แชร์

บทที่ 279

ท่าทางแทะน่องไก่ของฉู่เชียนหลีหยุดชะงักเล็กน้อย

ยังไม่ตาย?

แต่เฟิงเย่เสวียนพูดอยู่ชัด ๆ ว่า...

หานเฟิงเห็นพระชายากับนายท่านทะเลาะกันรุนแรง หลังจากทราบสาเหตุ ก็มาหาพระชายาเป็นอันดับแรก มาอธิบายแทนนายท่าน

อันที่จริงนี่เป็นเรื่องเข้าใจผิด

เขากล่าว “ตอนนี้ แม่ลูกคู่นั้นได้ไปไกลจากเมืองหลวงแล้ว จะไม่กลับมาอีกตลอดไป ท่านอ๋องไม่เพียงไม่ได้ทำร้ายพวกเขา ยังให้เงินจำนวนมากพอกับฮูหยินท่านนั้น อยู่ได้อย่างไรกังวลไปครึ่งค่อนชีวิต”

ฉู่เชียนหลีตะลึงงันไป

เฟิงเย่เสวียนไม่เคยบอกนางมาก่อน...

“ท่านคงจะประหลาดใจมาก เหตุใดนายท่านถึงจะลงมือกับผู้หญิงอ่อนแอ และทารกไร้เดียงสาคู่นั้นใช่หรือไม่” หานเฟิงเห็นว่าพระชายารับฟังคำพูดของเขาแล้ว จึงลากเก้าอี้ออกมาแล้วนั่งลง

จ้องมองนาง ถามขึ้นประโยคหนึ่ง

“หากอีกฝ่ายฆ่าตระกูลทั้งตระกูล ท่านจะวางความแค้นลง ไม่ใส่ใจได้งั้นหรือ ?”

ฉู่เชียนหลีอึ้งไป “หมายความว่าอย่างไร...”

หานเฟิงถอนหายใจ

นายท่านเป็นคนพูดไม่เก่ง เรื่องราวมากมายไม่เคยเอ่ยกับคนอื่น แม้ว่าจะเป็นคนที่ร่วมเรียงเคียงหมอนก็ไม่เอ่ยแม้แต่คำเดียว

“ตระกูลเซียว เซียวกุ้ยเฟย”

มารดาของนายท่าน

“พระชายาอาจจะ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status