Share

บทที่ 83 กลับบ้านไปนอนฝันซะ

ในเวลานี้ เสียงคำรามของเครื่องยนต์รถสปอร์ตชั้นนำดังขึ้น

ในบรรดารถที่มีชื่อเสียงหลายคัน รถสปอร์ตสีน้ำเงินสีเรียบ ๆ ขับมาจอดอยู่ตรงหน้าหลีเกอและจู้หว่านอี้

มือขวาของหลีหรานยังคงเข้าเฝือกอยู่ เขาลุกออกจากที่นั่งผู้โดยสาร “เสี่ยวเกอเกอ ฉันมาแล้ว!”

หลีเกอมองเฝือกบนมือขวาของหลีหรานด้วยความกังวล “มือยังไม่ทันหายก็เพ่นพ่านไปทั่วซะแล้ว”

คราวนี้เธอกลับประเทศอย่างลับ ๆ เพียงเพราะต้องการให้หลีหรานได้พักผ่อนอย่างเต็มที่ในประเทศ F แต่จู่ ๆ เขาก็ติดตามเธอมา

“ฉันคิดถึงเธอน่ะสิ!”

“บังเอิญฉันบาดเจ็บพอดี ในเมื่อเป็นแบบนี้แล้ว ทำไมฉันไม่กลับมาอยู่กับเธอซะเลยล่ะ?”

หลีหรานเหลือบมองที่ฮั่วจิ้นเฉิง ตะโกนอย่างเย็นชาราวกับประกาศอธิปไตยของเขา โบกมือให้คนขับยื่นกุญแจให้หลีเกอ “วันนี้เธอขับเองก็แล้วกัน”

“พี่ยังเชื่อใจฉันอยู่เหรอ?”

หลีเกอมองไปที่กุญแจในมือของเขา ความลังเลแวบขึ้นมาในดวงตา

ไม่กี่คืนหลังจากอุบัติเหตุทางรถยนต์ เธอก็สะดุ้งตื่นขึ้นมาจากฝันร้ายเป็นครั้งคราว ฝันว่าหลีหรานตายแล้ว ส่วนเธอก็จะไม่ได้เจอครอบครัวอีก

ทั้งหมดนี้ต้องขอบคุณเฉียวซีอวิ๋น!

“เชื่อใจสิ” หลีหรานก้าวไปข้างหน้าและชนไหล่ของหลีเกอ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status