All Chapters of เศรษฐีสาวขอเอาคืน: Chapter 201 - Chapter 210

แต่เธอกลับตื่นตระหนกจนลืมตัวผ้าห่มที่คลุมอยู่บนตัวเลื่อนหลุดไหลลงมาตามไหล่ ฮั่วซินเปลือยล่อนจ้อน!"อู้ ว้าวว เซ็กซี่เป็นบ้า คุณหนูตระกูลดัง ๆ นี่มีรสนิยมส่วนตัวแบบนี้หรอกเหรอ?""รออะไรอยู่ล่ะ ถ่ายเลยสิ แค่รูปพวกนี้ก็พอให้เรามีกินมีใช้ทั้งชาติได้แล้ว""ตระกูลฮั่วจบเห่แน่""..."ฮั่วซินได้ยินคำนินทาเหล่านี้แล้วรู้สึกเหมือนสมองจะระเบิดนี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?ทำไมถึงเป็นแบบนี้ไปได้?เมื่อกวาดตามองฉากโกลาหลที่ไม่มีวี่แววว่าจะหยุดลงง่าย ๆ ฮั่วซินหายใจไม่ทัน ถึงกับเป็นลมล้มพับไปกู้หว่านชิงอยากจะหนี แต่กลับหาเสื้อผ้าของตัวเองไม่เจอ ตอนนี้เธอเปลือยกายอยู่ หนีไปไหนไม่ได้เลยได้แต่ปล่อยให้ผู้สื่อข่าวเหล่านี้รัวชัดเตอร์ภาพนู้ดของตัวเองไม่หยุดกู้หว่านชิงรู้ตัวว่าคราวนี้เธอ... จบเห่แล้วอย่างไรก็ตาม เรื่องยังไม่จบแค่นั้นเนื่องจากมีการไลฟ์สดทางอินเทอร์เน็ต ทุกสิ่งที่เกิดขึ้นในห้องจึงอยู่ในสายตาของชาวเน็ตนับหมื่นที่กำลังรับชม ในเวลาอันรวดเร็ว ข่าวก็แพร่กระจายไปทั่วทั้งโลกโซเชียลชาวเน็ตต่างวิพากษ์วิจารณ์และถกเถียงกันอย่างดุเดือด"...จะบ้าตาย นี่คุณหนูตระกูลฮั่วจริง ๆ เหรอ ของดีไ

"แม่ ฉันจะทำยังไงดี ฉันจะทำยังไงดี" ฮั่วซินถามซ้ำ ๆ พร้อมกับร้องไห้หลี่ซูฉินสงสารลูกสาวมาก พยายามพูดปลอบโยนซ้ำแล้วซ้ำเล่า"ไม่เป็นไรนะลูก ไม่ต้องกังวล อีกสองวันแม่จะส่งลูกไปอยู่ต่างประเทศ ไปหลบอยู่ที่นั่นสักสองสามปี รอให้เรื่องนี้เงียบก่อน ทุกคนลืมแล้วค่อยกลับมา""ฮือฮือฮือฮือ... แม่คะ หนูไม่อยากไปต่างประเทศ หนูไม่อยากไป...""ลูกเอ๋ย ตอนนี้เรื่องมันมาถึงขั้นนี้แล้ว ถ้าลูกไม่ไปต่างประเทศก็ไม่มีทางอื่นแล้ว ดีนะที่ตอนนี้หนูลาออกจากมหาวิทยาลัยปินเฉิงแล้ว แม่จะให้พี่ชายลูกหาช่องทางให้สมัครเรียนต่อมหาวิทยาลัยในต่างประเทศ ไปแล้วต้องตั้งใจเรียนให้ดีนะ"หลี่ซูฉินถอนหายใจน้ำตาคลอเบ้าฮั่วซินร้องไห้จนตาบวม แต่แล้วก็เหมือนนึกอะไรขึ้นได้จึงหยุดร้องทันที "แม่ เป็นฝีมือนังหลีเกอ ต้องเป็นฝีมือนังหลีเกอแน่ ๆ มันเป็นคนทำให้หนูตกอยู่ในสภาพนี้"หลี่ซูฉินไม่เชื่อ"พูดอะไรนะ หลีเกอเหรอ?"ฮั่วซินมัวแต่เสียใจจนไม่ทันคิดว่าทำไมเรื่องราวถึงกลับตาลปัตรเป็นแบบนี้ไปได้ ตอนนี้เมื่อใจเย็นลงแล้วถึงค่อย ๆ นึกทบทวน เห็นได้ชัดว่าคนที่ควรจะนอนอยู่ในโรงแรมแทนเธอคือหลีเกอต่างหากทำไมถึงกลายเป็นเธอกับกู้หว่านชิ

เรื่องราวของฮั่วซินยังคงเป็นที่ถกเถียงกันอย่างต่อเนื่องบนอินเทอร์เน็ตเพื่อลดกระแสความร้อนแรง ฮั่วจิ้นเฉิงจึงจัดงานเปิดตัวผลิตภัณฑ์ใหม่ของฮั่วกรุ๊ปก่อนกำหนด โดยเป็นงานควบการนำเสนอผลการวิจัยล่าสุดเกี่ยวกับหุ่นยนต์นาโนด้วยต้องยอมรับเลยกลยุทธ์ของฮั่วจิ้นเฉิงนั้นรวดเร็วและแม่นยำอย่างยิ่ง ที่เลือกใช้ผลิตภัณฑ์ใหม่ของฮั้วกรุ๊ปมาลดกระแสความร้อนแรงของข่าวฉาวฮั่วซินในเวลาเพียงหนึ่งสัปดาห์ หุ้นของตระกูลฮั่วก็เริ่มฟื้นตัวอย่างช้า ๆ"โอ้โฮ อย่างที่คาดไว้เลย กลยุทธ์ของฮั่วจิ้นเฉิงนี่สุดยอดจริง ๆ"เจี่ยงอีอีอดไม่ได้ที่จะกล่าวชื่นชมจู้หว่านอี้ที่นั่งอยู่ตรงข้ามก็แสดงความเห็น "เป็นกลยุทธ์ทั่วไปของกลุ่มทุนนิยม ฉันได้ยินมาว่าฮั่วซินถูกส่งตัวไปต่างประเทศแล้ว ในระยะเวลาอันสั้นนี้ เธอคงไม่กลับมาสร้างความวุ่นวายอีก""หึ ผู้หญิงคนนี้มีความคิดที่สกปรก ทำเรื่องเกินเลยมากมาย พูดตามตรง ฉันคิดว่าฮั่วจิ้นเฉิงเมตตาเธอมากเกินไปด้วยซ้ำ""ยังไงนั่นก็น้องสาวแท้ ๆ ของเขา คงไม่ลงโทษกันถึงตายหรอก"ทั้งสองพูดคุยกันและหันไปมองหลีเกอจู้หว่านอี้บอกว่า "ที่รัก ต่อให้ฮั่วซินหนีไปแล้วก็ยังหนีไม่พ้นความอับอายขายหน้

หานเสวี่ยเอ้อร์เคยผ่านงานใหญ่มาแล้วนับไม่ถ้วน แม้ว่าฟู่ซิวเป่ยจะไม่ให้เกียรติเธอเลย แต่เธอก็ไม่โกรธเคือง กลับพูดต่อไปว่า "เข้าใจค่ะ เข้าใจค่ะ ประธานฟู่คงจะลืมไป ฉัน หานเสวี่ยเอ้อร์ เราเคยเจอกันที่งานเปิดตัวเอฟแอลกรุ๊ป"ฟู่ซิวเป่ยถึงจะได้ยินอย่างนั้น แต่ก็ยังไม่มีความทรงจำใด ๆ"โอ้ ขอโทษด้วยครับ ผมจำไม่ได้เลย"คำพูดนี้ตรงไปตรงมาเกินไปสื่อถึงการปฏิเสธอย่างชัดเจนหานเสวี่ยเอ้อร์เห็นดังนั้นก็ได้แต่ยิ้มแห้งหลีเกอที่อยู่ข้าง ๆ อดขำไม่ได้ นึกไม่ถึงว่าฟู่ซิวเป่ยจะเป็นผู้ชายเถรตรงขนาดนี้ มีสาวสวยอยู่ตรงหน้า แต่กลับไม่สะทกสะท้านเลยสักนิดขณะเดียวกันที่หน้าประตู ฮั่วจิ้นเฉิงสวมชุดสูทสีดำล้วนซึ่งตัดเย็บพิเศษปรากฏตัวขึ้นที่นี่เช่นกันช่วงเวลาที่ผ่านมา ชื่อเสียงของตระกูลฮั่วตกต่ำลงอย่างมากเพื่อกอบกู้ชื่อเสียงของตระกูลฮั่วกลับคืน เขาจึงต้องเข้าร่วมงานประมูลการกุศลครั้งนี้ด้วยเหตุผลหลักทั้งเพื่อร่วมงานการกุศล บริจาคเพื่อการกุศล และต้องการใช้โอกาสนี้เพื่อกู้คืนความประทับใจอันดีของสาธารณชนที่มีต่อตระกูลฮั่ว"ประธานฮั่ว! ยินดีต้อนรับครับ! เชิญทางนี้..." ฝ่ายผู้จัดงานเห็นฮั่วจิ้นเฉิง บุคค

“รายการต่อไปคือชุดกี่เพ้า สมบัติตกทอดจากสมัยสาธารณรัฐ ออกแบบโดยมีแรงบันดาลใจมาจากเครื่องลายครามสีน้ำเงินและสีขาว มีอายุหลายสิบปี ควรค่าแก่การสะสม กี่เพ้าชุดนี้มีราคาเปิดประมูลเริ่มต้นที่ 500,000 หยวนครับ”“550,000...”“600,000...”“700,000...”“...”ในไม่ช้า ชุดกี่เพ้าก็ถูกประมูลไปจนถึงราคาหนึ่งล้านหยวนหลีเกอเห็นจังหวะที่เหมาะสมจึงเสนอราคา “1,500,000 หยวน!”ผู้คนรอบข้างเห็นว่าเป็นหลีเกอ จึงพากันวางป้ายไม่ประมูลต่อแต่ไม่คาดคิดว่าในเวลานี้ ฮั่วจิ้นเฉิงกลับยกป้ายในมือขึ้นมา “1,800,000 หยวน!”นี่เป็นครั้งแรกที่ฮั่วจิ้นเฉิงเสนอราคาในคืนนี้ แต่กลับกลายเป็นว่าเขาต้องการแย่งชุดกี่เพ้านี้ไปจากหลีเกอ“โห นี่มันฉากอะไรกันเนี่ย ฮั่วจิ้นเฉิงกับหลีเกอใช้เงินสู้กันเหรอ?”“อดีตภรรยา ปะทะ อดีตสามี ดูซิว่าใครจะเหนือกว่ากัน?”“ฉันเริ่มรู้สึกตื่นเต้นแล้วล่ะ!”“...”หลีเกอไม่คิดว่าฮั่วจิ้นเฉิงจะเสนอราคา คิ้วของเธอขมวดเข้าหากัน จากนั้นก็ประมูลตามไปติด ๆ “2,200,000 หยวน”ฮั่วจิ้นเฉิงยกป้ายต่อเนื่อง “3,000,000 หยวน!”ราวกับเขาเองก็จะไม่หยุดจนกว่าจะได้ในสิ่งที่ต้องการจุดประสงค์หนึ่งที่ฮั่