เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 246
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56บทที่เกี่ยวข้อง
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 247
จี้ซือหานคีบก้นบุหรี่ขึ้นมาด้วยปลายนิ้วที่เรียวแหลมเปลวไฟลุกโชนบนผิวหนังของเขา แต่เขากลับไม่รู้สึกเจ็บปวดเลยเสียงอันโหดร้ายของซูชิงที่กำลังบอกความจริงอยู่ข้างหลังดังอยู่ข้างหูเขา"ประธานจี้ ข้อมูลแสดงให้เห็นว่าชูยีไม่ใช่คุณซู เธอเป็นชาวอังกฤษเชื้อสายจีนและอาศัยอยู่ในสหราชอาณาจักร""ตามข้อมูลที่ส่งมาจากอังกฤษ คุณซูอาจเป็นน้องสาวที่พลัดหลงกันโดยไม่ได้ตั้งใจของเธอ""อีกอย่างคุณชูกับจิเหยียนโจวนายน้อยคนที่สี่ของตระกูลจิแต่งงานกันแล้ว งานแต่งงานจัดขึ้นในโบสถ์ที่อังกฤษ…"จี้ซือหานยกมือขึ้นมาใช้ปลายนิ้วลูบริมฝีปากบางของตัวเองกลิ่นหอมหวานที่ทำให้เขาลุ่มหลงแบบนั้นมันซูหว่านชัด ๆแต่ซูชิงกลับเอาข้อมูลมากมายมาบอกเขาว่าคนคนนั้นไม่ใช่ซูหว่านจี้ซือหานหยิบบุหรี่ขึ้นมาหนึ่งมวน ดวงตาเย็นชาของเขาฉายแววไม่เชื่อหลังจากที่จิเหยียนโจวจอดรถเสร็จ เขาก็เห็นคนร่างสูงแล้ว จึงขมวดคิ้ว"ทำไมเป็นเขาอีกแล้ว?"ซูหว่านมองตามสายตาของเขา และมองไปที่ชายที่ยืนอยู่ใต้โคมไฟถนน สีหน้าเธอดูตกใจเล็กน้อยจิเหยียนโจวเอามือข้างหนึ่งค้ำหน้าต่างรถไว้ แล้วเหลือบมองซูหว่าน "ปัญหาที่คุณก่อ แก้เอาเองนะ"ซูหว่านถอนส
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 248
เขาเอื้อมมือขึ้นมาอยากจะลูบหน้าเธอ แต่เธอกลับชักกระตุกถอยหนีไปซูหว่านจ้องมองที่มือขวาของเขาด้วยสายตาว่างเปล่า ราวกับว่ามีภาพจำเลวร้ายกับสิ่งนั้น และม่านตาสีเข้มของเธอก็ผุดแววหวาดกลัวขึ้นมาเมื่อจี้ซือหานเห็นแบบนั้น ก็เหมือนจะเข้าใจอะไรบางอย่าง เขารีบดึงมือกลับแล้วพูดกับเธอ "ไม่ต้องกลัว ผมจะไม่ทำอะไรคุณอีกแล้ว"ซูหว่านที่พยายามแกล้งทำเป็นนิ่งแทบจะทนไม่ไหวแล้ว "คุณอยู่ห่าง ๆ ฉันหน่อย"จี้ซือหานเบา ๆ "ซูหว่าน ผมอยู่ห่างจากคุณไม่ได้"ซูหว่านหน้าเครียด "ฉันบอกแล้วไงฉันชื่อชูยี ไม่ใช่ซูหว่าน ฉันจะต้องพูดกี่ครั้งคุณถึงจะเชื่อ?!"ดวงตาเย็นชาราวน้ำแข็งของจี้ซือหานแดงขึ้นมาเล็กน้อย "คุณ... ไม่ใช่เธอจริง ๆ เหรอ""ไม่ใช่!"ซูหว่านเงยหน้าขนาดเท่าฝ่ามือของเธอขึ้นมาด้วยสีหน้าหยิ่งยโสขนตาหนาของจี้ซือหานสั่นไหวเล็กน้อย ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความเหลือเชื่อเขาก้าวเข้าไปใกล้เธอ เขาต้อนเธอจนจนมุม จากนั้นยกมือขึ้นมาลูบแก้มเธอซูหว่านคิดว่าเขาจะใช้กำลังบังคับเธออีก เธอจึงผลักเขาออกไป เธอหันหลังอยากจะวิ่งหนี แต่ก็โดนเขากอดจากด้านหลังร่างสูงยืดตัวตรง เขาเอาผู้หญิงตัวเล้กเข้ามากอดไว้แนบกาย อกแกร่
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 249
จี้ซือหานมองใบหน้าเล็ก ๆ ที่ต่อต้านของซูหว่านอย่างตกตะลึงคุณเฉียวเคยบอกว่า เธอคิดว่าเขาใช้เธอเป็นตัวแทนจนถึงตอนตายไปเธอคิดว่าสิ่งที่เขาเรียกมาตลอดไม่ใช่ชื่อของเธอใช่ไหม?จี้ซือหานขยับริมฝีปากบาง ๆ แล้วพูดกับเธอว่า "หว่านหว่าน คนที่ฉันเรียก เป็นเธอมาตลอด ไม่เคยเป็นคนอื่นเลย"หลังจากผ่านไปสามปี คําอธิบายที่ล่าช้าไม่สามารถทําให้เกิดระลอกคลื่นได้ มีแต่ไม่เชื่อเท่านั้นดวงตาสงบนิ่งของซูหว่านไม่มีระลอกคลื่นใด ๆ ซ้ํายังแฝงไปด้วยความเย็นชาท่าทางเย็นชาไร้คลื่นของเธอ ทําให้หัวใจของจี้ซือหานเจ็บปวดอีกครั้งเขากอดแขนของเธอแน่นขึ้นโดยไม่รู้ตัวเหมือนกับไม่กอดเธอให้แน่น เธอก็จะหายไปได้ทุกเมื่อเขาเคยทนการจากลาจากแบบตายครั้งหนึ่งแล้ว ไม่อยากทนการลาจากอีกแล้วเขาพยายามอย่างสุดกําลังเพื่อกอดเธอ "ซูหว่าน ฉันผิดไปแล้ว ให้... ให้โอกาสฉันอีกสักครั้งไหม?"เขาไม่รู้ด้วยซ้ําว่าจะอธิบายความเข้าใจผิดในช่วงหลายปีที่ผ่านมาได้อย่างไร และไม่รู้ว่าจะแสดงความคิดถึงต่อเธออย่างไรเขาแค่ก้มหน้าลง ใช้วิธีขอร้อง ขอร้องให้เธอให้โอกาสเขาอีกครั้ง โอกาสที่จะทําให้เขาหวงแหนเธออีกครั้ง...ขนตาของซูหว่านสั่นเล็กน
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 250
จี้ซือหานรู้สึกเจ็บแปลบที่หัวใจ ดวงตาเปียกชื้นไปด้วยละอองน้ำนี่เป็นการตัดสินใจที่โง่ที่สุดที่เขาเคยทํา จนเสียใจนับครั้งไม่ถ้วนหลังจากแยกจากกันเขาพยายามระงับความเจ็บปวดในใจและอธิบายให้เธอฟัง "ฉันสัญญากับพี่ชายของฉันว่าจะแต่งงานกับหนิงหว่าน"ดวงตาของซูหว่านยังคงไร้ระลอกคลื่น "ดังนั้นพอเธอกลับประเทศ คุณก็เลยทิ้งฉัน"จี้ซือหานอ้าปากอยากจะเถียง กลับพูดอะไรไม่ออกตอนนั้นเมื่อสัญญาสิ้นสุดลง เขาตั้งใจจะทอดทิ้งเธอจริง ๆเขาต้องทําตามคําสั่งเสียของพี่ชาย และเธอก็ไม่รักเขา เขาทําได้แค่เลือกที่จะทิ้งเธอแต่ตอนนี้มาคิดดูแล้ว ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลอะไร ในสายตาของเธอ เขาก็ไม่เคยทอดทิ้งเธออย่างไม่ลังเล เขาไม่มีทางโต้แย้งได้ความเงียบของเขาทําให้ซูหว่านยิ้มมุมปากเล็กน้อย "จี้ซือหาน คุณไม่ได้รักฉันสักนิดเลย แค่ต้องการครอบครองเท่านั้น"จี้ซือหานส่ายหน้า พูดกับเธอว่า "ฉันแยกออกว่าความรักคืออะไร ความอยากครอบครองคืออะไร ซูหว่าน เธอปฏิเสธฉันแบบนี้ไม่ได้"ซูหว่านหลุบตาลงต่ํา จ้องมองแขนที่กอดนางไม่ปล่อย ใจลอยไปชั่วขณะหลังจากนั้นไม่นาน เธอก็พูดอย่างไม่แยแสว่า "ถ้าคุณรักฉัน คุณจะไม่เย็นชากับฉันขนาดนั้น
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 251
เมื่อซูหว่านเห็นจดหมายฉบับนั้นถูกเก็บรักษาไว้อย่างดีแล้ว สีหน้าของเธอก็พลันตะลึงเล็กน้อยตั้งแต่เมื่อไหร่กันที่เธอเริ่มผิดหวังในตัวเขา?ใช่ตอนที่เขากอดเธอและทําเรื่องสนิมสนมแบบนั้น แต่กลับพูดกับเธอว่า อย่าคิดว่าฉันจะรักเธอได้ประโยคนั้นทําให้เธอเข้าใจว่าตัวเองไม่มีความสำคัญอะไรในใจเขาเลย เป็นได้แค่เครื่องมือระบายความโกรธเท่านั้นเองแต่ตอนนี้...เธอเงยหน้าขึ้นมองจี้ซือหานที่ไม่มีสติควบคุมตนเองอีกต่อไปแล้วในความทรงจําของเธอ เขามักจะทำตัวสูงส่งอยู่เสมอ ไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อนเลยสักครั้งนี่ทําให้ซูหว่านไม่เข้าใจเขา ทั้งๆ ที่ตอนอยู่ด้วยกันเขาไม่มีความรักต่อเธอเลยตอนนี้กลับเอาคําพูดไม่กี่คําที่เธอเคยเขียนมาถามเธอว่าสิ่งเหล่านี้มันหมายความว่าอะไร?หมายความว่าอะไรน่ะเหรอ?ก็หมายความว่าสิ้นสุดลงแล้วยังไงล่ะเธอเขียนสิ่งเหล่านี้ก็แค่เพียงเพื่อเตือนตัวเองว่าเขาไม่รักเธอ เขียนจบ ทุกอย่างสิ้นสุดลงตรงนี้ความรักที่แอบชอบมาโดยตลอดนี้ ตอนที่เขาพูดประโยคนั้นออกมา ตอนที่เธอเข้าใจ มันก็ได้จบลงอย่างสมบูรณ์แล้วซูหว่านเงียบไปครู่ใหญ่ก่อนจะยกมือขึ้นรับจดหมายจากมือเขาเธอก้มหัวลงมองเงียบ ๆ สั
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 252
เขาค่อย ๆ หันศีรษะกลับไปมองร่างเล็ก ๆ อันบอบบางที่ยืนอยู่ใต้โคมไฟริมถนนเธอเป็นคนที่เขาเฝ้าคิดถึงมาตลอดสามปี เพียงแค่เธอเรียกเบาๆ ก็เพียงพอที่จะทําให้เขาปล่อยวางทุกอย่างและวิ่งเข้าไปกอดเธอไว้ในอ้อมแขนแล้วแต่เขาก้าวออกไปแค่ก้าวเดียว เธอก็ถอยหลังไปสามก้าว..."อย่าเข้ามาอีกเลย"ไม่มีอารมณ์ใด ๆ บนใบหน้าของเธอ มีเพียงความสงบราบเรียบเท่านั้น"สิ่งที่ฉันควรพูดก็พูดไปหมดแล้ว ต่อไปกรุณาอย่ามารบกวนฉันอีก"เขาคิดว่าที่เธอเรียกเขาไว้เพราะอยากรั้งเขา คิดไม่ถึงว่าจะบอกให้เขาเลิกตามตื๊อเธอใบหน้าหล่อเหลาของจี้ซือหานบัดนี้ขาวซีด ความเจ็บปวดที่ถาโถมเข้ามาทั่วร่าง ทําให้เขาหายใจลําบากยิ่งนักแต่เธอกลับไม่สนใจความรู้สึกของเขา พอพูดจบก็หันหลังเดินเข้าไปในวิลล่าทันทีเมื่อมองแผ่นหลังที่จากไปอย่างเด็ดเดี่ยว ร่างกายสูงใหญ่กํายําของจี้ซือหานพลันหมดแรงขึ้นมาอย่างเฉียบพลันซูชิงที่ยืนรออยู่ที่ไกล ๆ เมื่อเห็นเขากําลังจะล้มลง ก็รีบเข้ามาประคองเขาไว้"ประธานจี้ คุณไม่เป็นไรนะครับ?"จี้ซือหานไม่ตอบ ความเจ็บปวดที่เสียดแทงกระดูกทําให้เขาปวดหัวยิ่งนักเขาเอนหลังพิงประตูรถ เอียงหน้ามองซูชิง "เอายามาให้ฉัน
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 253
พอจี้ซือหานคิดถึงตรงนี้ สีหน้าก็พลันเคร่งขรึมลงเขาพูดกับซูชิงด้วยน้ําเสียงเย็นชาว่า "ไปตรวจสอบจิเหยียนโจวและชูยี"ซูชิงตอบกลับอย่างนอบน้อมทันที "ครับ"เมื่อซูชิงหันหลังจะกลับไปที่รถ จี้ซือหานก็เรียกเขาไว้"แล้วก็...""ประธานจี้ เชิญคุณว่ามาเลยครับ"ริมฝีปากบางของจี้ซือหานขยับเบาๆ "ไปสืบดูว่าเป็นจิเหยียนโจวที่ช่วยซูหว่านไว้หรือเปล่า เริ่มสืบจากลานเผาศพ"จอร์จเคยบอกว่าถ้าร่างกายยังอยู่ แล้วสมองยังไม่ตาย การเปลี่ยนหัวใจก็มีโอกาสรอดชีวิตได้เหมือนกันร่างกายของซูหว่านไม่มีข้อบกพร่องใด ๆ ทั้งนั้น แสดงให้เห็นว่าเธอถูกแอบนําออกไปในระหว่างขั้นตอนการเผาศพคนที่ลักเธอไปนั้น ยังเปลี่ยนหัวใจให้เธอ ทําให้เธอฟื่นขึ้นมาใหม่เขาเดาว่าเป็นฝีมือของจิเหยียนโจว แต่ก็ไม่รู้ว่าจุดประสงค์ของเขาคืออะไรกันแน่จี้ซือหานพลางหมุนบุหรี่ในมือพลางกําชับซูชิงว่า "อย่าเชื่อข่าวที่ทางอังกฤษส่งมา ไปตรวจสอบด้วยตัวเอง"ตระกูลจิเป็นชนชั้นสูงของประเทศอังกฤษ จิเหยียนโจวย่อมมีหูมีตา อยากให้เขาตรวจสอบอะไรได้ก็เป็นไปตามนั้นเมื่อซูชิงได้ยินคําสั่งของประธานจี้ เขาก็ตระหนักได้ทันทีว่าข้อมูลที่เขาตรวจสอบก่อนหน้านี้เป็
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 254
สิ่งที่จี้ซือหานเคยทํากับเธอเป็นเพียงหนึ่งในสิบของสิ่งที่เขาเคยทํากับพี่สาวนี่หรือคือเหตุผลที่พี่สาวรีบจบชีวิตเพื่อหนีเขา?จิเหยียนโจว... เขาเป็นคนแบบไหนกันแน่?ซูหว่านมองเงาหลังที่โดดเดี่ยวนั้น เมื่อหายลับไปจากห้องรับแขก ก็ยกมือขึ้นลูบหัวใจตัวเองชั่วชีวิตนี้ของพี่สาว ใช้ชีวิตอย่างลําบากยากแค้นยิ่งกว่าเธออีกใช่ไหม?ซูหว่านถอนหายใจหนัก ชูยีได้จากโลกนี้ไปแล้ว หาคําตอบนี้ไม่ได้อีกแล้วหลังจากเธอนั่งอยู่บนโซฟาเป็นเวลานาน เธอก็ลุกขึ้นและกลับไปที่ห้องนอน เมื่อเปิดหน้าต่าง เธอก็เห็นว่ารถโคนีเซกที่ชั้นล่างยังไม่ได้ขับออกไปขนตาของเธอสั่นเล็กน้อย หลังจากเย็บแผลที่ฉีกขาดจากก้นบึ้งของหัวใจให้แน่นแล้ว ก็ปิดหน้าต่างและปิดผ้าม่าน ปิดกั้นรถคันนั้นจากสายตาโดยสิ้นเชิงไม่รู้ว่าเป็นเพราะอิทธิพลของเขาหรือเปล่า เธอถึงได้ฝันร้ายทั้งคืนความผิดหวังต่อเขานับครั้งไม่ถ้วน ความสิ้นหวังที่ถาโถมเข้ามา ความเสียใจก่อนกำลังจะตาย...ล้วนได้ปรากฏในความฝันทั้งหมด ทรมานจนเธอนอนไม่ค่อยหลับทั้งคืน พอตื่นขึ้นมาอย่างสะลึมสะลือฟ้าก็สว่างแล้วสิ่งแรกที่เธอทําเมื่อตื่นนอนคือ เปิดผ้าม่านออกตามความเคยชิน พอกวาดสายตา
บทล่าสุด
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 715
ช่างเสื้อหยิบชุดเจ้าสาวชุดนั้นลงมา เมื่อสัมผัสโดนเนื้อผ้าและเพชรที่ประดับอยู่ด้านบน ก็อึ้งไปชุดแต่งงานชุดนี้เต็มไปด้วยผ้ากอซสีอ่อนหลายชั้น ประดับด้วยดอกกุหลาบและเพชรที่ทอจากผ้าซาตินเนื้อนุ่ม ตัวชุดเป็นสีขาวคริสตัลเรียบง่ายและวิจิตรงดงามด้วยเพชรที่ถูกเย็บเข้าด้วยกันอย่างลงตัว ส่องประกายด้วยเสน่ห์อันงดงามและสง่างามจนน่าทึ่งถ้าดูไม่ผิด หากอ่านไม่ผิด นี่คือชุดแต่งงานเพียงชุดเดียวในโลกที่ถูกออกแบบโดยดีไซน์เนอร์ชุดแต่งงานชื่อดังระดับโลกหลายปีก่อน ชุดเจ้าสาวชุดนี้ถูกเก็บเอาไว้ในห้องนิทรรศการที่ต่างประเทศ แต่ต่อมาได้ยินว่าถูกคนซื้อไปในราคาสูงลิ่วคิดไม่ถึงว่าคนที่ซื้อชุดเจ้าสาวไป จะเป็นท่านประธานของกลุ่มบริษัทจี้ ถ้าไม่ได้รักอีกฝ่ายจริง จะยอมจ่ายหนักขนาดนี้ได้ยังไง?ที่สำคัญอีกชุดนึงที่อยู่ในตู้ ราคาก็ไม่ธรรมดา ดูก็รู้ว่าเป็นรุ่นลิมิเต็ด เดาว่าก็น่าจะมีแค่ชุดเดียว ไม่ซ้ำใคร"คุณนายจี้ ท่าทางคุณผู้ชายจะรักคุณมากเลยนะคะ..."ซูหว่านได้ยินคำพูดของช่างเสื้อ ก็พยักหน้าอย่างไม่ปิดบังผู้ชายคนนั้นรักเธอมาก รักจนยอมมอบทุกอย่างให้กับเธอ รักจนยอมตายไปพร้อมกับเธอเธอคิดว่าชีวิตที่เหลืออยู่หล
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 714
ซูหว่านพยักหน้าด้วยความเข้าใจ "ก็ได้ค่ะ ฉันเอาตามที่คุณพูด ตอนนี้ถ้าคุณไม่ขึ้นเครื่องบิน ก็ต้องขึ้นรถพยาบาลก่อน..."ถ้ายังไม่ห้ามเลือดอีก เขาจะทนไม่ไหวเอา จี้ซือหานเห็นว่าเธอเป็นห่วงเขา ถึงได้จับมือเธอขึ้นเครื่องบินอย่างว่าง่ายคืนนี้ ซูหว่านเฝ้าอยู่ข้างกายจี้ซือหาน รอหมอห้ามเลือด เย็บแผล เปลี่ยนยาให้เขาเสร็จ เธอถึงได้โล่งใจเมื่อเห็นว่าฟ้าเริ่มสาง ซูหว่านก็รู้สึกว่าไม่น่าจะจัดงานแต่งได้ จึงเอ่ยข้อเสนอกับเขา "หรือเลื่อนออกไปวันนึงไหม"ชายหนุ่มที่ถือผ้าขนหนูช่วยเช็ดผมให้เธอ พูดด้วยความแน่วแน่ "ไม่ได้ ยังไงวันนี้ก็ต้องจัดงานแต่ง!"ซูหว่านที่เพิ่งแช่น้ำอุ่นในอ่างอาบน้ำ อุงไอน้ำร้อนๆในมือ หันกลับไปมองเขา "แต่แผลของคุณ..."จี้ซือหานพูดอย่างไม่สนใจอะไรทั้งนั้น "ต่อให้แผลจะใหญ่กว่านี้ ก็ไม่สำคัญเท่ากับการจัดงานแต่ง"ซูหว่านยังอยากพูดอะไรอีก แต่จี้ซือหานหยิบไดร์ขึ้นมาเป่าผมให้เธอจากนั้น ขับรถไปส่งเธอที่วิลล่าของซานซานด้วยตัวเอง โดยไม่สนคำทัดท้านของเธอ"สิบเอ็ดโมง ฉันจะพาคนของตระกูลจี้ มารับเธอ"กำหนดการณ์เดิมคือสิบโมง แต่กลัวว่าเธอจะเหนื่อยเกินไป อยากให้เธอพักผ่อนกว่านี้อีกหน่อย ชาย
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 713
จี้ซือหานกอดเธอ สัมผัสได้ถึงความอบอุ่นจากร่างกายของเธอ หัวใจที่เจ็บปวดจนชา ก็ค่อยๆสงบลงเขาคลายซูหว่านออก เห็นร่างกายของเธอเปียกปอนไปทั้งตัว ทั้งยังสั่นระริกด้วยความหนาวเหน็บ หัวใจก็เจ็บแปล๊บขึ้นมาอีก"คนที่ควรพูดขอโทษคือฉัน ถ้าไม่ใช่เพราะฉัน เธอก็ไม่ต้องมาเจอเรื่องแบบนี้""คุณพูดอะไรโง่ๆ เราเป็นสามีภรรยากัน ไม่ว่าจะสุขหรือทุกข์ ก็ต้องรับผิดชอบร่วมกันสิ"ซูหว่านพูดจบ ก้มหน้าลงมองมือตัวเองแวบนึง เมื่อเห็นเลือดที่เลอะเต็มมือ ใบหน้าก็ซีดไปทันที"แผลที่หลังของคุณฉีกแล้ว รีบขึ้นรถพยาบาลเถอะ..."เมื่อกี้เธอนึกว่าเป็นน้ำทะเล ไม่คิดว่าทั้งหมดนั้นล้วนเป็นเลือด แผลที่หลังจะต้องฉีกออกแล้วแน่ๆ!ซูหว่านควงแขนของเขาได้ ก็เตรียมจะเดินไปยังทิศทางของรถพยาบาล ทว่าจี้ซือหานกลับดึงเธอกลับมา"หว่านหว่าน แผลแค่นี้ไม่เท่าไหร่หรอก"เขาพูดจบ ก็มองเจียงโม่ที่ยืนห่างออกไปไม่ไกลแวบนึง"จับตัวเธอ แล้วค่อยแจ้งคุณเจียง ให้เขามาไถ่ตัวด้วยตัวเอง ไม่งั้นก็ปลดชีวิตเธอซะ!"คำพูดนั้นเขาพูดกับซูชิง ซูชิงรีบรับคำสั่งทันที "ครับ ผมจะไปจัดการเดี๋ยวนี้!"เจียงโม่ที่คาดเดาได้ตั้งแต่แรกว่าคุณเย่ไม่มีทางปล่อยเธอ เห็นซ
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 712
ซูหว่านครุ่นคิด ก่อนจะถามเขา "คุณแซ่ชู งั้นคุณรู้จัก..."ชูยีไหม?ยังไม่ทันจะได้เอ่ยคำนี้ออกไป ก็ถูกชูจิ่นเหยียนตัดบท "ผมจะส่งคุณกลับไป"ซูหว่านได้ยินดังนั้น ก็กลืนคำพูดลงไป ขมวดคิ้วมองเขา "ลำบากแทบตายกว่าฉันจะหนีออกมาได้ จะส่งกลับไปทำไม?"ชูจิ่นเหยียนกรอกตาใส่เธออย่างหมดคำพูด "ผมหมายความว่า จะส่งคุณกลับบ้าน..."ซูหว่านจึงได้พยักหน้า ลุกขึ้นจากหาดทราย เธอต้องรีบกลับไปบอกจี้ซือหาน...ว่าเธอหนีออกมาแล้ว เธอปลอดภัย เธอไม่ได้กลายเป็นภาระของเขา และเขาก็ไม่ต้องถูกแบล็กเมล์อีกหลังจากที่เธอขึ้นฝั่งมากับชูจิ่นเหยียน ก็เห็นรถพยาบาลคันแล้วคันเล่าขับตรงไปยังบีชคลับอย่างรวดเร็วฝีเท้าของเธอชะงัก ช้อนสายตามองไปยังชายหาดที่อยู่ห่างไกล มองเห็นร่างมนุษย์ไม่ชัด เห็นแต่เรือลำเล็กลำใหญ่แล่นลงทะเลทีละลำซูหว่านทอดสายตาลงต่ำครุ่นคิดอยู่สักครู่ เอาแต่รู้สึกว่าเจียงโม่ไม่น่าจะส่งคนจำนวนมากขนาดนั้นมาตามหาและช่วยชีวิตเธอ หรือว่าจี้ซือหานมาแล้ว?ถ้าจี้ซือหานมาถึงแล้ว รู้ว่าเธอกระโดดลงทะเล เกรงว่าจะทำให้เขาตกใจมาก เพราะคิดมาถึงตรงนี้ซูหว่านก็เปลี่ยนความคิด"เราไปดูตรงนู้นหน่อยเถอะ?"ไปดูแปบนึง ถ้าจี้
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 711
ซูหว่านที่พยายามหนีถึงสามครั้งแต่ก็ถูกจับกลับมาได้ทุกครั้ง หันกลับมามองเจียงโม่ที่เดินตามหลังเป็นระยะๆเธอเห็นเอาแต่รับโทรศัพท์ตลอดเวลา ราวกับกำลังปรึกษาเรื่องอะไรอยู่ เพราะระยะค่อนข้างห่าง จึงได้ยินไม่ชัด แต่บางครั้งก็จะได้ยินแค่ชื่อของจี้ซือหานเธอไม่รู้ว่าจี้ซือหานรับปากหรือไม่ แล้วก็ไม่รู้ว่าสถานการณ์ตอนนี้เป็นยังไงบ้าง รู้แค่ว่าตัวเองจะกลายเป็นภาระของจี้ซือหานไม่ได้เธอมองไปยังผืนน้ำทะเลที่สาดเป็นคลื่นดุเดือด หลังจากมองอยู่หลายอึดใจ ก็กระโดดเข้าไปในทะเลโดยไม่ลังเล...เธอเคยพูดว่าถ้าหากมีใครเอาตัวเธอเพื่อไปข่มขู่จี้ซือหาน ถ้างั้นเธอก็จะไม่ยอมกลายเป็นตัวถ่วงของเขาเด็ดขาดเจียงโม่ที่กำลังเกลี้ยกล่อมพ่อบุญธรรมว่าอย่าแบล็กเมลล์จี้ซือหานอีก ได้เห็นภาพช็อตนั้น ก็ตกใจจนหน้าซีดในทันที"ซูหว่าน!"เธอกรีดร้องออกมาทีนึง โยนโทรศัพท์แล้วพุ่งลงไปในทะเลเพื่อช่วยชีวิต ทว่าถูกร่างใครบางคนพุ่งตัดหน้าเข้ามาก่อน...เสียงกระโดดลงทะเลดัง "ตู้ม" ของชูจิ่นเหยียน ว่ายเข้าไปหาร่างเล็กบางที่พุ่งเข้าไปในคลื่นทะเลด้วยความแข็งขันเจียงโม่ที่อยู่บนชายหาด ตอนแรกยังพอจะเห็นร่างของทั้งสองคนลอยอยู่เหนือผิวน
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 710
ฝีเท้าของซูหว่านชะงักไปทันทีเธออยากจะหันกลับไปโต้ตอบเขาสักสองสามประโยค แต่ก็กลัวจะเสียเวลา จึงไม่ได้สนใจอีกฝ่าย แต่ผลักประตูห้องน้ำหญิงด้วยความรวดเร็วหลังจากที่เธอเข้าไปแล้ว ก็เดินสำรวจห้องน้ำรอบนึง เมื่อเห็นว่าด้านข้างมีหน้าต่างบานเล็ก ก็รีบเดินเข้าไปแล้วเปิดออกข้างนอกเป็นถนนหลวง แค่ปีนออกจากตรงนี้ไป ก็จะสามารถเดินไปถึงถนนหลวงได้ และโอกาสที่จะหนีรอดก็สูงมากทีเดียวเธอเองก็ขี้เกียจมานั่งคิดว่าหลังจากเดินไปถนนหลวงแล้วจะกลับไปยังไง จึงพับแขนเสื้อขึ้น แล้วปีนไปยังขอบหน้าต่างสูงชายคนหนึ่งนั่งอยู่บนถนนหลวง เขางอขาข้างหนึ่งขึ้น มือข้างหนึ่งทาบบนเข่า กำลังสูบบุหรี่ไปพร้อมกับที่มองดูเธอปีนออกไปนอกหน้าต่างพิลึกคน!ถ้าอยากจะออก ก็เดินผ่านคลับ ออกจากมาประตูหลัก หรือไม่ก็ข้ามชายหาดมาก็ได้แล้ว ทำไมต้องปีนหน้าต่าง?"นี่!"เขาแหกปากคำนึง ทำเอาซูหว่านตกใจจนตกลงมาจากบนขอบหน้าต่าง...ซูหว่านล้มลงอย่างแรง เธอหน้าบูดบึ้งเนื่องจากความเจ็บปวด โชคดีที่ด้านล่างเต็มไปด้วยทราย ไม่อย่างนั้นคงได้กระดูกหักเธอตะเกียกตะกายขึ้นมาจากพื้น จ้องผู้ชายที่นั่งสูบบุหรี่อยู่บนถนนหลวงตาเขม็ง "นายเป็นโรคหรือไง
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 709
เจียงโม่ไม่หลงกล ซูหว่านจึงใช้เล่นแง่ในทางความรู้สึกแทน"คุณหนูเจียง คุณก็รู้ว่าคนที่จี้ซือหานแคร์ มีแต่ฉันมาโดยตลอด""คุณกักตัวเพื่อนของฉันไม่ยอมปล่อย ก็ไม่ได้มีประโยชน์อะไรเท่าไหร่ ทำไมต้องให้คนที่ไม่รู้อิโหน่อิเหน่มารับเคราะห์ด้วยล่ะ?"เจียงโม่จ้องดวงตาใสบริสุทธิ์ของซูหว่านนานอยู่สักพัก จากนั้นก็โบกมือ "ช่างเถอะ แค่คุณอยู่ก็พอแล้วล่ะ"เธอส่งคนไปโทรศัพท์ หลังจากที่เห็นอีกฝ่ายวางสาย ก็หันมาพยักหน้าให้เธอ แล้วจึงอธิบายให้ซูหว่านฟัง"เพื่อนของคุณไม่รู้ว่าตัวเองถูกลักพาตัว ฉันก็แค่ส่งคนไปก่อกวนพวกเขานิดหน่อย หลังจากที่คุณกลับไป อย่าพูดถึงเรื่องนี้ก็แล้วกัน"สรุปว่าที่ซานซานออกจากบ้านไปตั้งแต่เช้า ที่อลันกับซีอี้ไม่ได้มาที่วิลล่า ไม่ใช่เพราะถูกลักพาตัว แต่ถูกคนของเจียงโม่สร้างสถานการณ์แต่ว่า ฟังจากความหมายของเจียงโม่ ถ้าเธอไม่มาล่ะก็ คตที่สร้างสถานการณ์กลุ่มนั้น จะต้องลงมือกับพวกซานซานเป็นแน่...เพียงแต่เพราะเจียงโม่คำนึงถึงจี้ซือหานหรือเธอ ถึงได้เลือกใช้วิธีนุ่มนวล ไม่งั้นลักพาตัวไปเลยก็จะง่ายกว่า...แต่ไม่ว่าคนที่เจียงโม่คำนึงเป็นใคร หรือไม่ว่าจะคิดยังไง มันก็ไม่สำคัญทั้งนั้น
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 708
ซูหว่านฟังเข้าใจความหมายที่แฝงในคำพูดของเจียงโม่ ก็ถามเธอว่า "ฉันขอกลับไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนได้ไหม?"เจียงโม่อ่านความคิดของเธอออกทันที "คุณซู คิดถึงสถานการณ์ของเพื่อนคุณให้มากหน่อยก็ดีค่ะ"ความหมายอีกอย่างก็คือ มีชีวิตของเพื่อนเธออยู่ในกำมือ ถึงเธอจะใช้ข้ออ้างไปบอกบอดี้การ์ด หรือแหกปากร้องตะโกนก็ไม่มีประโยชน์ซูหว่านครุ่นคิด ปล่อยมือที่ประคองประตูรถมาตลอดลง ไพล่ไว้ด้านหลัง ทำสัญลักษณ์ให้กับบอดี้การ์ดหลังจากที่เธอส่งสัญญาณมือโดยเงียบเชียบเสร็จ ก็เปิดประตูรถ แล้วเข้าไปนั่งข้างในเห็นเธอขึ้นรถมาแต่โดยดี เจียงโม่ก็เขี่ยซิก้าร์ในมือจนมอด จากนั้นสตาร์ทรถ...ตอนที่เธอเหยียบคันเร่ง มองกระจกมองหลังแวบนึง บอดี้การ์ดกลุ่มนั้นตามมาดังคาดเจียงโม่ดึงสายตากลับ เหยียบคันเร่งจนมิด เลี้ยวผ่านไปไม่กี่โค้งก็สลัดบอดี้การ์ดสำเร็จถึงยังไงก็เป็นถึงระดับหัวหน้าของทีมย่อยในS การที่เจียงโม่สลัดบอดี้การ์ดทิ้งได้ ก็เป็นเรื่องที่ง่ายดายมากซูหว่านกำเข็มขัดนิรภัยแน่นถึงไม่โดนสะบัดออกจากรถไป ทว่าความรู้สึกพะอืดพะอมในท้องกลับทำให้เธออยากอ้วกเธอกุมหน้าอกที่เต้นระรัว อดกลั้นความรู้สึกสะอิดสะเอียนไว้ มองไปย
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 707
นิ้วของเจียงโม่ที่คีบซิการ์ เคาะขี้เถ้าเบาๆ"คุณซู มีใครเค้าพาสามีไปร่วมปาร์ตี้คนโสดกันบ้าง?"การที่เจียงโม่จะปฏิเสธ เป็นสิ่งที่คาดเดาไว้ได้อยู่แล้ว เพียงแต่ทำไมล่ะ?ที่เจียงโม่เชิญเธอไปร่วมงานปาร์ตี้คนโสด ก็เพราะอยากให้เธอสอนว่าจะจีบเจียงเจ๋อยังไงไม่ใช่หรอ?งั้นถ้าเธอจะพาจี้ซือหานไปด้วย ก็ไม่ได้หน่วงต่อการสอนเจียงโม่จีบเจียงเจ๋อไม่ใช่หรอ?เธอคิดว่าบางทีเจียงโม่อาจจะอยากอาศัยปาร์ตี้นี้เพื่อพาตัวเธอไป ส่วนเป้าหมายคืออะไร เกรงว่าจะเกี่ยวข้องกับเรื่องที่เจียงเจ๋อคุยกับจี้ซือหานหลังจากที่ซูหว่านคิดได้ดังนั้น ก็มองเจียงโม่ด้วยสายตาที่จริงใจ"คุณหนูเจียง ฉันกับจี้ซือหานถูๆไถๆกันมาเกือบสิบปี กว่าจะได้แต่งงานกันไม่ง่ายเลย ฉันไม่อยากให้เกิดเรื่องไม่คาดฝันอะไรขึ้นก่อนวันแต่งงาน""พรุ่งนี้เช้า ฉันแค่อยอยากสวมชุดแต่งงานที่เขาส่งมาให้ แต่งให้เขาด้วยสภาพร่างกายจิตใจที่สมบูรณ์แบบที่สุด หวังว่าพวกคุณจะช่วยให้เราสมหวังด้วย"ตอนที่พูดสิ่งเหล่านี้ เธอเห็นสีหน้าของเจียงโม่ เปลี่ยนไปเล็กน้อย ก็รู้ได้ทันทีว่าเจียงโม่มีจุดประสงค์อย่างแท้จริง จึงยกริมฝีปากยิ้ม"คุณหนูเจียง ถ้าคุณอยากให้ฉันสอนคุณจีบ
