หลีหรานโทรศัพท์ไปต่างประเทศ“ตื่นได้แล้วทุกคน มาออนไลน์เล่นเกมกับน้องสาวฉันกันเถอะ”จากนั้นเขาก็ยื่นค็อกเทลให้หลีเกอซึ่งเตรียมโดยบาร์เทนเดอร์มืออาชีพ “รอสักครู่ พวกเขากำลังจะออนไลน์ในไม่ช้า”หลีเกอนั่งไขว่ห้างบนเก้าอี้เล่นเกมอย่างเกียจคร้าน พลางตอบตกลงอย่างไม่เต็มใจเป็นเวลาเช้าตรู่ในประเทศ G ซึ่งอยู่อีกฟากหนึ่งของมหาสมุทรจอห์น หัวหน้าชมรมอีสปอร์ตของ EDF ตื่นขึ้นทันทีหลังจากได้รับโทรศัพท์ เขารีบวิ่งไปยังประตูห้องสมาชิกในทีม โดยสวมรองเท้าแตะแล้วเรียกประชุมทีมอย่างบ้าคลั่งสามนาทีต่อมา สมาชิกในทีมที่ง่วงนอนก็ถูกถกผ้าห่มและหาวนอนกันล้นหลาม“จอห์น ตอนนี้ยังเช้าอยู่และเราไม่มีนิสัยชอบฝึกซ้อมตอนเช้านี่!”จอห์นมีดวงตาสีดำคล้ำเช่นกัน แต่เขาบังคับตัวเองให้ร่าเริงขึ้น“ทุกคนฟังนะ! บอสของเราที่อยู่เบื้องหลังเพิ่งโทรมา”เมื่อสมาชิกในทีมได้ยินสิ่งนี้ พวกเขาก็กระตือรือร้นขึ้นทันทีมีข่าวลือว่าหัวเรือใหญ่ที่ไม่เคยเจอกันมาก่อน เป็นผู้ประกอบการที่พูดน้อยและทำเงินได้มาก ทั้งยังให้โบนัส EDF ถึงสามร้อยล้านทุกไตรมาส ถ้าพวกเขาชนะงานแข่งสำคัญ เงินตอบแทนก็จะยิ่งสูงขึ้นไปอีกไม่นานมานี้ EDF ชนะการ
หลีหรานบอกจอห์นอย่างเงียบ ๆ ว่า “กำชับให้พวกเขาแข่งกันให้ดี แล้วในคราวหน้าเงินรางวัลจะมากขึเนอีก”จากนั้นก็วางสายโทรศัพท์ไป“พี่สาม พี่ลงทุนกับทีมเล่นเกมตั้งแต่เมื่อไหร่?”หลีเกอจิบค็อกเทลพลางนึกสงสัย“ฉันเล่นเกมคนเดียวไม่เก่งและไม่เคยชนะใคร แถมถูกเพื่อนร่วมทีมพากันไม่ชอบไปด้วย ฉันโกรธมากเลยใช้เงินสองพันล้านเพื่อหาคนมาตั้งทีมใหม่ แต่ฉันเองไม่อยากจะเชื่อเลยว่าการใช้เงินไม่สามารถสร้างพรสวรรค์ตัวเองได้”หลีหรานเขย่าเก้าอี้อีสปอร์ตและยิ้มอย่างดุเดือด “จากนี้ไป ทีมนี้จะเป็นของเธอแต่เพียงผู้เดียว พี่สามคนนี้จะมอบมันให้กับเธอในวันนี้”หลีเกอขยิบตาแล้วพูดว่า “ขอบใจมาก!”หมายเลขที่ไม่คุ้นเคยโทรเข้ามาทางโทรศัพท์มือถือของเธอ หลีเกอปฏิเสธที่จะรับสายโดยไม่คิด แต่อีกฝ่ายโทรหาเธอเป็นครั้งที่สองอย่างไม่ยอมแพ้“ฮัลโหล”“หลีเกอ ตอนนี้คุณรู้ว่าผมใหญ่แค่ไหน ผมต้องการของของตัวเองกลับมา แล้วผมจะให้ซีอวิ๋นขอโทษคุณอย่างเต็มใจ” น้ำเสียงของเฉียวเจิ้นสยงหยิ่งผยองถึงที่สุด “แล้วรู้สึกยังไงที่ถูกชาวเน็ตรุมด่า?”คิ้วของหลีเกอขมวดจนเสียดสีกัน ริมฝีปากสีแดงขดชี้ขึ้น “ทำได้แค่นี้เหรอ?”หลีเกอพูดอย่างใจเย็น
เหตุการณ์เครื่องบินตกครั้งแรก เธอจำผู้ชายคนนั้น ฮั่วจิ้นเฉิงได้อย่างชัดเจน เหมือนได้ค้นพบความจริงเกี่ยวกับการแต่งงานครั้งนั้น และตื่นจากความฝันซึ่งเธอคิดว่าจะได้รับคำตอบหากเธอยอมรับมันแต่ครั้งที่สองนี้?ได้แต่คิดวนไปวนมายังคงไม่มีใครอยู่รอบตัวเธอเมื่อจ้องมองไปยังหน้าจอโทรศัพท์มือถือที่พัง หลีเกอรู้สึกเศร้าหงอยอยู่ครู่หนึ่ง ดวงตาของเธอเริ่มเปียกโดยไม่รู้ตัวเวลานี้มีลมแรงข้างนอก เฮลิคอปเตอร์ลำหนึ่งลงจอดอย่างช้า ๆ จากนั้นชายร่างสูงในชุดสูทและรองเท้าหนัง ท่วงท่าสง่างามก้าวลงมาใบหน้าของเขาเคร่งขรึม ดวงตาของเขาเหมือนจะจดจำคนที่เขากำลังมองหาได้ทันทีที่ก้าวลงบนพื้น แล้วเดินเข้ามาด้วยก้าวขายาวเหยียดเฮลิคอปเตอร์ส่งเสียงดังมาก จนผู้โดยสารคนอื่นที่ได้รับการช่วยเหลือต่างหันมองอย่างอยากรู้อยากเห็นไปยังชายที่เข้ามาใกล้ ทุกคนต่างสงสัยว่าชายคนนั้นกำลังไปรับใคร“หล่อมาก เขามารับเจ้าหญิงที่บาดเจ็บของเขารึเปล่า?”หลีเกอไม่มีอารมณ์ที่จะมองไปในทิศทางที่คนเหล่านั้นพูดถึงเลย แต่หลังจากได้ยินคำพูดเหล่านี้ น้ำตาก็ไหลเอ่อออกมาอย่างดุเดือด และเธอไม่สามารถหักห้ามเอาไว้ได้คนอื่นต่างมีคนของตัวเองมาร
หลีเจิ้งเฟยและพี่ชายทั้งสามของเธอรออยู่ในห้องนั่งเล่นเป็นเวลานานเมื่อทุกคนเห็นข่าว ตอนแรกดีใจที่ลูกสาวสุดที่รักยังสบายดี แต่ยิ่งคิดมากก็ยิ่งรู้สึกทะแม่ง ๆ ทำไมสองคนนี้ถึงมีโพสต์สื่อไปทางว่าเป็นคู่รักกันในอินเตอร์เน็ต?หลีหรานรู้สึกเสียใจมากที่เขาไม่ควรรีบร้อนไปหาเพื่อน เขานั่งเครื่องบินกลับไปดูไบก่อนหลีเกอ ทิ้งน้องสาวของเขาไว้ที่สนามบินตามลำพังเวลานี้ฟู่ลี่กั๋วเห็นลูกชายและภรรยาของเขามาพอดี จึงรีบช่วยเริ่มบทสนทนาให้“ซิวเป่ย ทักทายคุณปู่หลีของลูกเร็ว ๆ สิ”ฟู่ซิวเป่ยก้าวไปข้างหน้าและก้มศีรษะลงอย่างสุภาพ “สวัสดีครับคุณปู่หลี”“อืม”หลีเจิ้งเฟยสวมชุดสูทสีคราม แม้เส้นผมของเขาเกือบจะหงอกไปทั้งหมด แต่เขายังดูแข็งแรงมากหลีหานและฟู่ซิวเป่ยมองหน้ากันและกล่าวสวัสดี พวกเขาต่างเป็นเพื่อนร่วมชั้นและมีความสัมพันธ์ที่ดีหลีลั่วมองไปยังฟู่ซิวเป่ยพลางวิเคราะห์ไปด้วย โดยคิดว่าสักวันหนึ่งเขาจะต้องแฮ็กเข้าคอมพิวเตอร์ของอีกฝ่าย เพื่อสืบสาวเบื้องหลังอีกฝ่ายในทางกลับกัน หลีหรานกุมมือตัวเองไว้และสีหน้าเต็มไปด้วยความเกลียดชัง ถ้ามีใครมาแข่งขันกับเขาเพื่อชิงเสี่ยวเกอเกอ... จะต้องผ่านเขาไปให้ได้ก่
โดนบล็อกเหมือนกัน...เมื่อเห็นข่าวที่ฟู่ซิวเป่ยพาหลีเกอไป ความหึงหวงในอกก็เดือดพล่านจนไม่สามารถระงับไว้ได้ผู้หญิงคนนี้ไม่เหลือเยื่อใยใด ๆ กับสามีเก่าจริงเหรอ?ทันใดนั้นฮั่วจิ้นเฉิงก็กวาดแฟ้มบนโต๊ะตกลงพื้น ใบหน้าของเขามืดมนจนเหมือนมีน้ำหมีกหยดลงมา“คุณฮั่วคะ หลีเจิ้งเฟย ประธานหลีกรุ๊ปจะจัดงานฉลองวันเกิดครบรอบ 70 ปีของเขาที่บุรจญ์เคาะลีฟะฮ์ในวันมะรืนนี้ เราอยู่ในรายชื่อคำเชิญเหมือนกัน ให้ฉันจองเที่ยวบินตอนนี้เลยไหมคะ?” หลานหนีถามด้วยเสียงต่ำ“ไป!”…บุรจญ์เคาะลีฟะฮ์ยามค่ำคืนเวลานี้ ดาดฟ้าชั้นบนสุดเนืองแน่นไปด้วยดารานักแสดง งานฉลองวันเกิดปีที่ 70 ของชายชราผู้ร่ำรวยที่สุดในโลกอย่างหลีเจิ้งเฟยถูกจัดขึ้นเหล่าเศรษฐีและนักธุรกิจพันล้านที่ติดอันดับความร่ำรวยระดับโลกต่างมารวมตัวอยู่ที่นี่วัตถุดิบทั้งหมดที่ใช้ในการปรุงอาหารจัดเลี้ยงล้วนนำเข้ามาจากต่างประเทศ เชฟชาวฝรั่งเศสชื่อดังของโลกได้รับคำเชิญให้มารังสรรค์เมนูโดยเฉพาะ วงดนตรีระดับโลกบรรเลงเพลงในงานเลี้ยง รับรองประสบการณ์อันยอดเยี่ยมในการจัดเลี้ยงแขกผู้มีเกียรติได้เป็นอย่างดีนี่แสดงให้เห็นถึงความสำคัญอันยิ่งยวดของงานเลี้ยงครั้งน
งานเลี้ยงกำลังดำเนินไปหลีเจิ้งเฟยและหลีหานกำลังทักทายแขกอยู่ตรงกลาง คุณปู่และหลานชายทั้งสองมีออร่าที่แข็งแกร่ง เฉียวเจิ้นสยงเดินเข้ามาจากด้านหลังพร้อมกับเฉียวซีอวิ๋น“ประธานหลี” เฉียวเจิ้นสยงทักทายด้วยเสียงต่ำ แสดงความเคารพต่อหลีเจิ้งเฟยหลีเจิ้งเฟยยังคงแสดงความสุภาพในการทักทาย แต่แววตาของเขากลับเย็นลง “ประธานเฉียว คุณกลับมาอยู่ในหนึ่งร้อยอันดับแรกของเศรษฐีรุ่นใหม่ตั้งแต่เมื่อไหร่”ผู้มีอำนาจเหนือกว่าแสดงท่าทีเยาะเย้ยอย่างชัดเจนเฉียวเจิ้นสยงรู้สึกอับอายจากคำพูดนี้ เขาหัวเราะอย่างรู้สึกกระดากเล็กน้อย “รั้งอันดับที่หนึ่งร้อยพอดีครับ”อิทธิพลของตระกูลเฉียวและตระกูลหลีแตกต่างกันมาก ครั้งนี้เขาต้องใช้ความพยายามอย่างมากเพื่อไต่ขึ้นมาอยู่ในหนึ่งร้อยอันดับแรก“ได้ยินมาว่าคืนนี้คุณจะแนะนำหลานสาวให้ทุกคนรู้จัก” เฉียวเจิ้นสยงหันไปมองเฉียวซีอวิ๋นที่อยู่ข้าง ๆ แล้วพูดต่อไป “หลานสาวของผมเป็นคนเข้ากับคนง่าย ผมคิดว่าเธอคงจะเป็นเพื่อนที่ดีกับหลานสาวของคุณได้น่ะครับ”เฉียวซีอวิ๋นคลี่ยิ้มอย่างอ่อนโยน “ประธานหลี ประธานหลีหานคะ ยินดีที่ได้พบทั้งสองท่านค่ะ”หลีหานเหลือบมองเฉียวซีอวิ๋นแล้วพูดด้วยน
สำหรับวันนี้ เฉียวซีอวิ๋นได้เตรียมตัวมาเป็นอย่างดี ชุดที่เธอสวมใส่นั้นเป็นชุดที่สั่งตัดพิเศษจากแบรนด์หรูเมื่อเดือนที่แล้ว แม้ว่าเธอจะตั้งท้องได้ห้าเดือน แต่กระโปรงฟูฟ่องก็ช่วยปกปิดส่วนโค้งของเอวไว้ได้ดูเผิน ๆ… ก็ถือว่าสวยในระดับปานกลางหลีเกอล้างมืออย่างใจเย็น แล้วพูดทิ้งท้ายว่า “คุณยังมาได้ ทำไมฉันจะมาไม่ได้”พูดจบก็เดินออกมาอย่างสง่างาม“หยุดนะ ฉันยังพูดไม่จบ!” เฉียวซีอวิ๋นตามออกมาบนพื้นมีน้ำเจิ่งนอง เธอสวมรองเท้าส้นสูงเพื่อให้ดูสวยงาม เท้าของเธอจึงลื่นและล้มคะมำไปข้างหน้า“กรี๊ด!”เธอเพิ่งนึกถึงเด็กในท้องขึ้นมาได้ เมื่อเห็นว่าตัวเองกำลังจะล้มลง จู่ ๆ ก็ถูกมือที่แข็งแรงคว้าไว้และพาเข้ามาอยู่ในอ้อมกอดเฉียวซีอวิ๋นหายใจไม่ทั่วท้อง “ขอบคุณนะคะ”“ไม่เป็นไรครับ”เสียงของชายคนนั้นดังเข้ามาในหู เฉียวซีอวิ๋นเปลี่ยนสีหน้าทันที แล้วผลักคนที่ช่วยชีวิตเธอออกไปเธอไม่เงยหน้าขึ้นมองด้วยซ้ำ จัดกระโปรงตัวเองแล้ววิ่งหนีไปชายคนนั้นก็จากไปเช่นกัน เดินหายเข้าไปในงานเลี้ยงหลีเกอมองเหตุการณ์เมื่อกี้นี้แล้วรู้สึกแปลกใจมากเฉียวซีอวิ๋นดูจะกลัวชายหนุ่มที่สวมสูทสีเทาคนนั้นมาก ปกติแล้วหล่อนไม
จากที่ที่เฉียวซีอวิ๋นยืนไปยังเวทีนั้นห่างเพียงสิบก้าว แต่สำหรับเธอแล้วมันช่างไกลราวฟ้ากับเหวสถานะคุณหนูผู้สูงส่งของเธอจะเทียบเท่ากับสถานะของหลีเกอได้อย่างไร...ไม่คู่ควรเลยสักนิด“สวัสดีแขกผู้มีเกียรติทุกท่านค่ะ ฉันยินดีใจที่ได้รู้จักกับทุกท่านที่มาร่วมงานเลี้ยงฉลองวันเกิดของคุณปู่” หลีเกอพูดพร้อมรอยยิ้มจาง ๆ“ไม่นานมานี้มีข่าวลือเกี่ยวกับฉันมากมาย ฉันคิดว่าทุกท่านน่าจะทราบกันอยู่แล้ว”ประโยคนี้ดึงสติของนักข่าวที่กำลังตกใจให้กลับคืนมา พวกเขารีบกดชัตเตอร์บันทึกข่าวใหญ่ครั้งนี้หลีเกอ ผู้จัดการทั่วไปของบริษัทตี้เชิ่ง สาขาเมืองปินเฉิง กลับกลายเป็นหลานสาวของหลีเจิ้งเฟย!ก่อนหน้านี้ทุกคนคิดว่าหลีหานและเธอมีสัมพันธ์รักกัน ไม่คาดคิดว่าที่แท้แล้วจะเป็นพี่น้องกันไปซะได้ตอนนี้ดูเหมือนว่า... พี่น้องทั้งสองหน้าคล้ายกันจริง ๆหลีเกอยิ้มเล็กน้อย แล้วพูดอย่างจริงจัง “ฉันขอพูดตรงนี้เลยว่าสถานะระหว่างฉันกับไซมอนเป็นแค่เพื่อนกันเท่านั้น และรู้จักกันมานานกว่าที่ฉันรู้จักกับคุณฮั่วซะอีก”“นี่เป็นครั้งแรกและครั้งสุดท้ายที่ฉันจะตอบโต้ข่าวเล็กน้อยนี้”“และ…” หลีเกอมองไปที่ฮั่วจิ้นเฉิงและเฉียวซีอ