บทที่ 245

[ผมคิดถึงคุณจัง]

[คุณกลับมาได้ไหม]

[คุณกลับมาเถอะ ผมมีความลับอยากบอกคุณ]

[วันนี้ผมฝันเห็นคุณด้วย คุณบอกให้ผมเลิกยุ่งกับคุณ]

[ผมก็ไม่ได้อยากยุ่งกับคุณ แต่ผมควบคุมตัวเองไม่ได้]

[ผมคิดถึงคุณ คิดถึงแทบบ้า คุณช่วยบอกผมทีว่าทำยังไงผมถึงจะเลิกคิดถึงคุณได้]

[คุณกลับมาได้ไหม... ผมขอร้อง กลับมาเถอะนะ]

[ใคร ๆ ก้บอกว่าคนที่ตายไปแล้วกลับมาไม่ได้อีก แล้วทำไงผมถึงจะได้เจอคุณอีก]

[ผมกินยานอนหลับ ผมเจอคุณแล้ว ดีจังที่ได้เจอคุณอีก]

[ในจินตนาการ คุณพูดกับผมว่าที่จริงคุณก็รักผมมากเหมือนกัน]

[ผมดึงคุณมากอดไว้แน่น ตอบคุณไปว่าผมก็รักคุณมาก]

[แต่ว่ามันก็เป็นแค่จินตานาการ คุณจะรักผมได้ไง]

[ผมเริ่มเตือนตัวเองว่า คุณรักคนอื่น ห้ามคิดอะไรกับคุณ ทำใจเถอะ]

[แต่ผมทำใจไม่ได้ คุณก็เหมือนฝิ่นที่ทำให้ผมติดแล้วเลิกไม่ได้ ลืมไม่ได้]

[ซูหว่าน ผมรักคุณ ถ้ามีโอกาสอีกครั้ง ผมจะใช้ทั้งชีวิตเพื่อรักคุณ กลับมาได้ไหม]

เมื่อซูหว่านดูมาถึงตรงนี้ก็ไม่กล้าอ่านต่อไปแล้ว

เธอไม่เคยคิดเลยว่าบนโลกใบนี้ที่จะมีอาชญากรคนหนึ่งคิดถึงเธออย่างบ้าคลั่งขนาดนี้

เขายังคงไม่ได้แสดงความความรักที่มีในใจด้วยตัวตนที่แท้จริงของเขา เพียงแต