All Chapters of : Chapter 241 - Chapter 250

สีหน้าของซานซานชงักค้างไป จากนั้นค่อย ๆ แปรเปลี่ยนเป็นสีหน้ารังเกียจ"รู้ไหมว่าทำไมตอนนั้นเขาถึงไม่ให้ฉันไปบ้านเกิดเขา""เพราะเจียงหลีเหรอ?"ซานซานพยักหน้า แล้วพรั่งหรูเรื่องในตอนนั้นให้เธอฟัง"เจียงยวู่กับเจียงหลีไม่ใช่พี่น้องแท้ๆ พวกเขาเลยคบกันแล้วพ่อแม่ของพวกเขาก็เห็นด้วย แต่เพื่อสนองความจอมปลอมโอ้อวดของตัวเอง เจียงหลีเลยอยากให้เจียงยวู่ซื้อบ้านหรูในตัวเมือง แต่บ้านในเมืองเอพวกเขาจะมีปัญญาซื้อที่ไหนเล่า และก็เพราะเรื่องบ้านนี่แหละเจียงยวู่ถึงได้เพ่งเล็งฉัน""เขารู้ว่าฉันเป็นเด็กกำพร้า ไม่มีการศึกษา เป็นแค่เด็กขายเหล้าในไนท์คลับ เขารู้สึกว่าคนแบบฉันขาดความอบอุ่นหลอกง่าย เขาจึงเข้าหาฉันด้วยการแสร้งทำเป็นอ่อนโยนและใจดี แล้วในที่สุดเขาก็ทำสำเร็จ ฉันตกหลุมรักเขา ยอมให้เขาทุกอย่าง แต่สุดท้ายกลับมาพบว่าเขากับเจียงหลีมีความสัมพันธ์กัน""คืนที่ฉันรู้ว่าคุณกำลังจะตายด้วยอาการหัวใจล้มเหลว ฉันเห็นพวกเขาทำเรื่องอย่างว่ากันในโรงพยาบาล ฉันไม่อยากให้คุณต้องมาเป็นห่วงฉันก่อนตาย ฉันเลยไม่ได้บอกความจริงกับคุณ และโกหกคุณไปว่าเขาปกติดี แต่ จริงๆ พวกเขาวางแผนหลอกฉัน หลอกฉันมาตั้งแต่ต้นจนจบ…"เมื่อ

ซานซานเลกคิดถึงความทรงจำครั้งอดีต แล้วหันหน้ามองซูหว่าน"หว่านหว่าน ไม่ต้องห่วงนะ ฉันไม่รักจี้เหลียงชวนหรอก บนโลกนี้นอกจากซือเยว่ก็ไม่มีผู้ชายดี ๆ ที่ไหนอีกแล้ว""เพราะงั้น ฉันจะไม่เป็นเหมือนเมื่อก่อนอีกแล้ว ที่แค่คนอื่นเขามาทำดีด้วย ก็ทุ่มให้เขาหมดตัว มันไม่คุ้มเลย"พอพูดถึงซ่งซือเยว่ขึ้นมาอีกครั้ง สายตาของซูหว่านก็มืนหม่นบนโลกใบนี้ ผู้ชายที่ดีกับเธอไม่อยู่แล้ว และก็คงจะไม่มีอีกแล้ว...เธอหลุบตาลงเพื่อปกปิดความเศร้าในดวงตาของเธอ แล้วก็กล่าวขอบคุณซานชานว่า "ซานซาน ขอบคุณเธอยอมเสียสละเพื่อฉันมากมายขนาดนี้นะ ฉันไม่รู้จะตอบแทนเธอยังไงดี หากเธอไม่อยากคบกับจี้เหลียงชวนแล้ว ฉันจะช่วยจัดการให้เธอเอง..."ซานซานยิ้ม แต่ไม่ตอบคำถามของซูหว่าน เพียงแต่เอื้อมมือขึ้นมาลูบผมผมของเธอ "แค่เธอยังมีชีวิตอยู่ก็ถือเป็นการตอบแทนที่ดีที่สุดสำหรับฉันแล้ว ต่อไปนี้เธอก็คอยอยู่เคียงข้างฉัน ห้ามไปไหน เข้าใจไหม?"ซานซานก็เปรียบเหมือนแสงสว่างในชีวิตของซูหว่าน เธอมักทำให้อบอุ่นใจอยู่เสมอต่อให้เธอจมโคลนอยู่ในหนองน้ำ แต่ในช่วงเวลาวิกฤติซานซานจะมอบพลังเหลือล้นให้กับเธอก็เหมือนกับตอนนี้ ซานซานไม่บ่นไม่โทษไม่

ซานซานลุกขึ้นยืนและมองลงไปด้านล่าง เธอเห็นท่าทางที่ถ้าซูหว่านไม่มาจะไม่มีทางยอมของจิเหยียนโจวเธอขมวดคิ้วและหันกลับไปถามซูหว่าน "เขาเป็นคนรักของพี่สาวเธอไม่ใช่เหรอ? ทำไมเขาต้องมายุ่งเรื่องเธอกลับไม่กลับบ้านด้วย?"ซูหว่านบอกซานซานเพียงแค่ว่าเธอรอดชีวิตมาได้อย่างไร แต่ไม่ได้บอกเธอเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับจิเหยียนโจวเธอเลิกผ้าห่มขึ้น เดินไปหาซานซาน เธอมองจิเหยียนโจวที่อยู่ชั้นล่างแล้วพูดว่า "ซานซาน ฉันแต่งงานกับเขาแล้วที่อังกฤษ"ซานซานมองเธอด้วยสีหน้าตกใจ "อะไรนะ?!"ซูหว่านสงบมากเธอบอกกับซานซานว่า "ฉันอยากจะกลับประเทศมาหาเธอและซ่งซือเยว่ แต่เขากลัวว่าฉันจะพาหัวใจของพี่สาวไปอยู่กับคนอื่นหลังจากกลับมา ดังนั้นเขาจึงผูกมัดฉันด้วยการแต่งงาน ถ้าฉันไม่ตกลง เขาก็ไม่ยอมให้ฉันกลับมา"พอได้ยินแบบนั้น สีหน้าของซานซานก็แย่ลง "หว่านหว่าน ถ้าเป็นแบบนี้ ก็เท่ากับเธอต้องอยู่กับเขาไปตลอดชีวิตไม่ใช่หรือไง?"สายตาของซูหว่านมือมน "อันที่จริง ตั้งแต่วินาทีที่เขาตัดสินใจทำตามความปรารถนาสุดท้ายของพี่สาวฉัน เอาหัวใจของเธอมาใส่ร่างกายฉัน ฉันถูกกำหนดแล้วว่าต้องอยู่กับเขาตลอดไป..."กล่าวอีกนัยหนึ่ง

เขาเอื้อมมือขึ้นมาอยากจะลูบหน้าเธอ แต่เธอกลับชักกระตุกถอยหนีไปซูหว่านจ้องมองที่มือขวาของเขาด้วยสายตาว่างเปล่า ราวกับว่ามีภาพจำเลวร้ายกับสิ่งนั้น และม่านตาสีเข้มของเธอก็ผุดแววหวาดกลัวขึ้นมาเมื่อจี้ซือหานเห็นแบบนั้น ก็เหมือนจะเข้าใจอะไรบางอย่าง เขารีบดึงมือกลับแล้วพูดกับเธอ "ไม่ต้องกลัว ผมจะไม่ทำอะไรคุณอีกแล้ว"ซูหว่านที่พยายามแกล้งทำเป็นนิ่งแทบจะทนไม่ไหวแล้ว "คุณอยู่ห่าง ๆ ฉันหน่อย"จี้ซือหานเบา ๆ "ซูหว่าน ผมอยู่ห่างจากคุณไม่ได้"ซูหว่านหน้าเครียด "ฉันบอกแล้วไงฉันชื่อชูยี ไม่ใช่ซูหว่าน ฉันจะต้องพูดกี่ครั้งคุณถึงจะเชื่อ?!"ดวงตาเย็นชาราวน้ำแข็งของจี้ซือหานแดงขึ้นมาเล็กน้อย "คุณ... ไม่ใช่เธอจริง ๆ เหรอ""ไม่ใช่!"ซูหว่านเงยหน้าขนาดเท่าฝ่ามือของเธอขึ้นมาด้วยสีหน้าหยิ่งยโสขนตาหนาของจี้ซือหานสั่นไหวเล็กน้อย ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความเหลือเชื่อเขาก้าวเข้าไปใกล้เธอ เขาต้อนเธอจนจนมุม จากนั้นยกมือขึ้นมาลูบแก้มเธอซูหว่านคิดว่าเขาจะใช้กำลังบังคับเธออีก เธอจึงผลักเขาออกไป เธอหันหลังอยากจะวิ่งหนี แต่ก็โดนเขากอดจากด้านหลังร่างสูงยืดตัวตรง เขาเอาผู้หญิงตัวเล้กเข้ามากอดไว้แนบกาย อกแกร่

จี้ซือหานรู้สึกเจ็บแปลบที่หัวใจ ดวงตาเปียกชื้นไปด้วยละอองน้ำนี่เป็นการตัดสินใจที่โง่ที่สุดที่เขาเคยทํา จนเสียใจนับครั้งไม่ถ้วนหลังจากแยกจากกันเขาพยายามระงับความเจ็บปวดในใจและอธิบายให้เธอฟัง "ฉันสัญญากับพี่ชายของฉันว่าจะแต่งงานกับหนิงหว่าน"ดวงตาของซูหว่านยังคงไร้ระลอกคลื่น "ดังนั้นพอเธอกลับประเทศ คุณก็เลยทิ้งฉัน"จี้ซือหานอ้าปากอยากจะเถียง กลับพูดอะไรไม่ออกตอนนั้นเมื่อสัญญาสิ้นสุดลง เขาตั้งใจจะทอดทิ้งเธอจริง ๆเขาต้องทําตามคําสั่งเสียของพี่ชาย และเธอก็ไม่รักเขา เขาทําได้แค่เลือกที่จะทิ้งเธอแต่ตอนนี้มาคิดดูแล้ว ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลอะไร ในสายตาของเธอ เขาก็ไม่เคยทอดทิ้งเธออย่างไม่ลังเล เขาไม่มีทางโต้แย้งได้ความเงียบของเขาทําให้ซูหว่านยิ้มมุมปากเล็กน้อย "จี้ซือหาน คุณไม่ได้รักฉันสักนิดเลย แค่ต้องการครอบครองเท่านั้น"จี้ซือหานส่ายหน้า พูดกับเธอว่า "ฉันแยกออกว่าความรักคืออะไร ความอยากครอบครองคืออะไร ซูหว่าน เธอปฏิเสธฉันแบบนี้ไม่ได้"ซูหว่านหลุบตาลงต่ํา จ้องมองแขนที่กอดนางไม่ปล่อย ใจลอยไปชั่วขณะหลังจากนั้นไม่นาน เธอก็พูดอย่างไม่แยแสว่า "ถ้าคุณรักฉัน คุณจะไม่เย็นชากับฉันขนาดนั้น