บทที่ 208 ความร้ายกาจของหลีเกอ

"นาฬิการาคาหลักแสน กลับถูกประมูลไปในราคาสองล้าน! เหลือจะเชื่อเลย"

"ไม่ต้องเดาก็รู้ว่าใครประมูล นั่นคุณหนูหลีไงล่ะ เงินเยอะจนใช้ทั้งชาติก็ไม่หมด"

"สองล้านสำหรับเธอมันก็แค่เศษเงิน ไม่ได้มีค่าอะไรเลย"

"..."

หานเสวี่ยเอ้อร์เย้ยหยันดูถูกเมื่อได้ยินเสียงซุบซิบของคนรอบข้าง จากนั้นก็ยกป้ายขึ้นอีกครั้ง

"สามล้าน!"

พิธีกรตื่นเต้น "เยี่ยมครับ คุณผู้หญิงท่านนี้ประมูลที่สามล้าน!"

หลีเกอไม่สนใจ ยกป้ายขึ้นอีกครั้ง “ห้าล้าน!"

"โอ้โฮ! ฉันไม่ได้ฝันไปใช่ไหม?! นาฬิกาเรือนนี้ถูกประมูลแข่งกันในราคาสูงขนาดนี้เชียว!"

"สงสัยคงรวยจนไม่เห็นคุณค่าของเงินละมั้ง!"

"พวกคุณจะไปรู้อะไร เอาเข้าจริงเงินทั้งหมดก็จะถูกนำไปบริจาคเพื่อการกุศล ยิ่งบริจาคมากหน่อยก็เท่ากับทำบุญมาก"

"..."

ฟู่ซิวเป่ยมองหลีเกอด้วยความสงสัย แล้วพูดเสียงเบา "พอแล้วคุณ!"

ถึงแม้เขาจะไม่รู้ว่าหลีเกออยากประมูลนาฬิกาเรือนนี้ไปทำไม แต่ราคาปัจจุบันก็สูงเกินกว่ามูลค่าจริงของนาฬิกาไปมาก

แต่หลีเกอกลับปลอบใจเขา

"ไม่เป็นไรหรอกค่ะ พี่ซิวเป่ย!"

ทันทีที่หลีเกอพูดจบ หานเสวี่ยเอ้อร์ก็ตะโกนราคาอีกครั้ง "หกล้าน!"

เธอพูดประโยคนี้โดยไม่กะพริบตาเลยสักนิด