เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 340 กุหลาบมีหนาม
บทที่เกี่ยวข้อง
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 1 เครื่องตกเจียนดับ
“เมื่อเวลาเที่ยงคืนสามสิบนาที ตามเวลาเมืองหลวง เครื่องบินลำหนึ่งไฟล์ทเดินทางไปยังรัฐปีนังประสบอัคคีภัยขณะลงจอด ยอดผู้เสียชีวิตสูงถึงหนึ่งร้อยสามสิบราย ขณะนี้มีผู้รอดชีวิตเพียงสามราย”บนหน้าจอขนาดใหญ่ในโรงพยาบาลกำลังรายงานข่าวเครื่องบินตกแบบเรียลไทม์ หลีเกอหวนนึกถึงความรู้สึกดังกล่าวในฐานะผู้รอดชีวิตคนหนึ่ง เธอนอนอยู่บนเตียงไอซียู บาดแผลเต็มตัว สองขาล้วนพันด้วยผ้าพันแผลโทรศัพท์ที่กำในมือดังไม่ขาดสาย “หมายเลขที่ท่านเรียกไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้ กรุณาติดต่อใหม่อีกครั้งค่ะ”ตั้งแต่เกิดอุบัติเหตุจนถึงตอนนี้ ฮั่วจิ้นเฉิงในนามสามีของเธอไม่รับโทรศัพท์เลยสักสายเดียวหลังเหตุการณ์เครื่องบินตกชวนช็อกทั่วประเทศเช่นนี้ เธอไม่เชื่อสักนิดว่าเขาจะไม่รู้เรื่องซากศพเกลื่อนทั่วที่เกิดเหตุ ความพรั่นพรึงที่เจียนตายนั่นยังคงรัดรึงอยู่ที่ลำคอ เธอกลัวจนหายใจไม่ออกทว่าในเวลาที่เธอต้องการคนเคียงข้างมากที่สุด ผู้ชายที่เธอตบแต่งกันมาสามปีกลับหายเข้ากลีบเมฆความหนาวแผ่ซ่านในหัวใจหลีเกอผ่านไปพักใหญ่ ๆ โทรศัพท์ก็ดังขึ้นฉับพลัน เธอกลับมาสู่โลกความจริงพลางพลิกโทรศัพท์ขึ้นมาดู ในตาประกายกลับหม่นมัวลงเล็
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 2 คู่รักสวรรค์สร้าง
หลีเกอนึกถึงสองเดือนก่อนทันควัน มีรายงานแผนการทำงานนอกสถานที่ของฮั่วจิ้นเฉิงเป็นเวลาหนึ่งสัปดาห์เธอกำโทรศัพท์แน่นจนข้อนิ้วซีดนี่เขานอกใจเธอเหรอ?อย่างไรเสียก่อนหน้านี้ เธอก็เป็นเลขาของฮั่วกรุ๊ปและภรรยาที่แต่งงานกับฮั่วจิ้นเฉิงอย่างลับ ๆ แต่เธอไม่เคยได้ข่าวเล่าข่าวลือของเขากับผู้หญิงอื่นเลย“คุณฮั่วดีกับแฟนมาก ๆ ใครคือคนโชคดีที่ได้เป็นคนรักของคุณฮั่วกันนะ ดูเหมือนอีกไม่นานเขาจะแถลงอย่างเป็นทางการแล้วล่ะ!”“ฉันเคยเสิร์ชดูแล้ว เธอว่าใช่คนนี้ไหม?”พยาบาลที่กำลังเข็นรถเข็นทางการแพทย์รับโทรศัพท์คนข้าง ๆ ปรายมองพลางเอ่ยแปลกใจ “ใช่ ใช่ ใช่ เธอคนนี้แหละ! อะไร? นี่ไม่ใช่ลูกสาวของเจ้าของบริษัทเฉียว เรียล เอสเตทเหรอ? ทั้งฐานะและภาพลักษณ์ล้วนเหมาะสมกับฮั่วจิ้นเฉิงสุด ๆ เป็นคู่รักสวรรค์สร้างเลยทีเดียว!”ทั้งสองยังคงซาบซึ้งตรึงใจ ก่อนที่เสียงของพวกเธอจะค่อย ๆ ไกลออกไปบริษัทเฉียว เรียล เอสเตท…หลังเสร็จขั้นตอนการทำเรื่องออกจากโรงพยาบาลและนั่งบนรถของพี่เลี้ยงที่พ่อบ้านส่งมา จิตใจของหลีเกอยังไม่อาจสงบลงได้เธอเปิดหน้าต่างรถลงครึ่งหนึ่ง หน้าจอโทรศัพท์ส่องสลัวปะทะแก้มขาวซีด เธอเสิร์ชข้อมูลหล
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 3 เธอเป็นคุณหญิงฮั่วได้ยังไง
“คุณกับเธอรู้จักกันตั้งแต่เมื่อไหร่?”จนกระทั่งเธอยันไม้ค้ำพยุงตัวยืนใต้แสงไฟสลัวที่ห้องห้องนอน ฮั่วจิ้นเฉิงถึงพบว่าสตรีผู้นี้ผอมกว่าตอนจดทะเบียนสมรสเมื่อสามปีก่อนมากราวกับลมเหนือเพียงระลอกเดียวสามารถทำให้เธอล้มได้“คุณสะกดรอยผมเหรอ?” สีหน้าฮั่วจิ้นเฉิงมืดลงฉับพลัน“ฉันเหมือนคนว่างขนาดนั้นเชียวหรือ? แอดมิทโรงพยาบาลเดียวกันเลยได้เห็นชู้กับตาไงล่ะ” แม้เสียงเธอจะเบา แต่ก็นับว่าชัดถ้อยชัดคำหลังพูดคำเหล่านี้ไป หัวใจเธอก็ถูกบดขยี้จนแสนเจ็บปวดทันใดในทางกลับกัน สีหน้าชายหนุ่มดูโกรธไม่น้อยพอนึกถึงช่วงเวลานับตั้งแต่เหตุเครื่องบินตกจนถึงตอนนี้ เขาก็ไม่ได้พูดคุยกับเธอแม้สักคำ มีแต่ความห่างเหินและไม่อดทนอยู่ในทุกคำพูดเพียงเท่านั้นแต่งงานกันมาสามปี บัดนี้เหมือนกระดาษเปล่าแผ่นหนึ่งเธอปรนนิบัติแม่สามีจอมเจ้าเล่ห์ดูแลน้องสามีที่ไม่ลงรอยกัน อาศัยอยู่บ้านหลังนี้อย่างกับคนใช้ชั้นต่ำ อยู่บริษัทรับบทเป็นเลขาทุ่มทั้งกายและใจเพียงเพื่อตามใจคุณย่าฮั่วกำเนิดลูกชายคนหญิงคนของเขา ให้เขาคิดถึงเธอขึ้นบ้างต่อให้มีมิตรภาพเพียงเล็กน้อย นั่นก็ช่วยปลอบใจเธอที่ทำงานบากบั่นมาสามปีได้แล้วแต่ผลลัพธ์ล่ะ?
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 4 ฉันจะไม่เป็นสะใภ้บ้านฮั่วอีกต่อไปแล้ว
หลีเกอถอดเสื้อเขาออกทันที ด้วยความรักและตัณหาอันท่วมท้นพลางจุมพิตไปตามขอบลายช่วงท้อง ส่วนกกหูเธอขึ้นสีแดงก่ำเสียงแหบพร่าดังขึ้นเนือง ๆ “คุณฮั่วถามฉัน ว่าฉันเป็นคุณหญิงฮั่วได้ยังไงไม่ใช่หรือ? ฉันเกือบลืมไป หน้าที่แรกของคุณหญิงฮั่วคือกำเนิดลูกของคุณ…ฉันก็แค่ทำตามหน้าที่ของตัวเอง”“คุณกล้าดียังไง?!”กล้ามเนื้อหน้าท้องเขานูนขึ้นชัดเจนหลังจากโกรธ“ฉันพ่นยาปลุกกําหนัดในห้องนิดหน่อย คุณทนอีกนิดเดี๋ยวทุกอย่างก็ดีเอง ฉันก็แค่…อยากมีลูกเหมือนกัน…”เธอไม่เจียมตัวมากและกลายเป็นคนไม่เชื่อฟังมากขึ้นเรื่อยๆ เปลี่ยนไปจากการเป็นคนว่าง่ายและประพฤติตัวดีที่เธอเคยแสดงต่อหน้าอีกฝ่ายชนิดหน้ามือเป็นหลังมือความรู้สึกตอบสนองแรกตามสัญชาตญาณของร่างกายหลังโดนยั่วยุอย่างหน้าไม่อายจากเธอ ฮั่วจิ้นเฉิงได้แต่หายใจหนักขึ้นเรื่อย ๆเขาควบคุมการตอบสนองต่อยาปลุกกําหนัดที่ครอบงำรุนแรง โดยการคว้านิ้วมือซุกซนของนางไว้ “หลีเกอ คุณทำให้ผมขยะแขยงจริง ๆ!”ตัณหาที่เดิมลุกโชนอยู่ในแววตาของหญิงสาวมลายหายสิ้นเนื่องวาจาประโยคนี้เธอเงยหน้าขึ้นดวงตาเปียกชื้น กอดความอาลัยเส้นสุดท้ายพลางย้อนถาม “ทำเรื่องประเภทนี้กับฉัน ทำให้ค
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 5 หนังสือสัญญาหย่า
หลีซูฉินไม่อยากจะเชื่อว่าหลีเกอจะใช้น้ำเสียงแบบนี้พูดกับเธอเธอชี้นิ้วที่สวมแหวนไพลินวงใหญ่ใส่หลีเกอ “เธอคิดอะไรอยู่?! เธอลองพูดอย่างเมื่อกี้ใหม่ซิ!”หลีเกอมีท่าทีไม่หวั่นเกรงสิ่งใด ดวงตางดงามมองหลีซูฉินตรง ๆ “ฉันพูดว่าในเมื่อซีอวิ๋นนั่นจะมาอยู่บ้านฮั่วแล้ว ในอนาคตบรรดาเรื่องที่พวกคุณไม่ทำก็ให้เธอไปซะ ฉัน…จะไม่ทำอีกต่อไปแล้ว!”วาจาที่ชัดเจนพ่นออกจากริมฝีปากแดงของหลีเกอทีละคำเมื่อคำพูดประโยคนี้เอ่ยจบ เธอก็ใจโล่งอย่างไม่เคยเป็นมาก่อนทว่านั่นกลับทำให้หลีซูฉินบันดาลโทสะอย่างแท้จริง “เธอ!”“มะมะ… แม่คะ!” ในช่วงเวลาสำคัญฮั่วซินคว้าแขนหลีซูฉินไว้พลางเอ่ยเบาเสียงลงเล็กน้อย “พี่สะใภ้โกรธมาก! ได้ยินว่าเมื่อคืนพี่…”ฮั่วซินพูดใส่ไฟเหตุการณ์เมื่อคืนอีกรอบ จากท่าทางที่เปล่งเสียงและกระหยิ่มยิ้มย่องของเธอก็รู้ว่าไม่ได้พูดในทางที่ดีอะไรหลีซูฉินเข้าใจทันที กล่าวพรวดใส่หลีเกออย่างมั่นอกมั่นใจ “เป็นเพราะรั้งสามีตัวเองเอาไว้ไม่ได้เลยมาโวยวายกับฉันอย่างนั้นเหรอ!”หลีเกอเกอค่อย ๆ เดินลากกระเป๋าเดินทางพลันหยุดอยู่ด้านนอกของบ้านที่ขมับเต้นตุบเธอกลั้นอารมณ์ชั่ววูบที่อยากหันหน้าไปด่าคน และบ่ายศี
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 6 ไปหาฮั่วจิ้นเฉิง
ขณะนี้ หลีเกอยืนอยู่ที่ล็อบบี้สนามบินจ้องหน้าจอโทรศัพท์มืดลง ท้ายที่สุดก็ถอนหายใจโล่งอกบางทีอาจเป็นเพราะตอนที่กับตระกูลฮั่วกดดันมานานเกินไป ตอนนี้ถึงรู้สึกเหมือนได้ยกภูเขาออกจากอกสายตาเธอกวาดมองนักท่องเที่ยวที่เดินกวัดไกว ได้แต่ถามตัวเองว่าจะเสียใจไหมที่ต้องไปจากเมืองปิงเฉิงคงอาจจะมีบ้าง แต่คงโล่งใจมากกว่าเมื่อก่อนเธอคิดว่าฮั่วจิ้นเฉิงแค่ไม่รักเธอ ตอนนี้เข้าใจแล้วว่าเป็นเพราะในใจเขารักคนอื่นอยู่แทนที่จะทนต่อไปแบบนี้ สู้ปล่อยมือเขาให้เร็วหน่อยดีกว่าหลีเกอตรงไปจัดการเช็กอินที่เคาน์เตอร์สนามบิน เธอจองตั๋วเที่ยวบินไปดูไบไว้แล้วเริ่มแรกเธอตัดขาดจากวงศ์ตระกูล ปิดบังตัวตนพักอยู่เมืองปิงเฉิงถ้าไม่ใช่เพราะโครงการนิทรรศการทางการแพทย์ที่ดูไบครั้งนี้ คุณปู่อยากเจอเธอกับฮั่วจิ้นเฉิง ปู่คงไม่ยอมให้โครงการนี้ของตระกูลฮั่วผ่านการรับรองจากเขาแน่แต่สุดท้ายฮั่วจิ้นเฉิงกลับไม่ซาบซึ้งส่งเธอไปดูไบเพียงลำพังตอนนี้เธอควรกลับไปได้แล้ว“สวัสดีค่ะคุณผู้หญิง ตอนนี้ตั๋วเครื่องบินใบนี้ถูกล็อก ไม่สามารถออกบัตรที่นั่งให้คุณได้ชั่วคราวค่ะ” สาวสวยที่เคาน์เตอร์เช็กอินห้องโดยสารชั้นหนึ่งตอบปฏิเสธอย่า
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 7 เฉียวซีอวิ๋นเรียกเธอไว้
คู่หมั้นของประธานฮั่ว?เธอกับฮั่วจิ้นเฉิงแต่งงานกันอย่างลับ ๆ ดังนั้นคนในฮั่วกรุ๊ปจึงรู้แค่ว่าเธอคือเลขาของเขาคู่หมั้นที่เจสันกำลังพูดถึงคือเฉียวซีอวิ๋นอย่างนั้นหรือ?เธอเพิ่งจะหย่าร้างได้ไม่นาน แต่เฉียวซีอวิ๋นก็ปรากฏตัวในฮั่วกรุ๊ปอย่างยิ่งใหญ่แล้ว หล่อนคงจะได้นอนบนเตียงที่เธอเคยนอนในบ้านหลังเก่าและลองเล่นท่าต่าง ๆ กับฮั่วจิ้นเฉิงแค่คิดถึงเรื่องนี้ก็ทำให้หัวใจของหลีเกอบีบรัดอย่างรุนแรงแต่เธอยังคงพูดอย่างไม่เกรงใจว่า “ขอบคุณ”จากนั้นก็ออกจากบริเวณสำนักงานฝ่ายทรัพยากรบุคคลที่ด้านหลังนั้น เจสันมองตามหลังเธออย่างมีเลศนัยน์โดยไม่ทราบความหมายแม้แต่คนโง่ก็ยังรู้ได้ถึงความในใจของหลีเกอที่มีต่อประธานฮั่ว จึงไม่น่าแปลกใจที่จะถูกไล่ออกหลังจากที่เปิดคอมพิวเตอร์ เขาก็พูดด้วยน้ำเสียงแปลก ๆ “โอ้ เป็นการแสดงละครที่ดีฉากหนึ่งเลย~”หลังจากมาถึงห้องทำงานของท่านประธาน หลีเกอก็พบกับผู้ช่วยหลานทันทีที่ออกจากลิฟต์“เลขาหลี คุณมาแล้วเหรอ?” หลานหนีเหลือบมองกระเป๋าเดินทางในมือของเธอเมื่อรู้ว่าเธอต้องมาเพื่อขอบัตรประจำตัวประชาชน จึงชี้ไปทางห้องประชุมด้วยเอกสารในมือ “ผมให้บัตรประชาชนของคุณกับปร
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 8 ฉันมีของบางอย่างอยู่กับประธานฮั่ว
หลีเกอมีท่าทีปฏิเสธ เธอได้ยื่นใบลาออกแล้วและไม่มีส่วนที่จะต้องรับผิดชอบในเรื่องนี้และถึงแม้ว่าเฉียวซีอวิ๋นจะขอร้องเธอ แต่น้ำเสียงที่ฟังดูคล้ายจะออกคำสั่งนั้นทำให้เธออึดอัดมากแต่แล้วเมื่อเธอคิดว่าข้าวของต่าง ๆ ยังอยู่ที่ฮั่วจิ้นเฉิง และอาจเป็นครั้งสุดท้ายที่เธอต้องทำงานเล็ก ๆ น้อย ๆ เช่นนี้ คงเป็นไปได้ที่จะขออะไรบางอย่างจากเขาในขณะที่รอกาแฟมาส่งเธอหายใจเข้าลึก ๆ แล้วตกลง “รับทราบค่ะ”“ขอบคุณ” หลังจากเฉียวซีอวิ๋นพูดแล้วเธอก็เดินออกไปหลังจากที่เธอตั้งครรภ์ เธอก็ค่อนข้างมีความเป็นแม่ แต่ความมั่นใจและความเย้ายวนใจของหญิงสาวจากครอบครัวชนชั้นสูงยังคงสร้างความแตกต่างกับหลีเกอในอดีตเธอที่อยู่ภายใต้ร่มเงาของตระกูลใหญ่นั้นเลวร้ายยิ่งกว่าการเผชิญเฉียวซีอวิ๋นเสียอีกไม่กี่ปีต่อมา เธอก็ดูเหมือนคุณหนูตกอับเมื่อรู้ถึงช่องว่างขนาดใหญ่ก็ทำให้เธอยืนอยู่ตรงนั้น หลังจากมึนงงอยู่พักหนึ่งเธอก็เก็บอารมณ์ทั้งหมดออกจากห้องน้ำแล้วไปที่ห้องน้ำชาเพื่อชงกาแฟรสชาติที่ฮั่วจิ้นเฉิงชอบเป็นสไตล์อเมริกัน โดยมีน้ำตาลทรายแดงสามส่วนและนมหนึ่งส่วนขณะนั้น การประชุมก็สิ้นสุดลง ผู้คนกระจัดกระจายออกมาจากห้องประ
บทล่าสุด
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 340 กุหลาบมีหนาม
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 339 เอาชีวิตมาทิ้งหรือไง
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 338 ธุรกิจมืด
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 337 ค้นพบห้องลับ
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 336 คนที่ทำให้ขายหน้า
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 335 ฉายแสงเจิดจ้า
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 334 ได้รับเชิญให้ขึ้นเวที
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 333 ตีงูต้องตีที่หัว
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 332 ต้องการอะไร
