เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 6 ไปหาฮั่วจิ้นเฉิง
บทที่เกี่ยวข้อง
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 7 เฉียวซีอวิ๋นเรียกเธอไว้
คู่หมั้นของประธานฮั่ว?เธอกับฮั่วจิ้นเฉิงแต่งงานกันอย่างลับ ๆ ดังนั้นคนในฮั่วกรุ๊ปจึงรู้แค่ว่าเธอคือเลขาของเขาคู่หมั้นที่เจสันกำลังพูดถึงคือเฉียวซีอวิ๋นอย่างนั้นหรือ?เธอเพิ่งจะหย่าร้างได้ไม่นาน แต่เฉียวซีอวิ๋นก็ปรากฏตัวในฮั่วกรุ๊ปอย่างยิ่งใหญ่แล้ว หล่อนคงจะได้นอนบนเตียงที่เธอเคยนอนในบ้านหลังเก่าและลองเล่นท่าต่าง ๆ กับฮั่วจิ้นเฉิงแค่คิดถึงเรื่องนี้ก็ทำให้หัวใจของหลีเกอบีบรัดอย่างรุนแรงแต่เธอยังคงพูดอย่างไม่เกรงใจว่า “ขอบคุณ”จากนั้นก็ออกจากบริเวณสำนักงานฝ่ายทรัพยากรบุคคลที่ด้านหลังนั้น เจสันมองตามหลังเธออย่างมีเลศนัยน์โดยไม่ทราบความหมายแม้แต่คนโง่ก็ยังรู้ได้ถึงความในใจของหลีเกอที่มีต่อประธานฮั่ว จึงไม่น่าแปลกใจที่จะถูกไล่ออกหลังจากที่เปิดคอมพิวเตอร์ เขาก็พูดด้วยน้ำเสียงแปลก ๆ “โอ้ เป็นการแสดงละครที่ดีฉากหนึ่งเลย~”หลังจากมาถึงห้องทำงานของท่านประธาน หลีเกอก็พบกับผู้ช่วยหลานทันทีที่ออกจากลิฟต์“เลขาหลี คุณมาแล้วเหรอ?” หลานหนีเหลือบมองกระเป๋าเดินทางในมือของเธอเมื่อรู้ว่าเธอต้องมาเพื่อขอบัตรประจำตัวประชาชน จึงชี้ไปทางห้องประชุมด้วยเอกสารในมือ “ผมให้บัตรประชาชนของคุณกับปร
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 8 ฉันมีของบางอย่างอยู่กับประธานฮั่ว
หลีเกอมีท่าทีปฏิเสธ เธอได้ยื่นใบลาออกแล้วและไม่มีส่วนที่จะต้องรับผิดชอบในเรื่องนี้และถึงแม้ว่าเฉียวซีอวิ๋นจะขอร้องเธอ แต่น้ำเสียงที่ฟังดูคล้ายจะออกคำสั่งนั้นทำให้เธออึดอัดมากแต่แล้วเมื่อเธอคิดว่าข้าวของต่าง ๆ ยังอยู่ที่ฮั่วจิ้นเฉิง และอาจเป็นครั้งสุดท้ายที่เธอต้องทำงานเล็ก ๆ น้อย ๆ เช่นนี้ คงเป็นไปได้ที่จะขออะไรบางอย่างจากเขาในขณะที่รอกาแฟมาส่งเธอหายใจเข้าลึก ๆ แล้วตกลง “รับทราบค่ะ”“ขอบคุณ” หลังจากเฉียวซีอวิ๋นพูดแล้วเธอก็เดินออกไปหลังจากที่เธอตั้งครรภ์ เธอก็ค่อนข้างมีความเป็นแม่ แต่ความมั่นใจและความเย้ายวนใจของหญิงสาวจากครอบครัวชนชั้นสูงยังคงสร้างความแตกต่างกับหลีเกอในอดีตเธอที่อยู่ภายใต้ร่มเงาของตระกูลใหญ่นั้นเลวร้ายยิ่งกว่าการเผชิญเฉียวซีอวิ๋นเสียอีกไม่กี่ปีต่อมา เธอก็ดูเหมือนคุณหนูตกอับเมื่อรู้ถึงช่องว่างขนาดใหญ่ก็ทำให้เธอยืนอยู่ตรงนั้น หลังจากมึนงงอยู่พักหนึ่งเธอก็เก็บอารมณ์ทั้งหมดออกจากห้องน้ำแล้วไปที่ห้องน้ำชาเพื่อชงกาแฟรสชาติที่ฮั่วจิ้นเฉิงชอบเป็นสไตล์อเมริกัน โดยมีน้ำตาลทรายแดงสามส่วนและนมหนึ่งส่วนขณะนั้น การประชุมก็สิ้นสุดลง ผู้คนกระจัดกระจายออกมาจากห้องประ
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 9 ถอดเครื่องแบบบริษัทต่อหน้าสาธารณชน
ความกดอากาศในห้องทำงานประธานลดลงถึงจุดเยือกแข็งในทันทีในอดีต หลีเกอมักจะระมัดระวังเสมอเมื่อพูดคุยกับฮั่วจิ้นเฉิงนี่เป็นครั้งแรกที่ทัศนคติในพื้นที่สำนักงานนั้นเข้มงวดและเยือกเย็นใบหน้าของฮั่วจิ้นเฉิงขรึมลงอย่างรวดเร็ว“มีของแบบนั้นด้วยเหรอ? จิ้นเฉิง?” ทันทีที่เฉียวซีอวิ๋นเข้ามาใกล้ คิ้วของฮั่วจิ้นเฉิงก็ขมวดจนแทบจะมองไม่เห็น “ไม่มีแน่นอน”เขาพูดอย่างไม่มีความละอาย “อย่างที่คุณพูด ตระกูลฮั่วมีความสามารถมากมายจนไม่จำเป็นต้องใช้บัตรประจำตัวของเลขาธรรมดา”“แต่ถึงอย่างไร เมื่อคุณจะลาออกแล้ว คุณต้องทำการส่งมอบที่ชัดเจน การใส่เครื่องแบบบริษัทออกไปโดยไม่มีการส่งมอบงานถือเป็นการละเมิดกฎของฮั่วกรุ๊ป”ตอนนั้นเอง ในที่สุดหลีเกอก็เข้าใจความตั้งใจของฮั่วจิ้นเฉิง ที่จะใช้บัตรประจำตัวของเธอเพื่อบังคับให้เธอมาที่บริษัทจะอยู่หรือจากไปโดยไม่มีอะไรติดตัวเลยเขาใช้วิธีการดังกล่าวเพื่อบังคับให้เธอยอมแพ้ และเขามั่นใจว่าเธอจะยอมแพ้ในขณะนั้นความภูมิใจในตนเองเพียงเล็กน้อยที่เธอเหลือไว้ก็ถูกผู้ชายคนนี้บดขยี้“อย่างนี้นี่เอง ถ้าอย่างนั้น ก็เป็นความผิดของเลขาหลีสิ”“เกือบจะทำให้ฉันเข้าใจผิดคิดว่าจิ้
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 10 พี่ชายมารับหลีเกอแล้ว
“จิ้นเฉิง?”เฉียวซีหยุนไม่รู้ความสัมพันธ์ที่แท้จริงระหว่างคนสองคนที่อยู่ตรงหน้าเธอ เธอเพียงแต่รู้สึกว่าการดำรงอยู่ของหลีเกอนั้นขัดหูขัดตาเธอหน่อย ๆ “ให้เลขาหลีรีบไปเถอะ?! พ่อกับแม่ยังรออยู่ให้ฉันกลับบ้านไปพร้อมคุณนะ เราไม่ได้เจอกันมานาน พวกเขาคิดถึงคุณมากเลย”น้ำเสียงอันอ่อนโยนทำให้ฮั่วจิ้นเฉิงดึงสติตัวเองกลับมาได้ตระกูลฮั่วเกิดรู้สึกละอายใจกับตระกูลเฉียว ดังนั้นด้วยเหตุนี้ เขาจึงควรไปเยี่ยมตระกูลเฉียวเสียหน่อยแต่เมื่อมองดูหลีเกอ ก็ไม่พบความผิดปกติในสีหน้าเพราะคำพูดเหล่านี้เลยดูเหมือนว่าทุกเรื่องของเขาไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับเธอแล้วหัวใจของเขาเต็มไปด้วยความตื่นตระหนก และสีหน้าที่เย็นชาของเขามีความสับสน“ของอยู่ตรงนั้น”หลี่เกอมองปลายคางของชายหนุ่มที่บุ้ยไปทางหนึ่งและเห็นบัตรประชาชนของเธอตกอยู่ใต้ตู้กดน้ำ ราวกับว่าถูกเขาโยนทิ้ง“ขอบคุณค่ะ” เธอระงับความขมขื่นในใจแล้วเดินไปหยิบบัตรประชาชนทันทีจากนั้นจึงหันหลังกลับและจากไปโดยไม่ลังเลใจด้านหลังเธอนั้นดูเหมือนจะมีสายตาเฉียบคมและเย็นชาติดตามไปด้วยนับตั้งแต่วินาทีที่เธอเปิดประตูออกมาจากห้องทำงานของท่านประธาน ทุกสายตาในบริเวณสำ
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 11 ฮั่วกรุ๊ปถูกตัดสิทธิ
ในบ้านเดิม คนรับใช้รออยู่นานแล้ว หลังจากรับเสื้อคลุมของฮั่วจิ้นเฉิงมา ก็ตกตะลึงเล็กน้อยเมื่อเห็น เฉียวซีอวิ๋นอยู่ด้านหลังฮั่วจิ้นเฉิง“คุณเฉียว ดิฉันเตรียมห้องของคุณไว้ให้แล้ว ขึ้นไปตามทางเดินนี้ได้เลยนะคะ”เฉียวซีอวิ๋นที่ติดตามฮั่วจิ้นเฉิงและกำลังจะขึ้นบันไดของบ้านเดิม หยุดมองด้วยความเหลือเชื่อ “ฉันกับจิ้นเฉิงไม่ได้นอนด้วยกันเหรอ?”เนื่องจากฮั่วจิ้นเฉิงตกลงให้เธอย้ายเข้าไปอยู่ในบ้านเดิม ก็น่าจะแปลว่าเขายอมรับว่าจะแต่งงานกับเธอในอนาคตสิการอยู่ด้วยกันก็เป็นเรื่องธรรมดาเพราะคำพูดของเธอ ฮั่วจิ้นเฉิงจึงขมวดคิ้ว“เอ่อ…” แม่บ้านเผยไม่กล้าพูดอะไรไปมากกว่านี้เนื่องจากกลัวว่าหลีเกอจะทิ้งร่องรอยไว้ในบ้าน คุณผู้หญิงจึงสั่งให้เธอทำความสะอาดห้องรับรองเป็นพิเศษ“ผมยังมีทำงานต้องทำ คุณไปนอนก่อนได้เลย”ฮั่วจิ้นเฉิงเหลือบมองเฉียวซีอวิ๋นพลางพูดด้วยน้ำเสียงไม่แยแส และส่งสายตาเป็นสัญญาณ“แต่ว่า…”แต่เฉียวซีอวิ๋นก็พยายามรบเร้าเพราะไม่พอใจ หลังจากได้รับคำสั่งของฮั่วจิ้นเฉิงแม่บ้านเผยก็มาขวางเธอและพูดว่า “คุณเฉียว โปรดมากับดิฉันด้วยค่ะ”ประตูลิฟต์ของบ้านเดิมปิดลงอย่างรวดเร็ว ใบหน้าที่เย็นชาอย่
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 12 พี่ชายทั้งห้าที่ดูไบ
ในห้องสวีทหรูหราของอาคารสไตล์ยุโรป หลีเกอตื่นขึ้น เฟอร์นิเจอร์โดยรอบเหมือนกับตอนที่เธอจากไปเมื่อไม่กี่ปีก่อนเธอหันกลับไปและเห็นชามซุปร้อน ๆ วางอยู่ข้างหมอน และมีเสื้อผ้าผู้หญิงสวย ๆ หลายชุดอยู่บนเตียงให้เธอเลือกจมูกของเธอรู้สึกเจ็บอย่างอธิบายไม่ได้นี่คือการรักษาที่เธอไม่เคยได้รับในปินเฉิง“หลังจากรู้เรื่องเครื่องบินตก คุณปู่ก็เป็นกังวลมาก ท่านโทรหาเธอแต่ติดต่อไม่ได้ จนมีอาการหัวใจวายและยังคงนอนอยู่ที่โรงพยาบาล”ด้วยเสียงฝีเท้าที่มั่นคง ชายร่างสูงในชุดดำก็ปรากฏตัวในห้องนอนของเธอ ด้วยความกล้าหาญและมีออร่าอยู่ไม่น้อยนี่คือหลีหานพี่ชายคนโตที่พาเธอกลับจากปินเฉิงมาที่ดูไบผู้ถือหางเสือคนปัจจุบันของตระกูลหลีผู้ยิ่งใหญ่มักจะเก็บอารมณ์ของเขาไว้เป็นความลับเสมอเมื่อได้ยินว่ามีบางอย่างเกิดขึ้นกับปู่ของเธอ หลีเกอก็กังวลมากจนแทบจะร้องไห้และลุกจากเตียง “พี่! คุณปู่ท่าน…”“ไม่มีอะไรร้ายแรงหรอก เธอไปนอนเถอะ”หลีหานคว้ามือของเธอพลางขวางทางเธอไว้ “ดูสิ ตอนนี้เธอดูเป็นยังไง เธอกล้าจะไปเจอท่านในสภาพนี้เหรอ? เธอยังจำคำสัญญาเดิมของเธอได้ไหม?!”เมื่อกล่าวถึงเรื่องนี้ หลีเกอก็หยุดชะงักแน่นอนว
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 13 ประสบการณ์ชีวิตของหลีหราน
“นี่ฉันเป็นคนสุดท้ายที่รู้ว่าเธอกลับบ้านเหรอเนี่ย? เธอไม่สนใจพี่ชายคนนี้แล้วใช่ไหม?! ฉันอุตส่าห์เสียเวลาคิดถึงเธอมาตั้งหลายปี!”เมื่อเธอได้ยินเสียงนี้ ก็รู้ว่านั่นคือหลีหราน พี่ชายคนที่สามของเธออย่างไรก็ตาม หลีหรานไม่ใช่พี่ชายทางสายเลือด เขาถูกทิ้งตั้งแต่แรกเกิด จากนั้นตระกูลหลีก็รับอุปถัมภ์ไว้หลีเกอไม่เงยหน้าขึ้นจากเอกสาร “พี่นั่งก่อนสักพักเถอะ อย่ารบกวนฉันเลย”ผ่านมาสามวันแล้ว แต่เธอยังจัดการเอกสารทั้งหมดที่เลขาของหลีหานมอบให้ไม่เสร็จเธอต้องรับโทรศัพท์เกือบร้อยสายจากกลุ่มความร่วมมือทั่วโลกในหนึ่งวัน หัวของเธอแทบจะหมุนเป็นลูกข่างหลีหรานไม่สนใจท่าทีของเธอและนั่งบนโซฟา “พี่ใหญ่ใจร้ายกับเธอมากเลย เขาโยนเอกสารมาให้เธอตั้งมากมาย นี่เป็นการฝึกให้เธอเป็นทายาทชัด ๆ ถ้าเธอไม่เหนื่อยก็เป็นยอดคนแล้ว เธอหนีไปดูคอนเสิร์ตของฉันดีกว่า ถือซะว่าไปพักผ่อนหย่อนใจ”“ฉันไม่ไป”หลีเกอพูดขณะเก็บข้าวของว่า “ฉันยังไม่ลืมนะว่าครั้งล่าสุดที่ฉันไปคอนเสิร์ตของพี่ บรรดาแฟนคลับ คิดว่าฉันเป็นแฟนพี่ ถ้าพี่ใหญ่มาไม่ทัน ฉันก็คงโดนเอาไข่ทุบหัวแตกจนต้องไปเย็บแผลที่โรงพยาบาลแล้ว”“...เธอจำเรื่องนี้ได้!”ทันใ
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 14 ฉันไปเปิดห้องกับเธอ
หลานหนีกัดฟันกดหมายเลขอีกสองสามหมายเลข ล้วนแล้วแต่สายไม่ว่างเมื่อเขาโทรไปครั้งที่เท่าไหร่ก็ไม่รู้ ฮั่วจิ้นเฉิงก็รับสายจากโทรศัพท์มือถือของเขาด้วยสีหน้านิ่งเฉย“คุณนี่โทรมาไม่เลิกเลยนะหลานหนี บอกฮั่วจิ้นเฉิงด้วยว่าเขาพลาดนิทรรศการนี้ไปแล้ว”หลี่เกอพูดอย่างไม่อดทน และอีกฝ่ายก็เงียบไปอย่างรวดเร็วหลังจากนั้นไม่นานก็มีคำสองคำสั้น ๆ ออกมาว่า “ผมเอง”เมื่อได้ยินเสียงนี้ หลีเกอก็ใจหายฮั่วจิ้นเฉิงไม่สนใจสิ่งที่เธอพูดก่อนหน้านี้เลย “ฮั่วกรุ๊ปได้เพิ่มส่วนแบ่งเงินทุนจากสามร้อยล้านเป็นห้าร้อย ล้าน มีคุณสมบัติพอที่จะเข้าร่วมในนิทรรศการนี้หรือยัง?”ในขณะนี้ หลีเกอกำลังนั่งอยู่ในซุปเปอร์คาร์ของหลีหรานแล้ว “ฮั่วจิ้นเฉิง คุณคิดว่านี่สนุกมากไหม?”เมื่อครู่เห็นเธอยุ่งมาก หลีหรานก็ยืนกรานที่จะลากเธอไปเดินเล่นที่ตลาดกลางคืนในดูไบให้ได้ เธอทนไม่ไหว จึงต้องขึ้นรถมากับเขา“ถ้าห้าร้อยล้านไม่พอก็หนึ่งพันล้าน ถ้ายังไม่ได้ ผมจะรายงานต่อหอการค้าโลก ให้พวกเขารับผิดชอบในการตัดสินใจ พวกคุณไม่ใช่ผู้จัดงานเพียงคนเดียว”“คุณ…”หลีเกอพูดไม่ออกเมื่อได้ยินคำพูดของเขา หลีหราน ที่เป็นคนขับรถก็เริ่มใจร้อนและคว้าโ
บทล่าสุด
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 340 กุหลาบมีหนาม
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 339 เอาชีวิตมาทิ้งหรือไง
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 338 ธุรกิจมืด
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 337 ค้นพบห้องลับ
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 336 คนที่ทำให้ขายหน้า
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 335 ฉายแสงเจิดจ้า
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 334 ได้รับเชิญให้ขึ้นเวที
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 333 ตีงูต้องตีที่หัว
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 332 ต้องการอะไร
