คุณจะชอบเขาก็เป็นธรรมดาอยู่แล้ว""และด้วยหน้าตาและรูปร่างของคุณ ขอแค่สารภาพรักกับหลินเฟย เขาจะต้องยอมรับคุณอย่างแน่นอน""ฉันยินดีที่จะกลายมาเป็นพี่น้องกับคุณ""จริงสิ… ฮ่าๆ อย่าล้อเล่นนะ ฉันไม่ได้ชอบเขา ฉันไม่สารภาพรักกับเขาหรอกนะ"ลู่หลีพูดได้แค่เพียงครึ่ง จู่ๆ เธอก็เปลี่ยนเป็นปฏิเสธในทันทีซึ

"พี่ซินเยว่ สายตรวจลู่ งั้นเอาแบบนี้ดีไหม พวกคุณสองคนกลับไปที่หมู่บ้านพร้อมกันกับผมดีหรือเปล่า?""พวกคุณสองคนอย่าได้ทะเลาะกันเพราะเรื่องนี้เลยนะ"หลินเฟยฝืนยิ้มและพูดอย่างขมขื่นออกมาโดยคิดหาวิธีที่ดีที่สุดขึ้นมาได้"ฮึ่ม คุณเห็นแล้วหรือยังว่า หลินเฟยต้องการกลับไปที่หมู่บ้านเถาฮวากับฉัน เขาไม่กลับไปบ้านพร้อมกับคุณ"ลู่หลีกลับไม่สนใจหลินเฟยแต่อย่างใดเพียงพูดอย่างได้รับชัยชนะกับจางซินเยว่ว่า"ฮึ่ม หลินเฟยก็บอกแล้วว่าจะกลับไปที่หมู่บ้านเถาฮวาด้วยกัน ไม่ใช่แค่คุณคนเดียว อีกอย่าง ฉันก็สามารถพักที่บ้านหลินเฟยได้ คุณทำได้ไหมล่ะ?""ฉันไม่เชื่อหรอกนะว่า เวลาที่นอนตอนกลางคืน คุณจะยังมายุ่งกับพวกเราได้?"จางซินเยว่เลิกคิ้วพร้อมกับพูดออกมาระหว่างของคำพูด จู่ๆ ลู่หลีก็ได้ระงับเอาไว้"ฉัน...ทำไมฉันจะทำไม่ได้? เธออยู่ได้ ฉันก็อยู่ได้เหมือนกัน!""คืนนี้ฉันจะไม่ไปไหนหรอกนะ พวกคุณนอนที่ไหน ฉันก็จะนอนที่นั่นแหละ!"ลู่หลีก็ดื้อดึงจนสุดกำลัง พูดจบก็เดินออกจากห้องจัดเลี้ยงส่วนตัวไปในทันที"คุณกับหลินเฟยไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อย คุณมีสิทธิ์อะไรมาพักอยู่ที่บ้านของเขา?""หากลือออกไป คุณไม่กลัว