ถ้าฉันไม่ถาม นายก็จะไม่บอกใช่ไหม?” เมื่อหลีหานเห็นว่าบรรยากาศเริ่มตึงเครียด จึงสั่งให้หลีหรานจัดการเรื่องต่าง ๆ ให้คลี่คลายเองหลีหรานถูกตำหนิจนไม่สามารถเงยหน้าขึ้นได้ “ได้ยังไงเล่า จะปฏิเสธไม่กลับไปฉลองวันเกิดคุณปู่ได้ยังไง”หลีเกอหัวเราะเยาะ ตามที่คาดเอาไว้ ใครที่สามารถจัดการหลีหรานได้มีแค่พี่ชายคนโตและปู่ของเขาเท่านั้นเวลานี้หลีเจิ้งเฟยรู้สึกดีขึ้นมาก“จากนี้ไปช่วยโครงการนาโนบอตของเสี่ยวเกอด้วยล่ะ” หลีเจิ้งเฟยบอกกับหลีลั่ว“อา คุณปู่คะ คุณปู่ไม่ต้องกำชับพี่สองขนาดนั้นก็ได้ค่ะ พี่สองต้องทำออกมาได้ดีที่สุดอยู่แล้ว” หลีเกอกอดคอพี่ชายทั้งสองพลางเผยรอยยิ้มอันสดใสหลีลั่วตอบอย่างใจเย็น “แน่นอนครับ”เมื่อเห็นว่าตอนนี้หลีเกอมุ่งเป้าไปที่อาชีพของตัวเองมาก หลีเจิ้งเฟยก็รู้สึกโล่งใจ“ในเมื่อเรียบร้อยแล้ว คุณปู่พักผ่อนเถอะครับ” หลีหานโน้มตัวมาข้างหน้าแล้วพูดจากนั้นครอบครัวใหญ่ก็วางสายวิดีโอคอลลง...ท่ามกลางห้องนั่งเล่น เฉียวเจิ้นสยงกำลังจิบชาอย่างสบายอารมณ์เขากำลังรอฟังข่าวดีและถูนิ้วโป้งไปมาเป็นนิสัย ลำพังรู้สึกว่าแหวนหยกขาวยังไม่อยู่ตรงนี้เขาก็รู้สึกหดหู่ใจ แต่เมื่อคิดว่าเขาจะ

#“ไม่เป็นไร เวลานี้ฉันต้องมีกำลังใจมากกว่านี้ และอย่าให้โลกภายนอกคิดว่าฉันกลัว”อยากให้เธอยอมตามข่าวลืออย่างนั้นเหรอ?คำนี้ไม่มีอยู่ในพจนานุกรมของเธออยู่แล้ว!หลีเกอถกผ้าห่มออกแล้วไปห้องน้ำเพื่อทำความสะอาดอาคารตี้เซิ่งผู้สื่อข่าวทั่ววงการบันเทิงต่างรอคอยกันอยู่นานรถปอร์เช่สีแดงจอดอยู่ตรงหน้าพวกเขาเจิ้งหลิ่วที่อยู่ในรถเตือนขึ้นว่า “คุณหลี ทำไมถึงไม่สวมแว่นกันแดดหรือใช้หมวกเพื่อปกปิดหน่อยล่ะครับ การที่คนเหล่านี้ถ่ายภาพดาราอย่างไร้ศีลธรรมจะส่งผลต่อชื่องเสียงคุณนะครับ”“ไม่จำเป็น” หลีเกอยิ้มอย่างสดใสและส่องกระจกรถระหว่างแต่งหน้า เธอพอใจกับความงามและความคมของเธอมากทีเดียว“เพียงเพื่อให้พวกเขารู้ว่ามันไม่มีผลกระทบอะไรต่อฉันเลย”เจิ้งหลิ่วลงจากรถอย่างรวดเร็ว และเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยซึ่งอยู่ด้านข้างก็พร้อมแล้ว โดยก่อกำแพงมนุษย์เพื่อสร้างเส้นทางเพื่อแยกนักข่าวที่อยู่ข้างหลังพวกเขาเจิ้งหลิ่วเปิดประตูรถและต้อนรับหลีเกอลงจากรถเธอสวมชุดที่ประดับด้วยเพชรหรูหรา ร่างกายของเธอเปล่งประกายแวววาว ทั้งยังคงมีรอยยิ้มที่สมบูรณ์แบบและไร้ที่ติ นักข่าวคิดว่าหลีเกอซึ่งเป็นศูนย์กลางของเรื่

หลีเกออมยิ้มเล็กน้อย “ใช่ เธอคนนั้นคือฉันเอง”“มากล่าวหาพี่สาวของเราแบบนี้ได้ยังไง! ฉันจะลงไปบอกความจริงพวกเขาเอง!” เจิ้งหรานนั้นเป็นคนใจร้อนที่สุดในสามคนนี้อย่างเห็นได้ชัด“ฉันก็จะไปเหมือนกัน!”“ฉันด้วย!”“ไม่ต้องหรอก คนที่บริสุทธิ์มีความใสสะอาดในตัวเองเสมอ” เมื่อหลีเกอเห็นท่าทีที่พวกเขาปกป้องเธอ รอยยิ้มก็เผยออกมา “ตราบใดคนที่ฉันห่วงใยไม่เห็นฉันแบบนั้น”หลีเกอถามคำถามอื่นอีกมากมายเช่น พวกเขาต้องการอะไรบ้างหลังจากลงทะเบียนเข้ามหาวิทาลัย แต่เธอสามารถบอกพวกเขาได้ว่าเธอโอนค่าครองชีพไว้ในบัตรของพวกเขาเรียบร้อยแล้ว ดังนั้นพวกเขาไม่จำเป็นต้องเกรงใจเธอเกินไปเธอนั้นขอไม่เปิดเผยตัวตนอย่างพี่สาวหลีหัวเมาของพวกเขา ก่อนจัดให้มีการรักษาความปลอดภัยเพื่อส่งเด็กทั้งสามออกจากโรงรถชั้นใต้ดินหลังจากส่งเด็กทั้งสามกลับไปแล้ว ฉีอวิ๋นเทียนก็โทรเข้ามาเขาเดินทางไปทำธุรกิจบ่อยครั้งเมื่อเร็ว ๆ นี้ ซึ่งทั้งหมดนี้ได้รับมอบหมายมาจากหลีเกอ ท้ายที่สุดแล้วเขารู้สึกผิดในใจและยินดีที่จะทำงานให้อันดับแรกเขาวิจารณ์สื่อทางโทรศัพท์ว่าสร้างพฤติกรรมที่มุ่งร้าย ก่อนปลอบใจหลีเกอและบอกเธอว่ามันเป็นเรื่องใหญ่ขนาดไหน

หลีหรานบอกจอห์นอย่างเงียบ ๆ ว่า “กำชับให้พวกเขาแข่งกันให้ดี แล้วในคราวหน้าเงินรางวัลจะมากขึเนอีก”จากนั้นก็วางสายโทรศัพท์ไป“พี่สาม พี่ลงทุนกับทีมเล่นเกมตั้งแต่เมื่อไหร่?”หลีเกอจิบค็อกเทลพลางนึกสงสัย“ฉันเล่นเกมคนเดียวไม่เก่งและไม่เคยชนะใคร แถมถูกเพื่อนร่วมทีมพากันไม่ชอบไปด้วย ฉันโกรธมากเลยใช้เงินสองพันล้านเพื่อหาคนมาตั้งทีมใหม่ แต่ฉันเองไม่อยากจะเชื่อเลยว่าการใช้เงินไม่สามารถสร้างพรสวรรค์ตัวเองได้”หลีหรานเขย่าเก้าอี้อีสปอร์ตและยิ้มอย่างดุเดือด “จากนี้ไป ทีมนี้จะเป็นของเธอแต่เพียงผู้เดียว พี่สามคนนี้จะมอบมันให้กับเธอในวันนี้”หลีเกอขยิบตาแล้วพูดว่า “ขอบใจมาก!”หมายเลขที่ไม่คุ้นเคยโทรเข้ามาทางโทรศัพท์มือถือของเธอ หลีเกอปฏิเสธที่จะรับสายโดยไม่คิด แต่อีกฝ่ายโทรหาเธอเป็นครั้งที่สองอย่างไม่ยอมแพ้“ฮัลโหล”“หลีเกอ ตอนนี้คุณรู้ว่าผมใหญ่แค่ไหน ผมต้องการของของตัวเองกลับมา แล้วผมจะให้ซีอวิ๋นขอโทษคุณอย่างเต็มใจ” น้ำเสียงของเฉียวเจิ้นสยงหยิ่งผยองถึงที่สุด “แล้วรู้สึกยังไงที่ถูกชาวเน็ตรุมด่า?”คิ้วของหลีเกอขมวดจนเสียดสีกัน ริมฝีปากสีแดงขดชี้ขึ้น “ทำได้แค่นี้เหรอ?”หลีเกอพูดอย่างใจเย็น

หลีเจิ้งเฟยและพี่ชายทั้งสามของเธอรออยู่ในห้องนั่งเล่นเป็นเวลานานเมื่อทุกคนเห็นข่าว ตอนแรกดีใจที่ลูกสาวสุดที่รักยังสบายดี แต่ยิ่งคิดมากก็ยิ่งรู้สึกทะแม่ง ๆ ทำไมสองคนนี้ถึงมีโพสต์สื่อไปทางว่าเป็นคู่รักกันในอินเตอร์เน็ต?หลีหรานรู้สึกเสียใจมากที่เขาไม่ควรรีบร้อนไปหาเพื่อน เขานั่งเครื่องบินกลับไปดูไบก่อนหลีเกอ ทิ้งน้องสาวของเขาไว้ที่สนามบินตามลำพังเวลานี้ฟู่ลี่กั๋วเห็นลูกชายและภรรยาของเขามาพอดี จึงรีบช่วยเริ่มบทสนทนาให้“ซิวเป่ย ทักทายคุณปู่หลีของลูกเร็ว ๆ สิ”ฟู่ซิวเป่ยก้าวไปข้างหน้าและก้มศีรษะลงอย่างสุภาพ “สวัสดีครับคุณปู่หลี”“อืม”หลีเจิ้งเฟยสวมชุดสูทสีคราม แม้เส้นผมของเขาเกือบจะหงอกไปทั้งหมด แต่เขายังดูแข็งแรงมากหลีหานและฟู่ซิวเป่ยมองหน้ากันและกล่าวสวัสดี พวกเขาต่างเป็นเพื่อนร่วมชั้นและมีความสัมพันธ์ที่ดีหลีลั่วมองไปยังฟู่ซิวเป่ยพลางวิเคราะห์ไปด้วย โดยคิดว่าสักวันหนึ่งเขาจะต้องแฮ็กเข้าคอมพิวเตอร์ของอีกฝ่าย เพื่อสืบสาวเบื้องหลังอีกฝ่ายในทางกลับกัน หลีหรานกุมมือตัวเองไว้และสีหน้าเต็มไปด้วยความเกลียดชัง ถ้ามีใครมาแข่งขันกับเขาเพื่อชิงเสี่ยวเกอเกอ... จะต้องผ่านเขาไปให้ได้ก่