บททั้งหมดของ เศรษฐีสาวขอเอาคืน: บทที่ 151 - บทที่ 160

"ฮึ่ม พูดแบบอีกแล้ว"ท่าทีแบบนี้ทำให้ฮั่วจิ้นเฉิงรู้สึกโกรธมากในความทรงจำของเขา หลีเกอเป็นคนอ่อนโยนมาโดยตลอด เมื่อไหร่กันที่เธอกลายมาเป็นคนแข็งกร้าวแบบนี้ หรือว่าตัวตนที่แท้จริงของเธอจะเป็นแบบนี้อยู่แล้วกันแน่"...หลีเกอ ผมได้ยินข่าวลือเกี่ยวกับคุณในตี้เซิ่งมาบ้าง และรู้ว่าตอนนี้คุณต้องการขยายผลประกอบด้วย ตราบใดที่คุณต้องการ ตระกูลฮั่วสามารถช่วยแก้ไขปัญหาทั้งหมดของคุณได้"คำพูดของฮั่วจิ้นเฉิงล้วนแต่แสดงความปรารถนาดีต่อหลีเกอ"ไม่จำเป็น" คำสามคำง่าย ๆ ปฏิเสธอย่างไม่ใยดี"มีเรื่องอื่นอีกไหม ถ้าไม่มีก็กรุณาช่วยหลบไปด้วย"ฮั่วจิ้นเฉิงรู้สึกเหมือนมีไฟลุกโชนแผดเผาอยู่ในอก "...ถึงคุณจะแพ้ราบคาบ แต่ก็ไม่ยอมรับความช่วยเหลือจากผมงั้นเหรอ"หลีเกอรู้สึกว่าฮั่วจิ้นเฉิงวันนี้กินยาผิดขวดมาแน่ ๆ"แพ้เหรอ ในพจนานุกรมของฉันไม่มีคำว่าแพ้ แล้วก็คุณชายฮั่ว เราหย่ากันแล้วนะ ตอนนี้ตระกูลฮั่วกับตี้เซิ่งเป็นคู่แข่งกัน สำหรับความปรารถนาดีของคุณ คงต้องขอโทษด้วย แต่ดูเหมือนว่าคุณจะใช้ผิดที่แล้วล่ะ""หึ! หลีเกอ คุณยังหัวรั้นเหมือนเดิมเลยนะ"แต่หลีเกอไม่ต้องการสนใจเขาอีกต่อไป เธอเหยียบคันเร่งอย่างแรงฮ

ส่วนพวกเธอ ในวันธรรมดา รู้จักแต่กิน เที่ยว เล่น ไม่ทำอะไรจริงจังเลย!ครอบครัวไม่ค่อยพอใจเรื่องนี้นัก อยากให้พวกเธอเรียนรู้จากหลีเกอว่าควรจะบริหารธุรกิจของตระกูลได้อย่างไร ดังนั้นพวกเธอจึงยกย่องหลีเกอให้เป็นไอดอลโดยดุษณี"ไม่ได้แล้ว ฉันต้องไปขอถ่ายรูปกับไอดอล แล้วเอาไปโพสต์ลงในแวดวงเพื่อนด้วย! ต้องมีคนมากดไลก์ฉันเยอะแน่ ๆ""ฉันก็จะไปขอลายเซ็น! แล้วจะเอาไปใส่กรอบแขวนไว้ในห้องนั่งเล่นเลย""ซินซิน ไปด้วยกันไหม?"ฮั่วซินสับสนไปหมดไม่เข้าใจว่าเพื่อนใหม่ที่ตัวเองเพิ่งคบหาด้วยนั้นเป็นอะไรกันไปหมด ถึงได้ยกย่องหลีเกอให้เป็นไอดอลขนาดนั้น?"ไม่ได้นะ พวกเธอ..." เธอยังพูดไม่ทันจบลูกสาวมหาเศรษฐีทั้งหลายอดใจรอไม่ไหวรีบวิ่งไปหาหลีเกอแล้ว"คุณหลี ฉันขอถ่ายรูปกับคุณหน่อยได้ไหมคะ?"หลีเกอรู้สึกงงงวยเมื่อเห็นลูกสาวมหาเศรษฐีหลายคนวิ่งเข้ามาหาเธออย่างกะทันหัน เมื่อต้องเผชิญหน้ากับใบหน้าที่ไม่คุ้นเคยเหล่านี้ หลีเกอพูดอย่างสุภาพและเย็นชา "ขอโทษด้วยนะคะ ขอปฏิเสธการถ่ายรูปนะ"ลูกสาวมหาเศรษฐีเหล่านั้นรู้สึกผิดหวังอย่างเห็นได้ชัด"คุณหลี ฉันชอบคุณมากเลยค่ะ อย่างน้อยก็ขอลายเซ็นของคุณหน่อยเถอะนะ?"หลี

เมื่อปลายสายได้ยินข่าวที่สามารถทำให้คนเสื่อมเสียชื่อเสียง ก็เกิดความสนใจขึ้นมาทันที "ไม่ทราบว่าเป็นดาราคนไหนคะ ฉันจะได้เตรียมตัว"ฮั่วซินพูดช้า ๆ ว่า "หลีเกอ! หลีเกอจากบริษัทตี้เซิ่ง ฉันมีหลักฐานว่าเธอเดทกับผู้ชายไม่ซ้ำหน้า”เมื่อปลายสายได้ยินดังนั้น บรรยากาศก็เปลี่ยนไปทันทีไม่มีความสนใจแม้แต่น้อย มีเพียงเสียงหัวเราะเยาะเย้ยควรรู้ว่าในเมืองปินเฉิงแห่งนี้ มีคนสั่งไว้แล้วว่าห้ามสื่อสำนักไหนเผยแพร่เรื่องส่วนตัวของหลีเกอโดยเด็ดขาด"โอ้ หลักฐานอะไรเหรอคะ"ปลายสายพูดด้วยน้ำเสียงไม่สนใจ แต่ฮั่วซินกลับไม่รู้สึกรู้สาเธอคิดว่าครั้งนี้ตัวเองต้องทำให้ทุกคนเห็นธาตุแท้ของหลีเกอให้ได้"ฉันจะส่งรูปไปให้ในอีเมลของคุณ ต้องเผยแพร่ข่าวนี้ให้ได้นะ""ค่ะ"ปลายสายตอบกลับอย่างไม่ใส่ใจ ฮั่วซินจึงกดส่งรูปออกไปด้วยความตื่นเต้นคิดว่าพรุ่งนี้จะได้เห็นเรื่องตลกของหลีเกอ แต่ไม่คาดคิดว่าเธอรอมาเป็นสัปดาห์แล้ว หน้าข่าวบันเทิงก็ไม่มีข่าวใดที่เกี่ยวข้องกับหลีเกอเลยแม้แต่บรรณาธิการของนิตยสารก็ยังไม่รับสาย"ฮึ่ม หลีเกอ เธอมีอิทธิพลมากขนาดนี้เลยเหรอ?" ฮั่วซินโกรธมาก แต่ก็ไม่ยอมแพ้เธอคิดในใจว่าเมื่อการแฉ

"หลีเกอ ก่อนหน้านี้ผมผิดเอง ถ้าผมรู้ตั้งแต่แรกว่าคนที่หมั้นหมายกับผมก็คือคุณ ผมคงไม่ปฏิเสธ แต่ตอนนี้ยังไม่สาย คุณโสด ผมก็โสด ถ้าคุณเต็มใจ ผมก็พร้อมเป็นตัวเลือกของคุณได้ทุกเมื่อ"พูดจบ ฉีอวิ๋นเทียนก็เตรียมจะจากไปแต่หลีเกอกลับเรียกเขาไว้ "ฉีอวิ๋นเทียน ฉันหวังว่าคุณจะเข้าใจ คุณคู่ควรกับคนที่ดีกว่านี้ ไม่จำเป็นต้องเสียเวลาไปกับฉัน"ฉีอวิ๋นเทียนกลับพูดว่า "ในหัวใจของผม คุณคือคนที่ดีที่สุด เทพธิดา อย่าด้อยค่าตัวเองเกินไปเลย การที่ผมชอบคุณเป็นเรื่องส่วนตัวของผมเอง ส่วนคุณจะเลือกผมไหม นั่นเป็นอิสระของคุณ ไม่ว่าผลลัพธ์จะเป็นยังไง ผมก็ยอมรับได้"หลังจากโยนคำพูดทิ้งไว้ ฉีอวิ๋นเทียนก็ออกจากห้องทำงานไปแต่หลีเกอกลับใจลอยไปทั้งวันเพราะคำพูดของเขาสำหรับเธอ ช่วงเวลาที่ได้อยู่กับฉีอวิ๋นเทียน เธอคิดกับเขาแค่ในฐานะเพื่อนเท่านั้น นอกจากนี้ก็ไม่มีอะไรอื่นอีกแต่ฉีอวิ๋นเทียนกลับดื้อรั้นเหมือนวัว ไม่หลังชนฝาไม่หันหลังกลับหลีเกอถอนหายใจ บังคับตัวเองไม่ให้คิดเรื่องนี้ จากนั้นก็เริ่มทำงานอย่างขะมักเขม้น เมื่อใกล้เลิกงาน สายของจ้าวเหิงก็โทรเข้ามา"แม่บุญธรรมคะ!"ผ่านหน้าจอ จ้าวเหิงรู้สึกได้ชัดเจนว่า

"คนที่คู่ควรกับเขา ก็ต้องเป็นคนที่เก่งไม่แพ้กัน"หลีเกอเข้าใจความหมายในคำพูดของเธอ!แต่ไม่คิดว่าคำพูดแบบนี้จะออกมาจากปากของคนที่ดำรงตำแหน่งเลขาฯ "คุณหลินทำงานได้ดีมากเลย ถึงขนาดเอาใจใส่ชีวิตส่วนตัวของเจ้านายแบบนี้ แต่คุณหลินคะ ฉันต้องเตือนคุณสักหน่อย ว่าคุณดูจะยุ่งเกินไปหน่อยแล้ว ว่าไหม?"หลินซืออี้ไม่คิดว่าหลีเกอจะพูดไม่เกรงใจขนาดนี้ ถ้าเป็นอย่างนั้น เธอก็ไม่มีอะไรต้องปิดบังอีกแล้ว "คุณหนูหลี ฉันก็แค่เป็นห่วงท่านประธานฟู่เท่านั้นเอง เพราะว่าถ้าคุณหนูหลีกับท่านประธานฟู่ได้คบกันจริง ๆ ขึ้นมาล่ะก็ คงจะมีเสียงนินทาไม่ดีหนาหูแน่ คุณหนูหลีอาจจะไม่สนใจ แต่ประธานฟู่ล่ะคะ? คุณคิดว่าเขาไม่สนใจเหมือนกันเหรอ?"เสียงเพิ่งจะจบลง ฟู่ซิวเป่ยก็ซื้อขนมกลับมาแล้วเขาเปิดประตูรถ รู้สึกได้อย่างชัดเจนว่าบรรยากาศภายในรถตึงเครียด จึงหันไปถามหลีเกอด้วยความเป็นห่วง "เป็นอะไรไป?"ต้องบอกว่าคำพูดของหลินซืออี้ทำให้หัวใจหลีเกอหล่นวูบไปเหมือนกันถึงแม้ว่าคนในครอบครัวจะสนับสนุนให้เธอคบกับฟู่ซิวเป่ย แต่ต้องยอมรับว่าเธอละเลยความคิดของฟู่ซิวเป่ยไปจริง ๆ เปลวไฟที่เพิ่งจะลุกโชนในใจของเธอมอดดับลงทันทีเธอส่ายหน้าใ