All Chapters of ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ: Chapter 271 - Chapter 280

กลางวันแสก ๆ ท้องฟ้าสดใส บนสวรรค์มีเทพคอยดูแล ใต้พิภพมียมบาลบัญชา ยังมีเจ้าที่เจ้าทางคอยจับตาดู คิดไม่ถึงว่าผู้ชายคนนี้...คิดไม่ถึงว่าเขา...เล่นสกปรกอย่างโจ่งแจ้ง!เป็นเพราะเมื่อครู่นี้จะโถมตัวใส่นางให้ล้ม แต่ไม่สำเร็จ อยากจะลงมือกับนางเป็นครั้งที่สอง?พระเจ้า!สวรรค์!ผู้ชายคนนี้ทะยานอยากระดับไหนกันแน่เนี่ย?เฟิงเย่เสวียนอยากจะแบ่งปันสิ่งของที่สวยงามให้กับฉู่เชียนหลีอย่างอดรนทนไม่ไหว ทิ้งม้าสองตัวไว้ด้านข้าง กุมเสื้อผ้าบริเวณท้องน้อย สาวเท้ายาวมาข้างหน้า“เชียนหลี รีบดูเร็วเข้าสิ เจ้ามีทางผิด...” หวังอย่างแน่นอน“อย่าเข้ามานะ!”ฉู่เชียนหลีรีบถอยหลังไปสามก้าว ยื่นมือทั้งสองข้างออกมาอย่างระวังตัว ทำท่าทางพร้อมจะต่อสู้ กล่าวเสียงสั่นเครือ“เฟิงเย่เสวียน เดิมทีคิดว่าหลังจากที่ร่วมปราบโจรที่ภูเขากว่างหนิง และร่วมกันลาดตระเวนทางใต้ด้วยกันแล้ว ท่านจะเป็นท่านอ๋องที่ดีที่ทำเพื่อประชาชน แต่กลับคิดไม่ถึงเลยว่าท่านจะเป็นคนเช่นนี้!”นางรู้สึกไร้ยางอายเป็นอย่างยิ่งที่ต้องตำหนิเขาเฟิงเย่เสวียน “?”“การพูดจาแทะโลมหญิงสาวจากตระกูลที่ดีสนุกมากงั้นหรือ? หนังสือนักปราชญ์ราชบัณฑิตตลอดหลาย

ฉีดยาชาเข้าไป เสียงกรีดร้องปานจะขาดใจตายของผู้หญิงค่อย ๆ สงบลงด้านในรถม้าที่แคบและเล็กบรรจุด้วยชีวิตของคนสองคน ภายใต้สภาพแวดล้อมที่ยากลำบาก ฉู่เชียนหลีพยายามทำคลอด...กลิ่นคาวเลือดที่รุนแรงด้านนอกรถม้าเฟิงเย่เสวียนยืนกอดอก หันหลังให้รถม้า จ้องมองไปยังหุบเขาสูงชันที่อยู่ไกลโพ้น ดวงตาอึมครึม มองอารมณ์ของเขาในเวลานี้ไม่ออกรองแม่ทัพเจียงกวาดสายตามองรถม้าที่ถูกปิดกั้นอย่างระมัดระวัง แล้วก็มองใบหน้าด้านข้างของชายหนุ่มอย่างระมัดระวังรออยู่ครึ่งเค่อ ยังไม่ได้ยินเสียงจากภายในรถม้าถามเสียงเบาอย่างระวัง“ท่านอ๋อง ผู้หญิงคนนั้นไม่ส่งเสียงแล้ว คงจะไม่ใช่ว่า...”ตายแล้ว?ชายหนุ่มเหลือบตามอง กวาดสายตามองเขาอย่างเย็นชาแวบหนึ่งสายตาที่เย็นชา คมกริบราวกับมีด ราวกับจะฆ่าคนได้รองแม่ทัพเจียงหัวใจกระตุก รีบก้มหน้าลงไป ไม่กล้าพูดมากอีกแม้แต่คำเดียวเป็นเขาที่ทำงานไม่รอบคอบ...เวลาผ่านไปอย่างช้า ๆ ...การรอคอยอย่างเงียบสงบอันยาวนานหลังจากผ่านไปสองชั่วยามในที่สุด ด้านในรถม้า ก็มีเสียงร้องของเด็กทารกดังขึ้น“เป็นเด็กผู้ชาย!”สายตาของเฟิงเย่เสวียนอึมครึมลงเล็กน้อย แรงอาฆาตปรากฏขึ้นใน

เกิดในราชวงศ์ เติบโตในราชวงศ์ ผู้ใดไม่ได้คลานขึ้นมาจากการเหยียบย่ำศพของผู้อื่นบ้าง? มือของผู้ใดไม่เปื้อนเลือดบ้าง? ผู้ใดบริสุทธิ์บ้าง?วันนี้ มีเมตตา วันหน้า ก็จะชักนำเภทภัยอันใหญ่หลวงมาให้ฉู่เชียนหลีจ้องมองใบหน้าเย็นชาของชายหนุ่มตะลึงงันความหมายของเขาคือ...“เช่นนั้นท่านฆ่า...สองแม่ลูกแล้ว?” นางไม่กล้าถามมากชายหนุ่มเม้มริมฝีปากบางเป็นเส้นตรง ใบหน้าด้านมุมเห็นได้ชัดว่าราวกับเคลือบด้วยชั้นน้ำแข็ง ไร้ความอบอุ่นเขาไม่ได้พูด ในขณะเดียวกัน ก็แสดงถึงคำตอบแล้วตายแล้ว...นางทุ่มเทแรงกาย ช่วยชีวิตเด็กให้รอดอย่างยากลำบาก แต่ตายแล้ว...ก่อนหน้านี้ไม่นาน ชีวิตน้อย ๆ ที่ยังร้องไห้อยู่ในอ้อมแขนของนาง เขายังเด็กขนาดนั้น ตัวเท่าฝ่ามือ เพิ่งจะคลอดออกมา ยังไม่ทันได้ลืมตาดูโลก ก็ต้องจากไปอย่างไม่มีวันกลับแล้วหัวใจของฉู่เชียนหลีราวกับถูกควักออกมาจนว่างเปล่าเป็นเพราะความไร้เดียงสาของเด็ก แล้วก็เป็นเพราะความเย็นชาของชายหนุ่ม“ท่านมีศัตรู มีแค้นก็ต้องแก้แค้น มีความอาฆาตก็ต้องเอาคืนถึงจะถูก แต่นั่นเป็นเพียงแค่ทารกคนหนึ่ง เขาไม่ได้ทำอะไรผิดเลย หรือเป็นเพราะเกิดมาผิดท้องเลยต้องตาย?” นางสูดลมห

เฟิงเย่เสวียนถูกตีแล้วตั้งแต่เด็กจนโต ไม่เคยมีในประวัติศาสตร์มาก่อน หาได้ยาก มีชีวิตอยู่มายี่สิบสองปีเต็ม เป็นครั้งแรกที่ถูกผู้หญิงตี อีกทั้งยังต่อหน้าผู้คนมากมายอีกด้วยหน้า ข้างในของเขา ราวกับถูกกดอยู่บนพื้น แล้วถูกถูอย่างรุนแรงสุดยอดเลย!กบฏแล้ว!“ฉู่เชียนหลี!”ชายหนุ่มกำหมัดทั้งสองข้างแน่น ร่างกายพุ่งไปข้างหน้าราวกับลูกธนู กระโจนตัวขึ้นไป เตะจนประตูลอยกระเด็น!ปัง…ประตูสองบานล้มลงบนพื้น กำแพงสั่นสะเทือนจนฝุ่นฟุ้งกระจายทันทีที่ฉู่เชียนหลีนั่งลงก็สังเกตเห็นความผิดปกติ รีบยกก้น กระโดดหน้าต่างหนี“หยุดเดี๋ยวนี้!”ชายหนุ่มวิ่งตามไป พลิกโต๊ะเก้าอี้ล้มคว่ำ ถ้วยชาแตกกระจายพุ่งตัวไปถึงหน้าต่าง เห็นร่างของหญิงสาวกระโดดกำแพง ว่องไวราวกับแมวเขาหรี่ตา ยกฝ่ามือข้างขวาขึ้น ขับเคลื่อนกำลังภายในที่แข็งแกร่งรวมกันที่กลางฝ่ามือ แล้วโจมตีออกไปโครมคราม!เรือนข้างเป็นเรือนที่กันดาร ที่ทรุดโทรมที่สุดหลังหนึ่งของจวนอ๋อง กำแพงก็ผุพัง ถูกน้ำฝนหยดจนเปียก ทันทีที่กำลังภายในโจมตี ก็พังทลายลงมาทันทีไม่ไกลนัก หญิงสาววิ่งอย่างรวดเร็วชายหนุ่มพุ่งตัวตามไปบรรดาคนใช้ยืนอยู่กับที่ จ้องมองเร

ท่าทางแทะน่องไก่ของฉู่เชียนหลีหยุดชะงักเล็กน้อยยังไม่ตาย?แต่เฟิงเย่เสวียนพูดอยู่ชัด ๆ ว่า...หานเฟิงเห็นพระชายากับนายท่านทะเลาะกันรุนแรง หลังจากทราบสาเหตุ ก็มาหาพระชายาเป็นอันดับแรก มาอธิบายแทนนายท่านอันที่จริงนี่เป็นเรื่องเข้าใจผิดเขากล่าว “ตอนนี้ แม่ลูกคู่นั้นได้ไปไกลจากเมืองหลวงแล้ว จะไม่กลับมาอีกตลอดไป ท่านอ๋องไม่เพียงไม่ได้ทำร้ายพวกเขา ยังให้เงินจำนวนมากพอกับฮูหยินท่านนั้น อยู่ได้อย่างไรกังวลไปครึ่งค่อนชีวิต”ฉู่เชียนหลีตะลึงงันไปเฟิงเย่เสวียนไม่เคยบอกนางมาก่อน...“ท่านคงจะประหลาดใจมาก เหตุใดนายท่านถึงจะลงมือกับผู้หญิงอ่อนแอ และทารกไร้เดียงสาคู่นั้นใช่หรือไม่” หานเฟิงเห็นว่าพระชายารับฟังคำพูดของเขาแล้ว จึงลากเก้าอี้ออกมาแล้วนั่งลงจ้องมองนาง ถามขึ้นประโยคหนึ่ง“หากอีกฝ่ายฆ่าตระกูลทั้งตระกูล ท่านจะวางความแค้นลง ไม่ใส่ใจได้งั้นหรือ ?”ฉู่เชียนหลีอึ้งไป “หมายความว่าอย่างไร...”หานเฟิงถอนหายใจนายท่านเป็นคนพูดไม่เก่ง เรื่องราวมากมายไม่เคยเอ่ยกับคนอื่น แม้ว่าจะเป็นคนที่ร่วมเรียงเคียงหมอนก็ไม่เอ่ยแม้แต่คำเดียว“ตระกูลเซียว เซียวกุ้ยเฟย”มารดาของนายท่าน“พระชายาอาจจะ