All Chapters of แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา: Chapter 621 - Chapter 630

"หลินเฟยคุณอยากจะพูดอะไร ก็พูดตอนนี้เลยก็ได้""ยังไงอาหารก็ยังไม่ได้มาเสิร์ฟ"จ้าวลู่ลู่ถามอย่างสงสัย"จริงด้วยเสี่ยวเฟย มีเรื่องอะไรก็พูดมาตรงๆ ก็ได้ ทุกคนเป็นคนในครอบครัวเดียวกัน ไม่มีอะไรต้องอายนี่นา"จางอวี้หลานพูดด้วยรอยยิ้ม"งั้นก็ได้ครับ งั้นผมพูดตรงๆ เลยนะ ช่วงนี้พี่ลู่ลู่จะเปิดเทอมแล้วใช่ไหมครับ?"หลินเฟยแสดงความคิดเห็นของตัวเองออกมา"ผมแค่อยากจะซื้อบ้านสักหลังในเมืองให้เธอ เพื่อใช้ในการเข้าเรียน""แบบนี้ต่อไปพี่ลู่ลู่จะไปเรียนสะดวกขึ้น ไม่ต้องเทียวไปกลับที่บ้านให้มันลำบากน่ะครับ""หากลุงฟู่กุ้ยเป็นห่วงเรื่องที่พี่ลู่ลู่อยู่ลำพังในเมือง ไม่มีคนดูแล ผมก็จะซื้อบ้านอีกหลังข้างๆ เพื่อให้พวกลุงมาอยู่ก็ได้นะครับ"ในความเป็นจริง นี่คือวิธีการที่หลินเฟยคิดขึ้นมา เพื่อไม่ให้จ้าวลู่ลู่กลับไปที่หมู่บ้าน แบบนี้ก็จะสามารถหลีกเลี่ยงที่เธอจะรับรู้เรื่องที่เกิดขึ้นระหว่างเขาและพานเสี่ยวเหลียนได้แล้ว"อุ๊ย ความจริงลุงฟู่กุ้ยก็อยากจะซื้อบ้านให้ลู่ลู่เอาไว้ไปเรียนตั้งนานแล้วนะ""แต่น่าเสียดายเหลือเกินที่ว่าลุงฟู่กุ้ยขาดแคลนเงิน ก็เลยไม่ได้ซื้อสักที""ยังเป็นเสี่ยวเฟยของเราที่มีน้ำใจ

"ใช่ ใช่ ดูสมองของฉันสิ งั้นลุงฟู่กุ้ยดื่มเองก็พอแล้ว"จ้าวฟู่กุ้ยรู้สึกว่าตัวเองเหมือนอยู่ในความฝันอย่างไงอย่างงั้นโดยที่ทั้งเนื้อทั้งตัวรู้สึกเบาจนตัวลอยได้เรื่องราวได้สำเร็จลงแล้ว จ้าวลู่ลู่จึงไม่สามารถพูดอะไรได้มากเพียงแต่ว่า เธอไม่สามารถหยุดคิดขึ้นมาได้ว่าหลินเฟยช่างดีกับเธอจริงๆ เธออยู่กับเขา มันไม่ผิดไปเลยจริงๆหลังมื้ออาหารหลินเฟยก็ได้เรียกพนักงานมาถามว่า แถวนี้มีตึกอาคารดีๆ ที่ไหนบ้าง จากนั้นก็ขับรถมุ่งหน้าไปทันที"หมู่บ้านซินเยว่ สภาพแวดล้อมค่อนข้างดี ไปกันเถอะพี่ลู่ลู่ เราไปดูกัน"ครึ่งชั่วโมงต่อมารถยนต์ก็ได้จอดลงที่ลานจอดรถในหมู่บ้านหรูเมื่อมองเห็นตึกสูงตระหง่าน และสภาพแวดล้อมที่สวยงามหลินเฟยและคนอื่นๆ ก็เดินไปยังสำนักงานขายในทันที"สวัสดีค่ะ ต้องการบ้านแบบไหนคะ ทางเราสามารถแนะนำได้นะคะ..."มีเพียงสาวสวยคนหนึ่งเดินเข้ามาทักทายด้วยรอยยิ้มป้ายชื่อของเธอมีข้อความเขียนว่าเหอเหยาเธอเป็นนักศึกษาจบใหม่ และมาทำงานพาร์ทไทม์ที่นี่"พื้นที่ค่อนข้างใหญ่ แสงสว่างดี ตกแต่งแบบหรูหรา ทางที่ดีมีสองยูนิตติดกัน"หลินเฟยได้บอกเงื่อนไขของตัวเองทันที"ใช่ จะต้องตกแต่

สำหรับสถานการณ์ที่เกิดขึ้นทางนี้หลินเฟยยังคงไม่ได้รับรู้แต่อย่างใดและในเวลานี้ภายใต้การนำพาของเหอเหยา เขาก็กำลังเดินเยี่ยมชมบ้านหลังหนึ่งที่ตกแต่งเสร็จเรียบร้อยแล้วกับครอบครัวของจ้าวลู่ลู่อยู่มันเป็นอพาร์ตเมนต์ขนาดใหญ่ที่มีห้องนอน 3 ห้อง ห้องนั่งเล่น 1 ห้อง ห้องครัว 1 ห้อง และห้องน้ำ 1 ห้องโดยมีพื้นที่มากกว่า 140 ตารางเมตรสุดโถงมีระเบียงขนาดใหญ่แยกเป็นสัดส่วนและเมื่อยืนอยู่ที่ระเบียงก็จะสามารถมองเห็นทิวทัศน์ที่ไกลออกไปได้นอกจากนี้ที่สำคัญที่สุดก็คือ ภายในอพาร์ตเมนต์มีเฟอร์นิเจอร์และเครื่องใช้ไฟฟ้าอย่างครบครันไม่จำเป็นที่จะต้องซื้อเพิ่มแต่อย่างใดแม้แต่จ้าวลู่ลู่ที่ไม่อยากจะให้หลินเฟยซื้อบ้านเมื่อเห็นอพาร์ตเมนต์แห่งนี้แล้ว เธอก็ชอบเอาเสียมากๆ"โอ้มายก็อต คุณดูสิทีวีนี่ใหญ่จริงๆ ใหญ่กว่าโต๊ะบ้านเราเสียอีกนะ!""ดูโซฟาตัวใหญ่และเตียงใหญ่นั่น นั่งแล้วน่าสบายมากเลยนะ แล้วยังจะอ่างอาบน้ำขนาดใหญ่นั่นเอง เข้าไปอาบสองคนก็คงไม่มีปัญหา!""บ้านหลังนี้สวยจริงๆ มีสไตล์มากเลยนะ!"จ้าวฟู่กุ้ยและจางอวี้หลานกล่าวชมอย่างไม่หยุดปากพร้อมกับสอดส่ายสายตาขวาทีซ้ายทีอยู่อย่างนั้นโดย

ลูกน้องกลุ่มนี้ไม่เคยคิดสงสัยและไม่ทำตามคำพูดของฉู่เทียนฮ่าวเลยแม้แต่น้อยทันใดนั้นก็มีคนเข้ามาผลักจ้าวฟู่กุ้ยออกเป็นคนแรก"ลุงฟู่กุ้ย ลุงพาลู่ลู่และป้าอวี้หลานไปหลบอยู่ในห้องก่อนเถอะครับ""เดี๋ยวผมเรียกพวกคุณค่อยออกมานะ"หลินเฟยเดินเข้าไปและดึงจ้าวฟู่กุ้ยออกมา"งั้นเสี่ยวเฟย คุณต้องระวังตัวด้วยนะ พวกเราเข้าไปก่อนล่ะ!"จ้าวฟู่กุ้ยนั้นกลัวจริงๆเขาไม่กล้าทำอะไรอีกต่อไป ได้แต่รีบพาจ้าวลู่ลู่และจางอวี้หลานเข้าไปหลบในห้องก่อนเท่านั้นและด้วยแบบนี้คนสิบกว่าคนที่ฉู่เทียนฮ่าวได้พามาก็เข้ามาล้อมหลินเฟยเอาไว้อย่างแน่นหนาและในจำนวนคนเหล่านี้มากกว่าครึ่งได้ถือมีดเหล็กพร้อมกับกวัดแกว่งไปมาใบมีดนั้นคมกริบจนน่าตกใจ!"เสี่ยวเหอ มานี่เร็วเข้า ที่นี่ไม่ใช่เรื่องของคุณ!"และในสถานที่นี้ คนที่ไม่เกี่ยวข้องอะไรด้วยเลยก็คือเหอเหยาเธอจึงถูกหัวหน้าฝ่ายรักษาความปลอดภัยดึงตัวออกไปจากห้องด้วย"ไอ้หนุ่ม แกกล้าตีลูกชายของเถ้าแก่ฉู่จนเป็นเอ๋อไปแบบนั้น แกคิดแล้วหรือยังว่าจะตายแบบไหนดี?"ลูกน้องมือขวาของฉู่เทียนฮ่าวขยับข้อมือ แล้วพูดด้วยสีหน้าที่ดุดันออกมา"ยังไม่ได้คิดหรอก ฉันก็ไม่อยากจะมาเสี

เมื่อได้ยินแบบนี้แล้ว ฉู่เทียนฮ่าวยังคิดว่าตัวเองฟังผิดไปเสียอีก!ทำไมกับอีแค่คนกระจอกๆ อย่างหลินเฟย เมื่ออยู่ต่อหน้าเขาแบบนี้ แม้กระทั่งผู้อำนวยการสายตรวจก็ยังไม่กล้าเข้ามาขวาง?หลินเฟยคนนี้ เขาเป็นใครกันแน่?หรือว่าเขาเป็นคนที่ตัวเองรุกรานไม่ได้จริงๆ เหรอ?"ผู้อำนวยการโม่ ใครๆ ก็บอกว่าคุณเป็นผู้อำนวยการที่ซื่อตรง แยกแยะผิดชอบชั่วดีได้ แล้วทำไมเมื่อคนคนนี้กำลังจะก่อเหตุต่อหน้าคุณแบบนี้ คุณกลับไม่ได้ทำอะไรเลย?""หรือว่าคุณไม่กลัวว่าผมจะเปิดเผยเรื่องออกไป แล้วดึงคุณลงจากตำแหน่งผู้อำนวยการสายตรวจอย่างนั้นเหรอ?"ฉู่เทียนฮ่าวไม่ยอมแพ้ ขณะเดียวกันก็ซักถามอย่างไม่พอใจเป็นอย่างยิ่ง"เหอะๆ ฉู่เทียนฮ่าว นายนี่มันไร้ยางอายจริงๆ ทั้งๆ ที่นายพาคนมาข่มขู่น้องหลินก่อนนะ""อย่าว่าแต่ฉันจะไม่เข้าไปขวางน้องหลินที่กำลังฆ่านายเลย""ต่อให้เทศมนตรีเหลิ่งจะมา เขาก็จะไม่ปกป้องคุณแต่อย่างใดด้วย""ถ้าไม่เชื่อ คุณก็ลองโทรไปถามเทศมนตรีเหลิ่งดูสิ"โม่หลินหัวเราะเยาะ แล้วพูดอย่างไม่ถนอมน้ำใจออกมา"อะไรนะ?"เมื่อได้ยินคำตอบที่เด็ดขาดของโม่หลินแบบนี้ ฉู่เทียนฮ่าวก็ยังไม่เข้าใจว่า ครั้งนี้เขาได้เจอคนจริง