All Chapters of เศรษฐีสาวขอเอาคืน: Chapter 81 - Chapter 90

ความคิดของทุกคนเปลี่ยนไปทันที พวกเขาคิดว่าเฉียวเจิ้นสยงเป็นคนตรงไปตรงมามาตลอด ไม่คิดว่าเขาจะเป็นคนกลับกลอกอย่างนี้“พระเจ้าช่วย ดีแค่ไหนแล้วที่เธอไม่แพ้ ถ้าเธอแพ้ คุณหลีคงถูกประนามอย่างไม่ยุติธรรม”“บังคับให้เมียหลวงยอมรับว่าตัวเองเป็นเมียน้อย ช่างร้ายกาจจริง ๆ”“ถึงพวกเราจะเป็นผู้สื่อข่าวบันเทิง แต่เราไม่ได้เขียนข่าวมั่ว ๆ เกรงว่าผู้เฒ่าเฉียวจะชราภาพจนสับสนเลอะเลือนแล้ว!”“พูดเสียงดังให้มันได้ประโยชน์อะไรขึ้นมา? ในเมื่อลมปากนั้นไม่ต่างจากการผายลมเลย!”เฉียวเจิ้นสยงโกรธมากจนเส้นเลือดปูดขึ้นจากขมับ คำพูดของคนรอบตัวก็ไม่เป็นที่น่าพอใจมากขึ้นเรื่อย ๆ...“เอาไป!”เขาดึงแหวนออกด้วยแรงทั้งหมดที่มี กำลังจะตบมันลงบนโต๊ะ แต่คิดว่าตัวเองทนทำรุนแรงกับมันไม่ไหว จึงค่อย ๆ หย่อนมันลงในกระเป๋าของหลีเกอน้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วยภัยคุกคาม “เธอต้องรักษามันให้ดี ฉันจะมาหาเธอภายในสองวันเพื่อขอมันคืน”"เราจะรอจนถึงตอนนั้น"หลีเกอเอียงศีรษะไปทางจู้หว่านอี้ หมายความว่าเธอต้องการออกไปจากที่นี่แล้ว“คุณหลี กรุณารอสักครู่ ผมจะช่วยคุณหาตู้เซฟเพื่อใส่แหวนวงนี้” พนักงานเสิร์ฟคนหนึ่งที่เป็นหนึ่งในจีนมุงรู

หลีเกอหยุดเดิน“ตบหน้าตัวเอง แล้วคุกเข่าขอโทษ คุณยังไม่ได้ทำสองสิ่งนี้เลย มาแหกปากตะโกนอะไร!”เฉียวซีอวิ๋นโกรธมาก “ฉันจะคุกเข่าให้ผู้หญิงแบบเธอได้ยังไง! บ้าไปแล้วเหรอ?”เธอทนไม่ได้กับใบหน้าที่ไร้ความแยแสและเย็นชาของหลีเกอเป็นที่สุด พร้อมกันนั้นก็เกลียดตัวเองที่ไม่สามารถฆ่าอีกฝ่ายได้ ทำให้ตัวเองมีราคีไปซะ“ถ้าคุณไม่คุกเข่าก็ช่างเถอะ ถึงยังไงหลังเด็กคลอดคุณก็ต้องเข้าคุกอยู่แล้วนี่ ฉันมีเวลาเหลือเฟือที่จะรอให้คุณรับผลกรรมที่ตามมา” หลีเกอยิ้มมุมปาก“ต่อให้ตัวฉันจะเข้าคุก แต่ฉันก็ยังให้กำเนิดลูกของจิ้นเฉิงได้ ความสัมพันธ์ในฐานะพ่อแม่ของเราจะคงอยู่ตลอดไป” เฉียวซีอวิ๋นตะคอกอย่างเย็นชา “ใครจะไปเหมือนเธอที่แต่งงานมาตั้งหลายปี ดันไม่ออกไข่เลยสักฟอง!”ดวงตาของหลีเกอเปล่งประกายแสงเย็นครู่หนึ่ง นี่คือสเกลย้อนกลับที่เป็นจุดอ่อนของเธอนี่คือประโยคถากถางที่น่าอับอายที่สุดที่เธอได้ยินมาตลอดชีวิตการแต่งงานครั้งนั้น!หลีเกอไม่สามารถระงับความโกรธได้อย่างสมบูรณ์ เมื่อเธอคิดว่าเฉียวซีอวิ๋นจ้างคนไปทำให้เกิดอุบัติเหตุทางรถยนต์เพื่อทำร้ายเธอ เธอก็ไม่สนใจอีกต่อไปว่าอีกฝ่ายจะมีอีกหนึ่งชีวิตในท้อง แสดงพลั

“ในฐานะคู่หมั้นของลูกสาวตระกูลเฉียว?” ริมฝีปากสีแดงของหลีเกอแสยะขณะพูดทีละคำ “หรือในฐานะอดีตสามีของฉัน?”“ลองคิดดูเองว่าฐานะไหนของคุณที่มีคุณสมบัติเหมาะสมจะถาม”ฮั่วจิ้นเฉิงสะดุ้งเขาข้ามเส้นอีกแล้วคนในโลกที่มีคุณสมบัติพอจะถามน้อยที่สุดก็คือเขาเขามาพร้อมกับผู้หญิงอีกคนเพื่อเลือกแหวนแต่งงาน แล้วเขาเป็นใครถึงไปตั้งคำถามกับหลีเกอ?ฮั่วจิ้นเฉิงก้าวยาว ๆ กลับไปหาเฉียวซีอวิ๋น “ไปกันเถอะ”ดวงตาของเฉียวซีอวิ๋นเป็นประกายด้วยความสำเร็จ “แต่จิ้นเฉิง เรายังไม่ได้เลือกแหวนเลยนะ!”“ไว้ค่อยมาวันอื่น”เฉียวซีอวิ๋นเดินตามเขาไปทันที ร่างกายที่เล็กกระทัดรัดของเธอก้าวตามไปอย่างรวดเร็วเพื่อคว้าแขนของฮั่วจิ้นเฉิง พูดเบา ๆ ว่า “รอด้วยสิ!”ทั้งสองคนจากไปอย่างรวดเร็ว รอยยิ้มของหลีเกอก็ค่อย ๆ เปลี่ยนเป็นเย็นชาหลีหรานมองหลีเกออย่างระมัดระวัง “เธอยังเศร้าอยู่หรือเปล่า?”“ถ้าทำแบบนั้นอีก ฉันจะบอกพี่ใหญ่ว่าพี่รังแกฉัน!” หลีเกอขู่หลีหรานร้องขอความเมตตาซ้ำแล้วซ้ำเล่า “ไม่ได้นะ พี่ใหญ่ของฉันขอให้ฉันช่วยดูแลเธอ ถ้าเธอเอาไปฟ้อง ฉันต้องโดนเขาสวดยับแน่ ๆ!”หลังจากนั้นทุกคนก็กลับไปที่คฤหาสน์ตระกูลหลีในห

ซางรุ่ยก็สงสัยเช่นเดียวกับหลินเยว่“คุณหลี แกล้งพูดให้ดีใจเล่นหรือเปล่าครับ? บางทีแฮกเกอร์อาจถอดรหัสมันได้แล้วในขณะที่เรากำลังคุยกันอยู่”“ฉันบอกว่าไม่ ก็คือไม่สิคะ” หลีเกอเอนหลังพิงพนักเก้าอี้อย่างมั่นใจ หันหน้าไปถามเจิ้งหลิ่วด้วยเสียงแผ่วเบาว่า “เขาใกล้จะมาถึงหรือยัง?”เจิ้งหลิ่วก้มหน้าลงแล้วตอบกลับ “น่าจะมาถึงที่นี่ภายในสิบนาทีครับ”หลีเกอยกริมฝีปากแดงเป็นรอยยิ้ม ดวงตาของเธอพลันเต็มไปด้วยความมั่นใจ “ทุกคนคะ กรุณาตามฉันลงไปพบกับใครสักคนหนึ่งก่อน”ทุกคนที่อยู่ในที่ประชุมตกตะลึง คิดว่าหลีเกอกำลังล้อเล่นอยู่แน่ ๆ“นี่มันเวลาไหนกัน? จะให้ทุกคนลงไปรับคนอื่นเนี่ยนะ?”“เธอไม่เข้าใจความร้ายแรงของเรื่องนี้หรือไง?”“ฉันไม่รู้จะพูดอะไรแล้ว!”หลีเกอไม่ได้จริงจังกับคำพูดเหล่านี้ ยืนขึ้นโดยเชิดหน้าผาก ทิ้งเพียงประโยคเดียวไว้ข้างหลัง “ถ้าไม่ลงไปก็อย่ามาเสียใจทีหลังแล้วกัน”ฮั่วจิ้นเฉิงก็ยืนขึ้นเช่นกัน “ผมจะไปกับคุณ”แม้ว่าซางรุ่ยจะไม่สบายใจ แต่เขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องติดตามผู้ถือหุ้นรายใหญ่ทั้งสองรายลงไปด้วยเจ้านายไปแล้วลูกน้องจะไม่ไปได้ยังไง? กรรมการคนอื่น ๆ ก็ลงไปพร้อมกันหลีเ

“ดูแลตัวเองด้วย” ฮั่วจิ้นเฉิงขมวดคิ้วและพูดอย่างเย็นชา“วิกฤตของฉันได้รับการแก้ไขแล้ว ฉันจะยอมแพ้ต่อโลกแห่งมนุษยชาติไม่ได้” ซางรุ่ยยื่นขวดน้ำให้ฮั่วจิ้นเฉิง “แล้วคุณล่ะ? ได้ยินมาเมื่อเร็ว ๆ นี้ว่าคุณกำลังจะหมั้นนี่”“ยังไม่ได้ตัดสินใจเลย”ฮั่วจิ้นเฉิงผลักขวดน้ำออก แล้วก้าวเดินออกไปด้วยขายาว ๆ…ระหว่างทางกลับจู่ ๆ หลีลั่วก็โพล่งขึ้นมา “คนที่พูดแทนเธอวันนี้คือฮั่วจิ้นเฉิงเหรอ?”หลีเกอโกรธเล็กน้อยเมื่อได้ยินอย่างนั้น “ต่อให้เขาจะไม่พูดแทนฉัน เขาก็มีส่วนแบ่งในการทำเงินด้วยเหมือนกัน!”หลีลั่วพยักหน้า “ผู้ชายคนนี้หน้าตาไม่เลว เหมือนไม่มองหญิง ไม่เหมาะกับเธอ ฉะนั้นปล่อยเขาไปดีกว่า”อีกาจำนวนนับไม่ถ้วนบินอยู่เหนือหัวของหลีเกอ ปากของหลีลั่วนี่จริง ๆ เลย...“ใช่ พี่คนที่สองตอบตกลง เราก็เลยออกไป”ตอนที่เธอแต่งงานกับฮั่วจิ้นเฉิง พี่รองของเธออยู่ห่างข้ามไปอีกโพ้นทะเล ทั้งยังงานยุ่งเกินกว่าจะมาคัดกรองเองเพื่อพิสูจน์บุคลิกของน้องเขย เขาถึงกับแฮ็กคอมพิวเตอร์ของฮั่วจิ้นเฉิง เพื่อเจาะดูไฟล์ในเครื่งต่าง ๆ แต่แล้วเขาก็ต้องแปลกใจเมื่อพบว่าฮั่วจิ้นเฉิงไม่มีคลิปหรือภาพเด็กหนุ่มด้วยซ้ำครั้งหน