แชร์

บทที่ 103 ดูยังไงก็จงใจ

สำหรับวันนี้ เฉียวซีอวิ๋นได้เตรียมตัวมาเป็นอย่างดี ชุดที่เธอสวมใส่นั้นเป็นชุดที่สั่งตัดพิเศษจากแบรนด์หรูเมื่อเดือนที่แล้ว แม้ว่าเธอจะตั้งท้องได้ห้าเดือน แต่กระโปรงฟูฟ่องก็ช่วยปกปิดส่วนโค้งของเอวไว้ได้

ดูเผิน ๆ… ก็ถือว่าสวยในระดับปานกลาง

หลีเกอล้างมืออย่างใจเย็น แล้วพูดทิ้งท้ายว่า “คุณยังมาได้ ทำไมฉันจะมาไม่ได้”

พูดจบก็เดินออกมาอย่างสง่างาม

“หยุดนะ ฉันยังพูดไม่จบ!” เฉียวซีอวิ๋นตามออกมา

บนพื้นมีน้ำเจิ่งนอง เธอสวมรองเท้าส้นสูงเพื่อให้ดูสวยงาม เท้าของเธอจึงลื่นและล้มคะมำไปข้างหน้า

“กรี๊ด!”

เธอเพิ่งนึกถึงเด็กในท้องขึ้นมาได้ เมื่อเห็นว่าตัวเองกำลังจะล้มลง จู่ ๆ ก็ถูกมือที่แข็งแรงคว้าไว้และพาเข้ามาอยู่ในอ้อมกอด

เฉียวซีอวิ๋นหายใจไม่ทั่วท้อง “ขอบคุณนะคะ”

“ไม่เป็นไรครับ”

เสียงของชายคนนั้นดังเข้ามาในหู เฉียวซีอวิ๋นเปลี่ยนสีหน้าทันที แล้วผลักคนที่ช่วยชีวิตเธอออกไป

เธอไม่เงยหน้าขึ้นมองด้วยซ้ำ จัดกระโปรงตัวเองแล้ววิ่งหนีไป

ชายคนนั้นก็จากไปเช่นกัน เดินหายเข้าไปในงานเลี้ยง

หลีเกอมองเหตุการณ์เมื่อกี้นี้แล้วรู้สึกแปลกใจมาก

เฉียวซีอวิ๋นดูจะกลัวชายหนุ่มที่สวมสูทสีเทาคนนั้นมาก ปกติแล้วหล่อนไม
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status